@ Zogelukkig: ik veroordeel je niet hoor! Jij doet wat je denkt dat goed is en zo heeft iedereen zo zn dingen! Hoe jij het doet zou ik ook prima vinden, mits hij alternatieven eet. Eet hij geen vlees? Prima, als er wel een vleesvervanger ingaat is er niks aan de hand! Als hij zn groenten laat staan als hij op de dag al wat plakjes tomaat op heeft of schijfjes komkommer... prima! Dan zou je mij ook niet horen. Mijn man is idd geen groenten eter, maar eet wel dagelijks iets. Dat geteut met zn groenten dat corrigeer ik niet nee, dat had zn moeder destijds moeten doen en ik probeer dat bij mijn kind te voorkomen! @Blup: 2x per week een peutermaaltijd geven? Meid, zou ik ook doen als hij dat lustte!! Dan wet je iig dat er wat voedzaams ingaat. Mijn zoontje heeft dat een tijdje ook lekker gevonden en dat gaf ik toen ook ca 2 keer per week, Nu eet hij dat ook niet meer en vind ik het zonde van het geld. Maar ik snap het wel hoor! Moet zeggen dat het gisteren en vandaag beter lijkt te gaan! Ik bied geen alternatieven aan, eet hij niet, dan niets. Hopende dat hij daarmee zoveel trek krijgt dat hij de volgende maaltijd wel neemt. Vanmorgen een volkorren cracker met stroop op. Vervolgens het fruit, daar had hij geen trek in. Wilde niet kiezen ook en toen ik hem een appel aanbood heeft hij 2 happen op. Geen knijpfruit gegeven. Middageten heeft hij een half pistoletje met kaas op, denk vergelijkbaar met bijna 1 boterham. Vind ik voldoende. Hij zal er niet dik van worden maar gaandeweg gaat er toch wat in! wel loop i nog steeds aan tegen het unt dat hij snel is afgeleid. Vanmiddag aten we buiten en daarvoor had hij in het zwembadje gespeeld. Meneer wilde natuurlijk niet stoppen om te eten. Na 2 happen sprong hij dus weer uit de stoel om te gaan "zwemmen". Begrijpelijk... ga ik hem dan dwingen?? Met als gevolg ene huilend kind wat niks meer eet en een gefrustreerde moeder? Wilde het gezellig houden dus heb hem spelenderwijs hapjes brood laten pakken elke keer maar ergens besef ik ook wel dat ik hierin niet consequent ben...
Ik denk dat je voor jezelf een keus moet maken die duidelijk is voor je zoontje: dus OF hij moet altijd aan tafel blijven OF hij mag er altijd vanaf. Niet de ene keer dit, de andere keer dat, dat schept verwarring. Wat ik je nog zou willen meegeven: probeer je niet zo vast te pinnen op 3 "maaltijden". Als je er gedurende de dag er iets gezonds in krijgt, dan is dat ook prima! Dus: dan een rijstwafel of cracker en dan nog weer eens fruit proberen. Kleine kinderen werken gewoon nog nie zo als volwassenen. Mijn zoontje kan het ene moment boos "NEE" zeggen als ik vraag of hij een tosti wil en als ik hem dan toch maak vreet ie hem van zijn bord, tsja.... Mijn zoontje heeft vandaag last van de warmte en is strontverkouden. Die wil dus alleen drinken en wat fruit. Helemaal prima.
