Hoe staan jullie hier in? Ik ben net zwanger van ons derde kindje en wil het heel anders gaan doen dan bij onze jongens. Deze keer wil ik zoveel mogelijk vertrouwen op mijn lichaam, op de natuur en op mijn intuïtie. Ik wil zo min mogelijk 'bemoeienis' van verloskundige, artsen, ziekenhuis en kraamzorg maar kies toch bewust voor begeleiding. Ik heb een verloskundige gevonden die (zoals mijn eerste indruk was) goed meegaat in onze wensen maar zoek nog een kraamzorginstantie die veel meer natuurlijk werkt. Ik bedoel hiermee voornamelijk dat ik minder echo's wil, alleen de noodzakelijke en dat ik thuis wil bevallen. Zonder kraamzorg erbij, wel met de vk maar zij mag zich zo min mogelijk mengen in de bevalling. Ik wil het grotendeels zelf gaan doen. In mijn ervaring wordt er te snel ingegrepen terwijl het niet nodig is en ik denk dat het vaak voortkomt uit angst van de vk\artsen om aansprakelijk gesteld te worden als er iets mis mocht gaan. Ik merk dat onze maatschappij vooral gestuurd wordt door angst (ook in dit geval) in plaats van vanuit vertrouwen. Ik zou dat graag anders zien, vandaar onze keuze het deze keer helemaal anders te gaan doen. We kiezen voor een halve lotusbevalling, geen medicatie (dus geen spuit om de placenta sneller geboren te laten worden) en volledige borstvoeding. Helemaal zonder begeleiding wil ik het niet maar we willen het zoveel mogelijk bij- en tussen onszelf houden. Misschien een beetje vaag uitgelegd maar ik ben erg benieuwd hoe jullie hierin staan.
Ik ben nu zwanger van de 2e. Deels ben ik het wel met je eens, te snel ingrijpen ed. Andere kant is dat ik zelf mee heb gemaakt dat ik waarschijnlijk leeg was gebloed tijdens de bevalling. Geen ingrepen oid, artsen kunnen niet verklaren waarom, maar vanaf het moment dat dochter geboren is en de ok zat 10 minuten. En daarin ben ik 2 liter verloren. Was ik thuis geweest... Daarom vind ik het wel fijn dat ik in het ziekenhuis moet bevallen nu. Met infuus en bloedafname vooraf. Wel krijg ik een prik voor de placenta en daarvan denk ik dan jonge wacht dat even af, zolang ik niet bloed ed. Borstvoeding laat ik van de bevalling afhangen, wanneer het helemaal goed gaat ga ik ervoor. Wanneer het zo gaat als de eerste keer begin ik er niet aan. Ik mag wel bevallen in het zkh met eigen verloskundige, daar kies ik wel voor, als het even kan geen pijnstilling. Sorry je hebt misschien niet zo veel aan mijn antwoord
Natuurlijk wel, ik vroeg toch hoe jullie erin staan, prima antwoord dus Als het echt nodig mocht zijn en er móet ingegrepen worden dan mag dat natuurlijk maar alleen als mijn baby of ikzelf in gevaar ben. Maar ik vertrouw erop dat het helemaal goed gaat, zeker gezien mijn vorige bevallingen (die waren snel en gemakkelijk dus ik heb misschien makkelijk praten).
Ieder zijn eigen ding....maar vind dat je er dan wel erg makkelijk vanuit gaat dat alles goed zal verlopen. Ik ben nu ook zwanger van mijn 3e kindje helaas loopt deze zwangerschap heel anders dan verwacht. Wat ik had bedacht als een fijne zwangerschap en laatste x genieten van een baby in mijn buik, pakt toch heel anders uit. Door al vroeg een dreigende vroeggeboorte en alle problemen die daarbij komen. Ik hoop dat je natuurlijk een fijne zwangerschap hebt zonder problemen en je plan kan uitvoeren. Maar hoop wel dat je dan ook rekening houdt met het feit dat het anders kan lopen. En je plan kan bijstellen.... (omdat je schrijft dat er teveel ingegrepen wordt, vanwege angst) Zodat jezelf en je kindje geen gevaar lopen. Hopelijk kun je het doen zoals je het wilt...Succes
Hoe is jou dat bevallen Tord? Ik heb ze inmiddels gevonden en het spreekt me erg aan maar zou ook graag ervaringsverhalen horen Wat werd er anders gedaan dan regulier?
