Jeetje wat hebben veel mensen nog last van klachten zeg, die nasleep. Ik zit er nog middenin. Ben wel uit isolatie. Maar meer dan een half uur beneden met de kinderen hou ik niet vol, dan weer enorme hoofdpijn. Ik ben het behoorlijk zat, maar realiseer me dat het nog wel even kan duren dus.
Tja... het voelt dubbel omdat het moeilijk wordt vanwege thuissituatie. Woensdag heb ik gesprek. Dus dan heb ik 2 werk/school dagen gehad. Dus dan maar bespreken hoe we de nieuwe situatie gaan aanvliegen.
Ja maar het is niet een thuissituatie waar je iets aan kon veranderen of zo. Half Nederland worstelt met dit probleem. Maar ik snap dat het moeilijk is, succes met het gesprek woensdag!
Het hoeft niet bij iedereen zo lang te duren he. Het kan zomaar zijn dat jij bv overmorgen fit wakker wordt en dat alle pijn over is. Het is niet te voorspellen helaas.
Ik heb in april Corona gehad en helaas nog steeds aan het revalideren. Mijn grootste klacht, wat overgebleven is, is benauwdheid. De vermoeidheid gaat steeds beter gelukkig. Ik hoop binnenkort weer te gaan werken.
Toch mijn Coronaverhaal van besmetting tot nu toe besloten te delen. Ik vermoed dat ik een zware viruslading heb gekregen bij mijn besmetting (spuugincident en slapen naast..). Begin maart spuugde mijn meestal lieve 10-jarige verstandelijk gehandicapte autist in mijn gezicht toen hij vond dat ik te lang telefonisch belde. Het is een zeldzaamheid dat spugen in gezicht gebeurt gelukkig, en 'bellen' moet hij aan blijven wennen. Helaas was het goed raak; op/in ogen, neus en in mond. Tevens slaapt het mannetje de 2e helft van iedere nacht naast mij. Enkele uren later begon hij heftig te hoesten gedurende 3 dagen. Andere zoon begon 24 uur later te hoesten, eveneens heftiger dan ooit eerder, hij was klaar in 2 dagen. Ik vermoed dat ik (gezond, voorheen hardloper op bijna wedstrijdsnelheid) een fikse viruslading heb binnengekregen bij het spugen door (en slapen naast) mijn minderjarige superspreader (minstens 4 mensen besmet door zoon). Maar daar kan mijn mannetje natuurlijk niks aan doen! 5 Dagen na het spuugincident met zoonlief hadden we een feest-gourmet-etentje binnen ons gezin. Ik verheugde me erop, maar snapte achteraf niet waarom ik "er niet van had genoten". Het smaakte nergens naar. Ik hoor mezelf nog zeggen: "daar was ook geen zak aan". Het proefde niet vies maar ook niet lekker, wel gezellig verder hoor . Smaak- en reukverlies was toen nog niet bekend. Een ruime dag later begon een lichte druk op mijn longen te ontstaan. Eerste keer dat mijn longen iets hadden, ik ben normaal iemand die gemakkelijk ruim 2 minuten de adem inhoud, en nooit longklachten had. Vervolgens 5 weken lichte koorts rond de 38.1, iets vermoeider en alle klachten van het coronalijstje zijn de revue gepasseerd. Alsof Covid iedere keer wat nieuws probeerde en mijn lichaam moest iedere keer bedenken hoe je dat bestrijdt. Ik heb toen al tegen mijn man gezegd dat ik ontstekingsirritatie voelde, (diep) in mijn longen en bij mijn middenrif. De medische bevestiging van aantasting van het middenrif een half jaar jaar later in de media was eigenlijk fijn, dat klopte. In die 5 weken Covid ben ik nooit vreselijk ziek geweest, mijn man in zijn 7 weken Covid ook niet heel ziek, wel ook nog restklachten. Vermoeider, en 2 trappen oprennen was teveel, maar ik kon gewoon doorfunctioneren. De enige tijd die bedreigend voelde, was na 7 dagen klachten; steekjes in de iets benauwde rechterlong. Ik heb voor de zekerheid huisarts en longarts geraadpleegt, maar geen aanwijzing voor een longembolie gelukkig (foto gemaakt, bloedwaarden ok). 7 maanden hebben mijn longen benauwder gevoeld, en ik was veel eerder vermoeid. Tevens verwerk ik gifstoffen als Deet, maar ook 5 muggensteken minder goed; misselijk na insmeren voorgaande avond en na meerdere muggensteken. In het begin kon ik mijn adem minder dan een minuut inhouden. Bij een stomme open gelopen blaar die ik had op mijn voet, vlamde de druk/lichte benauwdheid in mijn rechterlong op deze zomer en moest ik de ontsteking wegwerken met sodabadjes. Ik was ontstekingsgevoeliger, ook voor bijvoorbeeld een blaasontsteking. Na oktober heb ik die druk op mijn rechterlong niet meer gevoeld. Adem hield ik zowaar weer eens 2 minuten in. De vermoeidheid is minder, maar ik heb nog grote moeite om me te zetten tot sportief bewegen. Helaas is dat niet goed voor mijn BMI, teveel aangekomen maar ruim onder die obesitasgrens hoor. Ik dacht er zo goed als vanaf te zijn na oktober, maar na het overlijden van mijn lieve mama wat ongetwijfeld zorgt voor een lagere weerstand, en een stom wondje van onze bijtgrage puppy, voelde ik toch weer diezelfde druk op mijn rechterlong opvlammen. Niet 100% de oude, maar ik acht het goed mogelijk dat dat nog wel gaat gebeuren. Die hoop hou ik wel .
