Ik ben zelf meer van het natuurlijk ouderschap. Ik heb mijn oudste borstvoeding gegeven en mijn jongste nu ook weer. Jongste slaapt in wieg naast mijn bed, oudste heeft dit ook gedaan. Het is erg makkelijke met de bv, je hoeft je bed niet uit. Ik weet dat de oudste op een gegeven moment een fles kreeg, ik vond het een heel gedoe om die te moeten maken in de nacht vergeleken met bv. Ik heb een regelmaat in de zin van slapen, eten, spelen en weer slapen maar zeker niet op gezette tijden. Ik vind dit ook niet handig want het is niet flexibel en ik ben graag flexibel dus ik vind dit prettiger. Mijn oudste is ondertussen bijna 5 en slaapt echt prima in zijn eigen kamer, in zijn eigen bed en is zeker geen verwend kind. Kinderen moeten goed en veilig kunnen hechten aan de ouders en ik denk dat je dat bereikt door de kinderen en vooral baby;s te voorzien in hun behoefte. Bij baby's is de behoefte aan aandacht, warmte, liefde en natuurlijk voeding en een schone luier heel groot. Die kun je nog niet verwennen. Mijn buurvrouw liet de kleine jongen altijd in slaap krijsen, vreselijk vind ik dat, ik hoor hem nu nog regelmatig. Tja dat is haar manier maar ze laat hem helemaal over zijn toeren gaan. Toen hij baby was, stond de rustig de auto buiten uit te zuigen terwijl je hem boven hoorde gillen. Ja uiteindelijk slaapt hij wel maar goed, persoonlijk vind ik het niet nodig. Even huilen mag, soms hebben ze dat ook wel nodig. Mijn jongste is nu 11 weken en huilt soms ook even in zijn bedje of wagen als hij erg moe is. Als ik hem dan meteen oppak, is hij weer afgeleid door de omgeving, wordt meer wakker en is vervolgens over de zeik omdat hij veels te moe is. Dus ik laat hem even en ga steeds kijken, stel hem gerust en dan valt hij rustig in slaap. Doe vooral waar je je goed bij voelt en laat je niet leiden door de omgeving, hoe zij het gedaan hebben.
Ik zou zeggen: laat het lekker los en doe het op gevoel! Beter verwend dan verwaarloosd.. Ik ben van mening dat je een kindje niet kan verwennen tot een maand of 8/9. Bij mama zijn is net zon basisbehoefte als drinken, poepen, plassen en slapen. Lees eens wat op internet en vorm je eigen mening met behulp van je gevoel. Moedergevoel werkt echt! En soms heb je hele mooie voornemens, maar als je eenmaal in die bewuste fase beland bent, merk je dat het voor jou en/ofje kindje heel anders beter werkt! Ik merk ook wel eens dat ik denk: ooh nee dit is niet handig aangeleerd, hoe gaat dat ooit goedkomen. En als hijdan wat ouder is, lukt het ineens wel en zijn ze er klaar voor.
Waarom heeft iemand een methode nodig? Ik heb altijd vertrouwd op mijn eigen opvoeding en vooral mijn eigen ik (en natuurlijk de combinatie met mijn echtgenoot). En dat gaat meer dan prima. Inmiddels ruim vier jaar onderweg en hier goeie slapers, goeie eters, veel zelfstandigheid, goed gehecht, lekker ondernemend, goed luisterend etc etc.. Daar is toch geen boek voor nodig? En vergelijken met anderen vind ik al helemaal niet nodig. Doe lekker waar je je goed bij voelt.
nou als ik het hier lees ben ik maar "verschrikkelijk slecht" zeg.... ik heb geen BV gegeven (mislukte) ze heeft vanaf dag 1 in haar bed geslapen, ik heb haar nooit in een drager gehad..... maar is dat zo belangrijk dan?? als je er bent als ze huilt, als je haar wiegt, haar in slaap laat vallen, een vertrouwd gevoel geeft, op haar gemak stelt , en alles geeft wat ze naar jouw gevoel nodig heeft is het toch goed? ik snap dat hele gedoe van dit moet en dat moet niet hoor.....
