*Zie eerdere topic van mij* Sinds een kleine week bruin/bloedverlies. VK maakt zich nog niet zo'n zorgen (geen buikpijn & krampen), ik wel! 2e echo is over 9 dg -1e echo is nu 8 dagen geleden- De VK die de termijnecho maakte in het zh zei: Als je een bloeding krijgt moet je bellen! Ik heb alleen de VK telefonisch gesproken die me de papieren heeft gegeven om de termijnecho te laten maken (dat is niet die de echo heeft gedaan) en deze zegt de hele tijd afwachten! Ik wordt CRAZY van het wachten en de onzekerheid!! Het bloedverlies is nu weg en het is weer een heel klein beetje bruinverlies alleen met afvegen, maar dat is steeds zo geweest s morgens en dan later op de ochtend wordt het weer een beetje meer. Nu breng ik m'n dagen door kijkend op dit forum (voor bevestigingen/herkenning) en hopende dat het snel volgende wk vrijdag is. Ik twijfel of ik de VK in het zh zal bellen (die de echo dus gedaan heeft) en bespreek of de echo misschien naar voren geschoven zal kunnen worden (of dat er iets anders gedaan kan worden om te kijken of alles oke is/of niet oke) Ik dacht namelijk dat er HCG geprikt was bij me, maar nu blijkt dus van niet!?? De VK zei dat alleen de GYN dat doet als er redenen voor zijn en dat het dus niet gebeurt is. Bij mij is alleen een standaard zwangerschapsbloedtest gedaan (HB, Anti stoffen, bloedgroep, HIV etc) Dus daar kan ik nu ook niets mee. Stel dat ik eerder kan voor een echo ben ik bang dat er nog niet genoeg te zien is (ivm onduidelijkheid nog steeds datum conceptie/bevruchting & het 'pas' 8 dg geleden 'nog' maken van een echo) Daarnaast ben ik ook bang dat een inwendige echo in mijn situatie misschien nu nog meer schade zou kunnen aanrichten ..EN... nu een echo ..STEL dat het kan...dan krijg ik er geen eentje meer de 21ste denk ik. Waar doe ik goed aan?? Wat zouden jullie doen?? Liefs een onzekere Mirre die nog steeds geen buikpijn/krampen heeft
O Mirre, wat een moeilijke keuze. Ik weet niet waar je goed aan doet. Enerzijds moet je je gevoel volgen, want je zegt al dat je je zorgen maakt, maar anderzijds zou je die tijd nog even moeten afwachten. Want als je over 9dg gaat zie je waarschijnlijk wel meer. Maar, sorry dat ik het zeg, en ik wil je ook echt niet bang maken, maar wat de VK altijd zeggen dat als je geen helderrood bloedverlies hebt en geen krampen dan maken ze zich geen zorgen en verwachten ze geen miskraam. Daar heb ik me toen ook aan vastgeklampt terwijl ik ook af en toen beetjes bloed had en bruine afscheiding zonder krampen. Maar mijn gevoel of instinct zei toen dat het niet goed was, en wat bleek later, dat ik gelijk had. Nogmaals ik wil je hiermee niet bang maken, maar ik denk dat het goed is je gevoel te volgen. Bel idd de VK en leg nogmaals je angst uit en sta erop dat ze bloedprikken om te zien of je HCG wel de juiste waardes heeft. Veel succes, ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt. Knuffel van Hope
@Mirre: wat een moeilijke keuze. Moest ik in jou plaats zijn zou ik toch maar eens bellen naar de vk in het ziekenhuis. Mss dat die je toch wat gerust kan stellen ofzo, of mss kun je dan toch wat eerder een echo krijgen. Wat rot die onzekerheid. Ik hoop dat je vlug een beslissing kunt nemen, of je nu wel of net zal bellen. Ik duim alvast met je mee, dat alles toch nog goed mag zijn.
Het kan zijn dat ik iets heb gemist, maar als je nu 6 wk en 6 dgn bent kun je echt wel goed zien op een echo of het goed is. Ik heb mijn 1e echo gehad met 5 wkn en 6 dgn en toen knipperde het hartje al etc etc. Dus waarom zou je niet proberen vandaag langs te gaan. En over de andere afspraak praat je niet en laat je lekker staan. Gr. Cellie.