Over het aan tafel eten: daar heb je een punt. Ik denk dat het hier het beste werkt door hem van tafel te laten en hopelijk kan ik hem op latere leeftijd uitleggen waarom ik wil dat er aan tafel gegeten wordt, dan is zn spanningsboog ook zo kort niet meer en werkt het misschien wel? De ene keer wel of niet iets eten dat herken ik wel! Hier is ook vaak iets NEEEE en als ik het dan toch voorschotel eet hij het wel op. Niet altijd, het werkt beter als hij zelf de keuze heeft mogen maken. Dingen aanbieden op andere tijdstippen doe ik eigenlijk al. Als hij 's morgens zn fruit niet eet, probeer ik het smiddags of 's avonds weer. Als hij slecht heeft ontbeten probeer ik op een ander tijdstip nog een cracker of doe ik brinta door zn yoghurt zodat hij toch wat granen en vezels binnenkrijgt. Vandaag was de score, buiten zn cracker met stroop, 2 happen appel en half pistoletje kaas: 's middags: helemaal niks: alleen wat drinken, fruit weigerde hij ( heb m wel vruchtensap gegeven) Avondeten was bij mn schoonouders ivm de Pasen: alleen wat vlees en als toetje een softijsje... 's avonds thuis nog wat yoghurt gegeven. En een kauwvitamine, haha! Niet echt om over naar huis te schrijven helaas....
Ach, ik vind het niet eens weinig! Dat soort hoeveelheden waren het hier ook een half jaar lang. Volgens onze ka eet 80% van de kinderen tussen 1 en 3 niet zoals de ouders het zouden willen. Maar of dat slecht is? Als hij niet wakker wordt van de honger heeft hij er kennelijk genoeg aan! Onze zoon kwam ook niks aan in die tijd en nu hij weer eet groeit hij weer goed of is het andersom en hebben ze niet zoveel nodig als ze niet groeien?
Ik zeg er wel wat van als er veel gezeurd wordt. Ik leg uit wat de regels zijn en zeg dat het dan dus over is met het gezeur. Maar nogmaals, mijn zoon is bijna 4 en die begrijpt oorzaak-gevolg veel beter. Maar waarom geef je je zoontje geen extra stukje vlees als hij dat wil. Ik denk dat je nu moet denken: alles wat hij eet is fijn! Als hij ouder is: rondom 3, dan kun je eisen stellen: eerst alles op, dan meer vlees. Maar ik vind hem daar nu te jong voor. Hij wíl wat eten, en het mag niet... Ik accepteerde inderdaad helemaal geen fruit. Ik probeerde dan wel eens appelmoes bij de maaltijd. Maar hij kán stukjes fruit eten, dus ik ga hem nu geen puree of knijpfruit meer geven, omdat hij dat nu eenmaal leuker of lekkerder vindt. Ik geef zoiets eigenlijk alleen onderweg of als leuke extra. Op KDV at hij meestal wel gewoon fruit met de andere kindjes mee, dus het was nooit helemaal niets. Alleen thuis, maar ja, ik eet ook niet elke dag fruit. Succes!
Druif: die hoeveelheid die jij beschreef was hier dus ook heel lang normaal. En mijn zoon heeft er nooit onder geleden. Ik adviseer - en wou dat iemand dat bij mij had kunnen doen toen - laat het even los. De hoeveelheden vallen echt mee. Tis niet veel natuurlijk en sommige kindjes eten veeeeeel meer. En ook als je dat van je eigen kind gewend was, is het soms moeilijk accepteren, maar doe het toch. Wel een belangrijke tip: geef kauwvitamine nooit 's avonds: daar kunnen ze zo'n opleving van krijgen, dat ze slecht slapen. Daarnaast wordt ook geadviseerd om ze 's ochtends bij het ontbijt te geven. Dan hebben ze er de hele dag wat aan. Hier liggen 's ochtends naast de gesmeerde boterham, ook altijd de vitamientjes klaar. Dan heb je alles gegeven en kun je aan de dag beginnen!
