Er was thuis weinig geld. Mijn moeder maakte zelf onze kleding. Met sint en kerst kregen we kadootjes ( veel zelf gemaakt). Met verjaardagen krijgen we een groter kado. Studie en alles wat daarbij hoorde moest ik zelf betalen. Heb regelmatig brood met pindakaas gegeten tijdens mijn studie .
Ik ben als kind ontzettend verwend. Wij gingen elke zomer minstens 3 weken naar het buitenland en toen we wat ouder werden ook buiten Europa. In de herfstvakantie gingen we vaak een weekje weg naar Frankrijk waar mijn opa en oma een huis hadden. In het voorjaar een week skiën. We deden ook veel leuke uitstapjes, gingen regelmatig naar de Efteling of andere pretparken. Ook gingen we veel uit eten, maar ook naar de enorm saaie werkdineetjes van m'n vader. Met Sinterklaas en kerst kreeg ik altijd bizar veel cadeau's evenals met mijn verjaardag. Tussendoor kreeg ik ook vaak cadeautjes, sowieso als mijn vader terug kwam van een trip in het buitenland voor zijn werk en soms gewoon zomaar omdat ik iets graag wilde hebben. Als we een lange reis met de auto maakten kreeg ik elk uur een klein cadeautje. Ook tijdens mijn studententijd ben ik ontzettend verwend. Mijn ouders betaalden mijn studie, een deel van mijn huur en ik kreeg nog 'zakgeld'. En nog steeds geven ze regelmatig een extraatje. Qua kleding had ik altijd meer dan genoeg. Ik geef mijn kinderen hetzelfde geloof ik, ze worden dus best verwend. Maar ik wil ze wel bewust gaan maken dat niet iedereen het zo goed heeft en dingen veel geld kosten, nu zijn ze daar nog te klein voor.
Mijn ouders konden ook niks aan studie en rijbewijs meebetalen. Maar ik heb zelf altijd veel gewerkt en studies zelf betaald. Rijbewijs wel later gehaald dan gebruikelijk, pas op mn 24e.
Ik ben altijd heel verwend en beschermd Mijn vader heeft een dochter verloren aan moord 20 jaar geleden, sinds dien zijn mijn ouders en vooral mijn vader altijd heel voorzichtig geweest met mij en mijn zusje, tussen de middag werden we altijd opgehaald van school en toen we naar de grote school gingen ( middel Bare) moesten we bellen als we thuis waren of hij kwam zelf ook thuis, toen we naar een woonplaats verderop school moesten afmaken ( 10 km) hoefden we niet te fietsen, altijd met de bus of trein en bij regen storm of gladheid bracht en haalde hij ons zelf ik werd altijd gehaald en gebracht naar feestjes of uitjes en ik kreeg altijd voldoende geld mee zodat ik zelf mijn eten en drinken kon halen ipv aangeboden krijgen ( waar dus misschien wat in kon zitten ) Ik heb nooit zelf hoeven werken. Kreeg alles wat mijn hartje begeerde maar ik heb er nooit dankbaar gebruik van gemaakt, ik was blij met wat ik kreeg en als ik wat uit mocht zoeken dan deed ik niet bewust het duurste van het duurste. We gingen wel 3 keer per jaar met ons gezin op vakantie, vaak winkelen en veel dagjes uit. Vooral in de gulden tijd. In de euro tijd werd het 2 keer op vakantie. Ik heb nooit waarde gehecht aan spullen, wel aan de personen om mij heen.
Wat vreselijk dat jullie dat als gezin mee hebben moeten maken. Niet alleen je vader zijn dochter, maar jullie ook jullie zus. Kan me voorstellen dat hij naar jullie toe heel beschermend is geweest. Echt vreselijk!
Moet eerlijk zeggen dat ik mij die tijd niet goed herinner, en ook mijn zus niet goed kan herinneren. Alleen van verhalen en van foto's. Vind het wel erg jammer dat ik haar nooit heb leren kennen maar vind het altijd erg leuk om te horen dat ik van mensen hoor och die meid was zo gek met jou en ze deed en dat en jullie gingen samen daar heen ( zij was toen ze overleed 18 jaar ) Heb er soms enorm van gebaald, daar waar iedereen mocht fietsen moest ik met de auto, en als ik besloot toch te fietsen reed er op mijn tijdstip naar huis altijd " toevallig" een politieauto langs om onze lampen te controleren en of we niet teveel gedronken hadden ( smoes van de politie ) mijn vader is politie agent en zelfs zijn collega's werden beschermend naar mij Achteraf waardeer ik het wel heel erg, en ben blij met de manier waarop ik ben opgevoed. En ik merk dat ik hetzelfde doe bij mijn kinderen, ik hoop alleen dat ik niet TE beschermend ga worden tot irritant ( voor de kinderen) aan toe
Ik ben niet zo verwend. We gingen wel vaak op vakantie en uit eten etc (maar dat vonden mijn ouders leuk), ik zat op allerlei muzieklessen en sporten (dat vonden mijn ouders ook leuk) maar ik had weinig kleding en speelgoed en ik moest gewoon eten wat de pot schafte.
