hallo! ik wilde heel erg graag gewoon mijn verhaal even kwijt. En ben eigenlijk ook wel benieuwd wat jullie vinden. Ik zal proberen het zo kort mogelijk te houden. Ik heb momenteel erg veel last van hormonen. Ik heb nooit een goede band met mijn moeder gehad(voor mijn gevoel) . Soms iets beter dan andere tijden, maar mijn moeder is vroeger vele jaren depressief geweest. Neem haar nog steeds veel dingen kwalijk (ook al snap ik dat het niet meer terug te draaien is). Mijn moeder is er dus eigenlijk voor mij niet echt geweest vroeger. Ik heb het gevoel dat ze dit nu probeert in te willen halen. Hier heb ik zelf geen behoefte aan, is dat raar? Het is natuurlijk moeilijk uit te leggen aan jullie hoe mijn moeder is, maar mijn moeder is soms best complex. Nu is het punt dat ik weken geleden al heb aangegeven dat ik het niet prettig vind als ze vaak langs komt. Dat hoeft om mij niet. Vond ze niet leuk om te horen maar inderdaad ze kwam lang zo vaak niet en smste eerst. Nu is het zo dat ik haar vorige week al 5 keer heb gezien en als ik niet tegen haar had gezegd dat ik niet wil dat ze ( toen zondag) langs kwam was ze 6 keer langs geweest! sorry maar dit gaat mij echt te ver. ze komt dan vooral langs als mijn vader aan het werk is, net alsof ze continu iemand om zich heen moet hebben. Ze zitten zo bijv ook elke dag bij mijn opa en oma, prima en moeten ze zelf weten.. maar is het raar dat ik me hier druk om maak? Ik ben sowieso niet iemand die continu mensen om me heen moet hebben. Ik ben bang dat dit met de kleine straks nog erger gaat worden. Ze kwam net weer langs en een heel gesprek gehad en nogmaals gezegd dat ik het niet leuk vind. Nu voelt ze zich niet welkom. Maar zo bedoel ik dit niet! Ze kan soms heel kleinerend uit de hoek komen ook tegenover mijn man. Ook gezegd dat ik dit niet leuk vond. Zij snapte niet hoe ik hierbij kwam want ze was stapelgek op mijn man. Dan doet ze dit niet bewust of ik maak het erger dan dat het is. Ze heeft nu ook nog een sleutel, maar die vraag ik haar binnenkort ook gewoon in te leveren. als ik namelijk met de hond uit ben of bij de overbuurvrouw op visite ben en ze denkt dat ik zo wel weer thuis kom gaat ze rustig in ons huis wachten totdat ik er ben. Er zijn nog zoveel meer dingen.. reageer ik te overdreven door misschien de hormonen? Wat vinden jullie?
Pffff, Denk sowieso dat je relatie heel anders is dan dat ik bijvoorbeeld heb, Maar wil ook eerlijk gezegd niet dat mijn moeder zo vaak langskomt hoor...doet ze ook niet, maar zou er gek van worden als het zo vaak is.. Dan heb je zelf geen prive leven meer.. En wat betreft dat je moeder de 'verloren' tijd in wilt halen en dat jij er niet op zit te wachten, erg begrijpelijk!! Maar ze komt ook zo vaak, dus eigenlijk geeft ze het ook geen kans, want jij word er niet goed van..
Lastig, denk niet dat het perse aan je hormonen ligt. 5x is wel heel veel. Kan je geen afspraken met haar maken? Bv max 2 dagen spontaan langs komen. Of op vaste dagen wel? Of liever nog vraag haar om eerst te bellen voordat ze komt, sleutel alleen gebruiken als jullie dat van te voren afspreken..zoiets?
Hmmm nee,vind dat je wel gelijk hebt met het verhaal ver de sleutels. Mijn schoonmoeder heeft ook de huissleutels aan haar sleutelbos. Dit is puur in geval van nood! Als ik werken ben en zoonlief wil bv buitenspelen met zijn vriendjes dan gaat ze wel al eens bij ons binnen zitten..vind ik ook soms geen prettig idee,maar vind het anders dan dat ze daar mooi op me zou zitten te wachten en doen alsof ze "thuis" is....gaat ook om privacy. Dat ze kleinerend naar je man doet vind ik absoluut ook niet kunnen. Voor mij is het moeilijk te begrijpen want mijn band met m'n moeder is super..we zijn beste vriendinnen. Maar als ik jou verhaal zo lees denk ik zeker niet dat je overdreven reageerd! Geef goed je grenzen aan!!
dank jullie wel voor jullie reacties. doet me echt goed! Mystify: ja zoiets heb ik ook gezegd dat ze van mijn best 1/2 keer spontaan mag langskomen (2 keer vind ik eigenlijk nog veel maar oke) Dan zegt ze dat ze zich niet welkom voelt. Ik ben het ook niet gewend dat ik zoiets tegen mijn ouders zeg, vroeger kon ik nl het beste niet zoveel zeggen... Mijn moeder begrijpt me ook niet omdat zij zich van die tijd dat ze extreem depressief was niks meer herinnert (zegt ze). Ja naar mijn idee doet ze kleinerend. Als we daar eten zegt ze bijv. (elke keer) nou ga jij nu maar opscheppen en eten anders ben je weer als laatste keer. En dat toontje er ook bij. Sorry maar ik vind het gewoon kleinerend. Hij is geen klein kind meer! Maar goed. Vorige week was het dan inderdaad 5 keer dat ik dr heb gezien.. ze is drie keer langs geweest en 1 keer uit eten geweest met gezin en ze 1 keer bij mn opa en oma gezien. Dit is niet elke week zo, maar toch... ze is eerst koppig omdat ik de vorige keer heb gezegd dat ze niet zo vaak hoeft langs te komen en dan doet ze het niet. Nu is ze in een keer niet meer koppig en zie i5k haar 5 keer in een week. Ze neemt ook rustig haar hobby mee en gaat dan bij mij breien ofzo.. ik irriteer me hier mateloos aan.