Hier ook een dame die sinds kort erg kieskeurig is met eten (of moet ik zeggen: niet eet). Ze gebruikt trouwens dezelfde term als jouw zoon: alles is "NEE lekker". Hier blijft ze wel in de stoel tot wij klaar zijn met eten (maar we eten wel iets sneller ). Ze mag, als ze een beetje gegeten heeft, van mij vaak wel met een duplo-poppetje spelen tot ze eruit mag. Gillen, janken en krijsen betekent hier een enkele reis naar de gang... net als gooien met eten. Ik snap dat je je zorgen maakt, maar ik vind het eigenlijk ook niet zo heel weinig wat je kleine binnenkrijgt. Tuurlijk wil je als moeder dat ze de 'twee ons groente en 2x fruit' binnenkrijgen, maar wees eens eerlijk: lukt je dat zelf? Fruit is hier iets wat elke dag standaard op het programma staat als ze na het middagslaapje uit bed komt. Ze mag dan kiezen uit wat er is en ik of papa eet mee. Ik weet niet precies hoe oud je zoontje is, maar madam hier is al prima om te kopen met: "we gaan naar buiten als het fruit op is". Knijpfruit geef ik alleen als we onderweg zijn, dan vind ik het wel lekker makkelijk (ze kauwt niet goed en verslikt zich erg in appels/peren etc met schil). Denk dat je alles bij elkaar goed bezig bent meid, nu nog iets minder zorgen maken... hij is toch gezond??
Als ik het zo terughoor van jullie denk ik dat ik me ook veel laat leiden door het gezellig willen hebben, niet dat gekrijs aan willen horen etc. Misschien dan toch wat strenger optreden en schreeuwen en krijsen negeren en zo nodig straffen? Wat kan ik verwachten qua begrip en geduld van een kind van 2 jaar en 2 maanden qua aan tafel laten zitten of fruit eten of anders.....??? Ben erg blij met jullie ervaringen en tips!!
Herkenbaar, heb niet alle reacties gelezen, maar mijn dochter eet ook niet tot nauwelijks. Op het dagverblijf eet ze wel redelijk. Thuis eet ze waardeloos. S´ochtends drinkt ze trouwens wel ongeveer 60cc peutergroeimelk en dat blijf ik ook geven, want krijgt ze nog iets gezonds. Daarnaast eet ze nog een crackertje met kaas. Verder? Soms een half broodje, soms een plakje ontbijtkoek. Maar verder weigert ze gewoon... Avondeten en zelfs het toetje wil ze niet. Erg frustrerend. Fruit eet ze ook amper, maar ben al lange tijd terug begonnen met knijpfruit, nu wil ze wel eens een bakje appelmoes. 1 voordeel ze heeft nu geen last van haar reflux. (ze gaf zeker zo´n 4 keer per week over, voornamelijk haar avondeten) maar ik wordt er soms wel moedeloos van. Wel probeer ik om er niet al te krampachtig over te doen. ze heeft wel vaker periodes gehad dat ze niet goed at. Ik ben nu wel heel slecht, want soms krijgt ze voor ze gaat slapen nog een cracker met kaas, dan ben ik blij dat ze wat eet, maar ze weet nu natuurlijk ook dat als ze geen avondeten eet dat ze wel een crackertje krijgt... Sterkte!
Ik heb nog even verder gelezen, maar ook mijn dochter wil niet aan tafel blijven zitten. Ik zet haar consequent terug op de stoel. Ze gooit dan van alles op de grond en wil het dan zelf pakken. Echt heel vervelend. Ik ben niet zo´n snelle eter, maar ze moet het gewoon leren. Mijn dochter vind ook alles ´NEE lekker´. Het scheelt ze lust geen patat en pannekoeken dus daar vraagt ze niet om.