Wij hadden het als kinderen niet slecht, maar we hadden ook geen luxe en werden ook niet echt verwend. Kleding kwam van de Zeeman, Wibra, C&A, Hema enz. Zakgeld kregen we vanaf 8 jaar en ging per jaar met 20 of 30cent omhoog. Vakantie was sowieso in de zomer 3 weken, elk jaar naar dezelfde camping in het oosten van het land, ouders hadden een eigen stacaravan. In het voor-of najaar gingen we daar ook vaak heen. We zijn in mijn hele leven misschien 2 of 3x ergens anders heen op vakantie geweest. 1x naar Luxemburg toen ik 5 was, 1x naar Oostenrijk toen ik 13 was en vlak voordat ik de deur uit ging met het hele gezin naar Turkije. We waren met 5 meiden, ik als oudste kreeg wel geregeld wat nieuws, maar veel kleding werd ook gewoon doorgeschoven. Tussendoor cadeautjes enz. kan ik me niet herinneren, wel soms eens een ijsje of wat dan ook, maar cadeautjes kreeg je op je verjaardag en met Sinterklaas en heel soms als je iets had bereikt of er was iets spannends gebeurd. Bv. inentingen bij 9 jaar of een tand/ kies die getrokken moest worden, zoiets zeg maar... Maar nogmaals, wij hebben het niet slecht gehad. Mijn moeder was altijd thuis en dat was/ is mij meer waard dan cadeautjes e.d. Al vond ik het als kind heus wel eens jammer dat wij nooit naar het buitenland op vakantie gingen, maar nu ik zelf een peuter heb kijk ik daar heel anders tegenaan. Waarom zouden we veel geld neerleggen als hij op een camping net zo blij en tevreden is, een kind is met weinig tevreden. Ik heb met m'n 20 jaar m'n ogen uitgekeken in Turkije in een 5-sterrenhotel, kan me voorstellen dat als je als kind elk jaar zo'n vakantie hebt, je als je ouder bent dit heel normaal vind en alleen maar meer wilt. Maar dat is mijn gedachte, weet totaal niet of dat klopt natuurlijk.
Hier niet verwend qua materiaal, wel met liefde. Mijn moeder was alleenstaand, 3 kinderen en zat in de bijstand. Wij zijn 1 x op vakantie geweest in een oude tent op de camping. Sinterklaas cadeaus waren zelfgemaakt en wat later altijd met een leuk gedicht erbij. Op verjaardagen kregen we een kleinigheidje en mochten we nog een klein cadeautje uitzoeken ipv een kinderfeestje, want dat was vaak nog duurder. Kleren bijna altijd 2e hands. Dagjes uit kon alleen als mijn moeder daar gratis toegangskaarten voor had. Ik heb gewerkt vanaf mijn 12e en ben met 17 jaar op mezelf gaan wonen. Studie, rijbewijs etc heb ik allemaal zelf betaald. Ik vond het op die leeftijd echt verschrikkelijk dat we nooit wat leuks deden, verschrikkelijke kleren aan hadden en nooit op vakantie gingen. Maar nu mijn hersens wat meer ontwikkeld zijn , besef ik me heel goed hoe zwaar ze het heeft gehad. En toch heeft ze het geflikt! We zijn alle 3 bijzonder goed terecht gekomen! Ik vind het wel heerlijk om mijn dochter af en toe te verwennen. Zo lang het kan, en zij zich er niet naar gedraagt, waarom niet
Ik zal proberen er niet teveel op in te gaan, maar ik weet zeker dat je kinderen met een klein budget verschrikkelijk kan verwennen en met een groot budget aardig kan verwaarlozen. Laat ik maar stellen dat mijn jeugd voelde als de tweede situatie. Genoeg geld voor dure dingen die je niet leuk vindt, waar je nooit om gevraagd hebt, is niet leuk. Een gezin waar de moeder een persoonlijkheidsstoornis heeft kan nog zoveel geld uitgeven aan kleding, maar daar wordt het echt niet leuker van. Ik had 100 keer liever in een gezin met weinig geld en veel liefde gewoond dan hoe het nu gegaan is.
