Ik weet niet if ik mezelf jong kan noemen, ik voel me namelijk niet zo jong om me een jonge moeder te noemen. Ik ben over 2 weekjes 22 en was dus nog 21 toen ik zwanger werd. wij zijn niet getrouwd oid maar zijn er wel bewust voor gegaan. We zijn er beide erg blij mee maar ik heb het idee dat mensen om ons heen ons helemaal verkeerd begrijpen. toen we het vertelde kreeg ik namelijk vaak de vraag ongelukje zeker? zelfs de moeder van mijn vriend gaat er nog steeds vanuit dat het een ongelukje was. ik vind dit zelf best lastig omdat we er zo bewust voor zijn gegaan en het ook enige moeite en frustratie heeft gekost omdat ik een half jaar niet ongesteld werd. familie en vrienden van vooral mijn vriend zn kant maken vaak opmerkingen van weet je nu pas dat je dat ding niet alleen hebt om te pissen, de eerste fout ben je al begaan en dat soort dingen. Ook in mijn familie een aantal mensen. ze vragen bijvoorbeeld of ik er erg aan moet wennen, of we wel genoeg gespaard hebben en of ik niet meer elk weekend op stap moet. ik word soms zo boos of verdrietig van die opmerkingen altijd maar helaas zegt mijn vriend er niks van. Ik durf er ook niet altijd wat van te zeggen omdat ik weinig contact heb met die familie. ook vaak de vraag of ik niet aan de pil was, geen condoom gebruikt heb en hoe ik denk de anticonceptie straks te regelen. vaak voel ik me aangevallen bij dit soort vragen en weet ik niet hoe ik moey reageren. alleen mijn eigen moeder en vriendinnen zijn echt blij voor ons. Laatst heb ik het zusje van mijn vriend wel even duidelijk uit kunnen leggen joe het zat, maar als antwoord kreeg ik laat dat maar niet aan mama weten. Ik voel me zo niet echt geaccepteerd terwijl ik er zelf juist zo blij mee ben. hebben meer (jonge) stellen hier last van? En hoe gaan jullie hiermee om? wat zijn bijvoorbeeld goede standaard antwoorden die ik zou kunnen geven?
Sja, wat kan ik zeggen. 21 is aan de jonge kant. Ik werd met 25 moeder en dat was ook al aan de jonge kant volgens sommige mensen. Maar weet je, je kunt het in de ogen van sommige mensen nooit goed doen... 25 of jonger? Dan ben je te jong. 35 of ouder? Dan zou je er eigenlijk al niet meer aan moeten beginnen. Een 3e? Twee is genoeg toch? Meer dan een 3e? Dat is helemaal absurd. Dat past niet eens op de achterbank van een gewone auto. Heb je nog maar kort een relatie? Onverstandig om er voor te gaan/het te houden. Blijkbaar hebben we nog steeds een beeld van een voorbeeldgezinnetje waarbij vader 31 is en moeder 29 of zo. Verder moet d'r 1,7 kind zijn, een albert heijn bonuskaart, een labrador en een station wagon. Gehakt op woensdag, en dies meer. Ik zou gewoon serieus reageren als ik jou was. Aangeven dat hier niks "fout" aan is, en dat jullie heel blij zijn met dit wondertje. En aan iedereen het advies, heb je niks aardigs te melden... hou dan je waffel.
Ik (26) en partner (45) zijn zwanger van onze eerste (en, nee, hij heeft geen andere kinderen). Ben huisarts in opleiding en ook ik kreeg regelmatig te horen: "niet gepland zeker?" "Was dat de bedoeling?" Etc. Ik werd er naar van! Kindje is gepland en ontzettend welkom. Inmiddels ik het naast me neerleggen. Probeer dat ook te doen. Scheelt veel onnodige boosheid.....
Dat is idd echt super irritant dat mensen zo reageren! Ik zou niet weten hoe je ermee om moet gaan. Gewoon niet antwoorden of vragen waar ze zich mee bemoeien en dat jullie er dolgelukkig mee zijn? Hebben jullie je schoonmoeder wel eerlijk verteld dat het een bewuste keuze was, want ik krijg het idee dat zij werkelijk denkt dat het een ongelukje was (gezien de reactie van je schoonzusje). Succes ermee in ieder geval en geniet vooral van je zwangerschap en laat de mensen maar denken en lullen! Jullie zijn gelukkig zwanger en wat een ander ervan vindt is hun probleem!
