Narcose met een kapje

Hier beide kindjes gehad ivm amandelen en oortjes. Goed voorbereiden. Er zelf rustig bij blijven. Oudste kon ik goed voorbereiden. Was toen 3j en vond t een feestje jongste was net 1 dus kon alleen maar vertellen. Beiden gingen er rustig in. Oudste kwam er overstuur uit en jongste kwam pas bij op de uitslaapkamer waar ik al was dus werd ook rustig wakker..

Succes en sterkte

 

Ik weet nog wel mijn eigen ervaring toen ik 5 was en m'n amandelen eruit moesten, maar of dat je gerust zal stellen denk ik niet Ik vond het verschrikkelijk, had het gevoel alsof ik stikte, kapje werd met geweld op m'n gezicht gehouden en ik was compleet in paniek. Ben overigens verder wel goed wakker geworden, blij dat ik weer wakker was

Maar goed, dat is ruim 25 jaar geleden, dus er zal ondertussen wel een hoop veranderd zijn. Misschien kan je vragen of je je zoontje zelf op schoot mag houden, zodat hij zich in ieder geval veilig voelt? Geen idee of dat mag hoor, maar daar zou ik zelf om gevraagd hebben.

Verder veel sterkte, kan me voorstellen dat je er nerveus over bent, is ook niet niks als je kind onder narcose moet!

 

de kleintjes mag je zelf in de ok brengen en erbij zijn als ze in slaap vallen.
de oudste heeft de amandelen eruit en moest ook met kapje onder narcose.
ik vond het wel grappig om te zien eigenlijk.
de kindjes kregen van te voren ook uitleg over wat er ging gebeuren, dat ze een kapje op kregen waar een ballonnetje aan zit en ze dan moesten proberen het ballonnetje op te blazen.
dl is er erg enthousiast in gegaan maar werd niet zo fijn wakker helaas..

 

Hier nogal wat ervaring met ingrepen KNO en op die leeftijd is dat kapje niet leuk. Het kan weinig anders, de andere opties zijn nog minder, maar dat was echt het lastigste moment eigenlijk van de hele ingreep: het in slaap gaan. En zoals ze in slaap gaan, worden ze vaak ook weer wakker, dus dat is dan ook even een lastig moment, ook omdat ze door de narcose dan nog wat duf zijn en niet alles goed binnenkrijgen, waardoor troosten ook wel wat lastig kan zijn.
Maar maak je er niet te druk om: ze gaan heel snel onder zeil, dus het moment duurt niet lang. En hoe harder ze huilen, hoe beter het binnenkomt en hoe sneller ze dus ook in slaap vallen.
Hier gaf het elke keer enorm veel verbetering, dus het was het steeds alleszins waard!

 

Hier met 3, 4 en 6 jaar buisjes gekregen en alle keren met kapje onder narcose gegaan. Wij zijn vooraf naar de voorlichting geweest in het ziekenhuis, waardoor ze goed voorbereid was en perfide wist wat er zou gaan gebeuren. Kapje stinkt, maar duurt maar een paar tellen. Hier zeiden ze dat ze de vieze lucht weg moesten blazen en daarmee dan ook de ballon op proberen te blazen. Hier ging ze alle drie de keren rustig onder narcose (duurde een tel of 6 oid). Wakker worden koste meer moeite, ze wilde gewoon blijven slapen. Als ik erbij ben en ze mijn stem hoort, wordt ze wel wat rustiger wakker, dus ik hoop altijd dat ze me op tijd halen. Een klein uur na de narcose is ze altijd weer klaarwakker en doet ze alles weer wat ze ervoor ook deed.

Zelf ben ik toen ik een jaar of 16 was ook met een kapje onder narcose gegaan. Ik vond er niets bijzonders aan: ik viel in slaap en werd een half uurtje later heerlijk uitgerust wakker.

