Ik zie het probleem ook niet zo hoor Als Vigo nagellak op wil, mag hij dat van mij, maaaaar ik zou het er dan wel weer afhalen als hij naar de PSZ zou moeten ofzo. Zo voor binnen in eigen huis is het alleen maar leuk en gezellig toch? Samen mooie gelakte nagels met mama Sterker nog, Vigo loopt hier al daaaaaagen in een mooi jurkje rond omdat hij dat zo mooi vind Kind gelukkig = is gelukkig!
Ik zou niet zo gauw nagellak opdoen, maar dat heeft voor mij niets met jongetjes/meisjes te maken. Maar goed, ik draag dat zelf ook bijna nooit. Mijn zoontje wil soms wel een beetje van mijn lipgloss, prima. Mijn ervaring: kindjes van 2, 3 jaar oud pesten elkaar niet. Zeker niet om 'dat is niet voor jongetjes' of 'dat hoort niet zo'. Weten zij veel? Op de basisschool verandert dat erg snel en kunnen kinderen wel vrij hard oordelen. Dan nog zal ik niet zeggen dat hij iets niet mag 'omdat het voor meisjes is'. Maar eerder: andere kindjes vinden dat misschien erg raar, als jij met glitters op je nagels naar school gaat. Zullen we dat gewoon thuis doen, en niet naar school? Op het kdv liep mijn zoontje pas samen met nog een paar kindjes (jongens én meisjes) in een roze feeënjurkje. Erg schattig, ik zie daar ook echt geen probleem in. Ze leren elkaar de stereotypes snel genoeg (of eigenlijk: veel te snel) aan, daar hoef ik echt niet in af te remmen. Stel je voor, straks krijgt hij nog het idee dat 'directeur of piloot zijn' niets voor meisjes is, of dat jongens geen verpleegster mogen worden.
Een prinsessenjurkje (of diadeem) mag van jullie dus ook niet? *die de nagellak niet willen omdat ze geen meisje zijn* Gewoon benieuwd hoor.
Hier hetzelfde hoor, mijn zoon krijgt echt geen nagellak op! En ik ben ook niet een normaal persoon, ook tattoo's piercings en gestrechte oren, maar echt niet, dat hij nagellak op krijgt. Wat is het volgende? Een roze tutu?
Ik zou er geen problemen mee hebben in de zin van het is een jongetje, maar ik vind nagellak voor zowel jongetjes als meisjes tot de leeftijd van euhm zeg 12 eigenlijk al veel te jong. Ben ik heel erg ouwerwets?
En andersom? Mag een meisje wel jongensdingen? Broeken zijn toch ook meer jongenskleding? En met auto's spelen, in bomen klimmen, treinbaan? Dat zijn stereotyp jongens dingen, mag een meisje dat niet? Of werkt t alleen andersom? Ieder zn eigen mening hoor, maar ik kan t écht niet begrijpen. Waarom een kind zo jong al inprenten met stereotypen en rolpatronen? Mijn kind mag zijn wie ze wil zijn, of dat nou typisch meisjes of jongensachtig is. Of ze nou op jongens of meisje zou vallen. Als ze maar happy is.
Overigens heeft mn dochtertje maar 2 keer per jaar nagellak op ofzo hoor, als ze dr prinsessenjurkje aan doet en dr kroontje op dr hoofd. Maar puur voor t verkleden dus, niet voor 'dagelijks' zeg maar. Dr vriendinnetje van 4 loopt bijna elke dag met knalrode nageltjes, niet mijn ding. Ook niet van dr mama maar 'oma doet het'
Oh mijn oudste is dol op zijn cinderella jurk, en ja die hebben we voor hem gekocht omdat hij die graag wilde hebben. Hij is er al een keer mee naar de bakker geweest ook. Als hij daar gelukkig van wordt, waarom niet dan. Zelf gebruik ik geen make up, maar met kerst had hij knalroze lippenstift van mijn moeder op. Hij heeft ook een babypop en is daar superlief mee. Ik vind het alleen maar leuk, en maak me absoluut niet druk om jongens meisjes verdeling.
