Ik woon met mn kleinevan 1,5 jaar op een bovenwoning en zou er alles voor over hebben om in een gewoon huis met een tuin te wonen. Zou het zo leuk vinden als mn kleine gewoon de tuin in zou kunnen en later zo vanuit de tuin met vriendjes kan spelen of bijv naar de speeltuin. Dan kan nu helaas niet. Woon aan een doorgaande weg. Kan kleine bij wijze van spreken zo vanaf het balkon de speeltuin in gooien maar ik zal toch mee moeten. Er is hier geen lift. GDus altijd gesleep met kind en boodschappen. Gelukkig is het gebouw maar 1 hoog. Berging en kliko zijn buiten om de hoek. Dus kind meeslepen of snel in de tijd dat ze slaapt. Wandelwagen moet in de berging dus een hoop gedoe. Kind en hond mee, naar berging om wagen te pakken om zo te gaan wandelen. Haar fietsje zal later ook in de berging moeten dus jammer dat ze hem niet zo kan pakken en weg kan fietsen. Hier is het niet gelijkvloers maar een maisonnettewoning. Dus ik woon op de 1e verdieping en heb dan 2 woonlagen. Dus net als een gewoon huis, alleen zonder tuin. Wel een balkon van1 bij 4 meter maar hier kan ze amper spelen zandbak kan hier al niet omdat de vloer meteen afwatering en dak is van de onderburen. Met driewieler kan ze voor en achteruit. Als ze op het kdv of bij mn ouders is, duikt ze meteen de tuin in. Echt een buitenkind. Dus als ik de keus had ging ik absoluut niet op een bovenwoning of flat zitten.
Wij wonen ook in een apartement maar heb daar geen problemen mee. Bij de voordeur hebben wij een stuk galerij waar we heerlijk kunnen zitten en zoonlief z'n zandbak heeft en zo af en toe een gezellig praatje met de buren. En op ons dakterras zitten we ook heel vaak en hebben we zomers lekker een badje staan. En op de afgesloten parkeerplaats kan hij lekker fietsen en stoepkrijten en met een zachte bal spelen. En we gaan ook vaak naar een speeltuin of lekker naar het bos. Een huis met tuin lijkt me ook leuk, maar we krijgen het apartement niet verkocht en we zitten nu lekker goedkoop en lekker midden in de stad. Aanloop mis ik niet erg want ik ben erg op m'n privacy gesteld. Wij hebben het prima naar ons zin hier.
zoooo wat een reacties! haha maar fijn om te lezen.... Wel erg wisselende ervaringen, en inderdaad het hebben van een tuin is toch wel fijn volgens mij. Maar dan meer omdat je zelf niet de deur uit hoeft en je je kindje meer zijn eigen gang kan laten gaan... tsja dat is wel lekker... Het is alleen wel zo dat als ik zou gaan voor een huisje+tuintje,ik dan in een buurt kom te wonen waar ik het kan betalen in mijn uppie en dat zijn niet de meest fijne buurtjes. Of hij daar de juiste vriendjes krijgt.... Wat een moeilijke keuze is het toch. Je weet altijd pas achteraf wat goed is. Het appartement staat echt in een super buurt! Het is net geheel gerenoveerd, en zit aan de rand van de bebouwde kom, vlak bij een natuurgebied, op loopafstand van de kinderboerderij en winkelcentrum..... Als ik daar allemaal weer aan denk (ten opzichte van een huisje met tuintje waar ik nog van alles aan moet doen en investeren) gaat toch mijn voorkeur wel naar een appartement uit. Iemand schreef ook nog van aanloop aan de deur, dat je erg op je privacy bent gesteld... Ja dat ben ik eigenlijk ook wel. En verder ben ik wel een actief iemand, niet de hele dag thuis zitten met kleine man, dus dat is waarschijnlijk ook nog wel fijn dan moet je wel lekker naar buiten!! En afspreken met vriendjes en vriendinnetjes thuis kan ik toch ook vaker doen als iemand met een tuin dan? Ik pieker nog eens even verder.. ik heb nog even de tijd. Zit nu nog in ons gezamelijk gekochte huis totdat ik uit de hypotheek ben ontslagen (is al in gang gezet bij de bank) en ik er voor 100% zeker van ben dat ik het juiste stekkie voor ons heb gevonden. Ik kijk verder...
Ook ik zou zo mijn flatwoning willen verruilen voor eensgezins, met tuin. De kids zijn niks anders gewend, maar wat zou dat een verademing zijn, ipv dit. Dus mijn ding is het niet
Hier een positieve ervaring. Sterker nog: als ik nu voor hetzelfde geld kan ruilen met een huis zou ik het niet doen. Ook niet met eventueel nog een kindje. We zitten hier prima, voldoende slaapkamers en ik vind het prettig dat alles gelijksvloers is. Het heeft iets gezelligs en voor kinderen maakt het niet veel uit. Want 't is maar net wat je gewend bent. Ik ken genoeg gezinnen met bijv. 2-3 kinderen die hun hele leven al in een van deze flats wonen en die kinderen weten niet beter. Enige nadeel kan het gemis van een tuin zijn maar ook dat verschilt weer per persoon. Ik heb niks met een tuin. In de zomer kan ik een badje op het balkon opzetten en anders hier beneden bij het speeltuintje/grasveldje spelen. Wel moet ik dan natuurlijk mee maar ach. Ik vind het verder prima hier.
