Hallo, Ik ben blij dat ik deze topic heb gevonden. Ik ben nog niet zwanger maar toch denk ik er al wel over na, samen met m`n man praten we er al veel over maar komen er eigenlijk niet uit. Ik zal een beetje onze situatie uitleggen om het te begrijpen. Nou mijn man is dus ook gescheiden en heeft 2 kindjes. Jongen van bijna 18 en meisje van bijna 11. Ze wonen niet bij ons en het is al ruim 5 jaar geleden dat ze contact hebben gehad. De moeder van de kinderen(ex) wil dat de kinderen geen contact hebben en m`n man heeft zich daarbij op den duur neergelegd omdat het niet goed was voor de kinderen dat getrek aan hen. Nu dus de vraag over deze kinderen. Zal ik ze toch op het kaartje zetten, overleg met de ex heeft geen zin zoals je hebt gelezen want elk contact is verbroken. Mijn man weet het zelf ook niet zijn gevoel zegd wel en ook weer niet. Nou ik ben benieuwd wat jullie zouden doen. En dan het volgende. Mijn man is dus ook donorvader van een meisje die inmiddels 2 jaar is geworden. Met haar en de mama`s hebben we goed contact (lesbi-stel). Is het raar om aan de mama`s te vragen of hun meisje ook op de kaart mag komen? Het wordt later ook aan het meisje uitgelegdt dat mijn man haar biologische papa is. Ik vind het best wel moeilijk allemaal en wil het eigenlijk zo goed mogelijk doen. Ik wil graag weten hoe jullie dit zullen aanpakken en hoe ik het dan het beste zou kunnen vermelden. Want de kinderen van m`n man hebben zijn achternaam nog altijd en het donorkindje om het even makkelijk te zeggen heeft de naam van de mama. Ik hoor graag van jullie, jullie mening. Alvast erg bedankt.
@Pendrag Stief en half zijn 2 verschillende dingen, daarom snapte ik je waarschijnlijk niet, hihi En ik vroeg het me gewoon af omdat ik redelijk vaak hoor dat mensen het vreemd vinden als ik haar zo noem, maar ik zou niet weten hoe ik haar dan moet noemen. Ik kan mijn stiefdochter moeilijk mijn halfdochter gaan noemen, of "de (half)zus van mijn zoon".
Wendy, bij het donorkindje is hij de donor, niet de papa. Dat zou voor mij doorslaggevend zijn om haar niet op het kaartje te zetten. Dat meisje heeft 2 mama´s, geen papa, en woont in een heel ander gezin. Zoals ik het lees is ze zijn nageslacht, maar niet zijn kind, gevoelsmatig is ´t toch anders. Bij de 2 andere kinderen zou ik het niet weten. Iets soortgelijks hebben wij nu ook. Moeilijk hoor!
wendy ik zou over het donor kindje met de mama's praten over hoe en wat. en denk dat het er ook een beetje van af hang wat het kindje zelf verteld wordt en hoe jullie bijde kindjes van me kaar willen laten zien. willen jullie ze als half zusjes laten opgroeien of hele maal niks en met de ander 2 kinderen van je man zou ik gewoon op gevoel van je man doen. als hij op dat momend als het zo ver is ze er op wil zou ik dat dan gewoon doen. en zou voor alle kindjes alleen de voor naam neer zetten om het zo klein mogelijk te houden anders is een kant van het kaartje allemaal namen
Al erg bedankt voor deze antwoorden. Ik ga met de mama`s van het donorkindje praten. We praten tegen het kindje ook al in half zusje/broertje. Dus denk dat ze het heel mooi gebaar zullen vinden. Meer antwoorden zijn altijd welkom. Het gevoel laten spreken zullen we zeker doen.
Hier met 1 van de 4 kids van mn vriend ook nauwelijks/geen contact omdat de moeder niet mee wil werken. Wij kiezen er toch voor om ook hem op het kaartje te vermelden. Hoe je het ook went of keert, hij blijft een halfbroertje. En het is niet zijn of onze keuze dat we geen contact hebben. Maar wat al eerder is gezegd: ga op het gevoel van papa af. Dat is hier in ieder geval doorslaggevend. En over verschil half/stief: had niet stilgestaan bij onderscheid tussen 1 dezelfde ouder hebben of kind zijn van partner van jouw ouder. Omdat we hier dat verschil niet hebben. Voor mij zijn de kids van mn vriend halfbroertjes en -zusjes.