@Zilvervosje: maar helaas kun je ook met een klein budget weinig warmte over hebben en met een groot budget een groot hart hebben...
Ik herken veel in wat wij met onze dochter doen zoals mijn ouders het ook deden. Ik zie alleen het verschil dat het bij mijn ouders later begonnen is (mijn vader heeft altijd alleen gewerkt en heeft zich echt moeten op werken) en wij hebben de mazzel dat ik (mede door mijn studie) gelijk al een betere baan heb en dat wij met zijn tweeën werken. Daar zit dan wel het verschil in. Maar voor de rest herken ik het wel. Heb het als kind altijd goed gehad en mijn ouders deden alles voor ons (qua hobby, uitjes etc.). Ik merk dat wij dit nu ook zo met onze dochter doen.
Als ik me vergelijk met andere reacties ben ik "normaal" opgegroeid. En tijdje hadden wij het thuis best krap, omdat mijn moeder weinig werkte. Dus ik weet hoe het is om niet alles te krijgen wat ik wilde en voor dure dingen werd gespaard. Zaken zoals een nieuwe fiets kregen we wel gewoon. En werd ook niet gegeven bij een verjaardag. Mijn moeder was veel thuis en zorgde altijd voor kleine extra's. Bijvoorbeeld tussen de middag lekkere broodjes van de bakker. In de zomer gingen we kamperen en in de meivakantie gingen we soms ook op vakantie. Later werden mijn ouders meer vermogend. Hierdoor konden mijn beide zussen zonder studieschuld studeren. Ik heb een mbo opleiding gedaan, dus ik koste minder geld. Maar heb een flinke bijdrage gekregen voor mijn eerste auto, omdat ik die nodig had voor mijn werk. Inmiddels zijn mijn ouders best rijk. Soms krijgen ik en mijn zussen zomaar wat geld om wat leuks voor te doen. Helemaal niet nodig, want wij hebben het zelf niet slecht. ik ben dankbaar voor mijn opvoeding. Ik weet wat het is om zuinig te moeten leven. Hierdoor ga ik nu verstandig om met geld. Maar ik heb ook geleerd dat je leuke dingen mag dien met je geld.
Ik kom uit een groot gezin waarvan vader werkte en moeder thuis was. We hadden altijd precies genoeg en kregen alleen met verjaardag en sinterklaas cadeautjes. Kleren en eten was er altijd (gewoon precies wat nodig was, we deelden vaak wel stukjes vlees met elkaar bijvoorbeeld herinner ik me), mijn moeder fietste alle winkels af voor de aanbiedingen haha. Zij kon echt toveren met de mogelijkheden die ze hadden Ik heb zelf mijn rijbewijs betaald, mijn ouders betaalden het collegegeld van alle kinderen en de rest moest je zelf doen. Maar goed, tegelijk was er ook sprake van emotionele verwaarlozing/geestelijke mishandeling dus er hangt wel een schaduw boven mijn jeugd. Gelukkig alleen bij mezelf en niet bij mijn broertjes en zusjes. Mijn moeder heeft ook ontzettend spijt van hoe ze alles op mij heeft afgereageerd en probeert het nu goed te maken door me te helpen in ons gezin, ookal wonen ze een eind weg. Ik vind het bijzonder om de achtergronden te lezen van mensen en haal er als tip vooral uit dat tijd samen het belangrijkst is!
Allereerst is de rolverdeling al helemaal anders dan vroeger bij mij thuis. Mijn vader werkte en werkte wn werkte. Mijn moeder deed alles alleen met 3 kinderen. We gingen naar speeltuinen, zwembaden, strand, bos en hei. Op vakantie 1 keer per jaar in de zomer. Voorstelling van Bassie en Adriaan en ome Willem. Wij gaan vaker naar een binnenspeeltuin. Die waren er toen nog niet. Verder werden wij niet overladen met cadeaus buiten feestdagen om. Rijbewijs zelf betaald en geleerd zelf te sparen!
