Ik denk dat ik zo’n 1500 woorden heb opgeschreven vanavond. Zat er ineens helemaal in qua verhaal. Daniël zijn ontvoering is klaar, ook hoe hij zijn coma heeft beleefd en nu hebben ze fikse ruzie nadat Jenny heeft verteld wat er gebeurd is. Hij is kwaad dat ze hem is komen redden en zij is kwaad omdat hij kwaad is (ja ja, lekker logisch). Nu komt de arts binnen om een aantal tests uit te voeren en dan hoort hij dat hij niet meer kan lopen etc. Alles vanuit Daniël zijn oogpunt. Best veel, dus Jenny krijgt in dat stuk ook een extra hoofdstuk. Van mijn oorspronkelijke verhaallijn is dus echt niks meer over
@Luuz oh dat laatste is echt zo herkenbaar!! Ik heb al mijn post-it's weg kunnen gooien, er klopte na het eerste hoofdstuk al niks meer van. Steeds als ik denk te weten hoe het gaat lopen gebeurt er iets compleet anders..
Dat moment dat je een manier hebt bedacht waarmee je twee hoofdpersonen eindelijk aan elkaar kan koppelen. Dagen heb ik er over zitten piekeren maar nu is die link zo duidelijk. Wat een heerlijk gevoel
Fijn is dat zeg!! Ik heb een hele dag vrij gehouden om te schrijven en kom er niet goed in. Beetje balen
Heb 1,5 uur geschreven en mijn hand doet pijn heb ineens twee hoofdstukken kunnen koppelen, dus er zit schot in de zaak. Ga zo boodschappen doen en dan weer verder.
Oh mijn god! Nu begrijp ik waarom ik net zo aan het worstelen was.. het stuk wat ik aan het schrijven was was geen hoofdstuk wat over moest gaan in een volgende gebeurtenis, het was de epiloog! Het is niet een boek, het moeten er 3 worden en nu zie ik pas hoe het zit. Holy shit. Ik heb een boek geschreven
‘Jenny! Ik heb een man leren kennen.’ Gilt Tanja zodra ik de deur open doe. ‘Een man? Wat voor man?’ Ik moet lachen om zoveel enthousiasme. Tanja gooit haar jas naar me toe en loopt de keuken in. ‘Wijn?’ Vraagt ze. Domme vraag. Het is vier uur s middags en ik verveel me kapot thuis. Lachend schenk ik twee glazen vol. Daniel is voorlopig nog niet thuis, die is druk op kantoor. Hij is al veel te lang thuis geweest. Het werk heeft zich opgestapeld. ‘Oke, daar moet ik meer van weten. Vertel op.’ Ik ben blij met haar gezelschap. Ze neemt een slok van haar wijn en begint te vertellen. ‘Oke, ik was in de kroeg met de meiden vorige week en toen ik drankjes ging halen keek ik recht in twee helderblauwe ogen. Echt Jen, je had hem moeten zien!’ Ze leunt achterover en ik weet dat ze met haar gedachten weer in de kroeg zit. ‘Hoe heet hij? Is hij knap?’ Vraag ik. ‘Knap? Jen, hij is een God.’ Ik moet lachen, precies zo dacht ik toen ik Daniel ontmoette. Tanja zucht diep. ‘Hij is knap, slim en enorm grappig. Hij heet Thom en echt, ik zweet het je Jenny. Hij is perfect.’ De rest van de middag blijft ze praten over haar nieuwe vriendje. Als je hem al zo mag noemen na zo’n korte tijd. Als Daniel thuis komt veer ik op. ‘Ik heb nog niks aan het eten gedaan!’ Roep ik. Ik haast me naar de keuken. ‘Blijf je eten?’ Vraag ik aan Tanja en ze schudt haar hoofd. ‘Ik ga uit met Thom.’ Ze groet Daniel en voor ik het door heb sluit ze de voordeur achter zich. Daniel staat verbaasd naar de deur te kijken. Ik zie dat hij zich afvraagt wat er in hemelsnaam gebeurd is. ‘Ze heeft een nieuw vriendje.’ Leg ik uit terwijl ik hem een kus geef. Ik zie niet dat Daniel verstart. ‘Vriendje?’ Vraagt hij. ‘Wat voor vriendje?’ Ik kijk hem verbaasd aan. Sinds wanneer maakt hij zich druk om Tanja haar liefdesleven. Ze heeft zo vaak een nieuwe vriendje en hij heeft zich daar nog nooit mee bemoeid. ‘Waarom wil je dat weten?’ Vraag ik hem. ‘Of ben je stiekem jaloers?’ Ik knipoog naar hem en ga weer verder met het eten.
