Ik ken eigenlijk niemand met kinderen (behalve dan op het forum) die 4 of meer dagen werkt. Ik werk dus 4 dagen, wilde het echt een kans geven omdat ik ook graag aan mijn carriere wil blijven werken. Gaat het niet, dan niet natuurlijk... Maar het gaat eigenlijk prima Mijn man werkt ook 4 dagen en mag echt niet klagen over zijn bijdrage. Stiekum vraag ik me wel eens af of mij dan iets mankeert, dat ik echt happy ben met mijn 4 dagen. Hoewel ik op vrijdag al om 15:00 met mijn dochter op de bank zit hoor. Zijn er meer mensen die gewoon nog veel werken en er heel happy mee zijn? En krijgen jullie dan ook wel eens wenkbrauwfronzen, dat 4 (of 5) dagen wel veel is voor een moeder, dat je toch bij je kind wil zijn en dat je kind toch een goede band met je op moet bouwen? Hoe ga je daar mee om? Gelukkig doet mijn directe omgeving dat niet hoor, maar wel vage bekenden en dat steekt me...
Ik werk niet maar zit op school. Ik moet 5 dagen per week naar school dit word binnekort 3 dagen en 2 dagen stage. Ik voel me eindelijk weer eens gewoon Chantal i.p.v mama! Ik heb wel dagen erbij dat ik denk wil ik dit wel maar heel veel dagen vind ik het heerlijk.
Hier ook een moeder die (bewust) 4 dagen werkt. Ook mijn partner werkt 4 dagen en ons bevalt het prima! Ik heb bij gebrek aan goede kinderopvang na mijn verlof tijdelijk 3 dagen gewerkt maar had toen het gevoel dat ik alles, zowel op het werk als thuis, maar half deed. Was erg blij dat ik daarna weer 4 dagen kon gaan werken. Wat wel scheelt, is dat ik geen reistijd heb naar mijn werk, 5 minuutjes lopen en ik ben er! Behalve moeder zijn, heb ik ook de nodige ambities in mijn werk, en als ik 3 dagen werk, kan ik die niet waar maken. Nu heb ik 3 dagen in de week samen met mijn meisje. (za-zo-woe), op dinsdag komt oma oppassen en op do en vr gaat ons meisje naar de kinderopvang. En ja, ik hoor wel eens dat mensen vinden dat ik wel veel werk, maar zolang ik me er goed bij voel, is het geen probleem. Ik heb niet het gevoel dat ik mijn meisje tekort doe. Manytroubles
ik persoonlijk zou geen vier dagen in de week willen werken. Ik ben liever bij mijn kinderen. maar dat is ieder voor zich
Ik werk officieel 4 dagen. Nu heb ik sinds de geboorte van Lena maar 3 dagen gewerkt per week maar ik heb vorig jaar veel overuren gemaakt waardoor ik nu nog 25 dagen over heb. Maar ik vind het niet erg en ik vind het leuk om te werken. Maar ook om thuis te zien. Daarbij doe ik een opleiding via de Open Universiteit, maar daar doe ik de laatste tijd erg weinig aan Ik krijg nooit (in elk geval niet in mijn gezicht) scheve blikken. De meeste mensen die ik ken vinden of hun werk erg leuk, hun carrière belangrijk, of kunnen niet anders ivm de financiën. Maar ondanks dat er soms wel drukke en vervelende dagen zijn, vind ik mijn werk leuk en minder dan 24 uur zou echt niets voor mij zijn. Ik ben na zes weken ook weer 2 dagen gaan werken, ik werd thuis echt een beetje gestoord! Mijn man werkt ook 5 dagen per week en Lena blijft twee dagen bij mijn ma. En een dag gaat ze mee naar mijn werk. Dus volgens mij is er weinig mis met je Trouwens, overigens kan ik ook mensen die minder gaan werken of thuis blijven goed begrijpen, het is heel persoonlijk denk ik.
Ik werk 4 dagen, en zou zelf graag nog een dag minder willen. Mensen in m'n omgeving kijken vaak raar als ik zeg dat ik 4 dagen werk: en je kindje dan zeggen.... Tja helaas is het op dit moment niet anders en werk ik dus 4 dagen. In september 2009 ga ik terug naar 2,5 dag.
