Ik ben nu 25,5 week zwanger en kan bijna niet wachten tot onze kleine meid geboren is. Iedereen in mijn omgeving zegt dat de tijd vanaf 20 weken voorbij vliegt, dat je nog zoveel moet regelen en dat je voor je het weet met zwangerschapsverlof bent, maar zo ervaar ik het helemaal niet. De dagen en weken kruipen voorbij werkelijk . Ik mag wat zwangerschap betreft echt niet klagen hoor, voel me fit, op iets maagzuur na geen klachten, kan alles nog en heb een heel bescheiden buikje, dus eigenlijk moet ik niet zeuren, maar toch.... Herkent iemand dit gevoel? En hoe ervaarden jullie dit? Liefs Amsy
Ik heb wekenlang dat gevoel gehad, maar sinds ik me nu eigenlijk wat beter voel (minder moe, niet meer misselijk, algemeen beter gevoel) had ik gisteren voor het eerst zoiets, 'dat dit nog maar even duurt'
Ik kan bijna ook niet wachten tot ons mannetje er is, heb vanaf 18 weken erg last van BI en bandenpijn, ik loop als een eend, ben het dus nu al zat. Dus ik herken je gevoel helemaal.
Ja ik herken dat gevoel...voor mij is het wel nog maar 7 weken...Maar ik zit al thuis sinds begin augustus omdat ik niet meer mocht werken i.v.m complicatie tijdens de zwangerschap...En ja dan kruipt de tijd egt langzaam voorbij...Ben maar altijd vanalles aan het plannen zodat het misschien een beetje vlugger gaat....
Ik ook! Het mag echt wel komen van mij. Geen zin meer om te wachten hi hi hi. Wat zijn wij ongeduldig he.. En inderdaad vanaf week 20 gaat de tijd heeel hard. Dus laten we toch van genieten en afwachten..kan ook niet anders he
Ik heb het nu wel erg sterk... We zijn verhuisd toen ik ongeveer 18 weken zwanger was en heb ook een drukke baan gehad. Helemaal geen tijd om stil te staan bij de zwangerschap op zich.. Nu alles zo goed als ingericht en af is in huis en ik verlof heb... vind ik het een stuk minder snel gaan.. Nu zit ik ook echt wel 'te wachten'...
Hier het wachten ook begonnen. Vanaf week 30 begon ik me te realiseren dat het wel heel snel ging. En nu kruipen de dagen en weken voorbij, ook omdat ik minder slaap lijkt het allemaal nog trager te gaan. Nog 2 weken werken en dan is het echte aftellen begonnen. Krijg dan namenlijk verlof. Geniet nu nog van je zwangerschap en doe leuke dingen strax is het misschien wel heel anders.
Vanaf 37 weken zit ik echt te wachten. Kan ook niet meer zoveel doen, veel bekkenpijn enzo. Van mij mag het komen..... vandaag nog het liefst!
Ik vind het altijd een beetje eng om voor de 37 weken te zeggen, 'wat mij betreft mag het wel komen'. Want geloof maar dat je het echt niet leuk vindt als de bevalling begint met 32 of 33 weken, of nog eerder. Maar ik snap de gedachte op zich wel, jullie bedoelen het ook niet zo , maar dat is wat ik dan meteen denk. Ik was er een paar weken geleden ook wel klaar voor, maar ben ben blij als de baby komt wanneer hij of zij er ook klaar voor is. Al is het met 42 weken, als hij/zij het dan maar goed maakt. Dan heb ik daar alle ongemakken voor over. Ik zeg nu altijd maar, over 4 weken mag hij of zij wel komen!
He Snoopy, Snap wat je bedoelt hoor, en nee, zo bedoelde ik het niet. Het is meer dat ik zo ongeduldig ben, en de tijd dan ook nog eens heel langzaam gaat. Net als toen je een kind was en je nog 4 weken moest wachten tot je verjaardag of sinterklaas, dan wou je ook het liefst dat het zover was! Wil gewoon zo graag kennis maken met m'n kleine hummeltje, ben zo nieuwsgierig hoe ze eruit ziet en hoe het allemaal zal zijn. Staat natuurlijk buiten kijf dat ik het liefst wil dat ze 100% gezond is en pas dan zich aandient wanneer ze er goed en wel klaar voor is. Maar je begrijpt vast wel wat ik bedoel Liefs Amsy
Ik begrijp je wel hoor Het is meer dat je er nu wel klaar voor bent, al is je baby dat nog niet Ik vind het nu soms ook wel langzaam gaan, maar 'gelukkig' moeten we nog wat dingen in huis doen, die we toch af willen hebben. Dan zijn het opeens 'nog maar' 3 weken, want dan moet alles af zijn ivm stof als de baby zich eerder aandient. Gelukkig heb ik dan nog wat dingen die ik wil doen, die niet perse hoeven, maar wel fijn zijn als ze wel gedaan zijn. En ik moet mijn boek over bevallen en weeen opvangen nog uitlezen , en naar yoga en gym en de verloskundige
Hey, Toen ik zwanger was kon de tijd voor mij ook niet snel genoeg gaan en ik wou niets liever dan men kleine meisje bij me. Maar nu wou ik dat ik toen iets meer genoten had van mijn zwangerschap want achteraf bekeken was het een geweldige tijd!
Ja tuurlijk is het belangrijkste dat zij/hij komt wanneer zij/hij er klaar voor is. En dan maakt voor mij het wachten makkelijker...En toch ben je blij als hij/zij voor de eerste keer in je armen ligt..