Hallo dames, Ik ben trotste moeder van 3 kinderen. Op 31 januari 2014 had ik een oppervlakkige tromboflebitis gehad. Ik ben onbehandeld naar huis gestuurd en ben op 7 februari 2014 voor een week opgenomen in het ziekenhuis met een longembolie. Ik ben op zoek naar mensen die dit eventueel ook hebben meegemaakt. Ik ben erg geschrokken en leef veel met angst waarvoor ik naar de psycholoog ga. Ik heb op FB een site gevonden maar weinig mensen die het nav zwangerschap/bevalling/kraambed hebben gekregen. Ik mag 8 augustus stoppen met de bloedverdunners en hier ben ik heel bang voor...Ik zit op FB op een site van trombose maar daar hebben er al 2 binnen een maand een nieuwe gekregen maar die hadden geen oorzaak. Ik vroeg me af of de kans op een recidief kleiner is als er (zoals bij mij) een oorzaak is. Ik hoop dat iemand me kan helpen! Groetjes Dorianne Ik hoop eigenlijk dat niemand reageerd of ervaring heeft want het is k.t
Hoi ik heb ook een longembolie gehad eind januari. Volgende week woensdag moet ik naar de internist en mag ik waarschijnlijk stoppen met de bloedverdunners. Ik vind dit erg eng en weet ook niet zo goed wat ik ervan moet denken. Dit ga ik ook aangeven volgende week. Waarom ik het zo eng vind is omdat ik alleen wat kuitkramp had en dat bleek dus een flinke embolie. Heb rr verder niets van gemerkt. Ik moet wat dat betreft echt mijn lijf weer leren vertrouwen. Ik heb vandaag het bloedonderzoek gehad, benbecht benieuwd of alles ok is. Wat ik zelf jammer vind is hoe weinig info ik heb gekregen. Ik werd na twee dagen ziekenhuis zo weer naar huis gestuurd met bloedverdunners en dat wws het. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal. Je mag ook altijd een pb sturen.
Hoi, Ook ik ben opgenomen geweest met een longembolie. 4 weken na de bevalling ben ik naar een vervangende huisarts geweest met onwijs veel kramp en pijn in mijn kuit. Mijn eigen HA was vrij en de vervanger stuurde me weg met zweepslag. Hij wist ook niet hoe ik dag opgelopen kon hebben, maar als het echt niet ging moest ik maar PCM pakken. Na een week werd de pijn minder en werd ik weer wat mobieler. Een vriendin van me is fysiotherapeut en had me goed strak ingetapet. Hier had ik baat bij. Totdat ik 4 weken later weer zoveel pijn had en niet eens meer fatsoenlijk kon lopen. Alleen op het puntje van mijn tenen, bij platte voet schreeuwde ik het uit. Dus weer naar de ha, nu wel de mijne. Doorgestuurd naar het zkh en ja hoor, trombosebeen. Fragminspuiten, tedkous en acenocoumarol en ik mocht naar huis. Dag later zit ik in de auto, gek genoeg ging autorijden goed, hierbij minste pijn. Ik voel dat er iets in mijn longen schiet, maar wil niet toegeven. Thuis aangekomen onwijs veel pijn, dus 2 PCM en door. Totdat ik van iemand op mijn sodemieter kreeg die me zowat verplichtte naar de EHBO te rijden. Hele avond onderzoeken en ja hoor, 'u moet zeker een nachtje blijven mevrouw'. Op de afdeling wilden ze me aan de zuurstof leggen, maar dat was niet nodig, ik voelde me prima. Mijn opname was op woensdagavond, uiteindelijk mocht ik pas zaterdagochtend naar huis, toen waren mijn waarden pas twee keer goed. Vereiste om te mogen gaan. Nog een week fragmin gespoten en vervolgens een half jaar bloedverdunners geslikt, ik maart mocht ik hiermee stoppen. Bijna elke week geprikt, mijn waarden waren nooit goed, altijd te hoog of te laag. Maar dat maakte volgens de trombosedienst niet uit. Ik voel me prima, merk wel dat wanneer ik mijn steunkous niet aan heb (sexy tot aan mijn lies, moet hem twee jaar dragen), mijn been wat zwaarder aanvoelt. Aan het eind van de dag is mijn kuit ook stuk dikker dan de andere...
ik heb gelukkig ook geen restklachten.. mijn oppervlakkige tromboflebitis zat op mijn schaambot dus daar komt geen steunkous . maar goed ook denk ik maar whaha vandaag bij longarts geweest het had een duidelijke oorzaak dus de kans op herhaling was zeeer klein. nou dat hoop ik dan maar. 8 augustus moet ik stoppen met de bloedverdunners (knijp hem toch wel een beetje). valt ook allemaal niet mee want ik heb een angststoornis ontwikkeld waarvoor ik naar de psycholoog ga. hoe gaat het nu met je en hoelang is het geleden? en weer opnieuw zwanger zie ik? ben je niet bang? en dan mag je na de bevalling weer bloedverdunners slikken of niet? Groetjes Dorianne
Ik ben een heel nuchter persoon, dus dat is in dit geval heel fijn. Vond ook dat ik niks mankeerde, dat het wel meeviel, terwijl longembolie toch vrij ernstig is... Ik ben vorig jaar juli bevallen, in augustus dus bij vervangende ha geweest en vervolgens in september opgenomen. Een half jaar bloedverdunners geslikt, tot eind maart. Begin april was ik weer zwanger Na de bevalling moet ik inderdaad meteen beginnen met spuiten. Het hoe en wat zal pas bij 32 weken duidelijk worden, maar ik ga dus wel preventief medicijnen gebruiken. Nu maar hopen dat dat helpt.. Wat is tromboflebitis precies??
