Ik had ook een katheter, die is nog 12u blijven zitten. Daarna wel even mieite met plassen (kraan aan en maar proberen), maar gelukkig precies 4u na verwijdering katheter kunnen plassen (dat was kennelijk de grens). Vond katheter niet vervelend.
Ik heb echt spijt vd eerste bevalling met ruggeprik. Ik heb uren weeën opgevangen nadat hij uit was en nooit persdrang gejregen. Ook dipte de hartslag van ons meisje meerdere keren zodat ze constant in twijfel waren voor keizersnede of niet. Uiteindelijk vacuüm bevalling. Nooit weer!
Bedankt voor de vele reacties! Ik ga absoluut proberen het zonder ruggenprik te doen!! Ik hoop dat ik op de moment supreme de moed kan opbrengen!
Hier bij de 1e een ruggenprik gehad.. Wat een verademing Werd in 1x goed gezet, de pijn was direct weg, mijn bloeddruk bleef gewoon op peil (iets lager, maar niet problematisch).. Kon hierdoor even rust nemen en daardoor ging de ontsluiting eindelijk vooruit. Hier trouwens ook gewoon een katheter gehad die is blijven zitten tot na de bevalling, lijkt me zwaar irritant als ze elke paar uur opnieuw gaan zitten doen, snap daar het nut ook niet zo van.. De katheter ging er na de bevalling uit en moest wel eerst plassen voor ik naar huis mocht, maar ging hier binnen een paar uur ook zonder problemen. Tijdens de persweeën ging de ruggenprik uit/lager zodat ik goed mee kon persen, vond dit juist prettig eigenlijk.. Ik heb er geen nadelen aan ondervonden.. Bij 2e bevalling nu pompje remifentanil gehad omdat de ontsluiting best snel ging, is eigenlijk ook prima bevallen..
Vind het heel goed dat je het wilt proberen zonder ruggeprik, ga je alleen niet schuldig/rot/etc voelen mocht je tijdens je bevalling toch een andere beslissing maken. Uiteindelijk levert iedere vrouw die een kind krijgt een topprestatie en het resultaat telt, niet de weg ernaartoe.
Haha ja, wij van wc-eend adviseren wc-eend dat was jij toch? Het hoeft geen ellende te zijn. Hypnobirting hoeft ook niet voor iedereen zaligmakend te zijn. Het is een gok, maar wel 1 waar een VK of een gyn bij kan helpen.
Probeer niet alleen de "voordelen" te zien van een ruggenprik, de toch wel serieuze nadelen en risico's zijn best groot.
Uhh nee denk t niet? Bij mijn eerste bevalling remifentanil en ruggenprik gehad 26 uur durende bevalling 2 nachten moeten blijven Door alle ellende van die troep. De 2e 5 uurtjes in bad met hypnobirthing. En omdat ik zo overtuigd ben ben ik inmiddels hb docent maar dat heeft niks met geen ervaring mbt pijnstillers te maken want die bevalling heb ik ook meegemaakt maar ben zo blij dat t ook anders kon in mijn geval...
Ik bevallen met ruggenprik en raad het echt af 5 x verkeerd geprikt. Verdovende rechterbeen waar ik na nu bijna 4 jaar nog last van heb. En een dubbele hernia eraan overgehouden. Nooit meer dus
2x bevallen met een ruggeprik (was beide keren niet de bedoeling dus altijd jammer!) Maar prik zetten was beide keren in 1x goed, geen last gehad van bijwerkingen. Na die tijd ook nergens last van, baby's beide keren ook niet en bij beide kinderen kwam de borstvoeding gewoon goed op gang. Eerste 14 maanden gevoed en nr. 2 nu alweer 6,5 maand. Dus wat mij betreft alleen maar voordelen.
Hier idem! Ik zou het juist iedere vrouw aanraden. Tuurlijk zijn er risico's op complicaties maar een bevalling is sowieso een risico. Denk dat een thuis bevalling net zo of misschien nog meer risico geeft! Als de ruggenprik goed zit dan heb je een fijne bevalling met weinig pijn.. Ik heb daardoor een goede start gehad, alles bewust mee gemaakt! (goede binding met m'n kindje en snel hersteld)
Ik ben bewust met een epidurale verdoving bevallen, zelfs bij het persen. Het enige nadeel was dat ik even koorts kreeg, maar dat is te verwaarlozen. Een nat doekje op m'n voorhoofd deed wonderen. Bij een tweede zou ik absoluut weer voor een ruggenprik gaan. Dat m'n dochtertje werd gemonitord middels een schedelelectrode vond ik nog wel de allergrootste voordeel, ze had totoaal geen stress waardoor ik ook heel relaxed was. Dus mijn bevalling was in 1 woord geweldig.