Ik vind 4 dagen werken veel, ik zou het niet kunnen. Ik werk vanaf volgende week 3 dagen, nu nog 2,5 dag, maar eigenlijk vind ik 2 dagen wel genoeg. Maar papa is ook 1 dag thuis en dat vind ik ook belangrijk, dus blijf ik 3 dagen werken. Eva gaat 2 dagen naar de opvang. Ik vind dat iedereen voor zichzelf moet bepalen hoeveel ze wil werken (in overleg met partner uiteraard ). Er mankeert echt niets aan jou hoor, ik weet hoe dol je op je meisje bent, het maakt je echt geen slechte/rare moeder doordat je 1 dag per week meer werkt dan ik en dat fijn vindt. En carriere, wat is dat? Ik probeer mijn werk goed te doen en ik heb het leuk op mijn werk, maar meer ook niet .
ik werk veel halve dagen. ik merk dat ik dat prettiger vind dan hele dagen. meestal werk ik maar tot half elf dan hebben we nog de hele dag samen. of ik werk savonds dan hebben we ook nog de hele dag samen. ik zou mijn werk echt niet kunnen missen! maar de tijd met mij kleinjte ook niet
Ik werk ook 4 dagen in de week en me vriend ook. Alleen het bevalt mij niet zo. Niet omdat ik het gevoel heb dat ik een mindere band heb met Koen of dat ik het idee heb dat ik wat mis. Koen heeft het heel erg naar z'n zin op de kdv en vind het net zo leuk bij mij als bij zijn vader. Het is alleen dat het zo'n geregel is. Ik heb het idee dat ik alleen maar aan het werk ben en het huishouden aan het doen ben en geen plezier meer heb. Ook me werk interesseert me minder. ik begrijp wat je bedoelt dat vage bekenden hun mening snel klaar hebben over werk enzo. Maar is het niet zo dat het nooit goed is wat je doet? Als je als moeder niet werkt dan zou je lui zijn. Werk je en heb je er plezier in dan doe je kind weer te kort. Zo heeft iedereen wel weer een mening. Maarja, als het nou gewoon goed gaat bij je thuis en je kindje is gelukkig en jij ook dan is dat toch het belangrijkste? Dit is nou eenmaal voor jou en je partner de beste oplossing en dan denk ik dat je kindje ook het gelukkigst is. Groetjes, Kim
Ik werk sinds 2 weken weer 5 dagen! Heb sinds het einde van mijn verlof 4 dagen gewerkt (ziekte wegens PPD niet meegerekend) en ik vind het echt fijn dat ik nu weer 5 dagen kan. Ik ben gewoon geen thuisblijf moeder. Nu is mijn vriend tijdelijk werkloos dus dat scheelt in de stress en het gehaast. Hij gaat ook weer 32 uur werken. Op dit moment is Sverre van di-do op het KDV. Mocht het nodig zijn dan gaat hij dus 4 dagen. Volgens zijn leidsters is hij een van de zeldzame 'kinderdagverblijfkindjes', hij leeft echt op als hij daar komt. Dus mama blij dat ze kan werken, en Sverre blij dat hij naar school kan. Maar, ik voel me er ook wel een soort van schuldig over. Ik kan het niet precies uitleggen, maar het is net alsof het niet 'hoort' dat je eigenlijk gewoon graag werkt... Tja. Misschien is het de nasleep van mijn PPD maar ik werd echt doodongelukkig van mijn mama-dag.
En carriere, ja, bij mij speelt dat ook mee. Ik zit nu echt in de fase dat ik aan mijn toekomst moet denken. En ik heb besloten dat ik dus voor die carriere ga. Mocht er nog een tweede kindje komen, dan kan het goed zijn dat mijn prioriteiten weer verschuiven. Wat ook nog meespeelt is dat ik het op dit moment thuis niet zo leuk vind - ik heb ook weinig naast mijn werk. Zeg maar niets, eigenlijk.
Als jij je daar lekker bij voelt dan is het toch prima! Ik werk zelf twee dagen en vind dit precies goed, ik wil er zelf zijn voor mijn kindje en ik zou het gevoel hebben bij 4 dgn werken dat mijn kind de grootste tijd door een ander word opgevoed. En ze zijn maar zo kort klein, voor je het weet gaan ze naar school en kan mama weer meer gaan werken. Maar dit is mijn mening en zeker geen aanval op de mama die er wel voor kiezen veel te blijven werken.