Ik wil hier dus nog een keer op zeggen: nee, dat snapt hij echt nog niet goed. Het besef begint wel langzaam, maar volgend jaar kun je pas echt verwachten dat hij dit gaat begrijpen. Daarom kun je nu nog best hanteren: hij wil wat eten, dan geven we hem dat. Soms geeft het lichaampje zelf ook aan dat er meer behoefte is aan vlees, ivm groei. Mijn zoontje heeft een tijd lang alleen vlees gegeten, maar daarna een hele periode juist helemaal niet. Aan tafel zitten is wenselijk, maar als het dagelijks strijd oplevert, kun je ook dat beter even loslaten. Zojuist had mijn dochter van 2 een driftbui voopr het eten. Tijdens het eten wilde se per sé van tafel en ik zag dat ze weer driftig zou worden als ik nee zou zeggen. Ik heb het maar even gelaten. Ze is steeds terug gekomen en heeft haar boterham helemaal opgegeten. En andere keren zit ze wel de hele maaltijd aan tafel. Tsja, wat is dan belangrijker?
Fijn deze reacties! vandaag was ons zoontje wat hangerig en had ook wat verhoging. Helemaal nergens zin in, niet gegeten en alleen gedronken. Prima. Maar zodra hij weer beter is dan ga ik het niet eten echt proberen los te laten. Het besef dringt nu tot me door dat het geen drama is of dat hij eronder gaat lijden. Ik zal ook nog eens informeren op het KDV wat hij daar eet, vlgs mij is dat meer dan thuis. Dat maakt het voor mij ook beter om te accepteren. Dat aan tafel zitten om te eten blijf ik moeilijk vinden. Gisterenavond bijvoorbeeld heb ik hem laten gaan nadat hij echt na 1 hap alweer van tafel af wilde. Inderdaad; geen zin in driftbuien, discussies en de hoop dat hij gaandeweg wat hapjes kwam halen. Zo gebeurde het ook... maar het druiste zo tegen mn gevoel in. Ik wil hier geen gewoonte van maken! Op het KDV moeten ze trouwens ook gewoon aan tafel blijven en daar wordt het uiteindelijk wel getolereerd door hem, waarom thuis dan niet? Misschien wordt het idd een driftbui, of 2, en eet hij die paar dagen niks, maar hopelijk is het daarna duidelijk dat er aan tafel gegeten wordt? Het verschil zit hem in het feit dat het nu meer uitzondering dan regel is dat hij aan tafel zit. Een keertje Ok, maar zoals het nu gaat vind ik niet leuk meer. En aangezien hij wrs niet gaat snappen de ene keer wel aan tafel en de andere keer niet... En dan wat hij eet dat dat heel eenzijdig is... Ok, ik lees hier terug dat dat voorwaarden stellen aan de maaltijd op latere leeftijd pas begrepen wordt. dan tot die tijd maar accepteren dat hij vooral vlees eet, of vooral droge pasta Dat zorgt ook voor rust als ik weet dat ik daarover niet hoeft te discussiëren.
Ik snap dat je dat van aan tafel eten moeilijk vindt, maar spreek dan met je man een tijd af dat het moet. Begin makkelijk: 3 minuten, en daarna mag hij gaan. Bouw het snel uit naar 5 minuten en daarna 10 minuten. Sommige kinderen kunnen gewoon echt slecht stilzitten en dan is 10 minuten echt lang. Heel belangrijk: jij en de rest van de tafel (je man, maar ook bezoek) moeten op de hoogte zijn en het eens zijn hierover. Anders krijg je discussies of onduidelijkheid aan tafel en dat merkt een kind en het wordt uitgebuit! Ik heb opa en oma echt vaak moeten uitleggen dat we het nu eenmaal zo doen, dat hij nu eenmaal zo weinig eet en dat ze niet met die vork voor zijn mond moeten blijven porren. Maar nu werkt iedereen mee. Waarom het op KDV wel gaat en bij jou moeilijker? Groepsdruk, 'vreemde' ogen op hem gericht. Thuis is de veilige plek om te rellen. Lastig voor ouders, maar eigenlijk moet je je gevleid voelen dat je voor hem zo'n veilige situatie hebt gecreeerd, dat hij lekker zijn grenzen bij je durft op te zoeken. En sommige kindjes zijn daar nu eenmaal hardnekkiger in. Da's ook een beetje karakter... Volgens mij ben jij ook een volhouder! En da's geen goed of fout-kwestie, maar misschien helpt het je het een beetje te accepteren. Wederom succes! Ik blijf meelezen en zal je advies geven waar ik kan. Ik hak al lang met dit bijltje....