 

Hier gisteren dochter drie jaar met een kapje onder narcose gebracht (neus en keelamandelen en buisjes) dochter raakte in paniek en hield dr adem in, duurde tien tellen ongeveer, kwam er helaas wel helemaal hysterisch uit, doordat ze nog helemaal suf was was ze moeilijk te troosten. Na ongeveer een kwartier ging het al een stuk beter. . na een paar uurtjes was ze bijna weer helemaal de oude en was ze alweer aan het spelen in bed.

 

Mijn ervaring met mijn dochter: kapje is niet leuk. Dat weet die anesthesist ook goed en daardoor zijn ze bij haar snel te werk gegaan zonder een fatsoenlijke uitleg of een kort praatje tegen haar. Echt naar. Ik had haar wel op mijn schoot, thuis al e.e.a. vertelt en ik zong een liedje voor haar toen ze dat kapje op had maar eerlijk gezegd hielp dat niet. Ze verzette zich gigantisch waardoor ze moeilijk weg viel en hysterisch wakker werd. Positieve van dit verhaal: de verpleegkundige vertelde me dat ze zich het eerste wakker worden niet herinneren. Voor ouders is het heel naar maar het kind weet het niet, die hangt dan nog half in de narcose.

Ik had je liever gezegd dat het allemaal wel mee viel, maar dit is gewoon echt het meest rotte onderdeel.

Sterkte!

 

Hier vond zoontje het prima... hij had van te voren al mogen spelen met het kapje en een beer en op zijn eigen mondje. Hij vond het dus niet gek of eng. Ging rustig slapen en werd ook weer rustig wakker! Goede ervaring dus!

 

Ik kon mijn zoontje niet uitleggen wat er ging gebeuren (dat begrijpt hij niet) en hij vond het kapje niet fijn.
Gelukkig was hij snel weg, helaas werd hij huilend wakker.

Twee weken geleden voor buisjes geweest, nu onder narcose dmv infuus en dat ging helemaal geweldig! Geen pijn bij het prikken (zalf gebruikt) en heel goed wakker geworden.

Succes, ik ben ook altijd wat nerveus maar het is voor het goede doel denk ik dan maar en vrij snel weer voorbij.

 

De meeste kinderen gaan maaien en grijpen naar het kapje. Dat is een soort van naar maar de kinderen zelf maken dat moment niet bewust mee. Zelf er rustig en relaxed instaan helpt ontzettend veel. Je brengt toch je eigen gevoel over op je kind.
Bij mijn zoontje van toen 3 ben ik gaan praten en vertelde hem dat als hij wakker werd we een croissantje zouden gaan eten. Één keer raden waar hij over begon bij het wakker worden haha. In de narcose gaan met een goed gevoel scheelt ook bij het wakker worden. Succes!

 

Vorige week hier een narcose gehad dochter van 3.
Ze had eerst een drankje gekregen om rustig te worden.
Wat enorm goed hielp.
Tijdens het opzetten van het kapje verzette zich wel wat maar dat is normaal. En ze kan zich er niks meer van herinneren.
Ze vroeg nl aan mij waarom ze geen kapje had gekregen 😉
Succes het valt er mee.
Vooral rustig blijven!

 

Mijn zoontje (bijna 3) heeft afgelopen woensdag ook buisjes gekregen. Ik heb hem goed alles van tevoren uit gelegd wat er zou gaan gebeuren. In de operatiekamer keek hij even wat vreemd om zich heen met alle mensen in blauwe kleding. Hij moest snel op de operatie tafel en kapje erop, zodat hij niet teveel tijd had om na te denken. Met het kapje op wel wat gedraai en zo. Maar dat maakte hij niet bewust mee werd mij vertelt. Als hij was gaan huilen zou hij sneller onder narcose zijn geweest, maar nu stribbelde zijn lijfje nog tegen. 10 minuten later mocht ik alweer bij hem. Het duurde wel even voordat hij wakker werd. Maar dat schijnt normaal te zijn na buisjes, omdat ze geen pijn hebben. Anders worden ze van de pijn eerder wakker. Mijn zoon moest echt wakker gemaakt worden, hij nam het ervan.
Eenmaal wakker, was hij goed wakker. Ijsje en boterham gekregen en hij mocht weer naar huis. Tot nu toe helemaal geen pijn gehad. Wel 's nachts een paar keer kort wakker. Maar dat kan door de narcose komen en het verwerken van alles. Hier viel het dus allemaal erg mee!
Belangrijkste is dat je zelf rustig bent en blijft, ze nemen toch je spanning over anders.

