Ik heb na lang nadenken besloten om bam'mer te worden. Ik kan het ook, financieel, woonruimte, opvang, achterban die positief er tegenover staan... Totdat mijn beloofde vaste contract werd omgezet in ontslag (rede 'huidige slechte economie die onstabiel en onzeker is en het niet aandurft een vast contract te geven daardoor') Nieuwe baan sinds april. (ik heb ontbijt/lunch/ en soms diner dienst in hotel wat bestaat uit maken buffet, bijvullen buffet en afwas, stofzuigen en dweilen). Afspraak met donor dat we beginnen in juni/juli. Mijn contract word verlengd in oktober, hoop ik. Nu al hoor ik dat ze te vrede over me zijn, blij met mijn werkhouding, dat ik het goed doe, goed snap en het klikt ook erg goed met mijn directe collega's en leidinggevende. Eigenlijk doe ik alles met één collega die erg blij is dat ik er ben omdat ze voorheen alles alleen moest doen, en bijgestaan door stagaires of partimers... In oktober is het de rustige periode bij ons en mijn leidinggevende was al aan het verzinnen waar ie mij kon laten werken in de stille periode, dus contractverlenging zit er wel in als het zo door gaat. Nu wil ik heel graag zwanger worden, al tijden. Maar ik ben bang voor hun reactie als ik straks vertel dat ik zwanger ben terwijl ze net zo blij zijn dat ik en mijn collega de nieuwe 'basis' vormen voor de ontbijtdienst, wat goed werkt. Zwangerschapsverlof is toch ongeveer 16 weken, al snel... Ik weet het, vooruitlopen op de feiten. Word maar eerst zwanger, bla bla bla... Als ze je willen ontslaan kunnen ze het toch wel ( geen werk, geen goede werkhouding, etc.) Maar iemand ervaring hiermee? Tips? Opbeurende woorden?
Ik werkte ook net bij een nieuw team toen ik zwanger werd, ik heb t met 10 weken daar verteld, ik dacht ik kan maar beter eerlijk zijn en ze kunnen mij toch niet veroordelen dat k zwanger zou worden ofzo ti's niet strafbaar hè juist heel normaal. In april eindigde ook eigenlijk m'n contract maar heb wel gewoon verlenging gekregen, weliswaar geen vast contract nog maar wel een jaar contract dus t hoeft zeker niet nadelig te zijn! Ti's echt geen misdaad als je zwanger bent en als ze je daarom ineens niet meer willen zou triest zijn al gebeurd t heel veel hoor dat ze daarom contracten niet verlengen... Al geven ze dan vaak een andere reden op. Maar ik heb dus wel een positieve ervaring, mijn team pakte t super goed op, ook toen ik op een moment uitviel gedeeltelijk door bekkeninstabiliteit. Ik zou zeggen maak je niet druk en ik hoop voor jou dat je snel zwanger mag worden
Kennelijk lukt het je snel om aan een nieuwe baan te komen en gaat het goed, dat is erg prettig. Maar als je echt zekerheid wil hebben moet je nog even wachten. Overigens is het niet onredelijk om 2 maanden voor afloop van je tijdelijke contract de zekerheid te hebben dat je contract verlengd wordt, maar zorg dan ook dat je dat op papier hebt. Maar dat kan ook weer een tijdelijk contract zijn, wat doe je dan? Dus een hoop onzekerheden, maar als je ervoor wil gaan zou ik het gewoon doen, zeer met de wetenschap dat je nog wat achter de hand hebt qua opties, financien, etc. succes ermee!
Vast contract is ook geen zekerheid. Ik werd bij mijn eerste (na 10 jaar vaste dienst) direct na mijn verlofperiode ontslagen. Natuurlijk had dat niks te maken met de kleine. Maar ik kreeg botweg de keus: voor een opdracht naar de randstad (2 uur rijden enkele reis zonder files (maar wanneer staan er geen files) of einde dienstverband. Want in mijn regio was gewoon geen werk. Tja.. Sta je dan met al je zekerheid. Ga uit van het positieve, en dan ze het alleen maar fijn voor je vinden enje na je verlof graag terugzien. En zo niet, dan kijk je weer verder naar wat je mogelijkheden zijn.
Tnx voor de positieve reacties ik ga er gewoon voor en wie weet zijn ze inderdaad juist blij voor me. Ik denk eerder beide, blij voor mij maar zoiets van: kut en nu, ivm werk. Maar eerst maar zwanger worden....
Hier halverwege maart nieuwe baan (jaarcontract). Inmiddels 10 weken zwanger... Ik ga het over 2 weken vertellen
Ik heb het met 8 weken verteld. In april liep contract af. Behalve dat de baas me feliciteerde zei hij ook meteen dat ik verlenging zou krijgen (1e x) anderen kregen een half jaar en ik een jaar. Dus gelukkig is het niet overal zo.
persoonlijk zou ik geloof ik even wachten maar de andere kant zul je vast weer een jaar contract krijgen en dat zit je dus met hetzelfde probleem. Zoals iemand een keer tegen mij zei.. er zijn altijd redenen om het niet te doen. Na dit zal er wel weer een ander obstakel komen.
Bij mij ging het helaas niet zo goed. Had een flexcontract en een contract met uren en ik stond op de nominatie voor een fulltime contract. Met die overweging heb ik dus eerlijk met 10 weken verteld dat ik zwanger was. Flexcontract: Weg, verscheurd, ontbonden. Uren contract: Absoluut geen verlening ivm zwangerschap. Het conflict werd zo zuur, ook juridisch, dat ik met onbetaald verlof ben gegaan de laatste maand van het contract. Later hoorde ik van een bekende die voor dezelfde organisatie heeft gewerkt dat ze haar hetzelfde hebben geflikt. Echt een waardeloze organisatie. Werkte als ambulant begeleider bij mensen met een verstandelijke beperking en bleek dat ze met de indicaties zelfs fraudeerden...brr, blij dat ik er weg ben. Sneu van mn clienten. Maar voor TS hoop ik natuurlijk dat het heel positief gaat lopen!!
Zoals butterfly83 al aangeeft: er zijn altijd redenen om het niet te doen. En zelf heb ik ook gemerkt dat de ideale situatie niet altijd beschikbaar is. Het blijft je eigen keuze, maar als jij dit echt graag wilt, laat je dan niet beïnvloeden door eventuele reacties van je werkgever (ik schrijf dit nu wel even heel luchtig, maar ik begrijp wel dat dit zeer lastig is).