Iedereen zegt dat stress super slecht is voor je kindje maar wat doet het met je kindje? ik geloof echt wel dat het slecht is maar je kan er niet alles voor op geven.. bijv. ik heb super veel stress op mijn werk (ivm mijn bazin enzo)maar ik kan toch niet zeggen dat ik stop met werken..
Het kan inderdaad, maar hoeft niet, en verschilt ook erg per persoon/baby. Vaak zie je het terug in de groei. Of in je bloeddruk. Dat merkt de vk dan wel.. Ik had ook een stressige periode, met soms echt nare dagen. Mijn kleintje had er echt last van die dagen. De dag zelf heel rustig, en de avond en dag erna extra druk. Gelukkig die dagen zoveel mogelijk te vermijden. Maar dat lukte niet altijd. En nu zit er hier een dolblije dreumes bij me, geboren met bijna 8 pond, en verder geen gekkigheden. Het hoeft dus geen probleem te zijn. Maar toen ik er harde buiken van kreeg ben ik wel rustiger aan gaan doen. Dat is echt wel een sterk signaal dat je op/over de grens bent..
Ik heb dus vannacht voor het eerst harde buiken gehad en vandaag weer.. maar ik heb ook ergens gelezen dat dat redelijk normaal is rond deze periode klopt dat?
Mensen met stress hebben meer kans op kindjes met een lager geboortegewicht en kindjes met gedragsproblemen. Maar dat is vooral bij langdurige stress. Harde buiken zijn normaal, maar zijn ook wel een manier van je lichaam om aan te geven dat je rustiger aan moet doen. Zolang ze niet pijnloos zijn en/of regelmatig komen kan het geen kwaad.
Ik heb veel stress gehad tijdens mijn zwangerschap (kwam er alleen voor te staan, had pas rond 26 wkn een huis etc) en ik ben uiteindelijk vanwege pre-eclampsie ingeleid en bevallen van een (te) klein kindje. Ik denk echt dat zijn lage geboortegewicht te maken heeft gehad met de stress die ik heb gehad. Harde buiken zijn trouwens idd echt een signaal dat je rustiger aan moet doen!
Ze doen wel zeer krijg er krampen door.. wist niet wat ik meemaakte vannacht was de eerste keer haha maar ik doe al kantoorwerk dus lijkt me best rustig hoe wil ik het nog rustiger aan gaan doen..
Ik doe ook gewoon kantoorwerk.. had ook veel last van harde buiken en ben toen minder gaan werken (minder lange dagen)
oke ja ik vind dat zo lullig om daar nou al mee aan te komen .. ben net 17 weken zwanger.. maarja zal ook wel een beetje komen door de stress op het werk dan heb net weer een beetje een aanvaring gehad met mijn bazin en heb er nou weer last van dus best vervelend.. ook ben ik super moe wil ook maar niet weggaan helaas
Hier ook veel stress gehad tijdens de zwangerschap; we hadden net een eigen zaak en we kregen te horen dat we bijbehorende woning konden kopen, dus verhuizen, verbouwen (wat niet opschoot door problemen met de aannemer), veel extra kosten omdat het een oud huis was, door mijn hormonen en al die extra stress door verhuizen veel ruzie gemaakt met vriendlief, Hij heeft heel veel gezeik gehad met zijn vader, ik heb heel de zwangerschap licht bloedverlies gehad waar ik me heel druk om maakte, en ik zat met een kreupel paard waarvan niemand wist wat er aan de hand was...... Dus heel erg veel stress tijdens de zwangerschap. Ik heb me ook erg druk gemaakt en schuldig gevoeld over wat stress met onze kleine zou doen, maar hij deed het elke controle supergoed. Ben inmiddels bijna 37 weken en het wordt een flinke baby.
Ik weet dat er ooit eens een onderzoek naar is gedaan, wat stress nu met het kindje doet. Uit dat onderzoek is gebleken dat stress van de moeder gevolgen kan hebben voor het ongeboren kind. Een hoog stressgehalte heeft tot gevolg dat het kind trager groeit. Kinderen van gestreste moeders vertoonden als foetus in de fase tussen de 8 en 24 weken, een andere ontwikkeling dan de kinderen van moeders die rustiger waren. Op het internet vond ik ook dit stukje : Er is ook gebleken dat stress tijdens de zwangerschap ook schadelijke gevolgen had voor de geestelijke gezondheid van het kind. Kans op een huilbaby is groter en deze kinderen lopen een verhoogd risico op psychiatrische stoornissen of gedragsafwijkingen zoals ADHD. Er bestaat ook een verband tussen stress bij de moeder tijdens de zwangerschap en spontane abortus, vroeg geboorte of een te laag geboorte gewicht van de baby. Hoe vaker de vrouwen blootgesteld werden aan stress en angst, hoe kleiner de foetus. Ik zou toch zeker stress zoveel mogelijk vermijden. Een TE klein kindje is ook niet echt goed. Het is natuurlijk niet zo dat IEDERE vrouw met stress een te kleine baby krijgt. Ligt er denk ik ook aan hoeveel het kindje er van mee krijgt, en dat zal ongetwijfeld bij de ene meer zijn dan bij de andere.
