Narcisme

Ik heb een narcistisch vriendje gehad. Speelde volledig in op mijn gevoel. Kroop als het ware in mijn hoofd en nam het over. Zo voelt het nog steeds. Hij was erg dominant, veeleisend, egocentrisch en vooral erg gemeen. Hij heeft me tegen mijn eigen familie opgezet omdat hij ze niet zo aardig vond. Zelfs met mijn tweelingzus had ik geen contact meer. Een keer had hij het uitgemaakt omdat hij tijdens mijn diplomering niet naast mijn familie wilde zitten . Diezelfde avond stond hij huilend bij me op de stoep, smekend om hem weer toe te laten in mijn leven. Na een paar maanden ben ik naar zijn ouders gegaan en heb hen gevraagd of ze met hem wilden praten. Ik kon zijn beschuldigingen naar mijn familie, zijn pesterijen naar mij en vooral zijn gedrag naar mij niet meer aan. Hij heeft me dingen laten doen waar ik tot op de dag van vandaag spijt van heb. Door met zijn ouders te praten is onze relatie tot een einde gekomen. Hij kon het namelijk niet verkroppen dat ik naar zijn moeder was gegaan en dat hij een behoorlijk gesprek met ze heeft gehad daardoor. Hij was woedend! Hij had geen probleem, maar ik! Dat riep hij. En ik moest niet denken dat er nog iets van mij terecht zou komen zonder hem. Ik moest het huis verlaten en niet meer terug komen.

Omdat ik nog maar 19 jaar was, erg onzeker en hij mijn eerste vriendje, was ik intens verdrietig dat de relatie over was. Ik moest alles opnieuw opbouwen. Mijn contact met mijn familie, mijn studie, ander werk zoeken aangezien we collega's waren (bijbaantje). Ik was helemaal kapot. Na 3 maanden was ik weer een beetje de oude en kon ik weer lachen. Het contact met mijn ouders en broers en zus is beter dan ooit. We zijn zo dicht bij elkaar gekomen. Nog steeds herinner ik me die relatie en krijg ik pijn in mijn hart door alles wat er toen is gebeurd. 2 Jaar lang ellende, vernedering, verdriet, pijn en stress.

Je vraagt naar hoe het verwerkt is, nou in mijn geval heb ik alleen met mijn beste vriendin en mijn familie gepraat. Dat is alles. Hij heeft nog wel eens, na vele jaren contact gezocht omdat hij me opeens op hyves aantrof, maar ik heb alles verbroken.

Het is geweest en het zal me niet nog eens gebeuren. Ik ben enorm sterk uit de test gekomen.

 

Jeetje, wat heftig zeg... En wat goed dat je er zo sterk uit bent gekomen!

Ik herken het wel. Ik heb eens een vriendje gehad toen ik pas 14 was, maar dat was precies zo'n type. Hartstikke egocentrisch en echt in love met zichzelf... Die dacht ook dat hij echt 'the man' was... Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen dat hij een narcistische stoornis had, maar het kwam wel aardig in de buurt. Door hem heb ik ook veel dingen gedaan waar ik later spijt van had. Onder andere liegen tegen mijn ouders en familie en dingen waardoor ik in contact kwam met de politie. En achteraf gezien heeft hij gewoon misbruik van me gemaakt. Ik denk eigenlijk dat hij alleen een kans heeft gemaakt omdat ik zelf pas 14 en hartstikke onzeker was.

Mijn ego heeft er toen wel een enorme klap door gekregen. Ik heb nog jaren last gehad van depressies en een slecht zelfbeeld. En daardoor had ik zelfs anorexia gekregen. Ik denk niet dat het alleen door deze gebeurtenis was, maar het zal zeker een rol hebben gespeeld.

