Inderdaad is het ivf traject geen garantie.. Die cijfers vallen me evengoed tegen. Dat heb ik ook steeds in mijn hoofd zitten, meisje1977. D'r is natuurlijk hartstikke laag. Gelukkig zijn er ook positieve berichten .. Soms denk ik dat we er vanuit moeten gaan dat het traject bij ons zal lukken, dat wij in die 30 a 40% zitten. Toch ben ik een beetje huiverig wat betreft de cijfers.. En jonna indien je dit weekend niet positief test, hoe ga je dan verder? Gaan jullie het weer opnieuw proberen tot je een positieve test hebt? Als het goed is heb ik 1 deze dagen mijn ei.. Vanmiddag de eerste ovu test even doen.. Ik vind het rete spannend. Indien de zwangerschap lukt met de tijd dan zal ik 'blij' zijn dat de bevruchting idd is gelukt, maar daarna wort het denk ik een soort van overlevingsstand.. Er niet veel van verwachten, maar tegelijkertijd hopen dat het goed gaat komen.. Vreselijk killing lijkt het me.. Maar voor hopelijk een heel goed doel..
Als ik niet zwanger blijk gaan we idd weer verder op de natuurlijke manier. Ik ben bij beide kinderen in 1x zwanger geworden dus ik ga er stiekem een beetje vanuit dat het dus niet heel lang zal duren.. positief denken haha! En dan 7 weken wachten tot vlokkentest en dan weer 2 weken wachten op de uitslag. Ooeeeh ik vind het ook zo spannend!! Ik begrijp uit je stukje dat je ook op de natuurlijke manier gaat proberen deze maand? Succes!!
Hoi Jonna, weet je al iets??? Ik moet vaak aan je denken.. Ik vind het erg spannend allemaal. Dit weekend geklust en moet zeggen dat de twijfels af en toe door m'n hoofd blijven schieten.. Ik denk dat dat wel zal blijven. Met het andere traject dacht ik steeds: ik ga liever voor natuurlijk. We moeten het gewoon afwachten. Volgende week zouden we naar Maastricht moeten gaan voor het geven van bloed en verdere uitleg over het traject. Ik blijf twijfelen.. Vandaag worden we gebeld met de testuitslagen van het bloedonderzoek en zaadonderzoek vanuit AMC. Verwacht geen gekke dingen.. Succes met testen!!
Hai! Ik ben niet zwanger. Heb wel duidelijke innestelpijnen gevoeld en rond die dag ook enorm gevoelige tepels maar daarna niets meer. Ik wist dus eigenlijk wel dat het negatief zou zijn. En ergens vond ik het ook wel prima?? Toch wel heel spannend hoor op deze manier! Deze maand slaan we over (ik ga naar het buitenland, korte vakantie) dus in april weer verder! Dan hebben we ook gesprek bij klinisch geneticus gehad. Ik denk dat we sowieso eerst op natuurlijke wijze blijven proberen tot een zwangerschap. Ik kijk na een eventuele afbreking wel weer verder.. maar ooeeh wat is het spannend! Mocht ik dit topic niet meer kunnen vinden, stuur me gerust een prive bericht! Wanneer kan je testen op een eventuele zwangerschap? Heb je gericht "geklust"? Ik ben benieuwd! Het zou de daadwerkelijke keus wel makkelijker maken als je al zwanger bent neem ik aan (dan gaat het andere traject niet door toch..?)
Wat jammer jonna. Hopelijk lukt het in april en wordt het een gezond kindje..! Wij hebben gericht geklust. Gisteren mijn ovulatie gehad en s avonds ook nog geklust. Ik ben benieuwd. Ik verwacht niet dat het in een keer gelukt is, bij mijn eerste duurde het 8 maanden en bij de tweede 3 manden. Tijdsbestek maakt niks uit, als het maar gezond! is. Mijn man heeft gisteren contact opgenomen met de klinisch geneticus om door te geven dat we het voorlopig op de natuurlijke manier gaan proberen.. Mochten we in de toekomst besluiten om verder te willen gaan met pgd dan kunnen we gelijk weer verder. Succes in april en daarna!! We keep in touch
Knoop doorgehakt dus. Voelt het goed? Je keuze dan he. Het traject dat je gekozen hebt voelt spannend, dat weet ik. Over 2 weken testen dus? Hou je mij ook op de hoogte dan? Ik heb veel aan mijn hoofd met 2 kinderen met stofwisselingsziekte dus vergeet nog wel eens wat.. maar ben natuurlijk wel benieuwd hoe het je vergaat! Helemaal omdat je niet zo snel iemand in deze situatie treft!