Maar hoe vermijd ik stress zonder me eigen ziek te melden of minder te werken? want door het werk krijg ik stress en niet omdat ik super veel moet doen ofzo maar meer om de verstandverhouding tussen mij en mijn bazin.. wij liggen elkaar totaal niet en dat is zeker te merken..ik ga met ontzettende tegenzin naar mijn werk en weet ook al zeker dat ik hier wegga na mijn zwangerschapsverlof.. maarja om me eigen ziek te melden of iets dergelijks zie ik niet zitten het is gewoon een beetje dubbel
wil toch ff zeggen dat je stress ook goed zelf kan beinvloeden. er kan vanalles spelen om je heen maar het gaat erom dat jij voor jezelf grenzen bewaakt en rust neemt als je dat nodig hebt. zo wil mijn vriend nog de badkamer doen, eerst dacht ik 'help' , nu heb ik het losgelaten en vertrouw erop dat het goed komt (en zo niet, dan moet ik in de 7e maand nog maar eens boos worden ofzo ). stress is vooral een mentale toestand denk ik, waar je zelf invloed op hebt (ofwel door je gedachtes aan te passen ofwel door de externe situatie te veranderen-> bv op je werk dingen goed regelen, en als dat niet kan, ziekmelden of in therapie bv). Sterkte, en laat je niet gek maken!
Klopt idd je kan stress goed zelf beinvloeden en normaal lukt mij dat aardig maar door mijn leuke hormoontjes haha kan ik nu dus niet meer het mijn ene oor in en mijn andere oor uit verhaal doen en dat vind ik echt heel vervelend.. het is echt heel moeilijk uit te leggen eigenlijk.. maarja gewoon maar proberen denk
Ik heb ook veel (heel veel) stress gehad tijdens mijn gehele zwangerschap eigenlijk wel! En we hebben een kerngezond mooi meisje gekregen gelukkig! Ze is wel 'te' vroeg geboren met 37 weken en 2920 gram. Goed is het inderdaad niet dus probeer het zoveel mogelijk te voorkomen en rustig aan te doen.
Ik quote je OP maar even, want ik ben het dus niet met je eens... Als ik dusdanig pijnlijke harde buiken zou hebben als jij in je eerste reacties beschrijft, kon mijn baas hoog en laag springen, maar dan ging ik wel (in overleg met vk en bedrijfsarts) minder werken. Je bent maar 9 maanden zwanger; werken kun (moet) je nog heel lang... Niks mis mee om het dan even rustiger aan te doen, lijkt mij.
O, ik lees nu net dat je wel zeker weet dat je je huidige werk niet meer oppakt na je verlof... Waarom dan in hemelsnaam nog moeilijk doen? Praat met je vk en geef aan dat je veel stress hebt en daardoor nu last van pijnlijke harde buiken enz. Dan kun je je best ziekmelden/tegen je bazin zeggen dat je minder wilt (correctie: op advies van vk minder GAAT) werken. Vindt ze het niks, dan hop naar de arbo-arts en die de situatie voorleggen. Het ergste dat er kan gebeuren is dat je bazin je ontslaat, toch? En in dat geval heb je gewoon recht op ww en zwangerschapsverlof (zwangerschapsuitkering is het dan). Kun je na je verlof fijn gaan zoeken naar een leuke baan.
Ben ik het ook wel mee eens maar ik vind het moeilijk die stap te zetten.. want ik merk wel aan alles dat ik hierdoor meer stress heb en daardoor harde buiken en buikkrampen.. want ik heb het altijd alleen maar wanneer ik naar me werk moet of op men werk ben.. maar ik vind het ook weer lullig om minder te gaan werken voor men collega's maar ik ga er zoiezo over praten met mijn vk want ik wil natuurlijk niet dat het iets verkeerds doet met ons kindje
Het is inderdaad lullig voor je collega's als je minder gaat werken, maar het is nog veel lulliger voor jezelf als je straks een te vroeg geboren of erg klein kindje hebt en dan komen die collega's je ook niet helpen. Maar alles in goed overleg natuurlijk en probeer vooral ook een manier te vinden om wel te werken, bijv. Misschien dat je kan zorgen dat je je bazin wa minder vaak ziet/spreekt? Ik vind die harde buiken ook echt niet goed klinken, ik heb een hele drukke baan en bij vlagen best wel wat stress (waar ik overigens prima mee om kan gaan in het algemeen) maar nauwelijks harde buiken en al helemaal geen pijnlijke. Tot 30 weken uberhaupt geen harde buiken gehad geloof ik. Overigens wel een kindje dat aan de kleine kant is, maar dat was de vorige ook
Harde buiken en buikkrampen zijn duidelijk een teken dat je het rustiger aan moet doen, hiervoor ben ik pas 2 dagen opgenomen in het ziekenhuis. Misschien is het onschuldig, maar het kan net zo goed wel wat doen. Ik zou toch echt niet te lang hiermee doorlopen hoor, ik zou morgen meteen je vk bellen hoor. Wacht er niet te lang mee.