Hallo allemaal Ik wil graag mijn verhaal kwijt, omdat ik er veel mee bezig ben en het nu een plekje wil gaan geven denk ik dat het belangrijk is dat ik het opschrijf. Afgelopen zomer kwam ik erachter dat ik zwanger was, beetje laat ik was al ruime 6 weken zwanger Oeps! Ik was vrij geschockeerd maar mijn eerste gedachte toen ik het 2de rode streepje zag was ik wordt mama jippie! Ik zat op dat moment in het buitenland voor vakantiewerk dus het was een heel gedoe. In het buitenland een echo gehad zwaar lachopwekkend, mensen waarvan jij de taal niet spreekt proberen je dan uit te leggen hoe alles werkt denk ik in ieder geval. Toen ik uiteindelijk weer thuis kwam ging ik weer stagelopen. Ik probeerde daar de reacties te pijlen, voorzichtig dan. Ik had me voorgenomen nog 2 weken te wachten omdat ik dan 12 weken zwanger zou zijn. Maar zover is het nooit gekomen. Op mijn stage doe ik wel eens de was voor bewoners, daarvoor moet ik een klein trapje af. Er was de hele dag al gewassen en gedroogt. De drogers werken niet helemaal goed en het is zo dat dan alles nat is, de trap, leuning en de vloer. Ik dacht daar dus niet aan en liep met de wasmand de trap af, ik ben naar beneden gegleden en de wasmand voorkwam dat ik tegen de muur aan klapte maar hij kwam in mijn buik terecht nogal hard omdat de muur tegendruk gaf. Ik heb de spullen laten staan en ben in de auto gestapt naar het ziekenhuis. Onderweg kreeg ik al wat krampen. Er werd een echo gemaakt, die bleek oke te zijn, maar zogauw ik er meer last van kreeg moest ik terug komen. Ik was blij dat alles oke was met mijn kindje. Dit gebeurde op een woensdag en op vrijdag kreeg ik hevige krampen en heftig bloedverlies. Toen wist ik dat het zover was, mijn kindje had die klap niet overleefd. Ik kon mijn kindje niet beschermen tegen de "slechte" buitenwereld. . Nu ik schrijf doet het weer zo'n pijn, dus ik stop maar even. Liz
Owh Liz wat vreselijk moet dat geweest zijn! Moge jouw kleintje bij de andere vlindertjes in de vlindertuin rond vliegen.. Heel veel sterkte met het verwerken van t verlies van je kleintje. Dikke knuf!
Ik heb altijd gedacht dat het in de eerste maanden bijna onmogelijk is om door een klap in je buik een miskraam te krijgen. Wat is hierover toen in het ziekenhuis gezegd? Jente
Ach, wat een verschrikkelijke ervaring voor je, echt heel verdrietig.. Kan me voorstellen dat het pijn doet om het op te schrijven. Hier moet je een plekje aan leren geven, dus goed van je dat je hier je verhaal doet. veel sterkte en geluk Amber
Nog even een aanvuling op mijn bovenstaande stukje. Heb afgelopen weekend zelf een miskraam meegemaakt en is en heftige, emotionele ervaring. Heel veel sterkte met de verwerking! Ik typ nu ook vooral als verwerking. Bovenstaande stukje typte ik omdat het voor de verwerking heel veel kan uitmaken waardoor de miskraam is veroorzaakt. Nogmaals sterkte! Jente
Ik heb ook een miskraam gehad na een stomp in mijn buik dus kan blijkbaar wel (helaas ben ik nooit naar een dokter geweest vanwege de schaamte omdat mijn toenmalige vriend het had gedaan) Wat een vreselijk verhaal zeg meis! En wat een naar eind, ik bedoel als het nou niet goed zat of het kindje was niet goed dan kan je het nog een een plekje geven (of beter gezegd PROBEREN) maar dit? Enige wat ik je kan geven is een digitale mega knuffel keigoed dat je ermee omgaat zoals je doet hoor!
Heel verdrietig om je verhaal te lezen. Ik wens je heel veel kracht en sterkte. ik hoop dat de zon snel weer gaat schijnen voor jullie.
Hallo allemaal, Bedankt voor jullie lieve woorden, smak. @ Jente: Het komt niet vaak voor dat hierdoor een miskraam veroorzaakt wordt, maar gebeurt wel. Ze zeiden dat de baby een extra klap heeft gehad doordat ik en een knal van achteren van de trap en daarbij van voren door de wasmand. Ik had waarschijnlijk inwendige blauwe plekken opgelopen. Kus Liz
Lieve Liz, Wat moet dit vreselijk zijn voor je. Ik wil je hierbij heel veel sterkte wensen en hopen dat je je snel weer beter zult gaan voelen en een goede toekomst tegemoed ziet. Knuffel Minka
lieve lieve liz, wat verschrikkelijk voor je, meid wat een schok! Wil je heel veel sterkte wensen! liefs jette
Ik kan me best voorstellen dat je er nog steeds emotioneel onder bent. Heb zelf 2 miskramen gehad en kan daar nog steeds verdrietig om worden, ook al heb ik een dame van anderhalf rondlopen en ben zelf weer zwanger. Je vergeet 't nooit. Ik wens je sterkte
Sterkte en meestal helpt het inderdaad als je het van je afschrijft! Hoop dat het snel weer wat beter zal gaan..