Vandaag ging het goed, mede dankzij jullie tip: enorm bedankt! Ja, ik ben een volhouder moet ook wel: ons zoontje is er ook een Hij had geen last van verhoging meer. Vanmorgen nog geen trek in eten en dit ook zo gelaten. Naar het KDv gebracht en daar heeft hij smorgens ook geen fruit op. S middags prima gegeten en vanavond bij ons geen toestanden gemaakt over zijn selectiviteit. hij heeft een heel rundersaucijsje o, verder helemaal niks. Hij heeft denk ik wel 10 minuten moeiteloos aan tafel gezeten! ( wel steeds zeuren om meer worst, en deze ook gegeven!) Gecomplimenteerd met het feit dat hij zo vreselijk goed het worstje heeft opgegeten! Ik merkte dat het me wel rust gaf dat ik er geen hoge verwachtingen van had dat hij een schijf-van-vijf- maaltijd zou eten... Wel gevraagd bij het KDV hoe dat daar gaat. Daar eet hij zn fruit ook heel wisselend: ene keer alles op, andere keer maar 2 happen. Maar brood gaat daar altijd prima! Thuis dus meestal met moeite 1 boterham, maar daar 2 plus nog een cracker/ beschuitje!! Nou breekt mn klomp hoor!! Zien eten doet eten vast. Hopelijk heeft dat ook met veilige omgeving te maken dat ie bij mij eigenwijs durft te zijn of zijn?? Maar wordt er ook wel wat onzeker door. Leg ik toch teveel druk op hem ofzo???
En dat voelt je kind, goed zo! Absoluut! Gisteren was onze zoon jarig en het was een drukke dag, meneertje stond in het middelpunt van de belangstelling en kreeg alle aandacht en heeft lief aan tafel gezeten, maar had door de vermoeidheid niet zo'n trek. Mijn man moest vandaag na 5 dagen vrij weer aan het werk en had nog laat een bespreking en zl ging helemaal door het lint toen wij samen aan tafel gingen. Normaal vindt hij dat hartstikke leuk, ook als we iets eten wat hij niet zo graag lust. Hij gilde en brulde vreselijk hard en de tranen rolden over zijn wangen. Hij wou alleen maar bij mij hangen, maar ik wou ook zelf ook even eten. Kreeg hem niet rustig en niet meer terug in zijn stoel en heb hem in de box gezet en snel mijn eten opgegeten. Helemaal niet leuk! Daarna heeft hij al nasnikkend bij me op schoot Bumba gekeken. Op gegeven moment was hij rustig en kwam met de kaas aan zetten en heb ik een boterham met kaas voor hem gemaakt die schoon op ging. Wat er nou was? Joost mag het weten, hij deed alsof hij gestoken werd door een wesp!
Ik snap de onzekerheid wel, maar mijn zoon at op het KDV ook beter dan thuis. Dat is vaak nog zo, ook tijdens logeerpartijtjes of een dagje bij opa en oma. Ach, zien eten doet inderdaad eten, maar het heeft ook absoluut te maken met die veiligheid die hij bij jou voelt. Onbewust kun ej best nog teveel druk op hem leggen. Ik las eerder nog dat je hem wel een uur de kans hebt gegeven om een boterham op te eten. Dat is echt veel te lang. Ik begrijp dat je het fijn vindt dat hij dan iets eet, maar hij krijgt er heel veel aandacht om. Zelfs negatieve aandacht of een geirriteerde moeder is aandacht, en alleen daarom zal hij langer blijven dralen. Dat is de ervaring die wij herkenden. Toen hebben we, met enige tegenzin, de tijd beperkt tot max 20 minuten voor 1 boterham. Niet op? Dan gaat het weg. Dat levert even huilbuien op, maar je zoon weet wel dat je het meent. Hier hielp dat goed. Ik vind dat je het weer goed hebt gedaan aan tafel. Hou vol meis!