wij kregen vrij weinig eigenlijk. als we jarig waren en met sinterklaas. af en toe een dagje uit. het heeft heel lang geduurd voor ik eindelijk een barbie kreeg. mijn vriendinnetje had bakken vol babries en nog meer accessoires. daar was ik altijd strontjaloers op. zij kreeg zoveel en ik kreeg eigenlijk zelden wat en meestal ook niet wat ik wilde. ik heb zover ik me kan herinneren 2x een echt splinternieuwe fiets gehad. kleding was grotendeels zelfgemaakt en meestal niet mijn smaak of een oud kledingstuk van 1 van mijn zussen die 6 en 9 jaar ouder dan mij zijn. zakgeld was ik wel zo slim om aan mijn vader te vragen want dan kreeg ik een rijksdaalder ipv een gulden. we gingen in de zomervakantie wel altijd een paar weken naar de camping wat ik altijd heerlijk vond. dan was ik de hele dag weg en geen gedoe. al met al heb ik geen fijne kindertijd/jeugd gehad en dat wil ik mijn kinderen wel geven. misschien dat ik daarom juist wat meer aan mijn kinderen geef omdat ik het zelf niet kreeg
Als kind hadden we thuis niet veel geld. Ouders werkten hard, maar er bleef niet veel over. Pas toen ik uit huis ging kregen mijn ouders het financieel heel goed, dankzij een zeer goed lopend bedrijf. Ik ben toentertijd wel verwend: ouders namen me mee op vakantie en ik kreeg regelmatig geld of spullen toegestopt terwijl ik allang uit huis was. Maar heb wel mijn hele studie zelf betaald. Ik mocht op een sport en daarnaast nog op muziekles, dus in die zin ben ik nooit wat tekort gekomen hoor. Maar ik zat als tiener op een lyceum en daar was het normaal dat je 3x per jaar op vakantie ging, terwijl ik hooguit eens per 3 jaar naar de Ardennen ging. Ik was wat dat betreft wel jaloers op klasgenoten toentertijd. Ik heb vanaf mijn 14e een baantje en vind het ook belangrijk dat mijn kinderen leren wat de waarde is van geld. Ik heb als tiener zelf mijn uitjes en kleding betaald en verwacht dat ook van mijn kinderen, ook al kunnen wij het prima voor ze betalen. Ze moeten leren wat de waarde is van geld en er zelf voor zien te werken. Ze krijgen bij lange na niet alles. Zo vind ik een iPad voor een kind echt belachelijk, maar goed, ik ben de uitzondering weet ik inmiddels
Mijn vader werkte veel en zat vaak in het buitenland. We hadden het best goed. Toch kregen we niet heel vaak dingen tussendoor. Wel kleding en andere nodige zaken. Mijn moeder werkte ook 3 dagen. Vooral om mijn sport te betalen. Ik sportte meer dan 20 uur per week en mijn moeder reed mij er altijd heen, ook reed ze mijn broertjes naar hun sport. Mocht ik op muziekles en had ze eigenlijk alles voor ons over. We gingen 1x per jaar op vakantie en af en toe uit eten. Dagje strand, naar de speeltuin enz. ook regelmatig maar vaak zonder mij omdat ik was sporten. Toen mijn ouders zijn gescheiden hebben we het een tijd een stuk zwaarder gehad financieel. Mijn moeder ging meer werken en ik ging vanaf mijn 12e eerst kranten lopen en daarna een bijbaantje nemen. Zodat ik kon blijven sporten en de mooie spullen kon kopen die ik wilde. Toen mijn moeder en haar nieuwe man het huis eindelijk af hadden verbouwd en we geen dubbele woonlasten meer hadden werd het weer een stuk makkelijker. Ik heb een auto gekregen en een rijbewijs, kreeg een motorreis door Amerika, hielpen met de uitzet voor de kinderen. Gingen met ons op vakantie en ik werd ronduit verwend. Als puber kreeg ik ook vaak zat geld voor een avondje stappen, nam ze me ondanks mijn kleedgeld en bijverdiensten af en toe lekker mee winkelen enz. ja vanaf een jaar of 15 werd ik wel echt verwend en had ik het heel goed. Van mijn vader die overigens zeer vermogend was krijg ik alleen 1x per jaar een luxe etentje en verder eigenlijk nooit iets Dat is wel een groot verschil ten opzichte van mijn moeder. Die toch lang niet zoveel had, maar zijn gewoon twee heel verschillende soorten mensen.
Toen mijn ouders nog bijelkaar waren, kreeg ik altijd cadeautjes, nieuwe kleren, vaak winkelen met mijn moeder, 3x per jaar op vakantie etc. Toen mijn ouders gingen scheiden hadden we het opeens heel erg krap met geld. Ook toen heb ik nooit het idee gehad dat ik iets te kort gekomen ben. Geen dure cadeaus maar meer kleinigheden. Was ook prima en heb geen moment gevoeld dat ik iets te kort kwam. Opvoeding zit wat mij betreft ook niet in hoeveel geld je er tegenaan gooit. Nog een tip voor alle ouders: als je tot in het einde der tijden spullen achter je kinds kont blijft opruimen dan heeft zijn toekomstige levenspartner daar veel last van. Na een weekje vakantie met s.o. besefte ik me waarom mijn man alles liet slingeren thuis. Het wordt toch wel opgeruimd