Vanaf dat opzicht zou ik ook redeneren denk ik. Het is de keuze van de moeder -spijtig genoeg- dat de kinderen hun vader niet meer zien. Uiteindelijk is en blijft het een broertje of zusje. Ik denk ook wel dat ze het later als ze ouder zijn gaan apprecieren dat je hen toch niet vergeten te vermelden bent Anders lijkt het alsof je met het nieuwe gezin helemaal opnieuw wil beginnen en hen gewoon vergeet...
Hoi Wendy: ik zou de namen van zijn eigen kids er wel op zetten, zeker omdat je daarmee op latere tijden hen altijd kunt laten zien dat jullie ze niet vergeten zijn en dat het gemis aan contact wat jullie betreft echt een gemis is (de boze mama wil haar kinderen nog wel eens anders laten geloven). Wij hebben de kids om het weekend, maar dat is uiteindelijk via de rechter afgedwongen geweest en wel via een dwangsom: de ex van mijn man heeft 4 maanden lang de kids niet meegegeven destijds. Zij zei toen dat m'n stiefdochter had gezegd dat papa haar geslagen had, maar dat was grote onzin. Als ze dat al gezegd heeft tegen haar moeder, is dat geweest omdat mams-lief haar erg bozig heeft gevraagd waar een baluwe plek op haar beentje vandaan kwam. Tja, kindjes van 3 lopen dagelijks blauwe plekken op als ze een beetje ruig spelen in de speeltuin toch, (zoals mijn stiefdochter altijd doet: je vraagt je echt af waarom die niet om de 5 minuten staat te janken van de pijn, zo ruig speelt die). Maar goed, als wij nu nog steeds geen contact zouden hebben gehad, hadden wij ze zeker ook op het kaartje erbij gezet: ze horen bij mijn man sowieso, maar voor mij horen ze er ook helemaal bij en ze hebben wel een (halve) bloedband met hun kleine zusje wat eraan zit te komen. Naar hen toe hebben we het in het dagelijks leven gewoon over broertjes en zusjes, of het nu gaat om hun halfzusje en toekomstige halfzusje, of om de stiefbroertjes die ze bij hun moeder hebben. Omdat hun moeder hen papa laat zeggen tegen hun stiefvader en hun eigen vader (mijn man) bij de voornaam benoemt, benoemen wij wel heel duidelijk dat ze een mama en stiefvader hebben, (en de stiefvader noemen wij consequent bij zijn voornaam), en een papa en mij, (mij noemen ze gewoon bij mijn naam: ik ben niet hun moeder: daarvan heb je er maar eentje en die plaats wil ik niet overnemen, hoe lief ik ze ook vind). Als we het hebben over de verschillende onderlinge verhoudingen, benoemen we wel dat hun halfzusje bij hun moeder hun zusje is, omdat ze dezelfde mama hebben, en dat hun brusje hier straks ook een echt brusje is, omdat ze dezelfde papa hebben, maar dat hun stiefbroers geen echte broers zijn (zijn daar ook maar de helft van de week). Ze vinden het allemaal nog best ingewikkeld, vorig weekend dachten ze dat ik dan ook de stiefmoeder van hun halfzusje (bij hun moeder) was. Nee dus: ik ben alleen de stiefmoeder van hen, niet van andere kindjes die hier nooit komen. En hun mama wordt echt niet de stiefmoeder van hun nieuwe brusje, want die zal daar nooit komen. (Denk niet dat ze erom zal staan springen dat die in de toekomst nog eens meekomt met haar grote broer of zus, :-D Voor wat betreft de donordochter van je man, Wendy, die zou ik niet op het kaartje zetten: ze hoort volledig bij haar eigen gezin toch? Maar goed, met al dit soort gedoe, weet ik wel weer waarom ik zo anti-scheiding en pro-normaal gezin ben, Voor jezelf is het al zo'n gedonder, maar aan de kids merk ik elke keer weer hoe vervelend ze het vinden dat papa en mama niet meer samen bij hen in huis wonen... Ze vinden beiden hun stiefouders erg lief, maar het blijft stief he? Degene die ze missen als ze bij mamam zijn, is papa en degene die ze missen als ze hier zijn, is mama....
