hoi Allemaal, Ik was eigenlijk heel benieuwd hoe jullie de zwangerschap beleefde op de werkvloer, aan het bed. De zorg is soms best zwaar. Zelf werk ik in een verpleeghuis, veel tillen. maar ook veel ziektes die rond sluimeren. Hoe gaan jullie daar mee om?? en je collega's hielden die een beetje rekening met jullie?
werkte ook altijd in een verpleeghuis waar totaal geen begrip was en ze me maar een zeikerd vonden contract werd ook niet verlengt
Ik heb ook jaren lang in een verpleeghuis gewerkt. Toen ik van de eerste zwanger was werkte ik op een gegeven moment in de huiskamer. Mijn baas wilde niet dat ik nog aan het bed stond. ivm zwaar tillen maar ook omdat er op dat moment op de afdeling veel agressieve bewoners hadden. Mijn collega's waren super lief en hielden rekening met het feit dat ik zwanger was. Hoeveel weken ben je? Als het niet meer gaat dan kan je dit het beste aankaarten bij je teamleidster. Ze moeten je andere werkzaamheden geven als het werk te zwaar of te gevaarlijk wordt voor jouw en de baby. Succes.
hoi , tis nog pril hoor 5 weken pas, tis mijn 2e. ik werk op een cognitieve screeningsafdeling, met veel wisselende clienten, thuis en dakloze, verslaafde, mrsa, maar ook lieve oude vrouwtjes die tijdelijk voor overbrugging komen. Ik heb echt super collega's en mijn baas ook. Maar ben vooral nieuwsgierig naar jullie ervaringen aan het bed, tot hoe lang jullie zijn door gewerkt enz. bij mijn eerst lag ik er met 5 maanden volledig uitm omdat ik enorme spataderen kreeg en hoge bloeddruk. toen was ik 24. nu 31 en voel qua gezondheid enz veel stabieler
He kwebbelengel, Bij ons hadden ze een regeling ik kon al met 30 weken met verlof als ik 2 weken vakantiedagen in zou leveren dan zou je 2 weken vakantie dagen van de baas krijgen en dat heb ik toen ook gedaan. Ik werkte met week 25 niet meer aan het bed. Ik kon het zelf nog wel aan want ik had toen nergens last van. Alleen werd het werk te gevaarlijk. Op de afdeling verbleven ook jong dementerende en die konden erg agressief zijn. Die mocht ik al met week 20 niet meer verzorgen. Het is echt pittig als je in de zorg werk. Als je op een gegeven moment denkt dat het werk te gevaarlijk wordt dan zou ik aan de bel trekken het gaat om jouw en je kind dat is het allerbelangrijkste ook al kan het soms heel moeilijk zijn.
Ik werk ook in de zorg, niet zo zwaar als jij. Want ik werk in de thuiszorg. Moet zeggen dat het nu wel wat zwaarder begint te worden met tillen van mijn cliënten uit bed, en wassen op bed, steunkousen aan enzovoorts. Ik heb zelf overlegd met mijn zorgcoordinater dat wanneer het echt niet meer gaat ik aan de bel zou trekken. Ik denk dat jij dat in overleg ook zou kunnen doen, en eventueel met de ochtend of avonddienst aan je collega kunnen vragen of zij wat ''zwaardere'' van jou over kunnen nemen.
ja dat doen ze wel hoor, als ik maar aan de bel trek, mijn baas is echt een super man die me zeker zal steunen. Alleen wat moeilijk is, dat je wilt graag goede zorg verlenen, en iedereen netjes te woord staan. alleen als je moe bent kan je ook wat minder hebben. ik loop altijd door, en zal mezelf wegcijferen om een ander te helpen. zorg is zorgen he. hahaha
Ik werk ook in de zorg. In een verzorgings/verpleeghuis. Zorg is erg zwaar. Heb in week 20 aan moeten geven dat het niet helemaal meer ging of ze me in konden plannen bij de lichtere bewoners. Ook ging ik meer dingen doen zoals een artsenvisite en zorplanbespreking zodat ik wat meer kon zitten tussen door. Heb 2x fysio en zit tegen het randje van bekkeninstabiliteit aan. Heb 2 weken vakantie gehad en dit weekend weer gewerkt. Binnen 2uur kon ik gewoon niet meer. Zat gisteren weer thuis te janken. Heb me vandaag voor het eerst ziek gemeld. Hoop morgen op werk gesprek te hebben hoe nu verder. Maar aan het bed lukt me nu echt niet meer. Zie wel op tegen morgen maar hoop dat een gesprek soepel verloopt, ik begrip krijg en er iets anders bedacht wordt.