Bedankt dames! Vandaag ging ook weer goed. Vanmorgen een halve boterham op. Na een uur wel weggehaald. ( in dat uur haalt hij wel af en toe een stukje dus naar mijn idee geen druk of aandacht? Maar misschien moet ik hem minder tijd geven, zou hij dat al snappen?) Fruit wilde hij niet eens proeven vanmorgen. Later met visite wel een stukje koek op. Dit heb ik geaccepteerd, ik vind niet dat je voor je kinds neus kan zitten snoepen terwijl hij zelf niks krijgt. Vanmiddag op 4 stukjes na 1 boterham op ( wel na een halve boterham van tafel laten gaan maar kwam toch af en toe nog een stukje halen) Vanmiddag niks op ( sliep lang en daarna alleen drinken op) en avondeten tomatensoep heeft hij heel goed gegeten. Hij bleef zeker ene kwartier aan tafel en at alles zelf op. Alleen het brood niet. Als toetje een kwart banaan door de yoghurt ging ook op! Goede score vandaag! Ben alleen nog niet zo tevreden over het idee dat ik krijg dat ons zoontje bepaald hoe hij te eten krijgt. Zint hem iets niet dan weigert hij steevast. Zoals aan tafel eten dus... maar dan wel stukjes bietsen... Twijfel nog steeds over wat nou de juiste meest pedagogische manier is.... Zogelukkig: herkenbaar! Vreselijk he... niet gezellig om zo te eten. helass gaat t bij ons ook af en toe zo. Vaak komt t toch door oververmoeidheid, bijv na een KDV dag dat hij zo doet. Niks is goed: zelf eten niet, helpen niet, drinken of eten niet.... even kortsluiting in het koppie... Enne.. nog gefeliciteerd met zn verjaardag!
Druif: kinderen ontwikkelen rond hun 2e verjaardag een heel sterke eigen wil, dus willen ze veel zelf bepalen. Jij bent degene dioe bepaalt hoeveel inbreng hij heeft. Ik vind dat hij met een uur boterham eten veel te veel ruimte krijgt om te sturen. Wij bieden maximaal 20 minuten aan. Dat is de tijd die het hele gezin ongeveer nodig heeft voor het ontbijt en dan wordt er afgeruimd. Niets gehad? Pech! Snapt hij dat? Dat gaat uiteindelijk wel aankomen hoor. Jij moet er daarbij wel echt doorheen dat hij dan dus een paar dagen even wat minder eet. Hij bepaalt nu namelijk niet alleen wát hij eet, maar hij houdt jou ook heel lang aan het lijntje. Doordat jij de boterham zo lang laat staan, leer je hem dat hij alle tijd heeft om te eten en hij krijgt door dat dfe boterham opeten voor JOU heel belangrijk is. Je moet ernaar toe dat het voor HEM belangrijk is dat hij begint en dooreet. Als jij de boterham eerder weghaalt, begrijpt hij na een poosje echt wel dat dat dus de consequentie is van het langzame eten. En dan leert hij echt sneller te beginnen of zelfs in één keer door te eten. Hier heeft dat wel even geduurt, maar het werkte echt goed. En je haalt er ook meer druk vanaf. Nu blijft die boterham maar voor hem klaarstaan, dat is onbewust een boodschap: eet! Geen fruit? Niet teveel zorgen. Mijn dochter eet nog steeds gemiddeld om de dag fruit (dus niet elke dag) en wij vinden het prima. Ze eet het wel regelmatig, dus dat is toch al fijn? Hier is zoonlief dus al een poos een matige eter, dochterlief gaat de laatste tijd ook steeds minder eten. Ze eet 's morgens nooit meer dan een halve boterham (soms minder) en 's middags maximaal een hele (meestal minder). 's Avonds eet zij nog redelijk goed, maar ook niet altijd. Ik laat bij haar alles los en merk dat zij een veel luchtiger houding heeft naar voedsel en maaltijden dan mijn zoon. Dat is voor mij het bewijs dat loslaten uiteindelijk toch echt de beste aanpak is. Je zoon heeft die 28e echt vrij goed gegeten. Ongeveer hetzelfde als wat mijn zoon gemiddeld eet op een dag. En die is nog steeds kerngezond, wel een tikkie mager, maar voordeel: we hoeven niet bang te zijn voor een kind met overgewicht.... Ga zo door, maar laat ook nog meer los! Succes!