Ja maar toch hebben sommige mensen behoefte aan richtlijnen om mee te beginnen. Ik kan me wel voorstellen dat je als mama-to-be wilt weten hoe andere mensen het doen en alvast wilt bekijken hoe jij het zou willen gaan doen. Ik ben ook niet zo van de 'methodes' hoor, ik ben meer van 'het loopt zoals het loopt'. Vantevoren had ik nooit nagedacht over hoelang ik bv wilde geven, het is 15 maanden geworden bij mijn dochter. Had ik er meer moeite voor moeten doen dan was ik misschien wel eerder gestopt. Ze heeft altijd in haar eigen kamer geslapen, in het begin overdag nog wel beneden maar later ook de middagdutjes in haar eigen bed. Ik weet niet waar de jongste gaat slapen, als die tig keer per nacht wil drinken (ik voed op verzoek, rekken doen we niet aan) is het misschien praktischer om hem op onze kamer te leggen. Dat zien we dan wel weer. Laten huilen doe ik niet, al zit Simone nu echt wel in de leeftijd waar ze zich kan aanstellen. Na 3 keer vertellen dat ze geen tv mag kijken om 5 uur 's morgens kom ik ook niet meer terug als ze jammert, maar over het algemeen ga ik echt wel uitzoeken wat haar dwars zit. Dragen heb ik nooit gedaan, ik heb haar 1 keer in een geleende draagdoek gehad en ik had het bloedheet, nee dankje. Ze heeft wel uren op mijn buik geslapen en ik baalde toen ze dat niet meer wou. Ik heb nooit potjes gegeven, nooit gepureerd en alleen geprakt als ik mijn eigen eten ook prak. Ik leg haar altijd uit waarom ze iets niet mag, ook al is ze nog heel klein. Ik vond het zelf bloedirritant om te horen 'omdat ik het zeg' dus dat doe ik bij haar ook niet. Tsja welke methode is dat dan he Ik denk dat ik het de 'dit past gewoon bij ons' methode ga noemen
Wie zegt dat dan? Het is gewoon een soort way of life, het ligt je of ligt je niet. Volgens mij is er niemand hier die zegt dat het ene slechter is dan het andere hoor.
Hebben wij precies hetzelfde gedaan! Ik vind het prima zo. AL wil ik bij een volgende wel een draagdoek, omdat het me gewoon erg makkelijk lijkt. Ons zoontje is daar nu te zwaar voor (althans, ik vind het te zwaar), hij weegt al 14 kg.
Waarom eigenlijk versus, waarom niet samen? Ik pik van alles datgene mee waarvan ik denk dat ik er wat mee kan of waar ik me goed bij voel. Wat voor naam daar ook aan hangt. Meer de ik-denk-dat-methode.
Er is niemand op de hele wereld die zoveel houdt van dat kleine hoopje geluk als jij. Dus als jij doet wat goed voelt en als jij handelt naar de behoefte van jouw kind is het goed! Laat je niet onzeker voelen door allerlei methodes naampjes en geluiden van buitenaf. Het zijn allemaal verschillende benamingen voor maar 1 woord, en dat is mama! Jij voelt zometeen hoe "het" moet. Volg jouw gevoel en niet dat van een ander.
nou...hier in dit topic niet, maar als je al maanden het forum door spit krijg je wel absoluut dit gevoel... En ook hier bekruipt dat gevoel maar verder doe ik er niks mee hoor doe het toch wel zoals ik het wil
Ik heb alleen je openingspost gelezen. Maar elk kind is natuurlijk anders. Mijn kinderen en die van mn buren zijn even oud. Zij zijn van opvoeden op de klok en wij van natuurlijk ouderschap. Zo lieten zij na 4 dagen hun kinderen al op eigen kamer in slaap huilen en wij natuurlijk niet. Ik draag mn kinderen als ze daar behoefte aan hebben, voed (flesvoeding) op verzoek, geef veiligheid en geborgenheid en ze doen het er erg goed op. Mn dochter heeft een moeilijk 1e jaar gehad, tot 18mnd altijd gedoe met slapen, nu slaapt ze 9 vd 10 keer zonder moeite zelf ik terwijl ik dr 18mnd gewiegd heb en huilt mn buurmeisje zichzelf nogsteeds bijna een uur in slaap. Mn zoon volgen we ook op gevoel, is een heerlijk tevreden en makkelijk kind, slaapt veel zelf in zn wiegje want dat vind hij fijn. Mn buurkindje is van 't huilen en op de klok en die zie ik zo vaak huilend in de kinderwagen etc... Volg je gevoel! En hou er rekening mee dat je van de doorsnee Nederlander GEEN steun of empathie zal krijgen als je moeilijke dagen hebt, huilend kind bij je in bed, huilend kind in de draagdoek. Dat doe je toch allemaal zelf... Maar voor ons werkt het gewoon heel goed, de kids voelen zich veilig, weten waar ze aan toe zijn en hebben een goede basis.