Ik ging late/nacht diensten draaien. Hoef je in elk geval niet te wassen enzo.. Verder heb ik gewerkt tot ruim 36 weken dus vond het zelf best gaan. De ene dienst gaat prima terwijl je de andere dienst haast niet kan lopen.
Enige tip is die ik je kan geven is proberen rustig aan te doen. En ja zorg is zorgen maar je hoeft nu op dit moment niet alleen voor een ander te zorgen, ook voor het kleine mensje die in je groeit Bewaak je grenzen, en geef aan wanneer het niet meer kan.
Hier nog eentje in een verpleeghuis.. Ik heb van een collega begrepen dat ze op deze afdeling best begripvol zijn, dat als je verder bent ze rekening houden met de zwaarte van de clienten etc. We zijn maar een kleine afdeling en een collega is ook zwanger en we schelen maar een kleine maand.. Ben benieuwd hoe dat dan gaat lopen.. we zien het wel. als het niet meer gaat trek ik vanzelf aan de bel.. Maar nog heel wat weekjes te gaan
Ik werk ook in de zorg. Kon tot 23 weken gewoon m'n werk nog aardig doen. Toen ging mijn buik in een groei spurt dus buik zat in de weg en kreeg ik een bloeding waardoor ik ineens niets meer mocht tillen etc. Vanaf toen nog een aantal weken medicijnen/sonde/dossier etc gedaan en vanaf 30 weken halve dagen gaan werken en op het laatst 2/3 uurtjes per dag. Had ik de bloeding niet gehad dan had ik denk ik tot 25 weken nog goed had kunnen werken, daarna wat aangepast denk ik..
Ik Werk ook in de zorg! Ik kom op verschillende locaties en dus is verschillende settings/teams/afdelingen van huiskamer tot ADL-er doe ik. Tot nu toe verloopt alles prima en kan ik de zorg tot nu toe nog aan. Ik vertel het wel als ik ergens inval, zodat ik de 'zware' cliënten niet hoef te doen. Al mijn collega's nemen het positief op gelukkig! En ja, er sluipen nog wel eens wat ziektes rond op een afdeling. Goede hygiëne naar je zelf toe ( handen wassen/desinfecteren als je komt/weg gaat bij zorgvrager, handschoenen dragen, short voor bij wassen ect.) zo probeer ik de ziektekiemen wat buiten te houden..
Ik werk ook in de zorg alleen niet in een verpleeghuis. Wel krijgen wij regelmatig patienten uit het verpleeghuis voor onderzoeken. De meeste patienten moeten wij als MRSA+ beschouwen. Natuurlijk niet alleen deze patientencategorie, maar sowieso in het ziekenhuis zijn er veel patienten met TBC, MRSA, VRE enz. Hoe gaan jullie met die categorie om? Want het liefst behandel ik die patienten niet. En als we van iemand weten dat die zwanger is laten we diegene het liefst ook die patienten niet doen. Alleen ik vertel natuurlijk niet direct dat ik zwanger ben, dat zal pas over een aantal weken zijn. Dus tot die tijd moet ik die patienten wel doen en probeer ik zoveel mogelijk beschermende maatregelen te nemen. Maar in een verzorgingshuis zullen er haast wel meerdere patienten zijn denk ik.
ja precies, omdat je het meteen van de daken wilt schreeuwen in de begin fase en eerst maar die 1e echo, hartje enzz, ben ik ook verplicht om mrsa mensen te verplegen, maar ook clostridium hebben we veel, en eigenlijk wil ik daar allemaal liever niet naar binnen.
Ik werk in de gehandicaptenzorg en mijn collega's wisten al snel dat ik zwanger ben. Ze hielden allemaal rekening met me en vroegen ook met enige regelmaat hoe het ging en of ze nog wat voor me konden doen. Helaas toch in de ziektewet sinds een aantal weken omdat het te zwaar is.
ik werk als thuisverpleegkundige . vind dat erg lastig ...of de mensen nu 50 wegen of 120, ik moet ze alleen verhandelen. echter hebben wij wel het geluk, en worden we aan 19 weken met zwangerschapsverlof gestuurd
ja , hoor! je leest het heel goed volgende dinsdag mijn laatste werkdagje Moederschapsbescherming thuisverpleging met 19 weken, alle andere jobs in de zorg : 24 weken