Over kortsluiting aan tafel: is uitdrukking van eigen wil doorzetten, alleen weten ze dan zelf eigenlijk niet zo goed wát ze dan willen. Gewoon laten. Niet helpen, niet naar kijken en als de rest klaar is: afruimen. Ook dat is jouw boodschap dat er gegeten wordt binnen bepaalde tijd aan tafel. Daarna gaat alles weer weg. Heeft je zoon dan in de gaten dat hij toch wel honger heeft, dan is dat echt (soms duurt dat langer, maar het komt echt, trust me) de les die hij leert uit die aanpak. Dan begrijpt hij echt dat hij moet eten wanneer het op tafel staat. Ik klink nu heel resoluut en zelfverzekerd, maar dat was ik toen ook niet hoor. Ik ben alleen al zo veel verder en mijn zoon is echt aan te spreken nu op afspraken rondom maaltijden en eetgedrag, dus ik krijg er op die manier weer meer in. Daarnaast merk ik dat voor hem het hele dwarse er ook wel een beetje af is. Hij kiest ook weer wat meer vanuit zichzelf. Daarom kan ik nu goed advies geven. Mijn dochter gaat een beetje hetzelfde gedrag vertonen en mijn les van mijn zoon kan ik gebruiken bij haar. En het werkt echt. Waar leg je op deze leeftijd grenzen: WAAR wordt gegeten, HOE LANG wordt gegeten, HOE wordt gegeten (bijvoorbeeld stukjes of puree, lepel of vork of handjes, dat soort dingen) en WAT MAG NIET (dingen op de grond gooien is hier favoriet van dochterlief, maar dat mag dus niet). Gaan ze over de grens? Bespreek met je man wat je dan doet. Hier wordt dan het bord weggehaald en het wordt teruggezet als ze dat wil, maar TOT de maaltijd is afgelopen. Dan is alle kans verkeken. Je moet zelf een passende set maatregelen bedenken waar jij achter staat. Maar op die manier hou je zelf de grenzen in de gaten, is er enige ruimte tot het doordringen van de eigen wil, hou je het leuk (niet altijd, dat gaat gewoon niet) en - belangrijk - weet je zelf waar je aan toe bent (geen wanhoop op het moment zelf, want dat pikt je kind op). Nogmaals succes!
ontbijt: 1/2 boterham middag: 1 boterham avond: redelijk goed Dat is volgens mij gewoon een erg gemiddelde score voor een kind van die leeftijd. Soms moeten die kleintjes 'volgens de boekjes' 3 boterhammen op een dag en 2x fruit en een goed bord avondeten wegwerken en dan 'mogen' ze ook nog 2 of 3 tussendoortjes, dat is bijna net zoveel als een volwassene! Ik spiegel me daar niet aan. Hier valt 'goed eten' onder de noemer: zin in eten hebben en gezellig samen aan tafel zitten.