Volgens mij heb je eigenlijk je keuze al gemaakt Wij wonen ook op een bovenwoning en dus geen tuin, tja zal soms best fijn zijn maar ik ben ook erg gesteld op mijn privacy en zit dus niet te wachten op een constante aanloop van kinderen/buren/familie. Ik ben zelf ook opgegroeid op een bovenwoning en heb dit vroeger nooit gemist hoor, wij gingen altijd naar buiten en voor de deur spelen met de buurkindjes.
Dat is voor mij ook een pluspunt, de privacy. In een bovenwoning heb je idd minder snel aanloop. Men ziet ook niet zo snel of je thuis bent. Ik kan ongestoord in de woonkamer zitten zonder dat iemand me ziet. En verder is het gewoon wat je als kind gewend bent, dus daar zou ik me niet druk om maken. Ook hier spelen buurtkindjes die wat jonger zijn bijv. met elkaar op de gallerij. En dan kunnen de moeders ze vanuit het keukenraam of in de zomer met de voordeur open in de gaten houden.
Hier ook een positieve ervaring: Met mijn man en zoontjes van bijna zes en bijna drie woon ik in een appartement met twee slaapkamers en een doorgebroken woonkamer (voorheen slaapkamer aan de woonkamer). Ik vind het heerlijk, alles gelijkvloers. Het is knus en gezellig met elkaar. Ik ben erg graag buiten met ze en wij komen verder dan de meeste mensen die ik ken met een tuin. Juist doordat het hier zomers natuurlijk niet ideaal is in een warm appartement (maar dat was het vroeger in mijn ouderlijk rijtjeshuis ook niet) komen we lekker veel op het strand, in het bos of de duinen (alles op 5 min.afstand) en maken wel veel uitstapjes. Ik heb mijn jongens nog nooit horen klagen en ik vind het dus ook echt prima.
Ja maar jij speelt vals,wonend aan de zee! Jaloersss! Ontopic,ik zou het niet willen,in een flat wonen. Krijg daar zo'n opgesloten gevoel van. Maar dat is persoonlijk. Gewoon je gevoel volgen!
Ik ben opgegroeid in een groot, vrijstaand huis, omringd met tuin. Genoeg ervaring daarmee dus. Nu woon ik met tweeling boys van 2,5 in een maisonette appartement. En ik woon heerlijk! Ja, ik zal er meer op uit gaan dan anderen door het niet hebben van een tuin. Tja, daar word ik socialer en beter op conditie van. Wat erg . Ik fiets veel met ze naar de stranden hier in de buurt en de bossen, de grote speeltuinen en soms het buiten zwembad. Natuurlijk, die dagen dat ik grieperig ben en ik de kids niet in de tuin kan stoppen, hebben we het wat zwaarder. Zwembadje kan gewoon op het balkon, al rennen mijn kids in en uit en ben ik niet zo dol op dat water overal. Maar dat heb je met een tuin nog erger en modderiger. Ik hou niet van op de begane grond wonen. Het geeft minder privacy, tenzij je de gordijnen altijd dicht houdt, is net wat minder veilig en ehm... voelt voor mij burgerlijk. Al met al, woon ik precies waar ik wil, en ik zou het niet van een tuin laten afhangen of je je droomwoning neemt of niet. Want zo klinkt het wel een beetje .
Zelf heb ik heel fijne herinneringen Aan de flat waar ik de eerste zes jaar Ben opgegroeid!maar mijn ouders ondernamen veel en ik was zo toch veel buiten. Ja ht nadeel is idd dat je niet lekker naar buiten kan lopen...ik ben ook alleen maar woonde samen met gezin, een kindje tot voor kort in Griekenland, zestig vierkante meter klein balkon. Voordeel was dat we een groot park met berg voor ons neus hadden, speeltuintjes alles!maar verder ging het prima in die ruimte! Ik zou ook wel een huis mt tuin willen voor m'n kindje, maar ik ben afhankelijk van sociale huur en dan heb je niet voor het uitkiezen...mijn ouders hebben een tuin. Ik zou het dus gewoon doen!en sterkte...ik weet een beetje wat je doormaakt...
Tot mijn 6e woonden mijn ouders ook op een appartement, en wat ik me herinner, is dat we met de buurkinderen speelden op het "binnenplaatsje" tussen de appartementsblokken. Ik heb niet het idee dat we ruimte tekort kwamen. Als je zoontje groter wordt, dan zou ik wel kijken of je speelpleintjes in de buurt hebt waar je hem alleen zou durven vertrouwen, zodat hij niet afhankelijk is van jouw tijdsschema om te kunnen spelen.
