Mijn oudste kinderen zijn 12 en 14. Ze zijn graag buiten, spelen ook nog echt, zelfs die van 14. Soms spelletjes zoals jachtseizoen, maar meestal gaan ze naar de skatebaan, en skaten of steppen daar dan ook echt. Ik loop er regelmatig langs, dus ik zie dat ook. Voorheen deden ze dat meestal met vrienden van die van 12, dus dat waren kinderen van 11-13 jaar ongeveer, veelal klas- en buurtgenoten. De vrienden van mijn oudste waren altijd alleen maar aan het gamen, dus daar had hij niet veel aan. Sinds vorig jaar komen er op die skatebaan ook vaak wat oudere jongens van 15-18 jaar. Die skaten overigens ook gewoon, het is niet alleen maar hangjeugd. Mijn jongens trekken ook veel met die oudere jongens op. Ze zijn goed in wat ze doen, dus daar hebben ze bewondering voor en ze vinden het gewoon leuk om samen nieuwe dingen te ontdekken. Soms zitten ze ook wel een tijdje te kletsen, geloof ik. Tot dusverre nog niet veel aan de hand, hoewel ik het wel wat vreemd vind dat gasten van 17 willen omgaan met 12-jarige groep-achters, maar goed. De 12-jarige kan erg goed stuntskaten, dus waarschijnlijk is dat de klik. Probleem is alleen dat die jongens natuurlijk veel ouder zijn en dus ook veel meer mogen en kunnen. Ze gaan vaak met het OV naar skateparken in de regio, gaan streetskaten in de grote stad hier in de buurt, gaan 's avonds nog naar het zwemmeer verderop om 'te chillen'. En dat zorgt nu hier in huis voor problemen. Want mijn kinderen willen dat ook en willen mee. Geen haar op mijn hoofd die ze met het OV 30 km verderop naar een onbekend skatepark wil laten gaan of een 'street-sesh' in hartje Rotterdam wil laten doen. En om 21.00 uur 's avonds nog naar het zwemmeer is ook nergens voor nodig. Gisteravond waren ze hem toch gepeerd, ondanks het verbod, dus toen hebben we ze gebeld en terug laten komen. En stonden ze dus voor joker bij hun vrienden. Gelukkig luisterden ze wel en kwamen ze mokkend en mopperend terug. Ik heb het al een paar keer uitgelegd, maar ja, het zijn pubers en ze willen het ook niet horen natuurlijk. Bijkomend lastig iets is dat die van 14 van ons alweer iets meer zou mogen dan die van 12, maar omdat ze altijd samen optrekken is dat een lastig onderscheid. Dus dan moet die van 14 zich maar aan de beperkingen van de 12-jarige houden. Ik heb ook mijn zorgen uitgesproken dat ik bang ben dat ze met roken, drinken of drugs in aanraking komen, door die oudere vrienden, maar ik geloof dat dat wel meevalt. Die oudere jongens zijn heel erg met gezondheid bezig, drinken en roken niet en van het idee dat er drugs gebruikt zouden worden, kregen ze bijna een rolberoerte. Dus dat is weer een meevaller, want in de buurt van de skatebaan wordt wel degelijk soms gedeald en gebruikt, vooral later op de avond. Ik heb ook gevraagd of ik een keertje op de skatebaan mag komen kijken, zodat ik even kan zien wie die jongens nou precies zijn en wat het voor types zijn. Dat vonden ze prima. Dus ze zijn gelukkig niet heel dwars en in direct gevaar Ik vind het ook lastig om te bedenken wat de grenzen zijn en hoe die mee moeten groeien met onze kinderen. Zelf was ik niet zo'n uithuizig kind, ik zat altijd gewoon lekker op mijn kamer of in de tuin te kleppen met vriendinnen. En als we gingen shoppen, was dat gewoon in het winkelcentrum in de buurt. En mijn man was een vreselijke puber, die heeft echt dingen gedaan die onze kinderen absoluut niet mogen weten (is later wel goedgekomen hoor, maar hij heeft zich flink uitgeleefd tussen zijn 13-16e). Dus dat is ook al niet echt een lichtend voorbeeld van hoe het zou moeten, haha. Ik ben blij dat onze jongens tot dusverre altijd zo gezeglijk, gehoorzaam en lief zijn geweest. Ik wil ze zeker niet dwars zitten bij hun ontwikkeling en ik denk dat je als ouders meer bereikt, door mee te denken in wat er kan, in plaats van alleen maar verbieden, maar ik vind het lastig om te bedenken wat ik wel en niet acceptabel en normaal vind voor bij hun leeftijd.