Ik doe het gewoon op mijn eigen manier met de dingen waarvan ik denk dat het goed is. Of dat dat nu natuurlijk ouderschap is of wat anders.... Kan me niet zoveel schelen. Ieder kind is anders en heeft andere behoeftes, volg je gevoel en doe waar jij je goed bij voelt. Het ene kind moet je niet laten huilen het andere kind moet wel even huilen om bijv in slaap te vallen. Je zal zien dat jij dalijk je eigen kind precies kent en weet wat het nodig heeft. Ik hou er nooit zo van om gelijk overal hokjes om heen plaatsen, doe lekker je eigen ding en maak je niet druk om hoe dat dan heet of welke technieken je daar wel of niet op los moet laten! Mijn zoontje sliep na 10 dagen in zn eigen bedje op zn eigen kamer, daarvoor sliep hij tussen ons in op een aankleed kussen. ik hac er meer moeite mee om hem in zn eigen bed te leggen dan hij zelf. hij sliep gelijk prima. ik ga trouwens borstvoeding op verzoek en heb mn zoontje nooit laten huilen met uitzondering van in slaap jengelen. echt huilen heb ik hem nooit laten doen. Succes meid en geniet nog even van je zwangerschap.
Mijn zoontje van ruim twee is ook geen makkelijke slaper.nog steeds niet.was ik als klein kind ook niet!dus hij belandt vaker in de nacht bij mij in bed uiteindelijk...mijn nichtje heeft een kindje dat wel met klok opgevoed is en een drama met slapen!idd volg je gevoel.voor mij voelde het goed om m'n zoontje bij me te dragen en hebben.en ja hij is erg gericht op mij maar dat is vooral door andere omstandigheden zo gegroeid. Ik vind dat een kindje dat negen maanden in de geborgenheid in de buik heeft geleefd, niet ineens zonder die geborgenheid en lichamelijke warmte kan...dat is een te grote overgang.mijn mening is dat...in andere culturen dragen ze een kind tot twee jaar bij zich en laten ze het kind zelf bepalen wanneer het moe is te gaan slapen.het is maar wat en hoe je het wil!
Juist, hier idem. Ik pik overal de dingen uit die mijn en mijn dochter passen. - 16 maanden borstvoeding - eerste 6 weken op verzoek daarna meer regelmaat (maar niet als ze om 2 uur wakker werd snachts ipv 3 niet voeden ofzo) - eerste 3 maanden naast me in de wieg, daarna in ledikant (eigen kamer) - als ze ziekjes of verdrietig is slaapt ze tussen ons in (zelden) - wordt vanaf 2 weken gedragen in een draagdoek/ergonomische drager - moet altijd even jengelen voor ze gaat slapen, en dan ga ik haar echt niet oneindig schommelen, aaien enz. Ik pas dus niet echt in een hokje volgensmij. Ik doe net wat bij ons past. Dit voelt voor beide goed en ik heb een tevreden kindje wat heel goed slaapt dus ik vind dit prima!
ik heb nog niet alle reacties gelezen (ga ik zo doen) maar ik adviseer je om je niet vast te pinnen op een methode. Doe waar jij je goed bij voelt. Een voorbeeld: ik ben een mama die haar kindje graag zo lang mogelijk zo dichtbij mogelijk houdt, de eerste 2 jaar oppas is bv een no go (was bij onze dochter zo, weet niet hoe ik er bij deze beeb in sta) maar samen slapen heb ik nooit een goed gevoel bij gehad, dus vanaf dag 1 op eigen kamertje. Ook ben ik heel erg van de rrr, alles op gezette tijden en een duidelijke structuur...maar daarentegen zou ik mijn kindje dus nooit zomaar laten huilen, ik probeer het dan op een andere manier op te lossen. Zo zie je dat sommige dingen qua methode heel tegenstrijdig zijn, maar heel goed werken voor ons. Jouw kindje is het meest gebaat bij waar jullie je als ouders goed bij voelen.