Nee hoor; dat hoeft helemaal niet! Hier is dat gewoon een uiting van overprikkeld zijn. Maar dat zal per kind verschillen. Ik denk dat je als ouder wel door hebt hoe of wat.
Je hebt gelijk hoor, dat het een heel gemiddelde score is. Daarom doe ik er ook niet moeilijk over. Maar bij een eerste kindje wordt inderdaad vaak een hoger gemiddelde als advies meegegeven en daarom snap ik dat TS het misschien erg weinig vindt. Dat had ik toen ook. Zeker omdat daarvoor moeiteloos veel meer naar binnen ging. Ik wilde eigenlijk aangeven dat het dus vrij normaal is. Als het wel overprikkeldheid is, dan zou ik zoeken naar een goed rustpunt voor de maaltijd. Ik herken dat ook wel hoor. Maar dat is inderdaad heel erg herkenbaar dan. Maar bij dochterlief is dat "niets is goed" principe ook veel vaker een uiting van: ik wil wat ik wil! Ik denk inderdaad dat je goed moet proberen te achterhalen wat de oorzaak van het dwarse gedrag is. Toen wij erachter kwamen dat dochterlief gewoon te geprikkeld leek, kwamen we er ook achter dat ze op KDV korter sliep en dus al veel langer wakker was. Daarbij leek ze ook echt enorm honger te hebben. In overleg met KDV hebben ze haar later naar bed gedaan, langer laten liggen en meteen na het slaapje een extra fruit en crackermoment gegeven. Daarna ging het weer heel goed. Dwars zijn bleef af en toe, maar dat was dus echt eigen-wil-dwarsheid (soms hysterie....)
Ik heb echt veel aan jullie mening, thanks! Onze zoon eet niet echt meer, maar ik merk dat ik er zelf wat relaxter mee omga. En hij eet niet slecht momenteel moet ik zeggen, dat werkt ook wel mee natuurlijk. Smorgens wisselend: meestal bijna 1 boterham/ 2 crackers, af en toe maar 3 happen. Dat van het bordje weghalen na 20 minuten vind ik eigenlijk wel een goeie. Zeker de argumenten die je erbij geeft klinken heel logisch in de oren en dat is zeker niet wat mijn bedoeling is! Ga ik dus as soon as possible toepassen!! lunch: meestal 1 boterham. Fruit tussendoor wil niet goed. had van t weekend ook een fruitsmoothie gemaakt, maar dat bliefde hij ook niet. De knijpfruitjes heb ik even verbannen omdat ik hem wil leren dat hij geen "lekker makkelijk alternatief" krijgt als hij fruit weigert. ik be benieuwd wanneer dat kwartje valt... ( ik geef hem voor mn gemoedsrust wel een kauwvitamine en 100% vruchtensap) Verder eenmaal een klein tussendortje zoals rozijntjes zodat hij niet helemaal vol zit voor het avondeten. Avondeten gebeurt nu aan tafel, vind ik echt heel fijn!! De strijd viel me reuze mee, geen ongezellige driftbuien. Meestal moeten we wel wat trucs verzinnen zoals nog wat drinken, nog een hapje eten etc en na 10/15 minuten laat ik het wel toe als hij van tafel wil. ik laat hem wel de consequentie weten: als je echt klaar ben uimt mamma jouw bordje op, is dat goed? En dan is het ok. Tis in ieder geval tot nu toe gezellig geweest aan tafel!! De inhoud van het warme eten is wel minimaal: meestal wat droge pasta iig geen groenten. Meestal wissel ik de avondmaaltijden voor hem ook wel af met dingen die hij wel goed eet zoals in het weekend eens soep of een boterham met gebakken ei. Zodat hij niet 7 dagen per week haast niks eet. Dat gebrek aan groenten en fruit laat ik even voor wat het is. Jammer, maar door er even helemaal geen aandacht aan te besteden hoop ik dat ie het vanzelf weer gaat eten?