Hier al weer dag 6 van de stimulatie, ik vraag me af wat er daar binnen in mijn buik gebeurt? Ik heb er helemaal geen idee van. De vorige keer moest ik beginnen met 37,5IE beginnen, maar daar deed ik helemaal niets op. Daarna mocht ik vanaf cd 14 ophogen naar 75IE en heb ik uiteindelijk op cd 24 mijn IUI gehad. Maar wat doen die follikeltjes nu als ze opgestart worden met 75IE? Worden het er niet te veel, bij ons is max. 2 voor IUI...nog 5 dagen tot mijn 1e fm, jeetje wat spannend weer...
He Naatje, Ik hoop dat er twee hele mooie follikels aanwezig zijn over een paar dagen! Voel je je verder goed? Geen bijwerkingen van de medicatie? Ik duim voor een mooi resultaat! Liefs Daan
Hoop het ook Naatje, twee is genoeg. Ik weet hoe je je voelt. Ik ben ook zo bang dat het niet goed gaat ofzo. maar we wachten vol goede moed af, meid. Even een big hug voor je bij deze!
Ik ben deze keer wel heel erg opgefokt, ik weet niet of dit door de hormonen komt of dat ik gewoon zo gestrest ben. Ik maak me gewoon heel veel zorgen, zal het nog wel ooit goed gaan komen? We zijn al zo lang onderweg en al die pogingen zijn ons niet in de koude kleren gaan zitten. Soms wil zo graag het bijltje er bij neer gooien, maar dat kan ik niet, het verlangen is te groot. Waar ligt de grens? Hoeveel teleurstellingen kan ik nog aan? Dit zijn vragen waar ik langzaam zelf een antwoord op moet gaan geven voor mezelf. Hubbie had al een grens getrokken na de 3e IVF, toen zat hij er al helemaal door. Maar ook hij heeft zijn grenzen bijgesteld. Daar ben ik hem heel dankbaar voor, maar dat maakt me ook angstig. Nu moet ik zelf ook de grenzen gaan bewaken voor ons beide en dat vind ik zo moeilijk. Verstandelijk zeg ik dat de grens bijna bereikt is, maar als je in mijn hart kijkt wil ik door gaan tot we ons wondertje veilig in onze armen mogen houden...
Net een goed gesprek met hubbie gehad en mijn gevoelens er uitgegooid en we hebben samen een grens kunnen trekken. We zijn nu bezig met onze 2e IUI, we willen hierna nog 1 IUI proberen en dan stoppen we met behandelingen. We hebben dan 3x IVF, 4 rondes met clomid 3x IUI icm gonal-f en pregnyl geprobeerd en dan gooien we de hormonen aan de kant. Ik trek het gewoon niet meer en dat is ook de grens voor hubbie, nu het hoge woord eruit is voel ik me een stuk rustiger. Hierna nog 1 ronde homonen en dan stoppen we met proberen, maar we zullen altijd blijven hopen....
Naatje meid, dikke knuffel. hoop zo voor je dat er hierna niet nog een poging nodig is maar jullie gewoon zwanger zijn. Zucht, wat is het leven toch oneerlijk waarom moeten wij zo hard vechten voor een wondertje... Liefs Zora
hey meid knap dat jullie nu de grens gesteld hebben ik hoop echt dat jullie de 3e poging niet nodig gaan hebben ook van mij een dikke knuffel
Goed dat je een grens hebt gesteld. Veel sterkte meid en ik hoop dat het snel raak mag zijn! Liefs Nikkie
Pfff wat een knoop die je hebt doorgehakt.. Knap dat jullie samen een grens hebben getrokken! Ik ga natuurlijk helemaal duimen voor je dat het gewoon nu raak is! Dikke (digi)knuf!
Pff, wat een beslissing! Wel fijn dat je je hierdoor veel rustiger bent gaan voelen, dat is het aller belangrijkste.
Hai Naatje, Knap besluit ik hoop en duim heel hard voor jullie dat deze knoop/rust jullie heel wat moois gaat opleveren. liefs marykay
Het hoge woord is eruit, Ons mmm verhaal is bijna uit. Het verlangen zal er altijd blijven En het doet pijn dit op te schrijven. In mijn hoofd is het een chaos en mijn gevoel slaat op hol. Lichamelijk en geestelijk houd ik dit niet meer vol Ziekenhuis in en uit, hormonen hier en echos daar Na twee een half jaar wordt het gewoon te zwaar. We stoppen straks met behandelingen en de hormonen Maar van een nog wondertje zal ik altijd blijven dromen. Ik weet dat wonderen bestaan en zal er altijd van blijven dromen Met dat geloof blijf ik hopen dat ons wondertje er ooit zal komen
Jee meid, moeilijke beslissing, maar wel heel moedig en goed dat jullie voor jullie zelf kiezen en niet eeuwig een droom blijven najagen. Ik kan het me heel goed voorstellen allemaal. Ik ben nog maar een half jaar (is natuurlijk ook al te lang) bezig met hormonen etc, maar kan me voorstellen dat we niet de keuze maken voor IVF. Dit is toch wel een erg indringende behandeling, die lichamelijk en geestelijk zo zwaar is dat ik me afvraag of ik dat aankan. Ik hoop dat deze laatste 2 pogingen jullie toch nog geluk brengen. En met de wetenschap dat er voor jezelf een grens is getrokken kun je misschien ook wel wat rustiger deze behandelingen aangaan. Ik hoop nog op een wonder voor jullie Dikke knuffel Chantal
Chantal, het is idd een hele moeilijk beslissing, maar we kunnen voor ons gevoel niet anders. Vanmorgen las ik op een ander forum een berichtje van een vrouw in een topic waar ik al 2 jaar schrijf, ze was aan het wachten op haar ongi om te gaan starten met hun 5e IVF en nu heeft ze een mooie banner. Ze is 6 weken zwanger en dat nog wel spontaan. Dit is al de tweede meid van dit topic, dus dat is ik geloof echt dat wonderen bestaan! Caruli, dank je! Ik hoop dat deze laatste IVF jullie eindelijk geluk zal brengen! Ik duim voor je!
De grens die wij getrokken hebben is zeker niet makkelijk, maar ons geeft het rust. Na deze ronde nog 1 IUI en geen behandelingen meer. Maar zo ver is het nog niet, we hebben nog ff te gaan. We zitten nu midden in onze 2e IUI cyclus en hierna hebben we nog een IUI achter de hand, dus nog 2 hele mooie kansen! En ik ben net terug van de eerste follikelmeting en ik heb goed nieuws! Links is er een mooie follikel aan het groeien van gemiddeld 11,8mm. Het baarmoederslijmvlies is ook al mooi aan het opbouwen, dit is nu 6,7mm. Ik mag donderdag terugkomen en als de follikel dan goed door is gegroeid mag ik donderdag de pregnyl zetten en is vrijdag de IUI. Misschien is dit mijn "Lucky egg"! (Ik heb trouwens weer en mooie echoafdruk gekregen van deze follikelmeting, mijn "Lucky egg" staat in mijn album )
Naatje wat een goed nieuws! We gaan er voor dat de IUI gewoon vrijdag gaat plaatsvinden. Spreek je lucky egg maar even streng toe dat het door moet groeien en dat dit hem moet worden! Liefs Daan