De periode tussen 6 en 12 maanden is sowieso een onrustige periode bij baby's. Bij alledrie onze kinderen, had ik deze ervaring. Waardoor? Door het starten met bijvoeding, krijgen van tanden, verlatingsangst etc. Ik gaf en geef nog steeds borstvoeding heb een voeding gegeven wanneer ze daar om vroegen. Ik zie geen reden om het níet te doen. Borstvoeding geven maakt mezelf ontspannen en de baby weer rustig. Ga zo door. En negeer het advies van het cb i.p.v. de vraag van je baby.
Dit dus . Precies mijn ervaring met mijn 3 kinderen... Wat ik zelf heel verhelderend vond is lezen over nachtvoedingen (bijvoorbeeld op borstvoeding.com) en je realiseren dat er nachtelijk ouderschap is (of je nu BV geeft of niet!). Zeker de eerste paar jaar van hun leven hebben ze hun mama(papa) ook in de nacht hard nodig voor veiligheid, geborgenheid etc. BV is vloeibare liefde, een soort 'speciale' knuffel, en heeft, hoe ouder je kind wordt, steeds minder te maken met de calorieën van de melk... (en dus niet te vervangen door rijstebloem of hapjes) Mijn oudste is een flessenkind en reken maar dat ik nachten aan zijn bedje heb moeten staan, eindeloos spenen terug heb moeten stoppen, flesjes water heb moeten geven of soms zelfs 'extra' flesjes melk (terwijl dat eigenlijk niet 'mocht') omdat hij echt honger had (groeispurt). Go with the flow kost de minste energie is mijn ervaring...
Ik heb geen idee, mijn ventje is erg laat met zijn tandjes. Pas tegen de 9 maanden de eerste 2 pas. Nou, laten we maar hopen dat het een fase is en dat ze gauw weer beter gaan slapen. Je bent in ieder geval niet de enige die dit mee maakt!
Wat fijn om te lezen dat het dus best normaal is. En ik wens iedereen die in dezelfde situatie zit heel veel sterkte toe!! Over het cb: er is iemand bij mij thuis geweest en zij denkt dat hij echt wakker wordt van de honger. Omdat hij nu 6,5 maand is en nog weinig bijvoeding krijgt (alleen groente waar hij nog weinig van eet). Ook het feit dat hij drinkt en daarna gelijk in slaap valt wijst er volgens haar op dat het echt door de honger komt. Zij heeft mij aangeraden om ook een papje van biobim te geven. Daar zouden meer vezels in zitten dan bambix.. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik hoop ook gauw met fruit te kunnen beginnen, maar daar ben ik nog een beetje voorzichtig mee aangezien ik voor vele fruitsoorten allergisch ben Dus conclusie ik zal me er maar bij neerleggen dat hij nog veel nachtvoedingen nodig heeft en hopen dat hij gauw meer bijvoeding zal accepteren. Ik zie trouwens ook aan de bovenkant twee witte "blokjes", dus het zou ook een combi kunnen zijn van honger en tandjes.
Hier ook rond die tijd onrustig gehad hier. Op een gegeven moment werd het weer gewoon 1 nachtvoeding. Met 10 maanden sliep die hier door. Als hij meteen stil is na de voeding zou i het gewoon lekker blijven geven, ben je er ook het snelst vanaf...
Het kan puur gewenning zijn... Als je hem 's nachts hebt getroost (toen de tandjes doorkwamen bvb) os de kans reëel dat hij dan besloten heeft om z'n borst te blijven opeisen... Ikzelf heb in hetzelfde geval gezeten... Tot 8-9 maand kwam m'n meid om de drie uur... Telkens we wat ondernamen, hielp dat wel, maar ze herviel steeds. Als ze nu midden in de nacht weent, moet ik me soms inhouden om niet meteen te gaan kijken.. Als ik dat doe, is het gegarandeerd in haar geheugen gegrift voor de nachten nadien!!! In jouw geval kunnen het evt ook dromen zijn, dat begint denk ik rond 7-8 maand, maar 6 maand zal ook best kunnen. Maar het klinkt eigenlijk wel als gewenning.... Gewoon beetje laten wenen is de enige oplossing... Je moet dan wel van je hart een steen maken... Je kan het ook stapsgewijs aanpakken en bvb in het begin je kindje niet oppakken (dat wil ie net) maar wel speentje geven. Vaak teruggaan en lief zeggen dat mama ef wel nog is maar dat het de bedoeling is dat baby slaapt... Dan steeds wat meer tijd tussenlaten voor je naar zijn kamer snelt.... Ik heb spijt dat ik het niet vroeger heb gedaan...