Ik heb in principe geen verwachtingen en weet dat alles anders kan lopen dan gedacht maar ik wil vanuit diep vertrouwen zwanger zijn en bevallen, in plaats van uit angst dat het misschien wel mis zou kunnen gaan of anders dan ik zou willen. Het loopt toch zoals het moet lopen en zoals gezegd; mochten onze baby of ik in gevaar zijn dan wordt het een ander verhaal maar daar kan\wil ik nu nog helemaal geen rekening mee houden. Doemscenario's zijn aan mij niet (meer) besteed
Ik wil alles ook zelf zo natuurlijk mogelijk, graag thuis bevallen en geen pijnbestrijding of wat dan ook. Vertrouw op mijn lichaam en de natuur. Heb dit ook duidelijk in mn bevalplan staan. Wat kraamzorg betreft geloof k sowieso niet zo in van die regeltjes allemaal waar een baby aan moet voldoen. Ik ga op mijn gevoel af en als de kraamhulp dat niet zou accepteren merk ik dat vanzelf en stop ik ermee.
Zeker herkenbaar dat je de derde keer alles anders wil doen! De eerste twee keer juist gestreefd naar zo natuurlijk mogelijk. Zowel zwangerschapsbegeleiding als bevalling. Uiteindelijk is dat beide keren erg medisch geëindigd, zeer teleurstellend, en ook de volledige borstvoeding liep beide keren niet als gehoopt. Deze keer heb ik me verzoend met het medische aspect dat blijkbaar onvermijdelijk met mijn zwangerschappen en bevallingen verbonden is en overweeg ik zelfs sterk een ruggenprik. Ook neig ik dit keer naar flesvoeding. Volledig anders dan hoe jij erin staat, maar wat ik bedoel is dat ik herken dat je een duidelijke visie hebt en je je minder conformeert aan wat 'men' vindt en je op je eigen gevoel vertrouwt
Mijn tip: Zie het als een leidraad, niet als een must, om telleurstellingen (zoals hierboven beschreven) te voorkomen. Soms loopt het gewoon anders en dan is het prettig als je back-up hebt. Een zwangerschap is een natuurlijk proces, inderdaad geen ziekte, maar in landen waar alles natuurlijk MOET omdat er geen zorg is, sterven heel veel kinderen, zo ook in voorgaande eeuwen toen alles natuurlijk moest. De cijfers liegen er niet om. Het is mooi als het kan, maar hou je er niet te strak aan vast door perse natuurlijk te willen. Bij complicaties waarbij je niet aan de bel trekt, kan het t leven van je kindje of van jezelf kosten, dat is het laatste wat elke moeder wil. Mijn advies is: Laat in elk geval met regelmaat je bloeddruk controleren, doe de bloedonderzoeken en trek bij twijfel wel aan de bel. Helaas is de natuur onberekenbaar en om een gezond kindje op de wereld te zetten schiet ze vaak te kort, waar medisch ingrijpen de kans op overleven/ gezondheid van moeder en kind erg kan vergroten.
Is hypnobirthing dan niet iets voor jou? Idee daarachter is dat als bevalling zo ontspannen mogelijk gaat, daardoor met minder pijn en minder complicaties, zoals natuur het bedoeld heeft. Misschien is het helemaal niks voor jou hoor, maar dacht noem m even!
Hier ook zo natuurlijk mogelijk, iig wat betreft de bevalling. Nou ging dat bij mij alle drie de keren heel snel, dus dan is er sowieso al weinig ruimte voor begeleiding. Maar ik had de derde keer ook aangegeven bij de vk dat ik geen polonaise wilde. Als er gewacht moest worden, mocht ze beneden gezellig thee gaan zitten drinken bij mijn man. Wij hadden de derde keer een particuliere kraamhulp. Heel fijn, je weet precies wie je krijgt dus je kunt van tevoren ook duidelijke afspraken maken en wensen aangeven. Echt een aanrader!
