mijn hubby werkt wisselende diensten, ik heb absoluut niets te klagen wat dat betreft, maar ik ben steeds zo onzeker voordat hij gaat werken. of het nou komt doordat ik niet werk??? voel me dan verdrietig, waarom weet ik niet onzeker, angstig, maar kan niet echt zeggen dat het gegrond is. ook wat paniekerig zoals gaan we het straks allemaal wel redden, kunnen we het wel. op de andere dagen heb ik er weinig last van en het begint vaak een half uurtje voordat hij gaat werken. zeer frustrerend voor hem, want hij voelt zich schuldig omdat hij moet gaan werken en ik voel me schuldig omdat ik van een super leuke dag weer zo'n rot einde maak. grrr rot hormonen!!!!! sorry maar moest het effe kwijt en als iemand tips heeft, dan graag
mijn man werkt ook wisseldiensten (hij is arts). dit heb ik ook gehad me vorige zwangerschap en nu begint het ook weer. je kan er eigenlijk niet zoveel aan doen. als er wat is mag je me altijd een berichtje sturen hoor. en het is altijd fijn ff je ei kwijt te kunnen
Alleen slapen is ook niet leuk. Denk dat hormonen het ook niet makkelijker maken dan wil je gewoon lekker dat je man tegen je aankruipt en er voor je is. Verder herken ik je gevoel niet echt, maar hoop dat andere mensen tips voor je hebben want lijkt me voor beide vervelend! Misschien wel je man echt op het hart drukken dat hij zich niet schuldig hoeft te voelen en dat het vooral door hormonen komt en jij jezelf hier ook niet echt in herkend? Lijkt me voor hem anders ook heel moeilijk? Probeer het positief te benaderen ik bedoel hij gaat werken (inkomen is al heel fijn!) en niet nachten drinken toch?
Mijn man werkt ook nachtdiensten. Eerst werkte hij van 23.u-07u mar nu begint hij midden in de nacht ( tussen 1u en 2.30u ) tot hij klaar is ( banketbakker ) nu vind ik 't minder erg omdat hij weg gaat als ik ook slaap, maar toen hij 's avonds weg ging, stond ik ook vaak te huilen omdat ik "het niet wou". Was vervelend, het was wennen om alleen thuis te zijn 's nachts, zowel voor als na de geboorte van mn dochter. Hij vond 't zelf ook altijd lastig om ons achter te laten, maar helaas, 't was niet anders!
Ik snap het hoor, mijn man heeft ook nachtdiensten bij z'n werk en echt leuk vind ik dat ook niet tijdens m'n zwangerschap. Maar ik maak er geen issue van. Zijn diensten zijn veranderd, tijdens m'n eerste zwangerschap draaide hij nog geen nachten. Maar met baby had hij ook diensten waarbij hij pas om 23.30 thuis was en dat is me alles meegevallen. Wijt het maar een beetje aan de hormonen....echt het wordt beter hoor!!
Hier van hetzelfde...Mijn vriend doet weekendiensten dus door de week zou hij dan wel thuis zijn maar dan gaat hij met zijn bijberoep hele dagen bijklussen...(is echt nodig deze tijden van crisis he) ! Ik heb ook dagen dat ik me paniekerig voel als hij weg is en dat ik zoiets heb van: blijf toch bij mij!!!!!!! op zaterdag werkt hij van 6u smorgens tot 6u savonds dus ben ik hele dag alleen met men zoontje om vanalles leuks te gaan doen en op zich voel ik me toch echt eenzaam...Ik heb niemand om dan een volwassen gesprek mee te voeren etc...Of ik moet helemaal naar hasselt gaan rijden (half uur verder) om naar men ouders te gaan maar dat hoeft voor mij ook niet altijd. Op zondag werkt hij van 6u savonds tot maandag 6u smorgens en dan ben ik wel gerust...Want als ik slaap heb ik er geen last van dat hij weg is...En wanneer ik dan smorgens met zoontje opsta om 7u dan komt hij weer thuis
de mijne moet met regelmnaat naar het buiten land... zo ook nu, in amerika deze keer.. moet hem dan een hele week missen.. Over het algemeen protesteer ik ook, maar goed, tis zijn werk he.. daardoor kunnen we kopen en doen wat we willen.. dat is ook wat waard! Nu vind ik het al niet leuk.. ondanks goede zwangerschap, maar straks als t kleintje er is.. ben benieuwd hoor...
bedankt voor jullie reacties ik heb het het ergst altijd de eerste nacht (en dat was gister) van de 4. dus het is ook niet lang. en je weet waar hij is inderdaad en waarvoor hij het doet en dat het moet....maar ja vertel dat die hormonen maar hihi gelukkig hebben we dit forum, kon ik het even kwijt allen bedankt
haha ik heb t pcies andersom ik doe zelf alle wisselende diensten in de zorg, dus ook 6 nachten in de maand... maar sinds een paar week vind ik het erg moeilijk om weg te gaan, mn vriend heeft er geen probleem mee hoor en als ik 'er eenmaal ben' dan is t ook wel weer oké maar toch. Voor de zwangerschap had ik hier totaal geen last van, rare dingen die hormonen