Zelf zou ik hier geen problemen mee hebben,...het is meer de maatschappij die hier een probleem van maakt,.....kijk maar eens in een speelgoedwinkel,....veel strijkplanken, keukentjes, kassa's, keukenspulletjes, etc, voor kinderen zijn roze,...terwijl mijn zoontje die dingen ook heel erg leuk vindt, mij maakt het echt geen bal uit of hij een kassa wilt of een strijkplank,....waarom moet het dan nu al zo rolverdelend worden gebracht bij zulke kleine kinderen Ik zou het geen probleem vinden als mijn zoontje nagellak zou willen,....al zou ik het bij 1 vingertje houden, maart dit is meer omdat ik zelf niet zo kapot ben van nagellak bij kinderen (jongen en meisje)in het algemeen Heel veel suc6
Ik heb geen dochter, dus ik kan daar nu niet over oordelen. Maar ik denk idd dat onze dochter geen treinbaan krijgt voor haar verjaardag. Verkomen kan je het niet dat zij daar mee zal spelen, omdat mijn zonen die dingen hebben. Ik vind het ook niet erg als de jongens met een pop spelen, maar ik zal er zeker geen voor ze kopen. Ik wil ook dat mijn kids happy zijn (wie niet), maar vind het niet nodig dingen te accepteren of toe te staan die niet nodig zijn (hij zal vast en zeker niet ongelukkig worden als persoon omdat nagellak voor meisjes is). Jij laat je dochter bijvoorbeeld geen uren naar de tv kijken, of teveel snoep eten of of of omdat je denkt dat dit beter is voor haar. Dit is mijn mening over bijvoorbeeld nagellak, net als met snoep, overbodig en onnodig om hem dat te laten ervaren. Hij mag het zien bij mama (die altijd nagellak op heeft) en andere dames. Overigens na het vertellen dat het voor meisjes is, vind hij het prima hoor en gaat niet doorzeuren of drammen dat hij ook wil. Dan noemt hij gewoon meisjes op die hij kent (mijn zusje, oma, andere oma, mijn zus etc).
Hier ben ik het helemaal mee eens Nou heb ik dan wel geen zoontje maar mocht mn dochter graag met dingen willen spelen die 'voor jongens' bedoeld zijn dan gaat ze haar gang maar. En inderdaad, mocht ze later met de mededeling komen dat ze me graag aan haar vriendin wil voorstellen, dan komt ze maar gezellig, de koffie staat dan gewoon klaar! Natuurlijk hoop ik dat ze gewoon op het andere geslacht zal vallen, welk ouder wilt dat niet, maar alleen al om te voorkomen dat ze vooroordelen naar der hoofd krijgt gesmeten door mensen die opgevoed zijn met het idee dat het allemaal abnormaal is, dat zíj niet normaal is, want dát zou me pas verdriet doen. En die vooroordelen beginnen al, naar mijn mening, met het feit dat 'mesjesdingen' niet voor jongetjes zijn bedoeld en andersom. Maar persoonlijk zou ik er dus geen traan om kunnen laten of minder van haar kunnen houden, als ze maar gelukkig is. Vraag me wel af waarom sommige ouders die verdeling zo duidelijk willen hebben? Dus waarom jongens met auto's horen te spelen en bv geen nagellak op mogen hebben. Waar zijn ze dan zo 'bang' voor? Vraag ik me oprecht af.
Ik ben nergens bang voor, vind het gewoon niet 'kloppen' en zeker niet nodig. Jouw grens is bijvoorbeeld het dragen van een rokje, mijn grens is blijkbaar al een heel stuk eerder
Helemaal mee eens! Ik was van de week bezig een tutu te maken voor Isabelle, voor carnaval en toen vroeg ik aan Milan als wat hij verkleed wil (op 't kdv) en nu wil meneer dus ook een tutu. Ik denk dat ik er maar gewoon ook een voor hem maak (en dan nog een ander pakje, piraat ofzo, voor achter de hand). Als hij dat graag wil en daar blij van wordt, laat ik 'm gewoon hoor. Hij snapt 't echt niet dat zijn kleine zusje het wel mag en hij niet. Hij heeft dus ook wel eens een roze maillot aan onder z'n broek sinds Isabelle is geboren. Milan heeft trouwens een lege mascara van mij gekregen, waar hij zich mee "mooi maakt" als ik ook mascara op aan 't doen ben. Hij vindt 't helemaal geweldig en is supertrots als 'ie klaar is! Gaat allemaal vanzelf wel weer over als 'ie wat ouder wordt en het verschil tussen jongens en meisjes leert begrijpen.
Ach, voor een keertje, ik zou me er inderdaad niet zo druk om maken. Ik was pedicure en ik had een grote, stoere vent die aannemer was als klant. Toevallig had ik een actie lopen 'gratis teennagels lakken bij een behandeling'. Hij leest dat bordje en zegt 'nou, wat heb ik daar nou aan'? Ik zei gewoon dat hij een mooi kleurtje kon uitzoeken en hebben voor de grap zijn teennagels gifgroen gelakt. Hij vertelde dat hij de volgende dag in de pauze wel even zijn schoenen uit zou schoppen en kijken hoe zijn collega's zouden reageren. Hij had er letterlijk 'lak' aan hoor of mensen dat niet vonden kunnen. We hebben allebei wel gelachen hoor toen hij met zijn slippers en gelakte nagels de deur uit liep.