Ah! Net zoals hier dus... ik krijg bijna het idee dat het aan mij ligt, aan mijn manier van omgaan, te snel toegeven bij gejank en gekrijs, het te graag gezond en goed willen doen... terwijl ik toch consequent probeer te zijn en duidelijk. Ook ben ik naar mijn idee niet te gefixeerd bezig met eten en ik push niks, maak er geen machtsstrijd van. Hier eet hij op het KDV ook meer dan thuis. Ik denk dat ik vanaf morgen eens wat strikter ga worden. Eet hij niet, dan niet maar dan echt geen alternatief ( deed ik al, behalve met het ECHT slechte eten zoals avondeten). Dan maar honger, misschien leert hij het dan. Toetje ook maar minder machtig maken, anders heeft hij wrs wel door dat als hij niks eet dat hij zn toetje toch wel krijgt. Al met al krijt hij best wat binnen op de dag al is het erg eenzijdig en dus weinig tot geen groenten en fruit. Ik geef wel multivitamine.
Druif, ik snap je zorgen volledig en ook je gedachtengang wbt de knijpfruitjes. Maar ik denk dat jouw zoontje een slimmerik is en er een "kop" op zit. Hij is jou gewoon aan het uittesten. Al eet ie nu een tijdje geen fruit, pech dan, maar dan doorbreek je wel de cirkel. Nu weet hij dondersgoed dat ie wat anders krijgt en daar gaat het hem om denk ik. Dat merk je ook met het eten, en dan na het eten bij jullie komen bietsen. Dochter probeert dat hier ook weleens. Zelf niet eten van dr bordje en "klaar eten" zeggen. Dan halen we dr bord weg en kijkt ze bij ons en zegt "mmm lekker, happie?" Nou mooi dat ik dat niet doe. Ze kan d'r eigen bord terugkrijgen en anders niks. (streng he ) Het aan tafel blijven moeten ze leren, denk dat de een dat beter kan dan de ander. Mijn dochter heeft een rustig karakter en zit met gemak een half uur (is 21mnd). Dochter van mijn vriendin is een heel ander type en daar is een half uur echt lang voor.... dus ff aankijken wat hij kan... Ik geef wel kauwvitamientjes bij hoor, just to be sure.
Druif: Siem zat op die leeftijd ook heel kort aan tafel. Klaar met eten? Dan kreeg hij vast het toetje, terwijl wij nog aan het eten waren. En was hij daar mee klaar, dan mocht hij eraf. Wel in de keuken blijven, maar gewoon met een autootje, of een kleurplaat. Verwacht inderdaad niet teveel. Ga niet straffen als het om eten gaat. Zeg dat eten goed voor hem is, maar dat als hij niet meer wil, dat hij dan klaar is. Als je gaat straffen omdat hij niet eet, of omdat hij niet stil blijft zitten, dan raak je ook in die machtsstrijd... En hij krijgt aandacht voor zijn negatieve gedrag. Beter kun je negeren en hem uit de situatie halen. Geen fruit eten: hier ook maanden niet of nauwelijks, maar nu weer wel. Dingen komen echt ook weer terug. Kies inderdaad wel voor ALLES vaste momenten, zodat het voor hem wel voorspelbaar is. Volgens mij hebben wij dezelfde zoon gebaard, alleen ik wat eerder... Maar echt, streng zijn waar je denkt dat het kan, maar ga geen straffen uitdelen. Dan associeert hij eten zelf al heel snel met strijd en straf en dat wil je niet. Ik weet hoe het voor je is. En knijpfruit ipv helemaal geen fruit is echt niet zo erg, maar doe het af en toe. En een extra koekje is ook niet zo erg, maar ook gewoon af en toe. En geef gewoon met voor jou acceptabele regelmaat toe aan de pizza, friet, pannenkoekwens. Dat is een rustig, gezellig moment voor jullie, zonder zorgen over eten. Dat heb je ook gewoon nodig. Maar ook die momenten kunnen wel eens tegenvallen als het om hoeveelheden gaat. Dat kan dan ook een test zijn van je zoontje. Nogmaals een heel dikke knuff en veel succes!
