De titel zegt het al.. Mijn bijna 3 jarige geeft echt nooit een kusje of knuffel uit zichzelf.. Ik moet er altijd om vragen, bv als hij gaat slapen ofzo. Als ik hem na een dag of soms nacht bij (s)ouders ga ophalen kijkt hij mij of mijn man geeneens aan! Maar verteld ons wel wat hij gedaan heeft, dat dan weer wel. Maar kus echt niet! Als ik bijvoorbeeld voor zijn middagslaapje(die hij nauwelijks nog doet) een kus gehad heb, moet ik zeker die dag niet nog een kusje vragen, dan is zijn antwoord, heb je al gehad! Hetzelfde als ik hem naar de psz breng of hem ophaal. Hij is gelijk aan het spelen als we binnenkomen en als ik hem ophaal zegt hij alleen soms blij 'mama'! En gaat dan meteen weer spelen. Mijn hart breekt er soms van. Om mij heen zie ik overal knuffelende en kusjes gevende peuters. Waarschijnlijk zal het gras daar ook niet altijd groener zijn dus vraag ik me af, wie van jullie heeft ook zo'n anti kus en knuffel peuter? En is dit een fase of? moet ik me er maar bij neer leggen....
nee doet mijn dochter ook niet. ze zegt weleens dat ik lief ben, maar dan meetal als ik iets leuks met haar doe Als ik vraag papa een nachtzoen, doet ze het gewoon maar nooit uit zichzelf, en mij later in bed ook niet. ze denkt er gewoon niet aan volgens mij. of ze lijkt op mama
Niet leuk he. Hij geeft het ook soms idd als ik ernaar vraag. Maar nu sinds deze week weigert hij dus ook. En ik vind het dubbel. Ik wil niet over zijn grenzen gaan, maar toch wil ik hem leren dat een kusje bij papa en mama ok is. Hij kust wel opas en omas als we weggaan en we zeggen geef ze maar kus/knuffel dan gaan we. Ik heb sterk het gevoel dat hij er geen behoefte aan heeft. Maar ook dat dit afzetten ook een machtspelletje is. Daarom ben ik zo benieuwd of ik de enige ben met zon anti kus peuter. Of zijn er meer anti kus peuters?
Hier ook een niet-kussende peuter. Hij komt soms wel vrijwillig op schoot zitten, en af en toe kunnen we hem even op schoot trekken en een paar kusjes stelen, maar daar is alles ook wel mee gezegd.
Ik krijg sinds een paar maanden pas een vrijwillige kus van mn dochter.. en dan enkel ik, papa enzo pas na aandringen.
Mijn dochter is een enorm knuffelkont, dus daar heb je niets aan. Maar een vriendje van dr moet er ook niets van hebben. En dochter is dus nogal handtastelijk en dat vindt ie dan ook helemaal niets.. Niet te dicht bij komen. Tja, ieder kind is anders, maar ik zou t ook best wel jammer vinden. Anderzijds is mijn dochter dus wel een behoorlijke aandachtsvrager. Ze heeft heel veel behoefte aan aandacht, slecht zichzelf kunnen vermaken. Nu ze ouder wordt, gaat dat gelukkig wel een stuk beter. Maar van baby af aan wilde ze liefst aan me vast geplakt zitten. Dat (vond ik) was dan wel weer een nadeel, want ik heb ook wel zo mijn behoefte aan ruimte. 'Ze gaat gewoon weer verder spelen', dat is bij haar nooit zo heel erg vanzelfsprekend geweest. Ze was heel claimend. Ik weet niet of dat er dan perse bij hoort, maar zo is/was mijn dochter dus wel. Als je het hebt over 'gras lijkt groener'.
Ook mijn zoonlief (ruim 3,5 jaar, banner klopt niet...), is geen zoener en knuffelkont, helaas......Als ik erom vraag krijg ik meestal wel een kus, maar regelmatig zegt hij dat hij dat niet wilt. Maar uit zichzelf een kus of knuffel geven heeft hij nog nooit gedaan. Ik vind het erg jammer, zeker omdat ik wel een erge knuffelkont ben... Hij houdt wel weer heel erg van stoeien en kietelen. Ik gebruik dat maar als mijn momentjes om hem eens goed te kunnen vastpakken Bij mij spookte het dilemma van "niet over zijn grenzen heen willen gaan, maar af en toe toch zo graag een knuffel willen geven", een grote rol....Ik los het voor mijzelf nu dus een beetje op met dat stoeien.
Hier ook hele verschillende meiden. De oudste is ook echt geen kusser. Spontaan een kusje geven doet ze sowieso niet. Alleen haar zusje heeft heel soms geluk. Maar bij het naar bed brengen wil ze echt geen kus geven of krijgen. Bij de psz soms nog wel. De jongste is een gigantische knuffelkont en wil de hele dag wel kussen. Tot groot ergernis van de oudste, want die rent dan hard weg haha. Ik denk dat het hier een stukje karakter is in combinatie met peuterpuberen. Ze is heel zelfstandig en bepaald ook graag wat ze wel en niet doet. Dit is iets waar ze over kan bepalen en daar maakt ze graag gebruik van. Misschien bij jouw zoontje ook?