Ik vind het altijd zo vreemd dat het schijnbaar het een of het ander is volgens sommige mensen. Dat is natuurlijk onzin. Ik ben van de klok, heb mijn kinderen nooit laten huilen, heb maar maximaal 3 maanden bv gegeven omdat het mijn ding niet is, maar kinderen slapen als roosjes, eten prima, zijn netjes opgevoed, vriendelijk, voorkomemd, goed gehecht etc etc. Ik vind bijvoorbeeld dat Suusjeuh impliceert dat als je niet aan natuurlijk ouderschap doet, je DUS problemen krijgt... (waarschijnlijk niet de intentie maar toch komen dingen vaak zo over)... Je kind laten huilem, gedoe met slapen of eten ligt niet aan de methode maar aan de ouder die het toepast. Dat geldt precies zo voor NP of AP of wat dan ook.
Als een kindje net geboren is, kent het geen schema en heeft het dus ook geen zin dat af te dwingen. Niet wat betreft slapen en ook niet wat betreft eten. Het is gewoon nodig en ook rustiger voor jezelf (je krijgt er meer zelfvertrouwen van als ouder) je kindje heeel goed te observeren. Zijn huiltjes te interpreteren, zien wat hij nodig heeft. En aan zijn behoeftes tegemoet komen. Als 'Hollandse nuchterheid' betekent dat je dat NIET doet, alleen maar om een kind niet te verwennen, heb ik daar helemaal niets mee en het is bovendien nog (wetenschappelijk) fout ook. Het is namelijk onverantwoord zo'n jong kindje te laten huilen of niet aan zijn behoeftes te voldoen (wetenschappelijk bewezen). Krijg je hechtingsproblemen van. En het is toch logisch dat een baby'tje, na negen maanden onder jouw hart geleefd te hebben, ontzettend moet wennen aan de koude buitenwereld? Waarom moet het dan zo snel al zoveel (alleen in slaap vallen, alleen 'zich vermaken', alleen huilen)? Mama is dan het veiligst voor hem. Dat heeft niets met zweverigheid of verwennen te maken. Ik geef bv op verzoek, want zo werkt dat met bv, je productie past zich aan aan hoe je kindje drinkt. Ik heb ervaren dat ze het ritme vanzelf wel vinden. Mijn dochter is altijd een goede slaper geweest ('s nachts), en sliep vanaf 3 maanden door. Nu wordt ze weer vaak wakker om te drinken. Ze slaapt naast ons bed en blijft daar ook nog wel even liggen. Ik heb haar nooit laten huilen. Het moment dat je kindje er is, wordt alles anders. Je kan vantevoren wel allerlei theorieën in je hoofd halen, 'ik zal dit, of 'ik wil echt niet dat', maar op het moment dat je dat kleine mensje in je armen krijgt vervalt alles. Dan moet je gewoon doen wat goed voelt voor jou, want dat is het juiste. Goed kijken naar je babytje en dan komt het allemaal wel goed. Als dat natuurlijk ouderschap heet, is er volgens mij geen andere juiste vorm van ouderschap. De naam zegt het al.