 

Ik heb ook een relatie gehad met iemand die toch dicht in de buurt kwam van een narcistische stoornis .. Dit was ook iemand die verschrikkelijk hard kon zijn tegenover zijn omgeving en met name tegen mij . Ik was toen nog zo groen als gras en kon er moeilijk mee omgaan , alles moest op zijn manier en niet anders , wou ook dat ik contacten verbrak en geheel afhankelijk was van hem , dit lukte hem niet en hij werd op den duur ook agressief hierdoor . Ben hierdoor veel vriendinnen verloren want niemand was goed genoeg in zijn ogen , mijn zusje met wie ik een heel goede band heb was in zijn ogen een bedreiging en het liefst zag hij dat ik daar ook mee brak . Kortom hele wereld draaide om hem en hij beweerde dus ook dat van mij niets terecht kwam als ik bij hem wegging . Heb er eigenlijk ook geen goed woord voor over want hij haalde op deze manier de slechtste eigenschappen in mij naar boven waar ik tot op heden nog steeds veel last van heb . Ik ben keihard geworden door deze relatie en vertrouw heel moeilijk mensen . Heb ook nog vlagen waarin ik vreselijk onzeker ben .

 

Hier staat ook nog een stukje wat aardig overeen komt met een narcist

NARCISME: HOE HERKEN JE EEN NARCIST.........???

 

Ik wil je alleen heel veel sterkte wensen. Dit is wel heel heftig.

 

Hoi Jessy,


Ook ik heb ervaring met een narcist. Mijn ex is er een van de topklasse. Diep wil ik liever niet ingaan op alles wat er is gebeurd, maar je vraagt in je eerste post hoe anderen hiermee om zijn gegaan en hoe je je leven weer in eigen handen krijgt.

Mijn ervaring hierin; ik kon er uiteindelijk niet meer mee omgaan. Het contact moest echt verbroken worden en lang ook. Wat het extra lastig maakte (in mijn geval dan), was dat ik niet eens meer precies wist wie ik was zonder hem. Om dan te breken met zo'n persoon is heeeeeel moeilijk. Omdat er gewoon een deel van jezelf was, dat niet zonder hem kon.

Je leven weer in eigen handen krijgen, moet je écht zelf doen. Zonder die persoon in je leven. Anders lukt het gewoon niet. Op een of andere manier hebben ze zoveel macht over je. Niet gezond.
De destructieve cirkel moet doorbroken worden. (tenminste, je hebt het over 'misbruik')
Zo'n relatie is een enorme aanslag op je eigen persoonlijkheid...

Ik hoop dat je eruit kunt komen, meid!
Heel veel sterkte ermee!

 

Mijn ex is, volgens mij, ook narcistisch. Het ligt altijd aan iedereen, behalve aan hemzelf. En psychiatrische hulp bij dit soort figuren helpt nooit; "Aan mij mankeert niets, het ligt aan jou".

Ik heb geen idee wat je er tegen kan doen, het enige dat helpt is per direct met de persoon breken en zorgen dat je nieuwe telefoonnummers neemt, ze accepteren over het algemeen geen 'nee'.

Ik heb ook helemaal geen contact meer met mijn ex, hoeveel ik ook van hem gehouden heb en ik heb ONTZETTEND veel gepikt. 'Gelukkig' kijkt hij ook niet naar zijn dochtertje om, want ik houd echt mijn hart vast als zij een keer niet zo is zoals hij het graag wilt.

Dit soort mensen kan je het nooit naar hun zin maken, nooit. Kies alsjeblieft voor jezelf, hoe moeilijk het ook is.

 

Helaas ken ik ook een narcist en volgens mij nog eentje van de ergste soort.

Deze man (ex van mijn zus) heeft mijn zus meegesleept in zijn web van leugens en bedrog. Hij vertelde haar bijvoorbeeld dat zijn exen allemaal slecht waren, dat zij zijn kinderen bij hem weghielden etc. Hij vertelde dit op een dusdanige manier dat iedereen hem, zonder enig spoor van twijfel, geloofde. Dit klinkt misschien naïef, maar hij kwam zo geloofwaardig over in alles wat hij vertelde.