Wat een lange nasleep bij sommigen zeg . Beterschap en sterkte dames! @Trirani, wat verdrietig nog gecondoleerd.
Ik ben gisterenochtend weer een ochtend op mijn werk geweest ( kdv ) even langs en wat boventallig helpen. Wat een hel! Ik was binnen no time kapot, duizelig en hoofdpijn door al die prikkels. Die lichten, drukte en huilende kinderen was echt teveel. Hele middag plat gelegen en geslapen van 10 tot 8. Ik voelde me thuis op de bank een hele Piet, maar jeetje. Wat viel dat tegen zeg!
Gisteren bij de uitzending van je zal het maar hebben ging het ook over mensen die Corona hebben gehad en die nog steeds klachten ervaren. 1 man ligt zelfs al vanaf oktober in het ziekenhuis. Was heel indrukwekkend om naar te kijken.
Poeh, dat vond ik idd ook indrukwekkend om te zien. Die man die dacht weer de goede kant op te gaan en dat het ineens weer bergafwaarts gaat. En een jonge sportieve vrouw die nog steeds moet bijkomen van het oplopen van de trap. Het zijn wellicht uitzonderingen, maar toch...
Wat naar om te lezen dat er zoveel mensen zijn met lange nasleep. Ik ben 10 weken geleden positief getest. Ik ben niet heel ziek geweest maar wel 4 dagen enorm kortademig. Kon slecht praten en lopen koste ging ook bijna niet. Achteraf had ik misschien de ha moet bellen Ik ben na 4 weken weer 3 keer per week 1 uurtje gaan werken. En iedere week een half uur per dag erbij. Ik merk nog steeds dat praten me veel energie kost. Snel druk op de borstkas en druk in mijn keel. Ook kost werken me erg veel energie. Ik werk in de zorg en kan echt nog geen zware cliënten helpen. Bij bukken krijg ik al snel een drukkend gevoel in mijn borstkas en raak ik kortademig. Het gaat maar zo langzaam vooruit. Ik ben normaal iemand die hele actief is en hup hup alles even snel doet. Ik hoop dat dit wel weer terug gaat komen.
Goedemorgen, Ik wilde een topic hierover openen en toen kwam ik deze tegen. Vlak voor de kerst was ik een beetje rillerig en koortsig. We hadden wat bezoekjes in de planning en ik wilde voor de zekerheid toch even testen. Helaas positief. Daar viel de kerst lelijk in het water, beetje jammer. Buiten heel erg moe en wat grieperig, vielen de klachten mee. De week voor mijn test heb ik het een keer s nachts ontzettend benauwd gehad. Ik vond het doodeng. De dag erna getest en deze was negatief. Daarna ging het eigenlijk wel weer prima. Ik twijfel nog steeds heel erg of die test wel betrouwbaar was. Nu begin ik steeds meer last te krijgen van die benauwdheid, vooral ‘s nachts. Het lijkt een beetje op hyperventileren. Het wordt ook steeds erger. Kan of moet ik hier iets mee doen?
Was het een pcr test of een sneltest? Sneltesten zijn niet betrouwbaar. Vaak raden ze zo en zo aan om de eerste 8 weken na een positieve test niet te testen,omdat deze vaak nog positief is,maar zou natuurlijk kunnen dat die van jou al negatief is.
Die benauwdheid is vervelend. Heb je ademhalingsoefeningen? Eenvoudige oefening die je al veel lucht jan geven is: Ga op je rug liggen met 1 (of beide) hand losjes op je buik. Adem diep in en voel daarbij dat je buik omhoog komt. Blaas daarna rustig uit. Eventueel kan een fysio je helpen met meer Adem en rek oefeningen.
https://nos.nl/artikel/2365013-nog-steeds-klachten-na-eerste-golf-mijn-denkniveau-zit-soms-nog-op-50-procent.html Wat is de nasleep voor sommige mensen toch heftig... @Shay25 : Ik kan mij (als ik het mij goed herinner) het verhaal van jouw man nog herinneren. Hoe gaat het met hem sinds hij weer thuis is na opname? @jada08 : Je vertelde over een 2e besmetting, na een 1e heftige. Ben jij wel weer zonder restklachten teruggekomen daarvan? Hoe gaat het? @Mamafiets @Vitamientjuh en alle andere dames met restklachten na (long)covid: zijn jullie klachten nog langzaam aan het afnemen? Hoe gaat het?