Vandaag had ik een positieve dag een hele goede positieve dag zon dag waarin ik het gevoel heb dat alles de komende tijd alleen nog maar beter gaat worden en alles op rolletjes liep. Ook was ik weer eens een dagje actief. Vanavond zat ik lekker te chillen op de bank en heb ik eens zitten nadenken ik las oude gesprekken en e-mails tussen mij en mijn vriend terug. Keek foto's van voor ik zwanger was en toen dacht ik echt bij mezelf Wat was ik actief!! wat was ik vrolijk!! en wat is onze relatie toch prachtig en wat zijn we toch lief samen. Als ik zo nadenk ben ik tijdens mijn zwangerschap ook niet altijd de leukste geweest ik vind mezelf echt soms hettie de heks ook tegen mijn vriend zou ik soms wel wat liever kunnen zijn! toch wel grappig op de heldere momenten besef je soms dat je echt heus wel veranderd bent. Ik heb best veel ruzie gehad met mijn vriend en ben geregeld boos en verdrietig geweest ook was ik veel minder ondernemend dan vroeger maar dat kwam gewoon puur door de vermoeidheid en vrijen stond al helemaal stil Maar goed hoe dan ook .... Ik ben nu bijna 34 week en ik zeg kom maar op met die laatste loodjes!!!!!!! Hopelijk gaat die heks in mij straks ook weer een beetje weg!
Ik was vooral de eerste weken een heks volgens mijn man haha. Nu valt het eigenlijk wel mee, doe alles nog.. hou van wandelen.. soms zonder dat ik het erg heb ren ik als ik een balletje mee trap. En verder (heel gelukkig) geen kwaaltjes buiten harde buiken om. Nou moet ik zeggen dat ik ook niet het type ben dat bij elk pijntje of dingetje moet kreunen en steunen of dat ik veel ''klaag'' over kwaaltjes enz. Daar hou ik niet zo van. Soms kan ik wel eens hard op zuchten, dat ik denk pff weeeeer me schoenen aan doen wat zo moeilijk gaat haha. Merk wel dat ik af en toe zomaar verdrietig/down ben..en dat ik probeer te achterhalen waarom dan, maar daar kom ik dan niet achter haha
Iets beter dan andere twee desondanks Bi, heledag overgeven,voorweeën,spatische darm heb mij bij 3 trimester bij neergelegd het word niet minder zoals iedereen beweerde het is zo deal with it geeft veel rust mentaal fysiek erg zwaar dat voor iemand die bevallen een eitje vond bij de vorige zonder enige pijnstilling en gehecht zonder verdoving.ben nu in me laatste weken/dagen beland en zie dat als een zegen na alle ellende zo mvr zien die onstaan is in al die weken ben zo benieuwd hoe ze eruit ziet en ruikt onze verassings baby niet gepland zeer welkom de kleine doorzetter wij zijn straks compleet
Ik merk wel dat ik ondertussen minder actief ben, en dat mijn lichaam snel moe is na een stuk lopen o.i.d. Maar ik zit nu echt in het laatste stukje, het hoort erbij denk ik dan maar. Wat ik wel helemaal zat ben zijn mijn maagproblemen. De hele zwangerschap was het of overgeven, of maagzuur, of het gevoel dat je maag in je keel zit. Ik zou wel eens weer iets willen eten zonder dat ik er last van heb. Wat ik trouwens wel grappig vind, is dat veel mensen dingen zeggen zoals: "Wacht maar tot je begint uit te dijen/je vocht gaat vasthouden/je humeurig en hormonaal word/al het bovenstaande." Nou, daar heb ik amper wat van gemerkt Ik ben eerlijk gezegd niet zo gediend van mensen die dat soort stereotypische opmerkingen maken. Hoe staan jullie daarin?
Heel mijn zwangerschap heb ik nergens last van gehad. Alleen maagzuur heb ik gekregen rond week 20, en laatste tijd rusteloze benen. Verder geen klachten
Ik voel me verschrikkelijk. De gehele zwangerschap voelde ik me al niet zo lekker maar de laatste weken zijn daadwerkelijk een ramp. Heel erg last van rusteloze benen. Het begint s'avonds rond 20.00 uur en gaat door tot in de ochtend. Slapen lukt me nog wel, maar moet wel 10 x wakker worden en even een rondje door het huis lopen door de rusteloze benen. 24 u per dag last van maagzuur. Vandaag hebben we vis gegeten, nu heb ik maagzuur met vissmaak bleeeeeeeeeeeh. En ik heb nog 2 kinderen lopen die de laatste weken het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Dit alles maakt geen leuk mens van mij, verre van. Ben de hele dag maar klagerig, huilerig en chagrijnig !!
Maagzuur idd, maar vandaag gewoon humeurig en kattig. Laat die kleine maar komen, grom.... Voor de rest valt het me reuze mee t.o.v. De eerste!
beide zwangerschappen erg van genoten! nergens last van gehad, alleen op het laatst dat ik last kreeg dat me eten bleef hangen zeg maar.. tegen u e maag drukt, weinug plek.. bha... mr echt, was super! nu alweer trotse mama van 2 mannen van 4 en 2 jaar. wat gaat het toch snel! erg leuk als ik zwangere vrouwen zie met hun zwangere buik, maar dan denk ik gelijk, ahh wat zijn ze al weer groot en kunnen ze veel zelf, heerlijk....
Ik vond mezelf vooral dik, brrrr, vreselijk vond ik dat. Had in míjn beleving geen last van de hormonen, maar daar denk ik achteraf wel eens anders over