Om te beginnen gaat dit over mijn schoonouders. En dan nu in het bijzonder mijn schoonvader. De band die ik met mijn schoonouders heb kan ik nou niet als heel goed ervaren. Een bemoeial van een schoonmoeder en een schoonvader die altijd alles verkeerd opvat. Maar goed....Mijn dochtertje is vandaag jarig en dit hebben wij afgelopen zondag gevierd met familie en vrienden. De familie kwam s'morgens. Mijn schoonmoeder en schoonzusje kwamen binnen. Toen ik vroeg waar mijn schoonvader was zei mijn schoonmoeder dat hij naar yoga was. Wat??? Ik hield me in....Naar yoga??? (dacht ik in mezelf) De 1e verjaardag van je kleindochter wordt gevierd en hij gaat naar yoga??? Naja oke prima dacht ik, misschien komt ie s'middags even. Maar nee hoor niks gezien of gehoord van hem. Vandaag is ze dus echt jarig en hij heeft nog niks van zich laten horen. Oke de dag is nog niet om, maar ik kook nu al van woede....Onterecht? Ik weet het niet, maar ergens voel ik me gekwetst.
Dat zou ik ook niet leuk vinden... ook al is de band met je schoonouders niet goed, ik neem aan dat je het belangrijk vindt dat je dochter een goede band opbouwt met haar grootouders en dat de grootouders dit net zo belangrijk vinden! Nee, niet gek dat je kwaad bent. En wat een excuus, naar yoga... Zou wel de dag even afwachten, misschien laat hij nog van zich horen. Anders zou ik ze een tijdje negeren. Telefoon niet opnemen enzo.
Ja ik vind het heel belangrijk dat ze een goede band met ze hebben. Opa past op vrijdag altijd op mijn zoon en mijn dochter gaat straks ook de vrijdag naar hem toe. Ze passen ook regelmatig op. Voel me gewoon gekwetst dat hij yoga belangrijker vind dan de verjaardag van zijn kleindochter.
Vreemd idd! De band die jij met je schoonouders omschrijft heb ik met mijn echte vader+stiefmoeder. Dit zou ook echt wat voor hun kunnen zijn. Inderdaad de dag maar even afwachten en anders toch maar voorzichtig vragen waarom je niks van hem gehoord hebt.
Ik denk dat hij nog steeds in de knup ligt op zijn yogamatje. Nee ik kan me voorstellen dat dit een "niet leuk" gevoel bij je teweeg brengt.
Das naar zeg. En hoe is hij tijdens het oppassen dan tegen de kinderen? Heeft hij dan wel interesse? Mijn schoonvader komt wel op verjaardágen maar verder qua oppas hoef ik niets van hem te verwachten zoals ik zie hoe hij met zijn kleinkinderen van zijn eigen dochters opgaat
Hij is uiteindelijk nog wel geweest vanmiddag. Mijn man heeft hem gebeld of hij vandaag nog van plan was om te komen. Want ik had mijn man kwaad op gebeld om te zeggen dat of hij er wat van zegt en anders ik dat zou doen. Ben verder nergens meer over begonnen, maar vind het toch raar dat je het de dag dat we het daadwerkelijk vieren het laat afweten omdat je naar yoga moet Sorry maar dat kan elke dag/elke week.
Nou ik zou ronduit gefrustreerd en boos zijn!!!Ik vind ook dat je heel boos mag zijn hoor. Mijn eigen moeder flikt al jaren hetzelfde.. we wonen in mei al 4 jaar hier, ze is nooit hier geweest. Niet voor mijn dochter dr verjaardagen en niet op kraamvisite. En mij maar de schuld geven dat ze dr kleinkinderen niet ziet.
ik snap precies wat je bedoelt. Ik heb/had dit met mn eigen ouders. Op de eerste verjaardag van onze zoon belde mn schoonvader een zakenreis naar weet ik veel waar af omdat "zijn kanjer" jarig was en mn vader die was de hele dag aan het werk, maakte een afspraak bij de bank om 19uur en kwam om 20:30 even langs en mn moeder die kwam 's ochtends even op de koffie maar ging daarna weg om boodschappen te doen Heb haar verder de hele dag niet meer gezien :O Een wereld van verschil dus .... Nou is de band met mijn ouders nooit goed geweest en zijn er al veel vaker voorvallen geweest ( ook toen onze zoon nog niet geboren was) en toen ze op de tweede verjaardag van mn zoon niet eens geweest zijn (omdat mn neef kwam met zn kinderen want die wilden nog even langs komen omdat ze op vakantie gingen) en niet eens gebeld hebben, heb ik besloten een einde te maken aan het contact met mn ouders. Ik was er een beetje klaar mee elke keer maar weer iets te verwachten en hoopvol te zijn en dan een klap te krijgen omdat het toch niet gebeurde. Heel veel herkenning in je verhaal dus. Geen tips voor je. De beslissing die ik heb genomen is gebaseerd op 10jaar van dit soort voorvallen en elke keer teleurstellingen en ik kon het gewoon niet meer opbrengen. Ik vind het nog steeds niet leuk en ben er ook nog steeds verdrietig om als mensen er om vragen. Vooral toen onze vriendenkring zich uitbreidde..... elke keer die vragen beantwoorden op verjaardagen, pasen, kerst enz: waar zijn je ouders, ga je nog naar je ouders, passen je ouders ook op, heb je veel contact met je ouders enz. Het is niet leuk en nog steeds niet maar ik heb er vrede mee en ik heb me er nu een soort van bij neergelegd dat het zou is Sterkte! XX
@Sassie: dat is ook niet leuk inderdaad. En dan je eigen ouders nog wel. Ik vroeg verder ook niet om tips hoor. Dus dat je ze niet hebt is niet erg haha. Wou gewoon even mijn frustratie delen. Het blijven aparte mensen.
Ja het is niet leuk ... en dan nog te horen krijgen dat ik mn ouders verbied om hun kleinzoon (ik was in verwachting van mn dochter toen) te zien toen ik opbelde dat ik het niet leuk meer vond zoals het ging.. Terwijl ik altijd tegen ze gezegd heb jullie zijn altijd welkom maakt niet uit wanneer. Als ik thuis ben en je komt langs en ik heb verder geen afspraak of visite,kom maar binnen en als je zeker wilt zijn dat ik er ben dan moet je even bellen vantevoren dan blijf ik thuis en hou ik er rekening mee.