Wist even niet waar ik moest plaatsen dus maar even hier. Had gister een discussie met mijn mannetje. Wij hebben een dochtertje van 2 en toen ik zwanger was van haar wisten wij met 17 weken dat we een dochtertje kregen en mocht ook meteen iedereen dit weten. Nu ben ik nog niet zwanger van de tweede, ook nog niet bezig maar wel plannen voor in 2012, en hadden we het erover hoe we dat een evt. tweede keer doen. Mij lijkt het heel erg leuk om het juist een keer niet te weten en de verrassing te hebben bij de geboorte. Wat betreft spulletjes vind ik het niet erg om het neutraal te houden. Ik heb zoiets van dat ik van te voren los kon gaan op meiden spulletjes heb ik al een keer gehad en ik weet nu dat je ook nog zat kan kopen na de geboorte. Ik ben ook bang dat als ik het weet ik het toch niet geheim kan houden voor mijn omgeving. Mijn man denkt hier heel anders over, wat betreft de spulletjes dat maakt het allemaal niks uit. Hij zegt dat hij het nodig heeft om het te weten zodat hij zich erop kan instellen/voorbereiden.. Ik vraag me echt af hoe we dat gaan doen als het zover is, hij wil het echt perse weten en ik eigenlijk niet. Wie heeft dit ook aan de hand gehad en hoe hebben jullie dit opgelost?
Ik ben er zelf nog niet uit of ik het wel of niet wil weten. We hebben gelukkig nog wat weekjes om erover na te denken. Van de ene kant ben ik veel te nieuwsgierig en wil ik het gewoon weten. Ook vind ik het gemakkelijk om het kamer dan helemaal in jongens- of meisjesstijl te maken. Van de andere kant lijkt het me ook wel weer heel spannend als het een verassing is.....
Bij de eerste wisten we het niet en bij de tweede wel. Ik vond het beide keren erg leuk. Wij hadden het wel geheim gehouden voor iedereen. Misschien als je met goede arugmenten komt dat je man van gedachte verandert.
Wij wisten het 2 keer niet. We hebben met de jongste wel een 3D echo gehad (moeder en zusje mee, man wilde niet, die wil echt alles geheim houden) en daar ging de echoscopist gewoon niet richting geslacht We wisten het dus beide keren niet, en ik zou het een 3e keer niet anders willen. Het is zo onwijs leuk als je kindje geboren wordt en je vraagt: wat is het?
Kijk, dat lijkt me dan inderdaad ook zeker heel mooi belle1981. Voordat ik zwanger was zei ik altijd dat ik het wilde weten, nu ben ik zwanger en denk ik: ach, het heeft ook wel iets om het niet te weten.....
Mijn man wilde het heel graag weten, mij maakte het het niet zoveel uit.. Idd, hij wilde zich erop kunnen voorbereiden.. Geen idee waarom en hoe, maar soms snap ik mijn man sowieso niet Maar goed, ik voel de schopjes en het bewegen.. In eerste instantie krijg ik alle aandacht als het om de zwangerschap(pen) gaat dus vond het wel zo eerlijk dat hij dit mocht bepalen..
Bij de eerste wisten wij het wel, maar hielden we het voor onszelf. Nu weten we het niet, maar hel, wat is het moeilijk een jongensnaam te vinden! Eerst hadden we gezegd dat als we tegen vandaag (30W echo) geen naam hadden, we het zouden vragen. Nog steeds geen naam, maar toch niet gevraagd daarnet Het blijft toch een verrassing!