Wij hebben gekozen voor een kraamverzorgster die helemaal thuis is in natuurlijke kraamzorg en samen net met mij er alles aan gaat doen om de BV te laten slagen. Heb daarnaast ook een dikke stapel boeken over natuurlijk ouderschap van haar geleend en ik voel me helemaal fijn bij vele aspecten hiervan. De zwangerschap doe ik alleen niet zo volgens de principes van natuurlijk ouderschap. Ik wil zo veel mogelijk echo's en wil ingeleid worden omdat ik mijn lichaam niet vertrouw. Dus ik kan me gedeeltelijk in jouw verhaal vinden
Mooi dat er toch veel herkenning is, had ik eerlijk gezegd niet zo verwacht. Ik ben nog zoekende naar hoe ik het allemaal precies wil maar begin steeds meer het idee te krijgen dat zwangerschap als iets medisch gezien wordt, bijna als een ziekte. En daar heb ik heel veel moeite mee, het is tenslotte het meest natuurlijke en mooiste wat een vrouw kan meemaken. Dat daar dan van alle kanten een hoop bemoeienissen bij moeten komen kijken vind ik heel jammer, al snap ik natuurlijk wel dat de juiste begeleiding heel fijn en goed kan zijn. Daarom kiezen wij daar zelf ook voor maar we willen echt op zoek naar iemand die helemaal aansluit op onze visie, in plaats van iemand van wie wij moeten doen wat zij zegt omdat zij nou eenmaal gestudeerd heeft. Uiteindelijk blijft het mijn lijf en ons kind en weten wij het allerbeste wat we willen Ik heb trouwens daarstraks het boek 'Vrije geboorte' besteld, ben erg benieuwd! Iemand dat al gelezen?
Niet mijn ding maar Google eens op antroposofische of holistische vroedvrouw en je hebt zo wat je zoekt denk ik.
Ik kan alleen mijn ervaring van mijn enige zwangerschap aandragen. Het verwekken is puur natuur geweest, dus de leukste manier zeg maar Ik heb 3 echo's gehad, waarvan 2 via de vk en 1 voor een geslachtsbepaling (ik kreeg de medische echo pas bij 21 weken). Ik heb overdragen, maar ben met 41.2 poliklinisch bevallen. Ondanks dat ik in het ziekenhuis was, is er goed aan mijn geboorteplan gehouden. Dat betekende geen verdoving (ik ben bang voor naalden) en ik heb heel duidelijk aangegeven dat alleen zeer dringende medische ingrepen zonder overleg mochten (als het leven van mij of mijn kindje ervan af hing, hadden ze alle naalden in de wereld mogen gebruiken). Hierdoor geen knip, gelukkig ook geen scheur. Wel heb ik 2x een spuit voor de placenta gekregen, maar die wilde er dus ook niet zo makkelijk uit. Ondanks dat ik in het ziekenhuis was, heb ik dus een hele natuurgetrouwe bevalling gehad. De kraamzorg (van Careyn) heeft mij prima geholpen in de kraamweek en luisterde goed naar onze wensen. Zo deed ze niet moeilijk over dingen dat wij ons kindje om de dag in bad wilden ipv dagelijks. Hiermee week ze overigens wel van het advies van de organisatie af, maar op dit punt was ze het ook niet met de organisatie eens. Ik hoop voor je dat je de bevalling krijgt die je wenst. En bevalling moet heel goed zelf te doen zijn als er geen medische belemmeringen zijn.