Dat wilde ik net zeggen Cellie! Dat word dan wel n inwendige. Maar als t fout is dan is t fout en is t niet fout dan doet die inwendige echo er ook niets mee hoor. Dat is alleen n beetje vervelend maar verder niets. Deze contstante twijfel en angst zijn ook niks. Snap niet dat je VK je niet verder helpt. Dus gewoon t ziekenhuis bellen en vragen of er iets gedaan kan/mag worden om je van deze situatie te verlossen. Als t goed is kan je dan verder zwangeren. Als t mis is dan weet je tenminste waar je aan toe bent en kan je alvast met verwerking beginnen. Heel veel sterkte in ieder geval!
Hoi Mirre, Ik merk aan alle dingen die je de laatste tijd hebt gezegd dat je gewoon heel veel behoefte hebt aan duidelijkheid, en liever gister dan vandaag. Ik heb sinds ik weet dat het mis is al het gevoel gehad dat als ik nog een keer zwanger mag worden, ik zo veel mogelijk echo's zal laten doen. De standaard echo's, maar als dat me niet voldoende geruststelt zal ik denk ik gewoon elders nog een 'pret'echo laten doen. Als ik jou was zou ik gewoon via de reguliere weg (de gyn of de vk) proberen om een echo te krijgen (deze stress is ook slecht voor de zwangerschap). Als je daardoor over een paar weekjes geen 'recht' meer hebt op een echo, kun je overwegen een pretecho te laten doen in die periode. Zij kunnen je medisch niks zeggen, maar zullen heus wel doorverwijzen wanneer ze iets opmerken. En over schade veroorzaken door een inwendige echo klopt het volgens mij wat al eerder is gezegd: dat je geen schade kan veroorzaken als het gewoon goed zit. Als het fout zit, zit het fout los van de inwendige echo. Succes met je keuze!
Hoi Mirre, ik zou ook echt de VK bellen, hoor. Je moet nu duidelijk een hartje kunnen zien kloppen. Het is niet goed voor jouw geestelijk welzijn als je zo lang moet wachten. Zo veel stress is ook niet goed voor het kind. Als je aangeeft dat je niet kan werken en helemaal overhoop ligt, zullen ze je toch wel naar het ziekenhuis willen verwijzen? Bel desnoods een andere verloskundige en leg je situatie aan haar uit. Misschien kan zij iets voor je doen. Tja, en als dat betekent dat je je echo in week 8 niet krijgt. Misschien moet je overwegen om een pretecho te laten doen, of laat die echo staan en kijk later of je daar de rekening voor krijgt of niet ... Mirre, sterkte! Kom wel voor jezelf op! En laat het me weten wat er gebeurt, ok? Dominique
mirre, houd vol luister naar je gevoel probeer nogmaals aan te dringen op een echo. misschien een andere vk praktijk bellen er zitten meer praktijken dan die ene die gebeld hebt.
Lieve allemaal! Als eerste dank jullie wel voor het meedenken en meeleven met me! Sinds vanmiddag gaat het iets beter met me zowel lichamelijk als geestelijk. Heb vandaag wel naar het ziekenhuis gebeld naar de afd.gyn, maar ik kreeg een kreng van een assisitente aan de telefoon. Heb haar vertelt over de bloedingen en ze werd een beetje geirriteerd. Nou zegt ze dan had je eerder moeten bellen! En tussen 8.00 en 10.00 dan is het medische spreekuur! Ze zei :Nu zadel je mij hier mee op (die bloedingen) en ik kan er niets mee, want die mw ....(die de echo heeft gedaan) kan ik niet zomaar bereiken en ze is er pas vanmiddag na 1400 uur weer. Ze zei dat ik maar moest proberen dan vanmiddag terug te bellen (maar dan zou ze op de poli zijn en ook telefonisch niet goed bereikbaar) en anders morgen in het medische spreekuur! Ook zei ze...tja je hebt volgende wk vrijdag een echo , maar het is druk en voor die tijd zal waarsch toch niet meer lukken om een echo te krijgen!? (wat een tang..daarga ik zeker melding van maken tov de VK) De bloedingen zijn bijna weg...het is alleen nog een heel klein beetje vuil/bruin soms (daar ben ik wel blij mee, voor zover je van blijdschap mag & kan spreken) M'n omgeving vind dat ik gewoon moet proberen af te wachten t/m de echo over dik een week. Sprak m'n vriendin en die