Oh zou ik dus echt niet kunnen doen, als mijn meisje mij nodig heeft mag ze drinken. Juist in de periode tussen 6 maanden en een jaar veranderd er zo veel tandjes, kruipen, staan, eventueel leren lopen. Om haar dan in haar bedje te laten jammeren terwijl ze na 4 minuutjes drinken zo weer rustig in slaap valt is voor mij echt geen optie, hoe moe ik ook ben.
Er is een groot verschil tussen 1 keer de borst vragen of 3 a 4 keer... Welk onrecht doe je je kind aan om het te leren doorslapen? Het is echt een bakerpraatje dat baby's allemaal vanzelf gaan doorslapen... Ikzelf las op dit forum vele posts van mamma's die radicaal tegen 'laten wenen' waren, waardoor ik me schuldig voelde bij het eerste kreetje en het veel te lang heb uitgesteld... Als ik er niets aan had gedaan kwam mijn 10-maandertje nog om de 3 uur om de borst... Sommige kindjes hebben een olifantengeheugen, en als je ze één nacht gedurig gaat troosten, dan is het hek van de dam... De kunst (en moeilijkheid) is natuurlijk om een 'echt' probleem (tandjes, te koud, te warm,...) van gewoon 'trek in mama' te onderscheiden...
Ik heb Finley tot 8 maanden 's nachts gevoed, 2 tot 3x. En hij krijgt nu nog steeds, dus het is inderdaad gewenning.....NOT! Hij is er uit zichzelf helemaal mee gestopt! Volgens mij is er rond 6 maanden ook een groeispurtje waardoor ze weer om een nachtvoeding kunnen vragen. Ik heb mijn zoontjes daarin gewoon gevolgd. En gewenning geloof ik absoluut niet in. Ik geloof wel in het niet kunnen dwingen om door te slapen! Vind het juist erg sneu om een kindje maar te laten huilen van de honger, omdat deze bijvoorbeeld een groeispurtje heeft en dus even weer behoefte heeft aan extra voeding. "Nee mama geeft niks. Je MOET maar zonder doen en je MOET maar doorslapen. Huil jezelf maar in slaap???" "Als mama dorst heeft 's nachts, wacht ze ook tot de volgende ochtend en neemt ze ook geen slokje water!......"
Met 8 maanden was ik de nachtvoedingen simpelweg zat. Mijn man heeft me geholpen. Ik ben als ze wakker werd niet meer naar haar toe gegaan, ook niet als ze huilde. Mijn man wel. Die trooste haar, liep met haar, legde haar terug. En volhouden maar.. Na 2 weken kwam ze niet meer voor een nachtvoeding en sliep ze door. En nee.. mijn man heeft haar s'nachts nooit laten huilen. Als ik er heen ging rook ze me en bleef ze net zo lang huilen tot ik mijn borst tevoorschijn haalde. Dronk een paar slokken (echt geen honger of dorst) en sliep verder. Mijn man heeft haar in het begin ook wel eens een beetje water gegeven. Het was echt nooit honger hier..
En ik weiger me aan te laten praten dat ik "slecht" ben geweest voor mijn kind. Ze heeft 11 maanden bv gehad, veel meer en langer dan menig kind krijgt in Nederland. Ik wilde op een gegeven moment alleen wel mijn nachtrust een beetje terug. Ik was zo mager en uitgeput dat er iets moest gebeuren.
6 maanden is nog erg mini, en ik geloof best dat ze ook fysiek nog nachtvoedingen nodig heeft. Ik denk ook niet dat het een zwart-wit verhaal is. Mijn inziens moet je niet per se ELKE keer dat ze wakker wordt of kreunt een nachtvoeding geven, maar de nachtvoedingen volledig stoppen vind ik dan ook veel te vreog. Wij zijn de nachtvoedingen rond 9 maanden een beetje gaan afbouwen, omdat ik het met een fulltime job en geen familie in de buurt om te helpen (woon in buitenland) niet meer kon. Sindsdien krijgt ze nog 1 tot 2 nachtvoedingen (ML haalt haar uit haar bed, brengt haar naar mij en legt haar na de voeding terug in haar bed), maar als ze vaker wakker wordt, tracht mijn man haar te troosten zonder melk - en dat lukt aardig. Vannacht heeft ze om 1 uur een nachtvoeding gehad, heeft ML haar om 5u getroost en heeft ze tot 7u30 geslapen. Dat werkt prima voor ons.