‘Gewoon. Ze heeft zo vaak een nieuwe man dat ik vind dat ze voorzichtig moet zijn.’ Hoor ik hem zeggen. ‘Tanja loopt niet in zeven sloten tegelijk. Die redt zich wel hoor. Ik wil alleen dat ze ooit et zo gelukkig word als ik dat ben.’ Ik voel hoe hij zijn sterke armen om me heen slaat en me tegen hem aan trekt. ‘Ik wil alleen maar dat ze voorzichtig doet. Dat is alles.’ Zegt hij. Hij geeft me een kus in mijn nek en loopt naar oven. Ik schud het rare gevoel van me af en concentreer me opnieuw op het eten. Tijdens het eten denk ik nog eens na over de woorden van Daniel. Hij heeft misschien wel gelijk. Ze is nooit langer dan een maand bij dezelfde man, maar ook nooit een maand zonder man. Terwijl ik nadenk over Tanja word er aangebeld. ‘Ik ga wel.’ Zeg ik tegen Daniel. Ik kijk door het spionnetje in de voordeur die Daniel heeft laten plaatsen en kijk recht in het gezicht van de buurvrouw. Als ik open doe houdt ze een enveloppe omhoog. ‘Deze is bij ons bezorgd. Foutje van de postbode denk ik.’ Ik neem de enveloppe aan en bedank haar. Even twijfel ik o ik het moet openen, maar ik voel of zie niks raars. ‘Lief! Kom eens!’ Roep ik naar de keuken. Hij kijkt twijfelend naar de enveloppe in mijn handen. ‘Misschien moeten we eerst de politie bellen.’ Zegt hij. ‘De politie? Voor een enveloppe waar niks geks mee is?’ Hij haalt zijn schouder op en pakt zijn telefoon. best. Dan wachten we op de politie. Tot mijn grote verbazing ziet van Dam er prioriteit in, want binnen een kwartier staat hij bij ons in de keuken. Nadat hij handschoenen heeft aangetrokken opent hij voorzichtig de enveloppe. Er zit iets in, maar ik kan niet zien wat het is. Voorzichtig legt hij de enveloppe ope tafel en pakt zijn telefoon. Ik heb geen idee wat hij gaat doen, maar ik zie een harde blik in zijn ogen. Ik kijk naar Daniel en ik zie dat hij geschrokken is. fijn. Iedereen weet wat er in zit, behalve ik. ‘Wat is het?’ Vraag ik aan van Dam. Hij wisselt een blik van verstandhouding met Daniel en antwoord: ‘een foto en een bedreiging.’ ‘Wat voor foto? Een dreigement aan mij?’ ‘nee. Een foto van Tanja. Zo te zien van vandaag. Is ze hier geweest?’ Vraagt van Dam. Ik knik. Ze is rond zes uur weggegaan. Ze kwam een wijntje drinken en vertellen over haar nieuwe vriendje. ‘Hoe heet dat nieuwe vriendje?’ Vraagt hij. ‘Thom. Zijn achternaam weet ik niet.’ ‘goed. Heb je haar telefoonnummer voor me? Ik wil graag even met haar praten.’ Zegt van Dam. Ik geef haar nummer en vraag: ‘wat voor bedreiging zat er bij?’ ‘Dat je stalker alles van je weet en wie je vrienden zijn. Hij weet wie Tanja is en als de tijd rijp is weet hij haar te vinden.’ ik zet een paar stappen achteruit tot ik tegen het aanrecht op bots. Zelfs mijn vrienden zijn niet meer veilig. Als Tanja iets overkomt vergeef ik het mezelf nooit. Ik kijk naar Daniel en opeens vraag ik me af waarom hij juist vanmiddag over haar vriendje begon. ‘Wat weet jij dat ik niet weet?’ Vraag ik aan Daniel. Van Dam kijkt verbaast mijn kant op. ‘Wat bedoel je daar mee?’ Vraagt hij aan me. ‘Waarom vroeg je juist vandaag over haar nieuwe vriendje?’ Ik negeer van Dam en kijk Daniel aan. Het zit me niet lekker. Er is iets gaande waar ik niks van weet. Waar ik ALWEER niks van weet. ‘niks. Het is puur toeval. Ik was alleen bezorgd om haar. Het is logisch dat ook zij lastig gevallen kan worden. Het is niet raar de de stalker zijn pijlen ook op haar richt. Ze is je beste vriendin.’ Nu wordt ie helemaal mooi. ‘Oh, dus het is mijn schuld?’ Roep ik. Van Dam steekt zijn hand omhoog. ‘Ik denk niet dat Daniel het zo bedoeld. Maar hij heeft wel gelijk. Als hij je pijn wil doen, kan dat het beste via Daniel of Tanja.’ Het dringt tot me door dat ze gelijk hebben. Het is mijn schuld. Ik draai me om en stamp de keuken uit.
31.353 woorden en heb nog een heel stuk over te typen. schiet lekker op zo. ik denk dat ik alleen nog de complete vakantie in België moet schrijven en dan alles aan elkaar koppelen, dan ben ik er.
Ik loop zoooooo achter. Maar ik geef niet op! Ik ga vanavond weet oppakken hopelijk maak ik een inhaalslag.
Ik vind dit een heerlijk topic. Leuk om al die verhalen in wording te lezen. Die niet vind ik een beetje gek. Als het vanuit de ik is geschreven hoe kan je dan iets schrijven dat ze niet heeft gezien.
Mijn hoofdpersoon heeft zojuist het halve bos in brand gestoken Ik ben naar meteen begonnen aan deel twee voordat ik het eerste deel ga editen. Wil eerst het hele verhaal op papier hebben staan omdat er steeds meer naar boven komt waar ik uiteindelijk naar wil hinten in de eerste hoofdstukken. Maar het begint al weer lekker. Gisteren een berg in laten storten, vandaag een bos verwoest. Ze is lekker bezig