Wij hebben besloten dat wij het wel wilden weten en het ook gewoon aan iedereen te vertellen. Wij hebben daar absoluut geen spijt van. Er zat geen gedachte achter, maar waren gewoon te nieuwsgierig om het niet te weten En ja, hou het dan maar eens voor jezelf! Dat vind ik heel knap! Als we nog een keer zwanger worden dan zou ik het ook weer willen weten. Als het een meisje zou worden zou ik wel een roze pipbehangetje aan de muur willen en anders een stoere jongens babykamer
Ik moest en zou het weten. Mijn man vond alles prima, wel of niet weten. Maar ik ben zoooooooo nieuwsgierig van aard, ik had echt horendol geworden als ik het niet wist. En iedereen mocht het weten van ons
wij willen het allebei graag wel weten, niet zozeer om de spulletjes en het gemak maar meer voor de band, we geven hem/haar dan vast een naam maar als ik het niet zou weten zou ik er niet minder van slapen, de verrassing lijkt mij ook heel leuk. daarnaast kan het altijd fout zijn en dan heb je je helemaal ingesteld op het "verkeerde" geslacht, dat gebeurt best nog wel vaak. wij willen het wel weten maar houden daarom wel een jongens- en een meisjesnaam in gedachten mochten ze het niet goed gezien hebben.
Wij willen het een niet weten Lijkt mij geweldig als ik be bevallen om dan pas te weten wat het is, waar we 9 maanden over heb zitten speculeren
Of het met nieuwgierigheid te maken heeft? weet ik niet, ik wil ook graag alles weten, maar dit echt niet! gewoon, omdat we het zo veel spannender vonden. Oh, het kamertje was trouwens groenig (achteraf onzin geweest, ze sliepen als baby bij ons op de kamer!) en we hadden beide keren een meisjesnaam (3, we geven altijd officieel 3 namen) en een jongensnaam (ook 3). Ook het geboortekaartje hebben we 2 keer ontworpen. Van beide een proefdruk gekregen. En mijn man is na de geboorte inkopen gaan doen! we hadden als geboortepakje wit en grijs. Heel mooi en neutraal. Ik zou het niet laten afhangen van kopen, kopen, kopen, maar echt van wat je wilt. Kopen kan je man de dag erna ook doen Ohja, grappig: mijn oudste heet Robin. Mijn moeder was bij de geboorte omdat mijn man doodziek was (was er natuurlijk wel, maar had een voedselvergiftiging, tip: als de weeen beginnen, laat je man dan geen kant en klare maaltijd eten!) en mijn moeder belde daarna mijn zusjes en vader en ze zei: de baby heet Robin! (ja, zei mijn zusje, is het dan een meisjes of ene jongens Robin! euh, meisje zegt mijn moeder!). Mijn jongste heeft een op en top meisjesnaam dus toen we mijn mamma belden was het meteen duidelijk
Mijn collega had hetzelfde probleem. Hij wilde het wél graag weten, zij absoluut niet. En toen hebben ze dat ook zo gedaan. Bij de 20-weken-echo moest zij haar ogen dicht doen en hielde de echo-meneer blauwe sokjes omhoog. Dus mijn collega wist dat hij een zoon zou krijgen en zijn vrouw wist dat niet tot aan de geboorte.
Ik moest en zou het weten dus wij hebben met 17 weken een geslachtsbepaling gedaan want kon niet wachten tot de 20 weken echo. Heerlijk gericht shoppen en vond het gewoon fijn om te kunnen wennen aan het feit een jongen te krijgen. En ook voor mijn vriend heerlijk dagdromen over samen voetballen, klussen en leuke dingen doen met zijn zoon.
Met ons zoontje wisten we het niet en met dit kindje weten we het ook niet. Het zou idd gemakkelijker zijn om maar 1 naam te zoeken of een beetje op voorhand te kunnen kopen maar langs de andere kant, onze kindjes gaan voorlopig op dezelfde kamer slapen en die is lekker neutraal dus hoeft er niemand zich tekort gedaan voelen.
Ja wij wisten het ook gelijk.. Ik vond het reuze makkelijk en we kregen allemaal leuke spulletjes van de omgeving.. in het blauw haha
Wat leuk! Dat zou mijn vriend echt niet kunnen, die zou zich perongeluk verspreken na zoveel tijd. Daarom willen wij het gewoon allebei niet weten, hij is wel nieuwsgierig maar hij zegt dat als ik het niet wil weten, hij best wil wachten
Hier willen we het niet weten, maar dit komt ook omdat ik een geplande keizersnee krijg, ik weet dan al de datum, dus blijft het geslacht een verassing...