Leuk topic! Hier iemand die het allerleukste kindje ooit heeft! Maar dat hebben we allemaal, toch?? Goed, het onderwerp: 'Hollandse nuchterheid' vs 'natuurlijk ouderschap'. Ik ken voorheen alleen de nuchterheid. Ik zag de nuchterheid als flesvoeding en dat op vaste tijden. Slapen zou ook op vaste tijden moeten. Ik bedoel: waarom zouden al die andere ouders hun kinderen altijd PRECIES op een bepaald tijdstip naar bed brengen? Blijkbaar was dat wat hoorde, toch? En toen had ik het enorme geluk om zwanger te raken. Langzaam aan begon ik spulletjes in te slaan en na te denken over hoe ik dingen wilde gaan doen. Ik las dingen en las nog meer dingen. In mijn zwangerschap heb ik een BabyBjorn draagzak gekocht. Want, die hebben zoveel mensen en zal wel handig zijn... En toen was ons kleine meisje er. Ze heeft het eerste halfjaar bij ons op de kamer geslapen. Ze kreeg borstvoeding op verzoek. Haar wiegje stond naar mijn bed, ik kon haar er zo uit plukken. Maar ze sliep het prettigst in mijn armen, of naast mij terwijl ik op mijn zij lag en zij ten allertijd kon aanhappen en dus kon drinken. Mijn dochter heb ik nooit laten huilen. Ik kon het niet aan en zag hoe verdrietig zij werd als ik haar niet direct zou oppakken. Ik kreeg wel een hoop gezeur te verduren. Zo zou mijn dochter op haar eigen kamer moeten slapen 'anders verwen je haar', 'anders gaat ze nooit daar willen slapen' en 'anders kom je niet aan je eigen rust toe'. Ook zou ik haar niet op verzoek moeten voeden: 'Je overvoedt dat kind', 'je verwend je kind', 'je moet er schema in aanbrengen' etc etc... Mijn dochter heb ik nooit in de BabyBjorn gedragen. Ik heb een prachtige kinderwagen én heb ergonomische draagdoeken. Ik gebruik ze beiden, maar het liefste heb ik haar in de doek, lekker 'handfree knuffelen'. Ook daar kreeg ik opmerkingen over. Mijn kindje zou niet zonder mijn hulp in slaap kunnen vallen, ik zou haar verwennen (jaja, daar heb je hem weer) en het zou niet goed voor haar zijn omdat ik haar beentjes zou afknellen in de doek (?) ook zou ze er misschien wel in stikken (?!). En toen was ze een paar maanden oud en kwamen de vragen of ik haar al potjes had gevoerd. Nee, dat heb ik nog niet. En nu ze 16 maanden is kan ik ook (met lichtelijk ook trotsheid ) zeggen dat ik nog nooit een potje aan haar gegeven heb. Kindjelief heeft tot en met aan 6 maanden uitsluitend mijn borstvoeding gehad. Met zes maanden zijn we, begeleidt door het voedselintroductieschema van Stefan Kleintjes gestart met bijvoeding. Gewoon lekker uit het vuistje, op haar tempo. Ochtend en middagslaapjes. Hoe vaak heb ik wel niet de vraag gekregen hoeveel slaapjes mijn kindje doet en op welke tijden. Ehh?? Weet ik niet precies! Mijn kindje mag slapen als ik zie dat ze moe is. Soms is dat om 10 uur 's ochtends al, maar soms ook pas tegen 2 of 3 uur. Ik leg haar inmiddels gewoon lekker in haar bedje als ik zie dat het 'zover is'. Maar in het eerste kleine jaar heb ik haar lekker tegen mij aan gehouden als ik zag dat ze wilde slapen. Bij mij sliep ze het het lekkerst. Ik heb veel opmerkingen van mensen gehad. Maar ik ik luisterde naar mezelf en overlegde met manlief over hoe wij het wilden doen. We hebben zo vaak te horen gekregen dat wij dingen anders moesten doen. Nu horen we dat nooit meer, maar krijgen we juist vragen van mensen om ons heen hoe we dat en dat precies deden. En of ik ook websites ken waar dingen op staat over onze manier. Ook krijgen we te horen dat als zij later kinderen gaan krijgen, ze het op onze manier willen doen. Wij hebben namelijk, zoals ik al eerder schreef, het allerleukste, liefste en mooiste kindje (welke 'nog steeds' borstvoeding krijgt, en nog geen chips of koekjes of snoep heeft gehad. Geen drinken met toegevoegde suikers, geen aspertaan of andere meuk voor ons kindje. ) Ohja, over doorslapen nog iets: mijn kindje sliep vanzelf op een bepaald moment door. Beste fijn. Maar wat heb ik vaak de vraag gehad of ze al doorsliep. Ik zei dat trots: ''nee, ze drinkt nog 2 a 3 keer per nacht bij mij''. Mensen keken daar een beetje gek van op. Waarop ik antwoorde: het is juisty hartstikke goed dat ze nog niet doorslaapt. Hoe vaker ze bij mij drinkt, hoe beter haar bloedsuikerspiegel is en mijn prachtige kindje zich het beste zal ontwikkelen *grijns* je zou de gezichten dan eens moeten zien