Ik ben nu zwanger van mijn derde kindje. Bij de eerste wist ik gewoon heel weinig en ging ik het hele traject van verloskunde en kraamzorg heel naïef in. Ik ontdekte toen pas gaandeweg wat ik fijn vond en waar ik me goed bij voelde. Bij mijn tweede was dat dus anders, want toen wist ik het wel. Ik herken eerlijk gezegd niet jouw ervaringen zoals je die beschrijft. Onze verloskundigen gaan er zelf al vanuit dat zwangerschap een natuurlijk iets is, waar je niet te paniekerig over moet doen. Dat betekent dat we automatisch niet allerlei overbodige onderzoeken en echo's krijgen. Tenzij daar natuurlijk aanleiding toe is of als je het zelf graag wilt. Standaard is er een termijnecho en een 20-weken echo, maar ook die zijn niet verplicht en er is alle ruimte om ervoor te kiezen die niet te willen. Bij de bevalling van mijn tweede dochter was de verloskundige heel terughoudend en op de achtergrond. Het ging goed en ik redde het zelf allemaal best goed. Ze deed alleen wat ze op bepaalde momenten echt moest doen (even checken hoe ver het was en uiteindelijk mijn baby opvangen toen die werd gelanceerd), maar liet het verder gewoon aan mij over. Ik heb tijdens de hele bevalling bijvoorbeeld niet in bed gelegen, maar gewoon tegen de muur en mijn man aangestaan, omdat dat het fijnst was. De kraamverzorgster was er geloof ik wel al, maar die zat stil in een hoekje en die heb ik niet echt geregistreerd. Tijdens mijn kraamtijd was er ook echt alle ruimte om zelf aan te geven wat ik wel en niet wilde. Maar volgens mij is dat heel gewoon toch? Niets is verplicht. Je kunt gewoon je wensen aangeven. En als je zwangerschap, bevallen en moeder-zijn als iets gewoon en natuurlijks wilt beleven en doormaken, dan is daar volgens mij wel ruimte voor. Nu met de derde heb ik die behoefde nog weer meer dan bij de tweede. Dus ik begrijp het wel heel goed! Er zijn trouwens ook wel kraamzorgbureaus op antroposofische grondslag bijvoorbeeld. Die hebben vanuit zichzelf al een heel andere insteek. Die zitten allleen niet overal. Fijne zwangerschap! O ja... de dingen waarvan je kunt verwachten dat de kraamzorg er niet helemaal in mee kan gaan, deden we gewoon stiekem. Zoals samen slapen bijvoorbeeld.
Ik weet niet of je facebook hebt, je hebt daar ook de groep de vrije geboorte. Denk dat je daar veel aansluiting zult vinden.
K ben nu zwanger van de tweede en sta er hetzelfde in als jij. Ik wil thuis bevallen, en zo min mogelijk bemoeienis van de vk. Geen getrek aan mijn baby als dit niet nodig is ( wordt toch standaard gedaan, vreemd he?). Ik vertrouw op mijn eigen lichaam en op de samenwerking tussen mijn baby en mij. Ik wil de navelstreng uit laten kloppen en de placenta voldoende de tijd geven om geboren te worden. Daarna hoeft mijn kind niet gewassen te worden in de kraamweek, tenzij ik dit zelf nodig vind, gebruiken we geen zeep/shampoo etc en slapen we straks samen. Ik ben bezig in het boek vrije geboorte. Nog niet zo ver dus kan er nog weinig over zeggen. Heb helaas wel al veel echo's gehad omdat deze zwangerschap moeilijk verloopt.
Ik begrijp je insteek, je hebt blijkbaar vervelende ervaringen achter de rug. Maar persoonlijk ben ik er niet bewust mee bezig geweest, heb nooit bemoeienissen gevoeld. Ik heb een natuurlijke zwangerschap en bevalling gehad en ook heerlijke kraamtijd met een fijne kraamzorg. Ik heb altijd prima contact gehad met VK, werd altijd goed geluisterd naar me, heb mijn eigen ding kunnen doen. Zeker bij de derde was het makkelijk, juist omdat je weet wat je wel en niet wilt. Ik vind een natuurlijke thuisbevalling, geen ingrijpen en volledige borstvoeding dus volstrekt normaal ... En een fijne ervaring , dus doe vooral wat jij denkt dat nodig is om zelf ook zo'n ervaring te krijgen!