Volgens mij staat in je eigen post al heel mooi omschreven hoe je het zou kunnen aanpakken. Ik zou namelijk ook eerst naar die skatebaan gaan om kennis te maken met die vrienden. Dan kan je zelf een inschatting maken hoe en wat en kijken of die grote jongens verantwoordelijk genoeg zijn. Als het allemaal ok is en ze zijn te vertrouwen dan zou ik naar de oplossingen zoeken ipv verbieden (maar dat zeg je zelf ook al). Zijn er bijvoorbeeld andere skatebanen dichterbij in de buurt waar ze wel heen zouden mogen, kan je niet bijvoorbeeld heen zelf laten gaan en terug ophalen (dan spreek je de tijd af en kan je gelijk kijken hoe het gegaan is), naar die zwemmeer een keer niet om 21 uur laten gaan maar eerder op de avond. Vaak vraag ik aan mijn kinderen zelf hoe zij het zien en of ze zelf ideeën en/of oplossingen hebben, dat werkt meestal goed. Succes!
Dank je wel. Ja, het probleem is dus dat zij willen wat die oudere jongens doen. Ze mogen tot 21.00 uur buiten zijn, in elk geval die van 12, maar ze willen dus pas na die tijd naar het meer. En ze mogen al naar de skatebanen in de omringende dorpen fietsen, maar ze willen verder weg. Gisteren hebben we ze inderdaad ergens met de auto heen gebracht en zijn ze door een andere ouder (van een andere 12-jarige) opgehaald). De grotere jongens gingen met het OV. Ik denk eigenlijk dat wij onze grenzen toch wel helder voor ogen hebben, alleen lopen we er nu dus voor het eerst tegenaan dat zij meer willen. En omdat ik weet dat mijn man echt alles deed wat God en zijn ouders verboden hebben in zijn tienerjaren, wil ik eigenlijk proberen om het op een andere manier aan te pakken. Ik heb liever dat ze iets doen wat ik eigenlijk te veel vind, maar dat ik wel weet wat ze doen, waar en met wie, dan dat ze net als mijn man in het geheim allerlei rottigheid uithalen en in de problemen komen. Of wil ik nu iets dat je als puberouder nooit kunt bereiken, hahah
Heel herkenbaar en ik lees graag mee. Mijn dochter is 12 maar altijd al "oud" voor haar leeftijd geweest zowel lichamelijk als geestelijk. Haar vriendinnen zijn ook allemaal 14/15 jaar oud en zij is een kind dat altijd op pad is. Vroeger buitenspelen nu hangen. Hier volgt ook de een op de andere discussie over wat wel en niet mag en ik merk dat ik het ook erg lastig vind om te bedenken waar de grens ligt en waar ik in mee ga. Wat ik best lastig vind is dat mijn dochter een 1 op 1 kopie van mij is en ik ook een ehmmmmmmm flinke puber ben geweest. Dochter verteld wel gelukkig heel veel en is behoorlijk open en eerlijk
Volgens mij ben je al vrij soepel en ook bereid zelf 'iets' te doen/mee te denken en hen dus bv. te brengen ed. Het is een nieuwe fase, waarin je allemaal weer moet ontdekken hoe en wat, denk ik. Ik denk vooral veel praten en samen bedenken wat wel kan en mag of hoe je een middenweg kunt vinden ed. En het ligt ook aan de mensen met wie ze om gaan. Ik ken ook een meisje van 11 dag omgaat met twee meiden van 19/21. Lijkt ook een gekke combi, maar die meiden zijn erg verantwoordelijk en nemen haar echt op sleeptouw ed. Doordat haar moeder die meiden kent, mag ze dus wel mee naar de stad ed (maar niet 's avonds laat ).
Ik denk dat je een prima gesprek kunt hebben met jouw zonen. Een jongere van 17/18 is absoluut niet te vergelijken met een 12 jarige. Er zitten duidelijke verschillen in wat ze wel en niet mogen. Maar ook het maken van beslissingen en gevaarlijk situaties overzien. Geef aan dat jullie je eigen grenzen stellen. Ze mogen meepraten maar jullie nemen de beslissingen. Ik zou dus geen kind van 12 willen die laat op de avond nog buiten rondhangt. En zeker geen gevaarlijke situaties door een grote stad als Rotterdam. En iemand van 18 is verder natuurlijk ook met heel andere zaken bezig dan alleen skaten. Wellicht kan je ook kijken naar andere dingen voor je kinderen om te doen. Ook vanwege de zomervakantie (straks hangen ze er iedere dag en nacht). Met 14 kan hij prima beginnen met vakantiewerk of een bijbaantje. Skaten door de week en op zondag tot een bepaalde tijd (want school). Zorg dat jullie in de zomer op vakantie gaan. En wellicht kunnen ze daarnaast naar een gaaf zomerkamp met leeftijdsgenoten. En doen ze verder niet aan sport of stimuleer contact met eigen vrienden.