zei: De VK zal wel weten wat ze zegt, je moet proberen erop te vertrouwen. Het is gewoon heel moeilijk. Het ene moment ben ik even rustig en nuchter en dan denk ik realistisch na zo van: Goed = goed en als het fout is...dan is het nu ook al fout en kan ik er toch niets meer aan veranderen! Klink makkelijk, maar zo gemakkelijk is het niet.. Maar het andere moment dan schiet ik in de stress en heb zoiets van : Verd..me wat duurt een week nog lang! Ik wil weten hoe het met m'n beebie gaat. En het andere moment dan ben ik rustig en denk dat alles goed zit in m'n buik. Ik heb besloten morgen wel weer even te gaan werken , is een beetje afleiding. M'n teamleidster weet hoe ik me voel..dus als het niet gaat dan hoef ik niet moeilijk te gaan doen dat scheelt. Thuis wordt ik helemaal gek als ik zo blijf zitten in die molen. Heb vandaag een beetje was gestreken en een vriendin gebeld en de dag is omgevlogen ...afleiding is beter voor me/als ik dat op kan brengen. Ik probeer het gewoon. Ik ga sowiezo morgenochtend bellen naar dat medische spreekuur!! En nogmaals m'n verhaal doen. Wie weet kan ik proberen af te dwingen om bijv maandag een echo te krijgen..dat is toch weer een paar dagen eerder. Ik hou jullie op de hoogte, maar duim allemaal maar hard PLEASE dat de bloedingen weggaan/blijven helemaal en dat m'n kindje over 7 maanden en een week gezond ter wereld mag komen. Mirre
Het is ook heel erg moeilijk deze situatie. Ik denk dat de verloskundige inderdaad weining voor je kan doen. Als ze nu een echo maken heb je nog geen zekerheid. Als het beeld niet helemaal is wat ze verwachten qua duur van de zwangerschap laten ze je pas over een week terugkomen; misschien ben je minder lang zwanger of het is niet goed. Ik heb ook in die moeilijke situatie gezeten en wilde ook graag duidelijkheid, maar dat kunnen ze je niet altijd geven. Heel veel sterkte! liefs, Cleo
Jeetje wat n assistente zeg.. "nu zadel je mij ermee op" JA HALLO ZEG! Wie zit er nu met de problemen zij of jij! Zulke mensen zou je bijna zon situatie wensen zodat ze eens wakker geschud worden en door hebben waar ze t over hebben zeg...jeetje.. Doet me denken aan de zuster in t ziekenhuis toen ik net bevallen was van mn eerste. Had eerst gebeld voor paracetamol (was n erg zware pomp bevalling geweest) en ik had nogal wat pijn. En daarna zag ik dat mn zoontje helemaal blauwe handjes had dus zo'n 30 mins later weer gebeld om te vragen of dat normaal was... Nou kreeg me toch n preek van niet iedere keer bellen en we hebben meer te doen blabla... Lig je daar met 1,5 liter bloed te weinig in je lijf, te slap om je eigen kindje uit de wieg te halen... Echt soms vraag ik me af of ze dat soort mensen niet beter OF n cursusje omgaan met patienten geven OF kunnen selecteren op emphatische vermogens Zou n hoop ergernis, verdriet, en gezeur schelen denk ik Maar goed. Heb je al gebeld? En zo ja wat zeiden ze?? En nog belangrijker: Hoe voel je je?!
Hoi Wilma, Sinds gisterenavond verlies is niets meer! Geen bloed en ook geen bruin. Het is langzaam minder geworden (net als met een ongesteldheid) Je zag de hoeveelheid verminderen, de kleur anders worden en ineens was het weg YES!!! Je kan je niet voorstellen hoe opgelucht ik daar al mee ben, het geeft me een rustiger gevoel. Nu hoop ik alleen wel dat het wegblijft, want anders is de kans groot dat ik weer in de stress schiet. Vandaag ben ik gaan werken en net terug, maar gaat wel ben alleen heel erg moe. Verder heb ik gewoon het gevoel wel nog zwanger te zijn. Gisterenavond weer ijs gegeten, m'n borsten die nog strak staan, m'n kleding die al strakker zit (pff..) een beetje een opgezwollen buik, maar dat lijken m'n darmen wel. En een beetje last van lichte hoofdpijn en wazig zien. Lief dat je even aan me dacht! Zoals ik me nu voel hou ik het wel uit nog tot de echo over een week. Wil alleen dan wel een mooi beebje zien hoor!!! Mirre