 

Vraag inderdaad of je hem vast mag blijven houden. De eerste keer moest ik mijn zoon op tafel leggen (toen begon hij al met brullen) en daarna hingen al die mensen over hem heen om hem vast te houden en dat kapje te doen. Niet fijn om te zien. De tweede keer mocht ik hem in mijn armen houden en lag hij als het ware ingeklemd tussen mij en de anesthesie assistent. Wel weer even brullen, maar dit voelde veel fijner en ging veel sneller. Wakker worden na alleen buisjes was een eitje, alsof er niks gebeurd was. Veel succes!

 

Hier in het ziekenhuis hebben ze een oefenkapje gegeven voordat ze naar de behandelkamer ging er kwam een pedagogisch medewerkster om het haar uit te leggen. Ik mocht er bij zijn tot ze sliep en was er ook weer toen ze wakker werd. Tuurlijk was het spannend voor mij en mijn dochter, maar rustig blijven helpt het best
Succes!

 

Hier ging hij lachend die ok binnen totdat het kapje opging, toen was het huilen en paniek maar hij was heel snel weg. Hij werd huilerig wakker en dat heeft een uur geduurd en toen was hij weer happy als altijd.

 

Hier 2 hele verschillende ervaringen. De eerste keer was ze 1,5. Toen was ze helemaal overstuur toen ze het kapje op kreeg en werd ze door 2 verpleegsters vastgehouden. Ik mocht wachten op de uitslaapkamer waar ze meteen na de operatie heen gereden worden. In de operatiekamer was ze al wakker geworden en ik hoorde haar super hard krijsen, niet leuk dus.
De tweede keer was ze ruim 4,5. We hebben van te voren heel goed uitgelegd wat er ging gebeuren. Van te voren moet je ook altijd bij iemand komen die eea bespreekt (weet de naam niet meer), daar heeft ze zelf ook een aantal vragen kunnen stellen. We zijn eerlijk geweest dat het misschien raar kan ruiken en dat ze na de operatie waarschijnlijk eerst meer keelpijn heeft en pas daarna waarschijnlijk minder vaak ziek is. Toen was ze veel rustiger, werd ook rustig wakker.

 

Mijn zoontje is al 2x onder narcose gebracht met kapje. Van te voren goed uitgelegd en voorlichtingsfilm gekeken. Het niet leuk, maar het is fijn dat je er bij mag zijn. Ik vond het meevallen.

 

Toen onze meid net 1 was kreeg ze ook narcose dmv kapje. Ze kreeg toen ook buisjes. Hebben haar moeten vasthouden met 2 pan. Helemaal gestresst ging ze in slaap. Zo werd ze helaas ook wakker. Maar ze was al heel gauw vrolijk. Nu moet ze eind augustus weer en ze is net 3 jaar. Dan krijgt ze een kijkoperatie in de oren en buisjes. Tevens neus en keelamandelen knippen. We hebben van het zhuis voorlichtingsmateriaal gehad. Ben benieuwd hoe het dan gaat.

 

Mijn ervaring met mijn (toen) 2,5 jarige: kapje was geen enkel probleem. Het grootste probleem van de hele ingreep was het nuchter blijven.
Twee uur na de ingreep waren we alweer thuis en als ik het van te voren had geweten, dan had ik haar niet afgemeld voor het kdv.