Op een dag ging hij weg bij mijn zus. Zij kreeg een te grote mond voor hem (denken wij) en ging zich afzetten tegen hem, dit is -volgens ons- de reden geweest dat hij bij haar en haar zoon is weggegaan. In de tijd voordat hij bij haar wegging heeft hij een nieuwe vriendin opgeduikeld waar hij gelijk bij ingetrokken is.

Toen kwam naar voren dat hij -op mijn zus haar naam- heel veel schulden heeft gemaakt. Dusdanig dat zij nu in de schuldsanering zit en hij treft geen enkele blaam. Wat hij doet is tegen zijn nieuwe vriendin allemaal leugens vertellen; dat hij zijn zoon niet mag zien, dat zijn ex gek is en in een gekkenhuis thuis hoort etc etc. Natuurlijk is dit niet waar, maar verdomd als het niet waar is; zij gelooft het.

Door de jaren heen heeft hij -dankzij zijn mooie praatjes- heel veel schulden gemaakt op andermans naam, in totaal heeft hij tonnen aan schuld en allemaal op de namen van zijn exen. 'Gelukkig' voor hem heeft hij nu een hele rijke vrouw uitgekozen waar hij onlangs ook nog mee getrouwd is. Deze man heeft een dossier opgebouwd bij de kinderbescherming en diverse rechtzaken tegen zich lopen, maar dankzij zijn leugens en overtuiging dat HIJ gelijk heeft weet hij er iedere keer weer mee weg te komen.

Hij wist het zelfs voor elkaar te krijgen om én een uitkering bij het UWV te krijgen terwijl hij duizenden euro's zwart bij verdiende. deze man is zo vol van zichzelf en de dingen die hij doet, ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken mentaliteit.

Confronteren helpt niets en als hem iets niet zint gaat hij dusdanig ver dat mijn zus bang is dat hij haar slaat (hij heeft een procesverbaal van mishandeling én een straatverbod), zijn nieuwe vrouw hebben we geprobeerd dit hele verhaal te vertellen maar zij gelooft het niet. Ondertussen is hij nu dus voor de 5e keer getrouwd.

Anyway. Ondertussen is het 3 jaar later en nu is ze er eindelijk een beetje overheen, het is voor haar ontzettend moeilijk geweest om over hem heen te komen, dit is heel moeilijk voor een narcist want hij vind dat hij op de 1e plaats komt, ook alz ijn ze niet meer bij elkaar, toch vind hij nog steeds dat hij voor haar op de 1e plek hoort te komen en belt haar continue om haar te lijmen of uit te schelden.

Het is sowieso heeeeeeel moeilijk om te achterhalen of iemand narcist is, maar als je het zeker weet zou mijn advies zijn; WEGWEZEN nu het nog kan, het is moeilijk, maar als ik zie wat zo een iemand een ander aan kan doen... dat wens je niemand toe.

Sorry voor het lange verhaal, toch wel eens lekker om op te schrijven .

Liefs en heel veel sterkte,

Fem

 

Hoi,

Mijn ex is er ook een.

Ben ook weg gevlucht bij hem en nu mijn eigen leven weer aan het opbouwen.

Maar om los te komen van zo een persoon is erg erg moeilijk zo iemand wil altijd controle over je leven houden en zal daar alles aan doen ten koste van alles.

Helaas heb ik hier al erg veel ervaring mee maar kan er nu steeds beter mee omgaan maar los laten zal hij me nooit kan hij me niet zo pakken dan wel via de kinderen en dat doet pijn maar je kan er erg erg weinig tegen doen.

Hij bezat mijn leven jaren lang en was bang voor hem heel erg bang.
Had geen vrienden meer, vriendinnen lieten me vallen door hem, deed altijd alles alleen, maakte me geestelijk helemaal kapot keek dwars door me heen en brak me gewoon.
Lichamelijk deed hij als geestelijk niet werkte want werd beetje bij beter sterkter en dat kon hij niet aanzien.

Deed meer wat ik wou en neergerde hem steeds meer en toen werd het steeds erger de laatste 3 jaren van de relaltie waren een hel voor me.