PS: vandaag: halve hamburger, halve aardappel en 4 schijfjes komkommer!!!!!! Dit is zo veel en zo goed! En dat terwijl ik dacht dat het nooit meer zou lukken. Houd moed dus!
Ik neem me ook altijd voor om toch nog wat strikter te zijn, terwijl ik naar mijn idee toch wel consequent ben. Ik kan soms ook niet tegen dat gekrijs, dan kom ik uit werk, maak ik snel eten, zit ik aan tafel eindelijk rust en dan begint het weer. Heb ook wel eens haar voor de keuze gelaten of op de gang of aan tafel, maar dan komt ze de gang niet meer uit, dus wat dat betreft moet ze gewoon aan tafel zitten. dan maar niet eten. Net als Juud wel eens geprobeerd alvast toetje te geven, maar ook dat eet ze niet meer! Ik ga ook eens niet meer toegeven aan die cracker vlak voor het slapen gaan! Succes!
Ik herken wel wat in jouw beschrijving, delight! Het uittesten, zn eigen zinnetje doordrammen op een slimme manier.... zou zomaar kunnen dat je gelijk hebt wat betreft het weigeren van eten om maar te laten zien "ik doe wat en wanneer ik wil". De vaste eetmomenten gebruik ik al dus daar valt helaas geen winst te behalen. Ik ga echt duidelijker optreden nu! Dan maar even verdriet maar op de langere termijn zal het wel helpen! Mijn zoon is wel een meneertje ongeduld en heeft een behoorlijk temperamentvol karaktertje. Dat in combi met blijven zitten aan tafel..... mmmm... is erg lastig! 10 minuten vind ik al knap eerlijk gezegd! Juud: ik begrijp je mening over het straffen, Ik denk er net zo over. Maar bedoel je ook bij gedrag als zeuren/ huilen tijdens het eten omdat ie geen extra vlees krijgt bijvoorbeeld? Meestal zeg ik duidelijk: nee, want.... en leid ik hem desnoods af met een verhaaltje, een grapje of soms negeer ik het gehuil. Maar soms drijft ie me echt tot wanhoop en wat dan?? En toen jouw zoontje helemaal geen fruit at, accepteerde je dat wel? Had het bij jou effect als je hem OOK geen knijpfruit gaf in die zin dat ie dan wel weer nromaal fruit ging eten? Als het echt niks uitmaakt ben ik toch geneigd beter iets dan niet te geven. @ lola1982: succes met volhouden morgen! Ik ga er ook voor! Toitoitoi ( Ps: wel lastig in het weekend waar we toch vaak lekker makkelijk -lees: ongezond- eten...)
Je moet het echt leren loslaten, dat doe je nu niet. Niet nog meer vlees, wel nog meer krielaardappeltjes? Snap ik echt helemaal niks van. Aardappelen zijn ook groente trouwens. Loslaten is dat je je niet druk maakt over of hij we of niet eet en wat hij wel of niet eet. Toen mijn zoontje een half jaar lang niks at (recent pas voorbij) deed ik daar niks aan. Hij mocht eten wat hij wou: wou hij alleen krielaardappeltjes (bijv.) dan kreeg hij die zoveel hij wou. Onze knul mocht ook van tafel als hij wou. Is toch belachelijk dat je kind een half uur moet blijven zitten als hij niks wil eten. Wat bereik je daarmee? Alleen maar stress en een negatieve associatie. Wij lieten onze knul uit de stoel zolang het nog leuk was. Aan tafel zitten moet leuk zijn, geen dwang. Dat werkt volgens ons alleen maar averechts. Maar ieder zijn meug hoor. Hij zit al een week langer dan wij aan tafel, heerlijk toch? Vertrouw er maar op dat dat vanzelf terug komt. Laat het los, je kind doet het verder toch goed? Groeit goed, is nooit ziek, lekker toch!
