Hi girls, Zijn er al veel dames die tijdens de zwangerschap een "off dagje" hebben.. ik bedoel, dat je op het werk bent (al met tegenzin, vermoeid etc) maar toch gaan werken en eigelijk beter zouden rusten? Ik heb vandaag zo 'n dagje en wil langs een kant zeker naar huis, maar ben altijd bang dat ze me dan "verdenken" van komedie Ik heb momenteel last van humeurigheid, voel me ni tiptop, zou liever echt plat liggen en thuis zijn, heb wat astma-last vandaag en buik is hard.. Ben echt kapot, en heb net een goed rustig weekend gehad.. Dus wil dit mss zeggen dat ik toch moet rusten? Wat zouden jullie doen? Naar huis gaan? Thanks
Hoi Sanneke, Ik heb dat dus de laatste weken niet gedaan en ben tegen mijn gevoel in door gaan werken. Nu zit ik sinds 1,5 week in de ziektewet en blijft de komende week nog minimaal zo. Mezelf voorbij gelopen, lichte depressie van alle weggestopte emoties en hormonen en had veel buikkrampen. Nu ben ik thuis en gaat het beter. Maar als ik eerder af en toe een dagje vrij had genomen ofzo dan had ik nu waarschijnlijk niet weken in de ziektewet gezeten. Luisteren naar je lichaam dus! De vk zei tegen mij: hoeveel dagen maak je in je leven een zwangerschap mee? En hoeveel dagen kun je werken in je leven? DUS deze korte periode staat werken soms even op 2e plek. En dat geeft niks! Succes meid!
zooo herkenbaar. ik ben ook doorgelopen op mijn werk terwijl ik het echt wel zwaar vond, maar was ook bang dat mensen me een aansteller vonden. nu blijkt achteraf dat mijn klachten wel degelijk een medische oorzaak hadden, maar goed. nu ik verlof heb merk ik hoeveel het werk van me gevraagd heeft, nu kan ik weer genieten van de zwangerschap en de weken daarvoor niet echt meer, helaas. had het er laatst met mijn vriend over, je mag dan 6 weken van tevoren met verlof, maar het zou fijn zijn als je bv vanaf de 30 weken een uur minder per dag mag werken en dan bij bv 33 weken 2 uur minder. dat zou echt ideaal zijn. het enige advies wat ik je kan geven is toch echt naar je lijf te luisteren! succes, joyce
Ik ben deze middag dan toch naar huis gegaan (concentratie ver te zoeken, liep er wat als 'n zombie'tje bij, voelde me moe, futloos, opgezwollen en zo een harde buik, astma,..).. er waren genoeg signalen die me dan uiteindelijk zeiden : go home! Ik was om 13u30 aan het slapen en ben net een half uurtje wakker... Dus achteraf gezien ben ik erg blij dat ik de juiste beslissing nam.; Het is toch echt zo éh, we willen sterk zijn en doorbijten.. maar we zien toch dat naar het lichaam luisteren in een zwangerschap erg belangrijk is!
Ja eigenlijk zouden we er af en toe eens heel goed over na moeten denken wat ons lichaam in deze maanden allemaal te verduren krijgt! De tijd gaat zo snel en dus denk je er vaak niet zo bij na. Maar tis ook een meesterwerkje dat het aan het afleveren is. Eigenlijk kun je dan ook niet verwachten dat je door kan gaan op hetzelfde tempo als normaal. Goed dat je naar huis bent gegaan hoor!
Ik heb vorige week aangegeven dat vooral de ochtenden werken mij te zwaar geworden is.. nu al.. ben pas 22 weken.. Maar aan andere kant.. je lichaam geeft het niet voor niets aan dat jij je moe/ niet tiptop of .. hoe dan ook niet prettig iig voelt.. Probeer er naar te luisteren en hoe moeilijk t ook is.. te zeggen op je werk.. Ik zit nu voor 8,5 uur per week in de ziektewet en blijf ( zolang t gaat) 11,5 uur werken ( voornamelijk avonden) Heel veel sterkte!
Wij zijn nu voor het eerst zwanger en meten ook nog van een tweeling. Ik heb zoiets van ; dit is misschien de enigste keer in mijn leven dat ik zwanger ben, en dat gaat toch echt voor werk..Dus als ik me niet goed voel, dan ga ik eerder naar huis. Ik heb vrij flexiblele uren, dus ik probeer het dan een andere dag te compenseren... Normaal meld ik me niet snel ziek, maar ik ben er nu wel wat makkelijker in geworden..
Ook ik heb te lang doorgeprutteld... ben met 6 weken zwangerschap in een nieuwe baan begonnen en vond dit een hele zware opgave.. zo moe, misselijk en zoveel nieuwe dingen die op je af komen. Is ook een pittige baan. Heb al vanaf het begin veel last van mijn bekken en slaap al weken ontzettend slecht. Blijf mar doorgaan, omdat ik maar 26 uur werk en vind dat ik dat aan moet kunnen.... Maar vanmorgen stortte ik in op werk, spugen, trillen, zweten.... Toch maar naar de bedrijfsarts volgende week.... Ik zat zelfs nog te bedenken dat ik het nog wel even aan kon kiken, totdat ik m'n kleintje voelde schoppen..leek echt zo'n signaal van: Hee joh, wat doe jij nou? Laat mij en jezelf niet in de steek! Dat was voor mij de eye-opener..ik zit de rest van deze week in elk geval thuis!
Mijn verloskundige zei: "Vergeet niet dat je nu al een fulltime baan hebt aan het laten groeien van je kind. Als je daarnaast nog energie hebt om te werken dan is dat prachtig, maar je kunt niet stoppen met zwanger zijn, dus andere dingen moeten soms even op de tweede plaats komen." Ik ben dol op mijn verloskundige! (Allemaal trouwens, het zijn vijf juweeltjes in de praktijk waar ik kom.)
Ik ben ook weleens moe. Ik lig rond half 10 op bed en val dan direct in slaap. In het weekend kan ik ook niet veel. Maar ik blijf toch doorwerken. Ik moet zeggen dat ik het ritme nodig heb en dat ik er niet aan moet denken om de hele dag thuis te zitten. Ok vind ik dat je in sommige gevallen best een keer door kunt bijten. Nu is dat natuurlijk voor iedereen anders. Dus, doe waar je je prettig bij voelt!
Het is inderdaad lastig, en ook niet te doen, om een objectieve reactie te geven op hoe iemand zijn zwangerschap beleefd. Denk dat je toch altijd een beetje van je eigen situatie uit gaat. Ik ben ook moe aan het einde van de week, maar ach...nog een paar weken (haha, optimistisch blijven he )en dan ga ik al met zwangerschapsverlof. Tot die tijd doe ik het s avonds gewoon rustiger aan en pak ik in het weekend wat extra slaap. Ik zou me dus ook niet zo snel ziek melden!
Mja, ik wou me ook niet ziek melden, maar soms kan je gewoon niet meer éh. Ben dan maandagnamiddag nr huis gegaan, heb maar liefst 3uur! geslapen in de namiddag en dinsdagochtend naar dokter omdat ik me nog niet beter voelde. Die zei dat ik een weekje thuis moest blijven.. En nu zit ik hier, ok niet zoooo leuk om te nixken thuis, maar langs andere kant heb ik het blijkbaar nodig.. ik slaap de wijzer rond en tijdens de dag dan nog een paar halve uurtjes.. Ben blij dat ik naar dokter geweest ben. Altijd doen wat je voor jezelf denkt wat het beste is! grts