Sorry Be Happy, maar zo ondermijn je dus echt mama's die een ander soort kind hebben als het jouwe. Je hebt geen idee waarover je spreekt! Jij mag er dan al niet in geloven, ik zweer je dat mijn kind om de drie uur (zonder één uitzondering) kwam tot ze 5,5 maand oud was, en het is pas toen dat ik me vragen ben beginnen stellen... net als jij dacht ik dat er wel een geldige reden (honger) voor moest zijn. Toen ik eens een speentje gaf, en ze gewoon weer in slaap viel, was me duidelijk dat er meer aan de hand was. Het is een ongelooflijke struggle bij ons geweest. Het is ook zo dat m'n meisje heel licht slaapt. Zodra we haar kamer binnen gaan om bvb de temperatuur te controleren, wordt ze *poef* wakker. Elk kind is anders!
Lotte kwam tot vorige maand 9 van de 10 nachten om de 3 uur soms zelfs nog eerder, leuk is anders, maar sinds een paar weken komt ze nog maar 1 keer. Heeft ze zelf gedaan, ik lig nog steeds een meter verderop er is niets veranderd. Ik ben nog steeds oververmoeid, maar dat wordt nu elke nacht iets beter.
Ik vind het lastig vandaar mn topic. Maar ik zie nu ook dat hij echt last heeft van tandjes, dus ik kies er nu voor om hem te "troosten" met de borst. Want ik geloof dat het bij hem een combi is van honger en troost. Ik heb hem vannacht een zetpil gegeven en hij is maar 1 keer wakker geworden voor een voeding. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er ook aardig doorheen zit omdat ik hem nu al bijna een maand 3 tot 4 keer in de nacht voedt en dan heb ik niet eens de keren meegeteld dat hij een beetje huilend of onrust wakker wordt en ik hem troost door hem te aaien en/of een speentje te geven. Ik ga dus niet oordelen over hoe andere moeders het aanpakken en ik moet eerlijk zeggen dat ik het kan begrijpen dat je er voor kiest niet meer te voeden als je kind bijvoorbeeld 10 maanden is EN je duidelijk merkt dat hij of zij meer aan het sabbelen is dan aan het drinken. Vooral als dit 3/4 keer in de nacht gebeurd. Ik hoop niet dat ik iemand nu beledig, want dat is absoluut niet mijn bedoeling. Ieder zn eigen manier van opvoeden. Heel veel mensen verklaren mij voor gek dat ik mijn kind nooit echt laat huilen en veel bij me heb (hij slaapt zelfs soms bij mij in bed als mn man in de andere kamer slaapt vanwege de gebroken nachten).
Ik las laatst in een artikel van een recentelijk onderzoek naar nachtvoedingen in het eerste jaar van baby's, dat het heel normaal is dat je kindje rond 6 maanden ineens 's nachts weer wakker wordt en wil drinken. Het schijnt een trucje van de natuur te zijn. De baby zorgt er in feite voor door meer te drinken bij mama dat haar eisprong uitgesteld wordt en dat zij niet beschikbaar is voor papa, zodat er nog geen broertje of zusje ( concurrentie) bijkomt. Het komt zowel bij borstkindjes als fleskindjes voor. Ook kindjes die al volledig doorslapen, kunnen rond 6 maanden ineens weer komen 's nachts.
Ik denk dat je inderdaad ook echt wel nuances kan aanbrengen. Met 2 maanden zeggen: ik wil geen nachtvoedingen meer, is een ander verhaal dan als je kindje al 10 maanden is. Je baby is dan geen pasgeborene meer, en je productie stabiel. Helemaal niet gek om dan eens te kijken naar hoe het gaat s'nachts. Komen er tandjes door? Zit ie net in een verlatingsangst periode? Leg je bij elke kik meteen aan? Wat gebeurd er als papa eens gaat, even een knuffeltje geeft, of een speentje. Ik ben ook absoluut tegen laten huilen. Maar je kan wel even luisteren: is ie gewoon een beetje aan het "klagen"(nee, ik schrijf geen volwassen emotie aan een kind toe, maar jullie begrijpen me wel), en slaapt ie zo verder, of is het echt verdriet. Weeg bovenstaande af, en maak dan een beslissing wat je wil doen. Samen slapen is geweldig, maar ook niet voor iedereen. Wij hebben het wel geprobeerd toen zoon een "lastige"periode had, maar het werkte niet. Hij was dan meteen klaarwakker, en ging een feestje bouwen in bed. Supergezellig natuurlijk, maar niet midden in de nacht. En andere kindjes zullen juist wel hun rust vinden op deze manier (en das ook fijn voor papa en mama). Kortom, er is niet per se een juiste manier op deze leefijd, denk ik. Gewoon goed kijken naar de situatie, en ook wat goed voelt voor beide "partijen".