Tijdens mijn bevalling (inleiden) schoot het úren totaal niet op. Daarbij kreeg ik helaas een weeenstorm die maar niet leek te stoppen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een ruggenprik. Eerst was hij goed geplaatst, maar na een paar minuten is de katheter van de epidurale eruit geschoten en dus was de verdoving ook weer weg. Na (wat voor mij voelde als) eindeloos wachten werd hij nogmaals geplaatst, alleen deze keer zat hij scheef, waardoor ik maar aan één kant verdoving voelde. Na wederom een hele poos wachten werd hij dan eindelijk goed geplaatst. Ik kon die man wel kussen, zo blij was ik! Wat een opluchting zeg! Later heb ik nog hoge koorts gekregen, waardoor de kleine en ik een antibioticakuur kregen. De kleine moest 24 uur op de medium care blijven en samen zijn we nog 3 dagen in het ziekenhuis gebleven. Achteraf bleek dat de koorts echter niet van de ruggenprik was, maar door een infectie aan mijn placenta. Maarrrr... Mocht ik nog eens zo'n zware en lange bevalling meemaken, zou ik tóch weer voor een ruggenprik kiezen.
Bij een kennis van mij werkte de prik de verkeerde kant op. Ze kon niet meer ademen en haar baby is met een keizersnede gehaald terwijl zij onder volledige narcose was. De volgende dag heeft ze haar kleintje pas kunnen zien...
Hier even een tegengeluid: mijn ruggenprik heeft waarschijnlijk het leven van mijn kind gered. Ik kreeg hem tijdens de inleiding, zoveel weeën zonder pauze niet normaal. Tijdens het persen kreeg de kleine het benauwd en hij bleek verkeerd te liggen, waardoor hij niet met de vacuum gehaald kon worden. In paniek naar de OK, waar de epiduraal alleen maar opgehoogd hoefde te worden (dus geen spinaal oftewel 'andere prik' gekregen). Dit was binnen 10 seconden gebeurd. Voor het helemaal zetten van een ruggenprik was op dat moment geen tijd, dan had ik dus algehele narcose moeten krijgen en misschien wel een dood of gehandicapt kind gehad.
Ik hoop dat de antwoorden op jouw vraag je niet bang maken, want ik denk dat dit topic vooral vrouwen aantrekt die een negatieve ervaring hebben gehad met de ruggenprik. Dat komt beslist voor. Er zijn echter ook legio vrouwen bij wie de ruggenprik prima ging. Een voornemen om zonder te bevallen, betekent niet dat dat ook is hoe het gebeurt. Er zijn meerdere redenen om een ruggenprik te laten zetten, pijnbestrijding bij weeën is er één van. Maar bij een keizersnede zonder directe spoed zetten ze 'm ook, en in enkele gevallen is het nodig om een ruggenprik te zetten om de placenta te verwijderen als die niet op een andere manier komt. En zo zijn er meer, minder voorkomende, redenen. ALS je uiteindelijk een ruggenprik krijgt, zou het zonde zijn als je door negatieve verhalen bang en paniekerig bent geworden. Want meestal gaat met de ruggenprik gewoon alles goed. Zelf heb ik met volledige ontsluiting nog een ruggenprik gehad, niet zozeer als pijnbestrijding want hoe pijnlijk het ook was, dat kon ik op zich nog wel aan. Het doel van de ruggenprik was om mijn heupen te ontspannen zodat mijn kindje, dat in een onhandige positie lag met haar hoofdje, iets meer ruimte had om de draai te maken op weg naar buiten. Een ongebruikelijke aanleiding voor een ruggenprik, maar het was mijn enige kans op een vaginale bevalling, en het is gelukt! Mijn ruggenprik ging geheel volgens plan. Ik voelde net voldoende om druk te ervaren bij de persweeën, zodat mijn lijf voelde wat het moest doen, maar de pijn was weg. Een paar uur na de bevalling kon ik met wat hulp zelf naar het toilet. Ongeveer 6 uur na de bevalling konden we naar huis. Bij een eventuele volgende bevalling zou ik kiezen voor een zo natuurlijk mogelijke bevalling en zou ik, net als de vorige keer, weer proberen thuis te bevallen. Mijn positieve ervaring met de ruggenprik betekent niet dat ik er meteen voor zou kiezen, want aan iedere interventie kleven risico's, en dat geldt zeker ook voor de ruggenprik. In de meeste gevallen gaat het echter voorspoedig, dus als een ruggenprik toch weer nodig blijkt, dan zou ik beslist niet in paniek raken. Tot slot nog een tip om de drempel naar pijnbestrijding wat hoger te maken: Spreek met de VK af en zet in je bevallingsplan dat niemand over pijnbestrijding mag beginnen, tenzij daar een gegronde medische reden voor is, maar dat ze je wel serieus nemen als je het zelf aangeeft. Wat je voornemens vooraf ook zijn, tijdens de bevalling ben je erg vatbaar voor suggestie, en zodra iemand het woord ruggenprik in de mond neemt, is de kans groot dat je ineens klaar bent met je tolerantie voor pijn. Bij mij werkte dat wel zo, maar is de ruggenprik pas ter sprake gekomen toen duidelijk was dat mijn kindje er zonder niet uit zou komen, en als we die complicatie niet hadden gehad, dan was ik zonder bevallen. Want het was niet eens in mij opgekomen om zelf om pijnbestrijding te vragen. Hopelijk heb je hier iets aan