Dames Nu het allemaal dichterbij komt vraag ik mij af hoe cliché het ook klinkt of de liefde het zelfde zal zijn. Ik heb een dochter van bijna elf en die band is zo hecht. We hebben samen zoveel meegemaakt. En zijn enorm close. Ze is mijn alles, dochter en beste vriendin. Kan haar al missen als ze spelen is. Nu vraag ik me af hoe het voor haar zal zijn en hoe ik mijn liefde voor dit zeer gewenste tweede kindje zal zijn. Is dit het zelfde ? Ik zou niet willen dat de een voor de ander zal onder doen. Hoe hebben jullie dit ervaren ??
Ik kan er nog geen antwoord op geven, maar ik ken zeker het gevoel! Ook ik kan me niet voorstellen weer zoveel liefde te kunnen voelen, toch ga ik er vanuit dat dat heus allemaal goed zal komen.
Ik was ook heel bang dat ik van de 2e nooit zoveel kon houden als van de 1e. Voor mijn gevoel ging al mijn liefde naar het kind wat er al was. Hoe kon er dan nog genoeg liefde zijn voor de 2e?! Maar echt hoor, ik houd net zoveel van mijn jongste als van mijn oudste. Er is voor hem (de jongste) gewoon een nieuw vakje met liefde open gegaan in mijn hart.
geen moeder, maar wel ervaring vanuit het dochterperspectief, en veel met moeders over dit gepraat (omdat mijn moeder en ik zo lang ik me kan heugen weinig met elkaar hadden). Je zult waarschijnlijk niet van al je kinderen houden op de zelfde manier, en misschien ook wel niet even veel. Behalve dat het je kinderen zijn, zijn het namelijk ook personen, met een eigen karakter. De een kan je meer liggen dan de ander, en dat maakt het makkelijker om van de een te houden dan van de ander. Is niet erg, als je ze maar eerlijk behandelt en gelijke kansen biedt en blijft denken aan wat je kind nodig heeft, in plaats van aan jezelf.
Ik was daar ook heel bang voor. Zei nog vlak voor ik moest bevallen tegen mijn moeder, ben bang datvik can haar niet zo veel kan houden als van hem (mijn zoontje). Ze zei heel mooi, het aantal kinderen verdubbeld, maar de liefde die je hebt ook en dat is echt waar!
Ik kon t me ook niet voorstellen maar hou echt van allebei even veel. Ze zijn totaal verschillend qua karakter, maar heb echt geen voorkeur voor 1 van de 2
hmmm jeetje wat een lastige vraag... bij mijn dochter was alles voor de eerste keer en dan is de tweede keer wel anders. Bij mij was het ook vrij snel op elkaar dus heb je al snel dat "o ja" gevoel. Maar ik was wel direct verliefd op hem en ben nu ook nog even gek op mijn kids. Maar het gevoel voor allebei is wel anders, maar niet minder intens.
o jeetje hier kan ik me ook echt druk over maken nu het dichterbij kom. Gelukkig ben ik dus niet de enige. Hoop idd dat er een nieuw vakje met liefde open gaat!
Dat vind ik nou eens mooi gezegd! Ik strubbel er ook mee.. ik kan geen ander mensje voorstellen waar ik zo van zou houden als van mijn dochter.. ben echt benieuwd hoe het straks zal zijn..
Ik kan me nu niet voorstellen dat ik ook van iemand zo veel zou houden als van mijn zoon. Maar toch weet ik zeker, als het eenmaal zover is, dat dit toch weer gebeurt!
Ik heb nu 4 kindjes en hoe ontzettend veel van ze. De liefde voor ieder kindje is verschillend. Ze hebben ieder hun eigen karakter en eigenschappen. Waardoor ik bij ieder kindje een andere band heb opgebouwd en kan genieten. Zoals mijn oudste dochter is gek van paarden, ik deel die liefde. Mijn Dochter R is heel stoer en durft vanalles. ik vind dat echt super. Dochter G is erg zorgzaam en gek op hondjes ook dat kan ik erg waarderen. Mijn zoontje is heel knuffelig en soms erg wild. Ook met hem heb ik een andere speciale band. Toen ze geboren waren was mijn liefde gelijk oneindig voor ze. toen ik ze leerde kennen met hun eigen karakter werd die liefde alleen maar meer.