Jawel hoor. Het is een gezelligheidsmoment. Ik vraag wat Y. wil drinken, ik pak voor mezelf een kopje koffie zet E. in de kinderstoel. En dan samen fruit eten. Soms speelt Y. met haar playmobil aan tafel of gaat ze heel hard heen en weer rennen. Soms lees ik een verhaaltje voor. Een rustmoment op de ochtend met fruit . Over knijpfruit. Ik zou geen alternatief aanbieden voor 'echt' fruit. Hier is het graag of niet. Soms eet ze hele stukken fruit weg en soms twee happen. Het is allebei prima. Bij het avondeten moet je geen aandacht besteden aan zijn eet- en zeurgedrag. Daarbij ook: graag of niet. Kinderen hebben echt wel reserves hoor! Hier wisselt het ook per dag wat ze binnen krijgt.
@spelenderwijs Dat werkt hier ook goed hoor! Dat bedoel ik ook met het helpen klaar maken van eten. Ze komen dan op een spelende manier in aanraking met het eten. Dat wordt eten ook leuk! @aan tafel blijven Hier blijven we wel aan tafel zitten. Ik vind het een goede regel en één die prima aan te leren is. Een maaltijd is meer dan voedsel naar binnen werken. Het is ook een sociaal moment als gezin aan tafel. Even stoppen met spelen en werken.
Tot nu toe gaat t goed hier! Vanmorgen op 5 stukjes na zn boterham op. Na een uur haal ik het dan echt wel weg ( doordeweeks nemen we veel korter de tijd). Ontbijten doen we ook lekker met een bordje op de bank, niet aan tafel. Misschien niet pedagogisch verantwoord maar is voor ons lekker lui en langzaam en een heerlijk begin van de dag. We nemen er ook wel de tijd voor. Zoontje speelt wat en eet dan heel ongedwongen af en toe een hap. Wel moet ik hem vaak helpen herinneren maar dat gaat zonder strijd. 's middags en 's avonds eten we altijd aan tafel. Hij eet dan wel minder, wrs omdat hij het geduld niet heeft om een half uur te zitten? Fruit heb ik hem laten kiezen tussen 4 soorten fruit. Hij mocht er twee kiezen. Hij koos een banaan en een mandarijn. Hij heeft zeker de helft opgegeten!! Ben benieuwd hoe het middag eten gaat...
"Niet nog meer vlees, wel nog meer krielaardappeltjes? Snap ik echt helemaal niks van. Aardappelen zijn ook groente trouwens." Denk je echt dat hij dat niet snapt? Nooit zo over nagedacht... ik wil gewoon dat hij van elk soort wat neemt. is dat raar? Maar toegeven aan dat hij alleen maar van 1 soort wil is toch niet wenselijk? Hij moet toch leren dat een maaltijd niet eenzijdig is en van alle soorten wat bevat? Of wil je dat op latere leeftijd gaan corrigeren? Aan tafel blijven zitten vind ik zelf ook een lastig iets. Waar ligt de grens? Ik wil dat hij betrokken is bij het sociale gebeuren en hem bijbrengen dat het niet alleen om het eten draait. Dus niet meteen van tafel af als je klaar bent met eten. maar het moet wel gezellig blijven. en hij is nog jong dus in hoeverre kan ik dat soort dingen verwachten? Maar goed ieder zn mening! En dat is ook goed!
Hier hebben ze ook allebei (nogal lang) zo'n periode gehad. Gewoon helemaal niet moeilijk doen, en blij zijn DAT er wat in ging zorgde hier voor het minste strijd en stress. Koek, gebak en snoep had ik in de periode ofwel helemaal niet in huis, ofwel op een plek waar ze er niet van wisten. Dus dat 'alternatief' bestond gewoon niet. Maar inderdaad, gewoon overdag tussendoor groente- en fruitachtige dingen neerleggen. Die aten ze dan als ze helemaal ustig waren en niet het idee hadden dat iemand op ze lette. Onder het eten klaarmaken mochten ze van heel jongsafaan al 'helpen'. En bij het helpen gingen er nog wel eens wat happen in. Die telde ik in mijn hoofd, en als ze onder het koken 13 happen binnen hadden, dan ging ik aan tafel verder niet aandringen (die 13 happen had ik van dietiste gehoord, als maatstaf voor minimum portie). Ik gaf trouwens wel brood bij het avondeten. Gewoon, ze waren al mager, en er moest iets in. En ik eet zelf ook graag wat brood bij mijn warme eten.
