Hoi dames, Mijn zoontje is altijd de rust zelve geweest. Luisterde altijd prima, haalde nooit kattekwaad uit. Het was eigenlijk gewoon een beetje 'vreemd' hoe lief en rustig hij was. Het was gewoon niet te vergelijken met hoe andere kinderen van zijn leeftijd waren. Maar sinds de komst van onze jongste is hij zo verandert. Of het door de komst van de jongste komt, weet ik niet. Er verandert natuurlijk ook veel in zijn koppie op deze leeftijd. Maar hij is zo vaak zo ontzettend boos. Dan verandert zijn hele gezicht in een vreselijk kwaad hoofd. Hij wordt ook zo agressief dan, schopt en slaat dan gerust, alsof het heel normaal is. Dat zou hij een jaar geleden echt nooit gedaan hebben. Ik vraag me af waar dit gedrag vandaan komt. Het is niet zo dat hij niet genoeg aandacht krijgt. Ik ben fulltime thuis en haal hem tussen de middag en na school altijd zelf op. Als hij thuis is vraag ik altijd of hij een spelletje wil doen. Meestal wi hij dit zelf niet. Hij is gelukkig wel heel gek op zijn broertje. Daar is hij meestal heel lief voor, maar soms kan hij hem ook wel pesten, door bijvoorbeeld voor hem te gaan staan, waardoor hij niet verder kan kruipen. Hij doet hem dus niet pijn, maar zit hem wel dwars. Elke avond is het eten en het naar bed gaan ook een strijd. We moeten zo vaak waarschuwen. Is dit herkenbaar voor andere moeders van kleuters? Misschien ben ik gewoon in de voorgaande jaren verwend en is dit eigenlijk helemaal niet zo buitensporig gedrag. Ben benieuwd naar de reacties!
Klinkt heel bekend. Hier ook een bijna 6-jarige die weer terug in de peuterpuberteit lijkt (of bestaat er ook een kleuterpuber????). Als er iets niet naar zijn zin gaat kan ie boos worden, dan wordt het gillen en stampen. Net als jij helemaal niet gewend voordat hij er mee begon. Voor hem heel frustrerend dat hij niet kan verwoorden wat dwars zit of waarom hij ergens niet mee eens is. Denk dat daar die uitbarstingen vandaan komen, plus opnieuw grenzen verkennen.
Ja, peuterpuber is hij dus eigenlijk nooit echt geweest. Dus misschien loopt ie gewoon een beetje achter haha.
Dit is heel herkenbaar. Dacht dat wij de enigste waren maar wat jij schrijft zou ik zelf geschreven kunnen hebben. Vandaag was het ook weer grrrrrrrrr. Niet luisteren, slaan, z'n broertje slaan, boven op speelgoed gaan staan, brutaal gedrag. Het enigste wat hier helpt is duidelijkheid geven, luistert hij niet dan de gang op. En dit blijven herhalen. Af en toe word ik hier zo moe van. Hoe ga jij hier zelf mee om?
Ik zet hem ook op de gang. Dan gaat hij krijsen en tegen de deur schoppen. Uiteindelijk wordt hij dan wat rustiger, komt hij naar me toe en zegt dan:'Als we nu gaan kroelen, gaat het over.' Ik heb daar natuurlijk niet altijd zin in als hij me net heeft lopen 'mishandelen', maar het is wel waar wat hij zegt. Als we even kroelen is hij weer zijn rustige zelf en gaat hij weer gewoon spelen, computeren, tv kijken. Heel raar!
Misschien de volgende x als je ziet/voelt dat hij weer zo boos word zeggen van " oh ik zie dat je weer heel boos gaat worden zullen we even rustig op de bank zitten gaan en kroelen"? Misschien ben je het dan voor?