Bedankt voor jullie reacties. ik probeer er steeds achter te komen waarom het bij ons een ongelukje zou moeteb zijn. we hebben beide een vaste baan, een koophuis en wat dat betreft alles goed geregeld. schoonmoeder denkt ook steeds dat ik niks van kinderen weet en het me alleen lief en leuk lijkt, terwijl ik pedagogisch medewerker ben en kinderen begeleid met een gedrags of ontwikkelingsstoornis. Ook nog een tijd met kleine kinderen gewerkt. ik snap soms gewoon niet meer waarom er gedacht word dat wij een kindje niet aan kunnen of iets dergelijks.
Ik denk echt vanwege de 21. Veel mensen die tegen de 30 aan lopen, kijken nog eens op hun leven terug en vinden zichzelf met 21 eigenlijk nog heel jong. Je bent met 18 officieel volwassen, maar voor veel dingen ligt de grens op 21. Vanaf dat moment zijn je ouders niet meer verantwoordelijk voor je, of zo. Veel mensen studeren met 21 nog (als ze al studeren) en leven een lang-leve-de-lol leven. Kiezen er nog niet voor om zich te settelen, reizen de wereld rond, geven geld uit aan feestjes en stappen etc. En ja, dat wordt wat lastiger met een kleintje. Een baby is wel een heel duidelijk signaal dat je je hebt gesettled en dat je niet meer elke zaterdag op de dansvloer hoeft te staan. Misschien dat mensen zich afvragen of je niet te kort komt aan levenservaring en zulks. Nou, je leven is beslist niet voorbij met een uk. Het wordt alleen anders, en misschien nog wel leuker ook. Het is maar net hoe JIJ je leven voor je ziet.
Jaloezie speelt vaak ook een hele grote rol. Meid, wees blij en trots op je zwangerschap, wanneer de familie dat niet kan, laat ze lekker links liggen en betrek juist de positieve mensen er wel bij. Dat doet jou goed en alles voor jou en de kleine! Lekker genieten van je zwangerschap!!!
Pff wat een reacties he? Ik ben 24, vriendlief 26, en we wonen al ruim 6 jaar (!) samen. Hebben een koophuis, labrador, beiden een vaste goede baan.. en nog 1001 mensen die suggereerden dat het vast een ongelukje moest zijn. En dat.. terwijl we op de drempel stonden van de MMM. Blijft jammer dat mensen zo oordelend zijn. Trek je er niets van aan, hoe moeilijk dat ook is.
Wat mooi dat het jullie toch gelukt is! Wij inderdaad ook, hebben een boerderijtje, hond en 2 paarden erbij. ik zal het proberen! Schoonouders zijn gescheiden en zeiden beide later dat ze heel erg geschrokken waren en niks wisten te zeggen. Niet eens gefeliciteerd...
Je helemaal niet druk om maken meid! Ze hebben altijd wat te lullen pff Ik ben zelf net 24 geworden en mijn vriend moet het nog worden. Wij hebben allebei een vaste baan en wonen al 4 jaar samen. Sommige mensen die ik amper ken vroegen gewoon of het wel in de planning was. Vind het echt een belachelijke vraag. Ook al was het niet gepland ging ik dat nog niet aan hun neus hangen. Lekker gaan genieten en laten lullen allemaal jaloezie!
Nou TS, op basis van jouw schets van je leefsituatie, begrijp ik ECHT niet waarom mensen dan zo oordelend zijn. Als dat echt vanwege leeftijd is dan zijn ze wel héél kortzichtig!!