Hoezo is dat niet wenselijk? Mijn zoontje lust geen vlees. Heeft hij ons inziens ook helemaal niet nodig, dan eet hij maar wat anders dat dezelfde voedingsstoffen bevat! Als mijn zoontje al fruit en rauwkost op heeft en hij wil 's avonds alleen volkorenpenne zonder bolognesesaus, dan is daar helemaal niks mis mee. Ik heb het liever zo dan dat ik een of andere saus erin moet dwingen, dat gaat helemaal nergens over, toch? Je zegt zelf dat jullie of je man iig geen groente-eter is. Corrigeer je die ook? Ik snap nooit zo goed wat een dreumesje allemaal wel niet moet hoor. Mijn zoontje vindt het hartstikke gezellig aan tafel, wij eten al bijna 1,5 jaar 3x per dag aan tafel. Maar het tijdsbesef van dreumesjes is toch heel anders dan die van volwassenen. Wij eten altijd relaxed en neme dan de dag door. Als de kleine man dan al klaar is na 10 minuten en hij heeft het gezellig gehad en lekker gegeten, dan is nog 20 minuten blijven zitten lang hoor, vreselijk lang! Heef miz ook niks met tafelmanieren of opvoeden te maken, puur met het inspelen op de behoefte van je kind. En ik zit zelf ook lekkerder als mijn zoontje tevreden met zijn Duplo speelt.
Sluit me verder helemaal bij ZOgelukkig aan. Ik hoorde van een voedingskundige dat veel dreumessen instinctief toch wel eten wat ze nodig hebben aan eiwitten, vezels, koolhydraten enzo, als je maar zorgt dat de 'rommel' (koek, chocola, cake, taart) buiten bereik (liefst buitenshuis) blijft. En ja, dan zal een kind de ene dag wel vlees eten, en de andere dag niet. En dan eet het een dag alleen de aardappels, noem maar op. Kijk je dan wat ze in een week of maand eten, dan ziet het er helemaal niet zo gek uit.
druif@ mijn zoon is inmiddels aanbeland na gestopt te zijn met warme ten4 maanden geleden bij het hoofdstuk. ik wil ook geen brood en fruit meer. normaald eed hij een moord voor een banaan, nu eet hij met moeite 2 plakjes. brood 4 hapjes en een hoop geteut.gelukkig drinkt hij wel nog steeds. ik kan lang of kort moeilijk doen maar hij wil het niet. ik hoop door niet moeilijk te doen dat het het snelste overgaat. over een maand ga ik en keer extra naar het buro ( voor iets anders) en zet hem dan ff op de weegschaal voor de zekerheid. over aan tafel zitten. dat doen wij wel. ik vind dat een fatsoensnorm regel. en eigenlijk hoef ik er nooit op te hameren. wij doen dit al vanaf het begin hij blijft gewoon zonder moeite zitten. op momenten dat hij wel van tafel wil klimmen. ( wat misschien 3 eker per maand is) moet hij gewoon blijven zitten.dan geven we hem iets in handen om af te leiden. als hij gaat klieren met eten gaat het weg. hij krijgt gewoon vanalles op het bordje ook vlees en eet ervan wat hij wil. wat wij doen ( en wat veel hier zullen afkeuren) is 2 maal in de week een peutermaaltijd geven. iets met macaroni of tonijn eet hij tot nog toe. zo heeft hij 2 keer per week wel avondeten in zijn buik.