Hier ben ik opgegroeid in een flat totdat ik 11 jaar oud was. En heb een prima jeugd gehad! Mijn moeder ging zowat elke dag met ons naar de bouwspeeltuin dus heb ook zat buiten kunnen spelen. En toen ik ouder was heb ik ook met mijn broer gewoon voor de flat gespeeld met andere kinderen uit de flat. Een tuin is handig maar je kan ook prima gelukkig worden met je kind in een appartement, zeker als er wat leuke speeltuintjes in de buurt zijn
Wij hebben samen met onze zoon 3,5 jaar op een flat gewoond. Welliswaar 1 hoog, maar er zat geen lift in die flat. In het begin toen zoonlief klein was, vond ik het echt geen probleem. Gewoon spelen in de kamers, alles gelijkvloers dus makkelijk kwa schoonmaken, badje op het balkon bij lekker weer.. Maar toen hij vanaf 3 jaar begon te mekkeren om buiten te spelen, een fiets kreeg van opa&oma maar er amper op kon fietsen omdat ik steeds mee moest maar niet altijd mee kon. Weinig kindjes die in die flat woonde, dus ook weinig speelkameraatjes.. Wij wonen nu sinds juli in een eengezinswoning met voor- en achtertuin, wat een verademing!! Echt.. Mijn zoontje is echt helemaal gelukkig en wij ook. Dus sorry, ik zou er zelf niet voor kiezen nu ik in beide situaties heb gewoond.
Wij hebben op een flat gewoond, 3 hoog zonder lift. De eerste tijd vond ik het ( behalve de trap ) geen probleem. Het gelijkvloers wonen vond ik heerlijk en ik mis dat soms nu nog. Maar ik ben OH ZO blij dat we weg zijn uit het appartement. Mijn dochter wou fietsen, rennen en buiten spelen.. Maar op een balkon laat ik dat niet toe en je hebt niet altijd tijd om naar buiten te gaan. Nu wonen we in een 2 onder 1 kapper en ik vind het heerlijk! Ook al is de tuin nog 1 grote ravage, ze weet niet wat haar overkomt. Ze speelt buiten, fietst en is helemaal happy. Voordat wij in de flat gingen wonen zei ik ook altijd: ik ga een tuin echt niet missen.. Mooi wel! Ben zo vreselijk blij dat we uit het appartement zijn. De eerste 1,5 jaar met kind gaat het wel, maar daarna vond ik het echt te beperkt. Maar dat is mijn eigen ervaring natuurlijk.
Wij hebben met 1 op een flat gewoond. Voordelen: gelijkvloers, echt heerlijk! Ze kan dan al lekker alleen op de kamer spelen. Altijd dichtbij! En ook makkelijk met poetsen Lekker balkon. Je wordt nooit gevraagd een bbq te organiseren Nadelen: Ik ging niet zo makkelijk met de fiets weg. Toch een gesjouw. Maar goed, jouw kind kan al lopen, dus dat is wel makkelijker met in en uit de berging. Altijd sjouwen met de boodschappen. Als je meer hebt dan je in 1 keer mee kan nemen. En tja, geen tuin. Oja, en buuuuren. Je hoort veel en je buren horen ook veel van jou.
Ik denk dat het er ook aan ligt hoe je zelf bent en of je een lift hebt of niet... Als je zelf ondernemend bent en er graag op uit gaat is het heel anders dan als je geen tijd/zin hebt om met je kindje erop uit te gaan. Hier in de (portiek)flat wonen meerdere mensen met kinderen. Het heeft allebei voor- en nadelen. Als je in een eengezinswoning woont kan je kind makkelijker de tuin in, maar ook makkelijker aan je aandacht ontsnappen. Hier hebben alle appartementen 2 balkons met spijlen. De meeste mensen hebben hier voor de veiligheid gaas voor gespannen, zodat kinderen (en huisdieren) weinig kunnen doen. In de omgeving zijn diverse speeltuinen en voor de flat is een grasveld waar regelmatig kinderen spelen. Het grootste nadeel zijn de boodschappen en het ontbreken van een lift. Ik heb een extra voorraadkast in de berging en zet daar ook veel neer. Als ik dingen nodig heb loop ik naar de berging en neem ik mee wat ik mee moet en kan nemen. Met een lift gaat alles wel en stuk makkelijker
Ik woon ook in een flat, gelukkig met lift! Enige nadeel tot nu toe vind ik is het niet hebben van een tuin. Ik moet altijd de deur uit bij mooi weer. Dat vind ik echt jammer. Gelukkig wel een park in de buurt. Mijn dochter speelt nu natuurlijk nog niet buiten, maar vraag me soms wel af hoe dat straks zal gaan. Voor onze flat ligt een parkeerplaats en aan de andere kant een winkelcentrum dus niet echt een plek voor een kind. Mocht je een flat hebben waar een veldje aan zit of iets zal het vast makkelijker zijn.
Ik heb gelukkig een appartement kunnen vinden beneden waar ik een klein tuintje aan heb. Maar helaas meid in onze situatie mag je blij zijn als je woonruimte vind.