Hij gaf me echt het gevoel dat ik niemand meer was, was in zijn ogen een slechte moeder, deed nooit iets goeds, en kon er beter niet meer zijn volgens hem.

Dat ik uiteindelijk toch de stap heb genomen om weg te gaan was de beste stap in mijn leven.

de eerste tijd dat ik weg was bestookte hij me met sms jes en dreigementen, hij zou me helemaal kapot maken, dag later een grote bos met rozen laten sturen naar me die direct in de container gingen, daarna maar blijven herhalen dat het over is en het geen zin meer heeft om het te proberen 9 jaar ellende was genoeg geweest.

Vanaf dat moment werd het erger en ging het over op de kinderne van zijn kant mama was waardeloos en een vies lui wijf, Als ik belde voor de kinderen deed hij net of die me niet kende met de luidspreken aan zodat de kinderne het konden horen, kinderen zo bespelen en manupileren dat ze niet meer naar me terug wilden.

alles om mijn leven kapot te maken en hij geeft niet op zal die nooit nooit doen.

En wat kan ik er aan doen helemaal niks, niemand neemt het serieus genoeg, want als ik de verhalen vertel aan de instanties dan schrikken ze heel erg maar krij toch als antwoord maar we kunnen niks doen alleen met hem praten meer niet.

Ben zo blij dat ik ver bij hem vandaan woon en hij me niet zomaar even op kan zoeken want anders was ons leven echt een grote hel geweest.

Dat ik hem nu elke 2 weken zie is erg moeilijk en ben nog altijd bang en gespannen en weet wat me te wachten staat als ik de kinderen weer ophaal.

Heb nu allelij instanties erop gezet omdat ik zo graag wil dat de kinderen de rust krijgen die ze verdienen maar helaas geen een instantie kan echt iets doen en ik mag de kinderen niet bij hem weg houden.

Zulke personen denken zo goed over zichzelf en doen nooit iets verkeerds en rechtvaardigen alles.
Hij voelt zich ook een god .... niks kan hem breken .... hij is kei hard en gaat over leiken ... en wat hem in de weg staat kan ook het een en ander verwachten ....

Ik was totaal mezelf kwijt en moet nog steeds zoeken naar mijn eigen ik die hij me totaal ontnomen heeft.
ben er nog niet en heb nog een lange weg te gaan maar ik heb nu een lieve man die zielsveel van me houdt me ook laat zien wat houden van is en waar ik me veilig en vertrouwd bij voel en me steunt door dik en dun.

De tranen staan in mijn ogen bij het typen van dit alles ook al is dit in het kort kan soms van mezelf niet begrijpen dat het zover is gekomen en waarom ik niet eerder de stap heb genomen.

voel me vaak schuldig naar de kinderen toe want die hebben dit totaal niet verdiend....

Heb het nu echt in het heel erg kort neergezet maar zou ik al die jaren op moeten schrijfen dan heb ik echt een mega dik boek.... zoveel ellende, pijn, en verdriet....

Hij weet iemand zonder ook maar enig moeite om zijn vinger te wikkelen en ik dus ongeloofwaardig was.

Leugens en nog eens leugens daar bestaat zijn leven uit.

 

Pfff heftig allemaal
Ook ik ben een slachtoffer geweest van een narcist en eigenlijk blijf het je altijd volgen.
Na hem heb ik heel veel moeite gehad met een normale relatie op te bouwen.
Ik was destijds 15. Ook hij was het middelpunt van de wereld en het gevaarlijke aan hem was ook nog dat ie uitmuntend intelligent was.
Ook hij kon alles wat krom was recht praten. Ik trok bij hem in op mijn 15e, zag mijn familie amper meer en werd behoorlijk zwaar mishandeld.
Uiteindelijk liep het zo de spuigaten uit dat hij een straatverbod kreeg maar jah, ik was jong, hij had me behoorlijk gehersenspoeld dus ik ging terug naar hem.
Toen is het uiteindelijk zo uit de hand gelopen dat ik moest vluchten. Ik ben, toen ik net 16 was, weggegaan uit mijn woonplaats, moest mijn familie en iedereen die me lief was achter me laten en een heel nieuw leven opbouwen helemaal alleen in Amsterdam.
De politie adviseerde me ook met niemand contact te zoeken (behalve mijn familie).

