Ha ladies, Ik moet even iets van me afschrijven. Gisteren, op de verjaardag van mijn zoontje nota bene, zei mijn moeder: "Ik ben blij voor jullie omdat jullie er blij mee zijn maar eigenlijk ben ik er verder helemaal niet blij mee" W.t.f.?? Ze houdt zielsveel van haar kleinzoon dus ik kan me niet voorstellen dat ze niet nog meer wil om van te houden... Het enige wat ik me kan bedenken is dat ik in 2015 een hele zware zwangerschap heb gehad, met lang herstel erna, en dat me dat nu nog een keer kan gebeuren. Maar tegelijkertijd zegt ze dat ik er niet vanuit moet gaan dat ik weer éénzelfde zwangerschap zal krijgen. Ik heb er verder maar niet op gereageerd meer
Je weet alleen of hoe het bedoeld was als je het vraagt. Het is sowieso een verwarrende opmerking. Snap dat je denkt w.t.f
Zou inderdaad eens vragen hoe ze dat nou bedoelde. En dan als jullie alleen zijn. Klinkt inderdaad wel rot.
Vraag het zou ik zeggen want alleen dan weet je wat ze bedoelt met deze opmerking. Inderdaad niet leuk om te horen, mijn moeder maakte toen ik onverwachts zwanger raakte van ons derde kind de opmerking of ik het niet alsnog kon laten weghalen Nu is mijn moeder al nooit verbaal heel handig maar deze vraag heb ik direct even uit de wereld geholpen, ze stelde de vraag dan ook alleen uit bezorgdheid.
Misschien idd op een rustig moment over praten? Ik zou mij kunnen voorstellen dat het idd met je vorige zwangerschap te maken kan hebben. Ik ben nu aan de derde HG zwangerschap met andere complicaties bezig en ik merk dat dit een heftige impact op mijn ouders heeft en ja, dat wordt imo niet altijd even handig geuit. De bib is zeeeeer welkom ook bij hun maar nochtans vinden ze het heel moeilijk dat ik er 9 maanden heel beroerd voor moet zijn.
Misschien is ze stiekem heel erg bezorgd om je en bang dat je weer een zware zwangerschap/herstel zult hebben?
Ach het is je moeder die het allerbeste met jou voor heeft waarschijnlijk is ze bezorgd. Ik vind het ook helemaal niet zo'n nare opmerking meer een uiting van haar gevoel. Zou gewoon het gesprek aangaan als het je echt dwars zit. En ze zal vast en zeker straks ook dol zijn op haar volgende klein kind, maar dat ze er nu nog geen gevoel bij heeft is ook niet zo gek. Of nog geen voorstelling bij heeft hoeveel ze er van zal houden straks. Dat had ik rond dat termijn bij mijn eigen zwangerschappen niet eens.
Ik zou er ook even op terugkomen op een later moment. Kan me goed voorstellen dat ze zich zorgen maakt om jou. Dan is dit een onhandige verwoording, maar wel begrijpelijke gevoelens
Misschien is ze inderdaad erg bezorgd? Dan was het misschien wat onhandig verwoord, maar ik snap die emotie dan wel bij haar...
Misschien is ze bezorgd of (ik weet niet of ze oppast) vind ze het teveel als ze er op 2 zou moeten passen? Ik zou haar vragen hoe ze het bedoelde en dat je het nogal een vervelende opmerking vond.
Ik heb idd een zware HG zwangerschap achter de rug, incl 2jaar herstellen daarna. Omdat de kans op herhaling groot is, heb ik deze zwangerschap "voorbereid"; vangnet geregeld (oppas zoontje, huishoudster, iemand die boodschappen meeneemt etc), vantevoren gyn gesproken en toezegging gehad over bepaalde medicatie etc. Maar daar gaat het haar niet om blijkbaar. Ze vindt mijn relatie niet stabiel genoeg?!?!???? Natuurlijk komt er wat druk op de relatie in zo'n zwangerschap maar ik heb echt al heel lang een goede stabiele relatie (en zij vindt mijn man ook heel aardig en goed bij me passen enzo).... Ik snap nog steeds niet waar het vandaan komt, haar opmerking...