En dan precies het 'tegenovergestelde' Mijn kinderen hebben beide tot 6-7 weken bij ons op de kamer gelegen en die tijd kregen ze borstvoeding. Niet op verzoek maar ik heb ze ook nooit laten huilen. Toen ze gingen doorslapen van 00:00 tot 8:00 zijn ze verhuisd naar hun eigen kamer omdat wij dat prettig vonden. Fijn om onze slaapkamer weer 'terug' te hebben. Lekker tv kijken en 'ongezien' seksen. Ze zijn ook altijd doorblijven slapen dus nooit gedoe gehad met verschonen en nachtvoedingen. Ik heb reuma en draagdoeken vind ik over het algemeen ondingen. Ik ben ontzettend behendig geworden met een kinderwagen of buggy. Ik vond het heerlijk om naar mijn kinderen te kijken en ook leuk: ze te showen aan de wereld. De kinderen hebben we eigenlijk zelden in slaap laten vallen in onze armen. We hebben ze altijd nog een beetje wakker in hun bedje gelegd en dat was prima. Ze hebben altijd goed geslapen en vinden beide hun bed en hun slaapkamer een fijne plaats. De Babybjorn hebben we wel en die hebben we elke keer gebruikt.. op Schiphol als we op reis gingen en de kinderwagen in het ruim moest Zoon is vaste hapjes gaan eten met 5,5 maand, waarom? Het was een snelle jongen en vond het super. Heerlijk zo'n makkelijke eter en nu nog. We hebben eigenlijk niet gepureerd, wel geprakt en ook stukjes. Geen allergieën of exceem hier dus we vonden dat we wel iets gewaagder konden aanpakken dan Kleintjes en met bestek eten vonden we met 7 maanden niet iets heel raars en voeren ook niet. Potjes heeft zoon nooit gekregen.. hartstikke onhandig bleek toen we op vakantie gingen. Dochter (begonnen met 6 maanden) heeft ze dus wel 1-2 x in de week gekregen.. Yeah, eindelijk konden we potjes inzetten waarvoor ze bedoeld zijn: gemak! Heerlijk makkelijk op vakantie. Mijn kindjes slapen al jaren op vaste tijden. Heerlijk voorspelbaar. Ze slapen altijd en overal of het nou licht of donker is. Zij sliepen dus 2-3 slaapjes en ook na 4 jaar zitten we nog altijd in een gelijk ritme. Dochter is 2,5 jaar en gaat nog heerlijk elke middag op ongeveer hetzelfde tijdstip zonder morren naar bed en slaapt 2-2,5 uur. Even tijd voor mama is ook lekker. Wij hebben nooit opmerkingen van mensen gehad en alleen maar complimenten. Nu is dat geen reden om het dus zo te doen maar wat ik hierboven wil schetsen is dat het niet uitmaakt. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Het is zoals Tulip het zegt... doen waar jij je als ouder goed bij voelt en pin je vooral niet vast op een methode want die methodes zijn allemaal even dubieus. Het ene is werkelijk niet beter dan het andere.. het werkt wanneer JIJ je er prettig bij voelt. En het is zoals Maartje het zegt.. je moet overleggen en doen waar je je goed bij voelt. Teslotte hebben we allemaal het allerleukste, liefste en mooiste kindje @Maartje.. maar je moet geen onzin vertellen.. vaak drinken heeft na stabilisatie van de bloedsuikerspiegel geen meerwaarde meer. Het heeft vooral meerwaarde voor je productie en voor je mamagevoel . En bepaalde producten 'meuk' noemen helpt ook niet erg bij een neutraal beeld schetsen. Jammer.. Enne... ALLE kinderen slapen vanzelf door... de één doet dat alleen bij een paar weken al en de andere met een paar (of veel) maanden.