Ik heb trouwens je verhaal over je dochtertje even opgezocht. Wat heftig. Werd er echt beetje verdrietig van. Het zou niet mogen zoiets!! Hoe dragen jullie dit verlies? Is dat een beetje te doen? Ik vraag mezelf namelijk wel eens af of ik er wel een zwangerschap/baby bij kan hebben bij alle emoties.. aan de andere kant: het zal even bikkelen worden maar uiteindelijk heb je wel wat je wilt!
Idd de knoop doorgehakt, anders blijf je twijfelen. Over 2 weken laat ik het op z'n beloop.. Ik merk gauw genoeg of het raak is of niet (iig de voorgaande keren wel). De ziekte en het verlies van ons meisje is verschrikkelijk. Het gemis is enorm en ons leven is compleet veranderd. Haar overlijden is nu 9 maanden terug en denk nu vaak terug aan de mooie momenten met haar. Ze was/is heel bijzonder. Ze had iets over haar heen, iets wat andere kindjes niet hebben. Een natuurlijke manier van aandacht vragen, mensen keken altijd en bleven kijken. Daar haal ik troost uit, net als nog vele andere momenten. Daar kan ik nu naar terug kijken, maar de eerste 6 maanden zeker niet.. Ik ben heel boos geweest, boos op alles en iedereen. Gelukkig hebben heel veel mensen ons bijgestaan, want zoiets kun je echt niet alleen/samen.. Mag ik vragen wat voor stofw ziekte jou kindjes hebben? Hoe oud zijn ze en zijn het jongens/meisjes? Mijn oudste is een jongen, een dapper mannetje. Met z'n 4,5 jaar heeft hij al heel wat voor z'n kiezen gekregen
Ik heb een meisje van 5 en een jongetje van 2,5. Ze hebben een stapelingsziekte: mps 6. Ons verhaal kun je eventueel lezen op Welkom (als je hier op klikt kom je op onze site) Wat goed van je dat de positieve en mooie herinneringen je tot steun zijn! Lijkt me zo moeilijk om zoiets heftigs en totaal onverwachts enigzins een plekje te geven.. maar vanuit mijn eigen situatie weet ik ook dat je meer aankunt dan je soms denkt.
Heb het topic doorgelezen en heel veel is voor mij herkenbaar. Ben in januari dit jaar mijn dochtertje verloren aan de erfelijke spierziekte SMA. Het was ons eerste kindje en de leegte die ze achterlaat is onbeschrijfelijk pijnlijk. We leefden 9 maanden uit naar het 'met z'n drieën' en opeens ben je weer met z'n tweeën.. bizar.. moeder zijn zonder kindje vind ik erg zwaar. Ik kan m'n moedergevoelens helemaal niet kwijt.. Ik en mijn man zijn al vrij vlug getest en komende maandag krijgen we de bloeduitslag.. Echt spannend zal het niet zijn, want we vermoeden dat we allebei drager zullen zijn. Wij hebben het ook veel gehad over de keuze tussen natuurlijk of pgd-ivf. We waren er echter al snel over uit dat we voor de natuurlijke weg gaan. En dat terwijl het zwanger worden van de eerste niet echt snel ging.. We hopen dat het deze keer niet zo lang duurt en we houden ons vast aan de 75% kans op een gezond kindje en bovendien: niemand heeft 100% kans op een gezonde baby!! Bedenk ook dat we nu een beschermengeltje in de hemel hebben die wel een zetje in de goede richting zal geven!
@girl1986 Ik zag trouwens dat we onze eisprong rond dezelfde tijd hadden! Zitten we allebei op het wachtbankje @jonna, hoop dat de volgende ronde wel succesvol is!
Mardaisy wat vreselijk ook voor jullie! Echt, dit soort dingen zouden niet mogen gebeuren bij kinderen.. ik wens en duim heel hard voor jullie dan het jullie gegund is een 'gezond' kindje te mogen krijgen. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om moeder te zijn zonder een (tastbaar) kindje.. heel veel sterkte en ik hoop heel veel geluk gewenst! Hou ons op de hoogte in dit topic. Gelijkgestemden in deze situatie vind je niet zo snel op straat of in de kroeg 😉
@jonna dank je. Ik las dat jij ook niet bepaald in een makkelijke situatie zit. Het is inderdaad fijn om contact te houden met mensen die in dezelfde situatie zitten. Hoop dat jullie ook gauw een gezond wondertje in jullie armen mogen sluiten!