Ik was 23 en bewust idd Bijna jaar over gedaan...en mensen die direct zeide foutje zeker??? Waarop ik zei nee bijna jaar over gedaan maar bedankt Familie verbaasde zich niet, wisten dat we jonge ouders wilde worden
Ik ken het probleem. Maar met een koophuis, vaste baan etc. verbaast het mij dat mensen commentaar op jullie durven te hebben. Ik denk dat het door jaloezie komt. Ook wij krijgen veel commentaar. Om kort te gaan: allebei 25, hoogopgeleid, al drie jaar gelukkig getrouwd, maar man studeert nog een paar maanden, en mijn contract is niet verlengd tijdens mijn zwangerschap. Sociale huurwoning (wel een eengezinswoning). Ik word door zijn familie, waar de jongste moeder 30 was toen ze van haar eerste beviel, en iedereen een koophuis heeft, aangekeken alsof ik een onverantwoordelijke tienermoeder ben. Jammer dat ze mij niet beter kennen. Dan zouden ze weten dat ik juist ontzettend verantwoordelijk ben, en dat wij heus wel weten waar we mee bezig zijn. En dan zouden ze misschien eens minder bekrompen worden. Het kan heel verfrissend zijn anderen eens te begrijpen in plaats van alleen maar te veroordelen...
Ik zou vooral niet in de verdediging schieten, maar volwassen reageren en laten merken dat het voor jullie een weloverwogen besluit is. Iedereen is anders, leeftijd zegt niet alles. Maar 21 is gewoon heel jong (niet per se te jong) om een kind te krijgen. Dat zul je pas inzien als je zelf wat ouder (lees dertig) bent. Ik ken veel meiden die rond hun 20e zwanger raakten. Het is ze allemaal gelukt, en ze hebben het erg goed gedaan, maar zeggen ook allemaal wel dat ze achteraf gezien te jong waren om een kind te krijgen. Ik denk dat daarom de mensen die wat ouder zijn dan jullie zo reageren. Maar kan me wel voorstellen dat je liever andere reacties hoort als jullie er zelf zo blij mee zijn. Dat zag ik ook bij deze meiden, en toen de kleine er eenmaal was was het ook meteen gedaan met die opmerkingen, dan is iedereen helemaal verliefd op de baby en dan went iedereen er snel aan. Dus voor nu lekker genieten met z'n tweetjes, de rest volgt wel als ze zien dat jullie dit willen en kunnen !
Vervelend is dat he!! Toen ik in december zwanger was (miskraam) reageerde mijn zwager en schoonzus heel lullig.. Ze keken geshockeerd voor zich uit en konden alleen vragen of het bewust was en niet eens t fatsoen vinden om gefeliciteerd te zeggen.. Toen het mis ging vroegen ze of we dan nu nog even verstandig wat ouder zouden worden (ik ben 23 en vriend is 28, wonen al 3,5 jaar samen in een koophuis) en dan pas aan kinderen zouden beginnen... Ik was hier zo van geschrokken dat we nu nog even niks hebben verteld over nieuwe zwangerschap! Probeer er samen met je vriend lekker van te genieten, die mensen zijn eigenlijk gewoon te stom om aandacht te krijgen van je!!
Wij hebben heel wat jaren over deze zwangerschap gedaan. 5 jaar geleden zei iedereen zo vroeg, meid je hebt alle tijd. Nu ben ik 29 en zeiden mensen tsjaaaa die 30 komt in zicht. Ze hebben altijd commentaar, ik laat ze maar gewoon en reageer nauwelijks. De mensen die mij echt kennen weten van ons verhaal.
Lekker genieten van het jong moeder zijn! Liever jong, flexibel moeder, dan een gefrustreerde huisvrouw van 30 die denkt dat ze alle wijsheid in pacht heeft hahaha Ik was 21 toen dochter geboren werd! Heb er echt geen spijt van. Nu komt nummer 2 er aan, dan hebben wij ons gezin compleet. Lijkt mij heerlijk om als ik 40 ben mijn kinderen lekker alleen kan laten en met mijn man op vakantie kan/uit eten/ stappen etc!
Mensen hebben altijd wat te zeggen. Ik ben 35, maar heb helaas niet eerder zwanger kunnen raken. Ik krijg soms reacties als "nou dat werd tijd he..."....ze moesten eens weten. Kortom...er is altijd wat te zeggen en jij maakt je eigen keuzes. Mijn zus was op haar 21e zwanger (bewuste keuze) en haar kindjes kunnen nu lkr moederen over mijn baby. Laat je niet gek maken!
Ik was nog net 22 toen ik zwanger raakte en bevallen ben.. Hier nooit van dit soort vragen gehad gelukkig.. Vrees dat er bij mij ook een niet heel aardig antwoord uit gekomen zou zijn...