Ik ben momenteel zwanger van de derde, nog heel pril dus nu nog niet noodzakelijk om mijn baas hierover in te lichten. Ik heb een vaste baan en werk bijna 9 jaar bij dit bedrijf. Nu was mijn eerste een vroeggeboorte en bij de tweede moest ik vanaf 18 weken in de ziektewet omdat mijn baarmoedermond al aan het verstrijken was en ik kans liep op weer een vroeggeboorte. Tussendoor ook enkele miskramen gehad waardoor ik ook ook 1 tot 3 dagen ziek was (curretage of cytotec of door veel bloedverlies en pijn). Toen ik terug kwam na het verlof van mijn tweede kreeg ik een heel koud welkom en zei mijn baas: daar is je werkplek en dat is dus om te werken. Ik weet dat hij er op zijn zachts gezegd niet bij mee zal zijn. Ik wil eerst kijken of deze zwangerschap goed gaat en het pas na 12 weken vertellen ( want ik hoop toch echt dat het goed blijft gaan en we straks een derde mogen verwelkomen) alleen ben ik bang voor zijn reactie. Zou hij mij hiervoor kunnen ontslaan?
Hey meid wat vervelend zulke nare reacties! Ik zou zeker wachten met vertellen, misschien nog wel langer dan 12 weken... Verder mag je werkgever je niet ontslaan wegens zwangerschap, maar in de praktijk kan hij natuurlijk een andere reden 'verzinnen'. Zorg in ieder geval dat je een rechtsbijstandsverzekeringen hebt, voor de zekerheid. En eventuele gesprekken zou ik misschien wel stiekem opnemen.... En wie weet, valt het wel hartstikke mee!
Nee, hij mag én kan je niet ontslaan. Als zwangere heb je ontslagbescherming. En verder, niet leuk als je zo door je baas behandeld wordt. Dit zegt uiteraard alleen iets over hem. Als hij echt naar doet zou ik er wel het gesprek over aangaan.
Lastig. Ik kan me voorstellen dat je baas niet zo vrolijk gaat reageren omdat ik zie dat er weinig tijd tussen zit nu maar je weet nu eenmaal dat als je een vrouw in de vruchtbare leeftijd aan neemt dat die kinderen kan krijgen.
Zodra je je baas verteld dat je zwanger bent ben je beschermd voor ontslag. Ik was zo moe dat ik het uiteindelijk met 8 weken al heb verteld, mijn leidinggevende is al niet dol op me en ik had al 2x een dag ziek moeten melden zodat ik kon bijslapen. Toen had ik gesprek met leidinggevende waarin ze aangaf dat ik mijn werk niet goed deed en hetvleek alsof ik er niet helemaal bij was. Toen dus ook maar verteld dat ik zwanger was.
Ik zou dat punt (dat ze kritiek krijgen op je werk) proberen voor te blijven. Je hebt toch ook een beetje goodwill nodig. Ga jezelf ook niet uitleggen, en op een evt. vraag of je zwangerschap zo snel gepland was na de vorige zou ik sowieso geen antwoord op geven. Als het een ongelukje was zou ik ook niet willen dat mijn kind dat later op een of andere manier te horen zou krijgen, en als het wel gepland was vind je baas daar misschien weer wat van. Een lose-lose-situatie die ik zou omzeilen.