@mardaisy: vreselijk!! Ik krijg elke keer de rillingen als ik dit soort dingen lees. Dat heb ik altijd gehad, maar door het verlies van onze meid weet ik als geen ander hoe het voelt allemaal.. Ik hoop dat het ons alledrie gegund wordt om een gezonde baby te mogen krijgen. Het doet me 'goed' te lezen dat ik niet de enige ben die in dit schuitje verkeerd. Het zou fijn zijn als we contact kunnen houden omdat wat jonna inderdaad al zegt: mensen die in ditzelfde schuitje zitten je niet zomaar tegenkomt.. Wat duurt wachten lang hè haha.. Ik had de eerste 2 dagen na mijn ei krampen.. Dat heb ik niet snel.. Nu eigenlijk niet meer. Ik ben benieuwd. Verwacht niet dat het gelijk gelukt is. Hoelang duurde het bij jou mardaisy voordat je zwanger werd? Heel veel sterkte jullie!!!
Wat ik nog vergeten was: wij zeggen ook steeds tegen elkaar dat ons beschermengeltje ons vast en zeker wat geluk toeblaast. Ook jullie engeltje! En voor jonna moet het ook goedkomen!! Jonna: ik heb gelijk een 'kijkje' genomen op de site. Niet om te oudewijven, maar het me veel doet. En wat een mooi gezin zijn jullie. Wat een schatjes!! Ik voel de liefde (klinkt vast spiritueel, terwijl ik dat totaal niet ben hihi). Wilde ik graag even kwijt.
Hey, snap helemaal wat je bedoelt met 'niet als enige voelen'. We zitten in de leeftijd dat veel mensen aan kinderen beginnen en om ons heen worden (gelukkig) alsmaar gezonde kinderen geboren. Maar toch denk je dan: waarom moet dit loodlot ons dan treffen!? Het had zo mooi kunnen zijn...! Ik zit in ronde 1 nu, jij ook? Voor ons eerste kindje waren we ongeveer een jaar bezig. Eerst niet 'gericht', maar de laatste periode daarvan wat serieuzer.
Hey dames, vandaag uitslag van bloedonderzoek gekregen. We zijn zoals verwacht allebei drager van SMA. Dus het 75 / 25 verhaal bij een volgende zwangerschap. We hadden al verwacht dit nieuws te krijgen, maar toch valt het zwaar. Nu is het echt.. we kunnen er niet meer omheen..
Helaas doet slecht nieuws dat met je he... zelfs wanneer je het verwacht is het heel definitief en zwaar om te krijgen. Voor die tijd ligt het toch een soort 'open' voor je gevoel hoewel je eigenlijk wel weet dat dat niet zo is. Vervelend voor je dat het heftig is nu. Maar kom op: 75% is meer dan 25%! Laten we optimistisch blijven voor en met elkaar (hoewel wij 2x die 25% te pakken hebben gehad en ik moeite heb te geloven in 'de kans is groter dat het niet ziek is'...)! Ga iets ontspannends doen en kruip dan onder de wol. Morgen weer een nieuwe dag. Je voelt je dan vast wat beter. En anders overmorgen. Of de dag daarna 😊 WIJ GAAN GEZONDE KINDJES OP DE WERELD ZETTEN. PUNT UIT!!
Wanneer de bevestiging daar is komt het heel hard aan. Ook al weet je het diep van binnen wel. Aan de ene kant, hoe moeilijk het ook is, is het misschien 'goed' om te weten waar het helaas vandaan komt. Het klinkt misschien heel slecht hoor, het is ook heel moeilijk om sommige dingen goed te verwoorden. Het is 75% kans dat het goed gaat, linksom of rechtsom. We zitten alledrie in hetzelfde schuitje, ieder met haar eigen kruisje, hoe bizar, maar tegelijkertijd goed dat we onze gedachten, gevoelens, meningen en nog veel meer samen kunnen delen. Probeer wat jonna al zegt lekker naar bed te gaan, laat het allemaal rustig bezinken, praat er vooral over (dat is zo belangrijk) en als je wat kwijt wil dan kan dat altijd!! Liefs