Ondanks dat mijn "stiefdochter" (ik zeg toch meestel Eelke's dochter oid) inmiddels 19 is en zelfstandig woont, denk ik wel dat we haar zullen noemen op het kaartje. Haar moeder heeft dat ook gedaan toen haar halfzusje is geboren. Mja, dochterlief woont/woonde dan ook fulltime bij dr moeder en was eens in de 14 dagen en in de vakanties bij ons. Maar het blijft toch een halfzus van ons kindje en dat kun je niet ontkennen om het maar zo te zeggen. Oké hier zijn de verhoudingen gelukkig heel goed onderling, is wel eens anders geweest
Hoi, Erg bedankt voor jullie antwoorden. Heb m`n mannetje het allemaal laten zien en ja we zijn er nu al uit. De kinderen van hem komen op het kaartje. Dus in het motto van; Ik ben het kleine broertje/zusje van ........ & .......... Ik weet nog niet zeker of we half erbij gaan zetten, maar we hebben nog tijd zat uiteraard eerst maar eens zwanger worden. Het dororkindje, gaan we nog met de mama`s bespreken hoe die erover denken en of ze het wel of juist niet willen. Nu heb ik nog een klein vraagje en ben ook erg benieuwd hoe jullie hier mij advies in kunnen geven. Stuur ik nu wel of geen kaartje naar de kinderen of juist een kaartje sturen aan de kinderen gericht en niet aan de (ex) vrouw en haar nieuwe gezin? Waarschijnlijk zien de kinderen nooit de kaart of post die wij sturen bijv. met kerst en verjaardagen. Dus nu is de vraag toch gewoon kaartje sturen of juist niet? Eigenlijk toch best erg dat ik daar nu al mee bezig ben, ik ben niet eens zwanger. Maar goed het kan maar vast duidelijk vast staan voor het eenmaal zo ver is.
Hoi Wendy, Ik zou broertje of zusje van doen en gewoon ook naar ex en nieuwe gezin sturen want dat gaan wij ook doen, naar vader van mijn oudste met zijn gezin, dat zou Myrna ook heel erg leuk vinden!
Wendy ik zou gewoon de kaart naar hun en hun moeder stuuren dus voor kids + naam schoon moeder. en als ze het niet zien. dan kan je wel zeggen dat je het wel gedaan hebt
Ik ben ook gescheiden en heb twee kinderen uit die relatie. Het kindje wat nu geboren word is hun half broertje/zusje. Ik vind dus dat ze op het geboortekaartje moeten staan. Wij hebben dus erop gezet: De troste ouders en halfzusjes.
Oei oei gevoelig onderwerp . Ik vind allebei niks, dus geen stief en geen half. Mijn zoontje krijgt nu een broertje of zusje van een andere papa dat is gewoon straks broer of zus. Ook als papa met nieuwe vrouw een kindje krijgt noem ik het voor mijn zoontje, broertje of zusje. Waarom half? Voor de buitenwereld iets te vertellen of voor jezelf iets te verduidelijken?
Biologische moeder (ex-vrouw) bedoel je denk ik binnabinna. Het gaat over de biologische mama en de kinderen.
Ben ook met Dot mee eens, Myrna heeft broertje maar bij haar vader en krijgt zusje bij haar moeder.....
Ik vind dit zelf ook moeilijk. Wij willen ook niet half erbij gaan vermelden zo we er nu tegenaan kijken. Dus het wordt; Ik ben het kleine broertje/zusje van ........&...........
Nou hier zit ik dus ook mee. MIjn man heeft eindelijk na 7 jaar weer contact met zijn dochter. Maar helaas loopt het van beide kanten niet erg soepel. Zelf heb ik het idee dat het op de manier zoals het contact ed verloopt op dit moment, het niet zo lang gaat duren. Maar nu zit ik dus met dezelfde vraag, zal ik haar wel of niet op het geboortekaartje vermelden? Wat zouden jullie doen? (het contact loopt sinds mei dit jaar)
wendy bedoel inderdaat ex vrouw hun moeder en op zich hoef je er toch ook niet bij te vermelden dat het half is. als mensen vragen hebben vragen ze het. mijn moeder heeft ook 2 half en 1 half zus maar dat wordt nooit o bewoordt en het zijn ook gewoon mijn oom's en tante's niks half. als je daar niet zo over denk en het niet zo voelt hoef je dat ook niet zo te benoemen