Ik denk juist dat ik het andersom ga krijgen. Ik heb een peuter in de peubertijd. Hij heeft vEel temperament en vind het soms erg lastig om met hem om te gaan. Daarnaast put hij mij elke dag uit. Het is niet even hem verschonen, of even afdrogen/insmeren en aankleden na het douchen of hem even in zijn bed leggen om te laten slapen. Ik hou heel veel van hem en ben ontzettend trots op hem maar hij is soms wat te veel voor me. Het eerste jaar was hij juist heel rustig en sliep ontzettend veel. Werkte natuurlijk altijd mee en had geduld. Nu ben ik bang dat ik mijn oudste ook meer aan mijn vriend over zal laten en toch meer naar de baby neig.
Wij hebben 2 kinderen en verwachten over 8 weken de derde en ik weet zeker dat ik net zoveel van dit mensje gaat houden als van mijn andere 2 kinderen.Je houdt wel op een andere manier van ieder kind want ze zijn zo verschillend als dag en nacht en de ene keer kan je de ander wel schieten en is de ander je lieveling en de andere keer is het weer helemaal omgedraaid. Ik zou er niet over inzitten.
Ik denk dat ik eerlijk is eerlijk van al mijn kinderen even veel hou! ik dacht hetzelfde. maar vanaf t moment dat ze geboren zijn was ik verliefd! wel zal ik met je dochter praten dat dingen veranderen. maar haar liefde voor haar veranderd niet. alleen dat je wel plek moet maken om je 2de spruit te verzorgen en van te houden. dat ze weet dat ze soms even op de 2de plek komt te staan maar haar liefde voor haar niet.
in het begin kwam de oudste ook meer op mijn man neer. Dat was uiteindelijk juist een voordeel. Mijn man en dochter hebben een super goede band met elkaar. En mijn man is niet echt een babyvader. Hij vindt dat babys in het begin vooral hun moeder nodig hebben. Daarentegen is hij een geweldige dreumes/peuter vader. Hij heeft 2 papadagen en doet alles met ze en ze zijn stapelgek op elkaar. Vooral die periode dat ik bekkeninstabiliteit had en daarna in het ziekenhuis lag en beviel en daarna de kraamtijd hebben mijn dochter en hij een band opgebouwd... daar komt niemand meer tussen.
Oh zo herkenbaar ik heb die angst soms ook maar lees t vaak en is denk ik normaal. bovendien krijgen wij nu een zoon en ben ik bang dat ik dat raar ga vinden ofzo.. Vast allemaal ongegrond op t moment dat hij er is.. maar soms spookt het wel door mijn hoofd. merk wel dat ik de zwangerschap heel anders ervaar geen zin ij buikfotos net als bij dochter.. geen zin om kleertjes te kopen echt zon gevoel van t komt wel.. haah
Dat vakje met nieuwe liefde zo mooi omschreven ! Ti's af en toe zo verwarrend met al die hormonen en gevoelens !
Mijn vriend heeft dat dus ook. Al helemaal als ik straks borstvoeding ga geven. Hij gaat veel liever voetballen met de oudste of met duplo spelen en laat mij liever de baby verzorgen. Ook is het raar maar lijkt het of mijn vriend er voor kan zorgen dat Jer wel stil ligt ect. Meer overwicht bij hem heeft. Ik kan elk moment bevallen en in september moet hij voor zijn werk 3 weken naar het buitenland. Hij zou onze oudste zoon dan ook meenemen dus blijf ik met de baby. Het is grappig want ik zie het ook bij mijn schoonvader. Nu mn zoontje wat ouder is(net 2) gaat hij graag met hem naar de kinderboerderij ect.
Hier is van de week vakje nummer 3 open gegaan! Ik hou vanaf de 1e seconde onvoorwaardelijk van m'n kinderen, nu dus ook weer bij onze derde. Het gaat vanzelf, die liefde is er gewoon (althans bij mij dan...)
ik heb er eigenlijk nog nooit bij stil gestaan, maar ik ga er vanuit dat ik van dit kindje net zoveel hou als van onze dochter. Natuurlijk geeft het idee aan je oudste een speciaal gevoel, omdat hij/zij jullie voor het eerst ouders gemaakt heeft, maar dat betekend niet dat je van een ander kindje minder zult houden lijkt mij. Ik denk dat dit kindje bevoorrecht is omdat die ook al een grote zus heeft dan die gek op hem/haar is.