Ik kan met recht zeggen dat deze gebeurtenissen mijn hele verdere leven hebben beinvloed en ik nooit echt rust heb gekend. Sinds Mayron is geboren gaat het gelukkig een heel stuk beter en ben ik gelukkig en heb rust in mijn hoofd...

Ik geef je 1 advies: wegwezen bij zo iemand, het zal er toch niet beter op worden alleen maar slechter. Ik weet dat het makkelijk praten is mahjah... Heb er helaas wel ervaring mee...

 

Hey Jessy

Ik snap je twijfel heel goed. Het verdriet is zo intens omdat de band ook zo intens is. Het is niet alleen kommer en kwel, je kent ook leuke tijden met zo'n persoon. Maar zoals de tekst al laat zien, de leuke momenten worden helemaal opgehemeld omdat ze zo zeldzaam zijn en de nare momenten doen vergeten.

Mijn verdriet was vreselijk, terwijl ik al lang wist dat deze jongen uit mijn leven moest. Ik dacht dat mijn hoofd zou exploderen, zo'n enorme hoofdpijn had ik van het huilen. Maanden heb ik verdriet gehad en twijfels, maar doorzetten is van uitermate belang. Je bent nu op het punt dat je weet hoe deze persoon in elkaar zit, dat je weet dat het je leven niet gelukkiger maakt. Je weet nu dat je het anders wilt, dus NU moet je doorzetten.
Wees hard naar hem/haar en naar jezelf. Natuurlijk kun je je gevoelens niet uitzetten, maar vecht er tegen zo hard als je kan. Want het zijn niet jou ware gevoelens, het is de "drugs" die jou jarenlang geleverd is "je hebt me nodig om gelukkig te zijn".
Over een tijd zul je inzien dat dit de beste keuze is die je ooit hebt gemaakt. Je staat op het punt te kiezen voor je eigen geluk!!
Neem je geluk in handen, kijk uit naar de toekomst en droom van de mooie momenten in het leven. Iedere droom waar je deze persoon in ziet wis je uit je geheugen. De beurt is nu aan jou.

En bovenal lieve Jessy, zoek hulp als het moet. Neem contact op met de mensen die je hebt verloren, maar eigenlijk niet wilde verliezen. Zoek steun bij familieleden die je misschien al een tijd niet heb gesproken. Het maakt je sterker dan je zou verwachten.

Je zult het redden!

 

Hoi Jessy
Ik heb vanwege mijn werk dagelijks te maken met extreme narcisten en ik weet hoe moeilijk het is bij zo iemand te blijven...Ze kunnen als een kameleon omslaan om de ander op een plaats te krijgen waar zij ze willen hebben en zijn meesters in het bespelen van mensen! En als je aangeeft weg te willen kunnen ze ook vreselijk in de slachtofferrol gaan zitten!
Ik weet dat ik me nu veel woede op de hals ga halen, maar het is wel een feit dat narcisten zelf er ook heel veel last van hebben...Vaak zijn ze zich heel goed bewust van hun gedrag en vinden het zelf ook vreselijk! Maar...zonder professionele hulp is er heel weinig aan te doen! En sowieso kan behandeling het ziektebeeld nooit helemaal wegnemen, maar het kan zowel de narcist zelf als zijn omgeving wel helpen bewust te worden van het gedrag en er mee om te leren gaan!
Maar het samenleven met een narcist is vrijwel onmogelijk; je bent jezelf constant aan het wegcijferen en ik denk niet dat er iemand is die dit op kan brengen...
Ik wens je heel veel sterkte! En er zijn ook hulpgroepen voor partners of naasten van narcistische personen, misschien dat je daar wat hulp kunt krijgen! Sterkte!