Afgezien van dat ik de inhoud van die Nashville verklaring bizar vind, blijf ik het binnen onze Westerse samenleving net zo bizar vinden dat organisaties uit naam van geloof dingen de wereld in kunnen kramen, waar niet religieuze mensen waarschijnlijk alleen maar mee weg kunnen komen als ze niet ontoerekeningsvatbaar zijn . Gelukkig staan verreweg de meeste christenen niet achter deze onzin en zit de groep die er wel achter staat demographisch zo in elkaar dat haar invloed tanende is (vandaar waarschijnlijk ook deze wanhoopskreet!)
Tja. Ook daar denk ik anders over. Ze kiezen er bewust voor omdat ze wijsgemaakt zijn dat God het afkeurt. Ze zouden die keuze helemaal niet moeten hoeven te maken. Ze denken dat ze bewust een keuze maken...
Jemig wat lijkt mij dat zwaar. Nooit liefde kennen, nooit een gezin..wat een eenzaam bestaan. Kunnen jullie je dat voorstellen @Manolito en @Mammielove ? Je hele leven zonder relatie, zonder liefde, zonder kinderen? En dan niet uit vrije wil, omdat je daar gewoon geen behoefte aan hebt, maar omdat je anders niet geaccepteerd wordt?
Jij gaat er vanuit dat als christen homo's een relatie aangaan, ze binnen de kerk niet geaccepteerd worden. Dat is bij ons zeker niet het geval, maar toch zijn er mensen die er overtuigt voor kiezen. Daar is niks zieligs aan. Ze kunnen ook anders kiezen, maar zijn er zelf van overtuigt dat dat de beste keuze is. Ik ken dus ook zo'n man en die is erg gelukkig ( en ik ken hem goed genoeg om te weten dat dit echt zo is). Waarom zou je alleen binnen een seksuele relatie levensgeluk kunnen vinden? Liefde kun je ook geven en ontvangen zonder seksuele relatie. Ik ken ook genoeg hele gelukkige hetero's zonder liefdesrelatie of gezin. Alsof dat je enige levensvervulling zou kunnen zijn!
Dit gaat mij toch wat te ver. Over het algemeen (tenminste de mensen die ik binnen mijn kringen tegenkom) zijn christenen gewone mensen die zelf na kunnen denken en die heus niet alles klakkeloos aannemen wat ze "wijsgemaakt" wordt. Ze hebben gewoon een vrije wil.
Jammer dat je het nog steeds niet begrijpt, of wil begrijpen. Je hoeft mij niks wijs te maken. Mijn vriendin is lesbisch en ja, daar leeft ze ook naar. Ik gun haar dat geluk, ik accepteer haar om wie ze is. Ik vind haar niet minder nu. Ik sta er alleen niet achter. Dat weet ze, maar dat staat niet tussen ons in.
Ja ik geloof dus niet dat iemand uit "vrije wil" zoveel op zou geven. Ik denk absoluut dat mocht het geaccepteerd zijn binnen de kerk, dat iemand een andere keuze zou maken. En daarom vraag ik mij af hoe vrij die wil is.
Dat wat je hier schrijft kan ik dan weer niet rijmen met wat Mammielove schrijft: En verder vind ik het niet vreemd dat sommige mensen er voor kiezen hun geaardheid te "onderdrukken" .. omdat ze van jongs af aan al te horen hebben gekregen dat het fout is! Natuurlijk ga je er dan zo over denken. Maar is dat echt vrije wil? Ik vraag het me af.
Dat lijkt me toch wat moeilijk te beoordelen als je zelf geen deel uitmaakt van zo'n gemeenschap. Als jij oprecht gelooft dat dat de juiste weg ( van God en dus niet van "de kerk") is voor jou, da kan het dus blijkbaar wel en kan iemand ook nog eens heel gelukkig zijn. Ik ken ook een oude non die heel gelukkig is, ondanks dat ze altijd "alleen" is gebleven en haar hele leven in dienst heeft gesteld van God. En zo zijn er wel meer voorbeelden te noemen. Nogmaals: ik hoef er niks van te vinden en zal er niet over oordelen. Welke keuze iemand ook maakt, ik geloof niet dat God meer/ minder van iemand houdt.
Hoe bedoel je, je staat er niet achter? Het is niet alsof ze een andere baan heeft gevonden ofzo. Het is hoe ze is!
Misschien zit mammielove bij een hele andere gemeenschap dan ik??? Jij gelooft alles wat jouw ouders jou hebben aangeleerd en doet ook alles precies hetzelfde? Dat lijkt me niet. Ik vind het nogal raar dat je er dan wel vanuit gaat dat dat bij christenen wel zo werkt. Alsof er een angstcultuur heerst waarbij je niet buiten de lijntjes mag denken. Dat heb ik nog nooit zo ervaren! Bovendien ben ik niet gelovig opgevoed en binnen onze gemeenschap is 1/3 niet gelovig opgevoed.
Dat zeg ik. En ik accepteer haar hoe ze dus is. Ik hoef daardoor niet achter al haar keuzes te staan. Net als dat ik niet achter al de keuzes van een andere vriendin hoef te staan en zij niet achter mijn keuzes hoeven te staan.
Keuzes?? Jij denkt dat het haar keuze is om lesbisch te zijn? Mijn vriendinnen hoeven totaal niet achter al mijn keuzes te staan, maar zodra dat om een fundamenteel deel van míj gaat, van mijn wézen, waar "niet achter gestaan wordt".. Dan is de vriendschap wat mij betreft weinig waard. Ik denk dat ik maar niet meer moet reageren hier want ik word er veel te geërgerd van merk ik. We komen er tóch niet uit.
Ik stop ook met reageren hierop. Ik erger me namelijk omdat dingen gewoon niet gelezen worden en steeds weer anders teruggekaatst worden. Snappen zal je het nooit gaan doen, en dat vind ik helemaal prima.