Ik ben deze week weer begonnen met werken en ga tot eind december 4 dagen werken. Ik woon in ierland en heb 6 maanden zwangerschapsverlof gehad. Zat te springen om weer te gaan werken, werd gek van verveling. Hoewel ik genoot en geniet van spelen met Nathan, het was wel een beetje te eenzijdig. Afgelopen maandag was afschuwelijk, heb de hele ochtend gehuild. Ik voelde me zo schuldig en was tegelijkertijd ook zo blij dat ik weer kon werken. Ik weet niet waar dat schuldgevoel vandaan komt, hij heeft het vreselijk naar z'n zin op de creche. Vanaf januari ga ik weer 5 dagen werken. Redenen, financien, carriere, plezier. Dus wat mij betreft ieder z'n ding. Ik hou zielsveel van Nathan en mis hem gedurende de dag ook, maar ik ben ook heel blij met mijn nieuw hervonden vrijheid.
Ik werk ook 4 dagen maar wil graag naar 3. Hoewel ik het heel erg leuk vind op mijn werk, ik mis mijn dochter gewoon. En nu zij er is kan het werk gewoon minder boeien... Ik ben er gewoon een beetje klaar mee. Helaas kan dit parttime werken niet in deze functie dus moet ook nog eens een nieuwe job vinden Maar ik vind het ook frustrerend dat iedereen zijn oordeel klaar heeft van "Oh dat is veel" als je zegt dat je 4 dagen werkt (vader werkt 5dagen). Ik schiet bijna automatisch in de verdediging, terwijl de mensen zich daar helemaal niet over moeten uitlaten, is erg persoonlijk toch... Maar ik herken het dus wel.
Hee dat zijn toch meer reakties dan ik had verwacht! En dan toch zijn er mensen die mijn vraag niet goed gelezen hebben Opmerkingen als "ik zou het niet kunnen" raken me echt, misschien kwetst het zelfs wel. Dat ik het wel kan, is dat een compliment? Of is die ander een betere moeder omdat zij meer bij haar kind is? Ik geloof echt dat ik een goed voorbeeld aan mijn dochter geef (als ze ouder is uiteraard), ik verdien mijn eigen geld en lever een bijdrage aan de maatschappij. Niet dat ik het daarom doe, maar ik vind dat wel een belangrijke boodschap. Mijn dochter gaat overigens maar 1 dag naar het KDV. 2 dagen gaat ze naar haar oma. Als ze 1 1/5 is gaat ze 2 dagen naar het KDV. Als ik er geen goed gevoel bij had zou ik het ook niet kunnen, want het is absoluut geen moeten. Hoe kan ik nou leren omgaan met die moeders die vinden dat 4 dagen werken echt teveel is?
Hoi, wij werken bewust beiden 4 dagen. 1 papa dag/ 1 mama dag/ 1 opa+oma dag en twee dagen naar het kdv en het loopt prima. Mijn hubby werkt voor zichzelf en ook ik wilde mijn carriere niet aan de wilgen hangen. Ik heb door mijn zwangerschap en hoge bloeddruk een half jaar thuis gezeten en ik vond het vreselijk. Ik ben denk ik een veel leukere moeder als ik werk. Ik kreeg en krijg soms inderdaad van die opgetrokken wenkbrauw gezichten maar dat laat mij koud, en inderdaad vragen veel mensen of het allemaal wel lukt met al die dagen werken...... tuurlijk lukt het, het is een stuk drukker maar het gaat goed. Zodra wij merken dat onze dochter er problemen mee gaat krijgen, zal een van ons nog een dag inleveren maar tot nu toe is het echt geen probleem. Zodra ze naar school gaat gaan wij weer 5 dagen werken, we hebben er dan wel voor gekozen om haar zelf om 1500 op te halen en dat een van ons op woensdag middag om 12.00 vrij is zodat ze niet naar de bso hoeft, maar goed dat is pas over 3 jaar . En inderdaad het is ieder voor zich.
Graag gedaan! Ik schreef ook dat ik het niet zou kunnen, eigenlijk is dat helemaal geen waarde oordeel ofzo, gewoon een feit. Dat jij het wel kan en ook leuk vindt, is toch alleen maar goed? Je moet doen waar jij jezelf prettig bij voelt. Als mensen nou reageren van: is dat niet teveel? Dan moet je gewoon zeggen dat je een leukere moeder bent omdat je ook je werk hebt, en dat je ook genoeg tijd voor Ymke hebt en vrijmaakt. Want zo is het toch? En iedereen doet het op haar manier, en geen enkele manier is de beste, denk ik. Goed is wat bij jou en je kindje past. En dat is voor iedereen anders, dat blijkt maar weer.