dat is een ontsteking aan de aderen met stolsel en die gaan NOOIT naar je longen . Die kans is heel klein...maar op advies van mijn vk moest ik de douchestraal erop zetten dat verlichtte de pijn. Ik heb gelijk de massagestraal erop gezet! Ik denk dat daar het stolsel is losgeschoten want massage maakt het los en laat het schieten. Oh dat wist ik pas 2 maanden erna dat massage en teombosebeen geen goede combi is en ik werd niet behandeld . Ik ben dus niet zo nuchter...kun je niet iets naar hier sturen?
Oeiiiii, niet het beste advies van haar dus. Ze zal het ook niet hebben geweten, net als jij. Als ik het goed begrijp ben je bang dat je het opnieuw krijgt zodra je stopt met de bloedverdunners? Ik vroeg de trombosedienst waarom ik überhaupt mocht stoppen na een half jaar, mijn inr-waarde is niet een keer tussen de 2.5 en 3.5 geweest.. Ging van 1.9 naar 4.1 en weer terug binnen drie controles. Maar ze vertelden me dat ik daar niet zo naar moest kijken, voor een longembolie staat een half jaar bloedverdunners, dan is het stolsel zeker opgelost. Mijn inr-waarde zou na stoppen weer dalen naar 1,1, maar dit was normaal en niets om me zorgen om te maken.
ja klopt ik ben bang om het weer te krijgen ja...de kans is zeer klein maar is er wel maar met de oorzaak heel klein. Zoals ik al zei heb ik een angststoornis ontwikkeld. Bang om dood te gaan is mijn grootste angst. Nu weet ik dat we allemaal dood gaan maarnu wil ik nog niet . ik moet zeggen dat het al veel beter gaat maar ben er nog niet
ik stuur je een PB met mijn verhaal, heb namelijk ook longembolien en arteriele trombose gehad... ik ken de angsten ook!
Ik heb vorig jaar na m'n bevalling een trombose been gekregen.. steunkous, fragmin spuitjes en bloedverdunners. In oktober terug op controle geweest en toen was alles weer goed.. maar nu is hij weer terug.. Alleen ben ik er nu veel eerder bij en heb ik nergens last van. Oorzaak is onduidelijk.. ik ben wel geopereerd geweest, 2 maanden geleden maar moest daarvoor al preventief fragmin spuiten.. flink balen dus
dat is wel flink balen dat het terug is, waar ben je aan geopereerd?. heb je je bloed laten onderzoeken? moet je nu levenslang aan de antistolling? heb je na de operatie nog iets moeten gebruiken van bloedverdunners?
Nee heb m'n bloed verder niet laten onderzoeken. Ik heb een maagverkleining gehad en moest toen 2 dagen voor de operatie en 1 maand na de operatie fragmin spuiten. Nu hebben ze gezegd weer 3 maanden en dan terug op controle.. hopelijk niet levenslang dus.. Maar het is weer afwachten! Was er eigenlijk per toeval achter gekomen, want ik had een ontsteking in mijn been en die werd niet minder en toen heeft de huisarts me doorgestuurd naar het ziekenhuis om een echo te laten maken en toen kwam daar uit dat het propje in m'n lies er weer zat maar de ader zat nog niet helemaal dicht gelukkig.
Bah wat een naar idee dat je het weer hebt gekregen zeg! Gelukkig dat ze er achter zijn gekomen. Ik heb nu een half jaar acenocoumarol geslikt en krijgt nu Ascal voor een paar maanden. Daarna word ik wel verder onderzocht, want mijn arts vertrouwt het niet om me er af te halen. Ben echt benieuwd naar een evt oorzaak. Ga jij nu ook proberen om een oorzaak te vinden?
Inr-waardes kunnen ook beïnvloed worden door wat je eet en drinkt. Ik weet de lijst even niet meer uit mijn hoofd maar die zal vast wel te vinden zijn op het internet. Hierdoor schommelen de waardes.
liesjeleentje, vitamine K beinvloed je INR, klopt dat er veel lijstjes zijn waar producten in staan die je INR onder bloedverdunners beinvloeden. missmara heeft je arts ook aangegeven waarom hij het een en ander niet vertrouwd, (denkt hij aan een hartritme stoornis of een bloedstollingsziekte) want het lijkt me nogal een gek idee dat je nu Ascal moet slikken, terwijl je net lekker van die aceno af bent. wel een veilig gevoel misschien dat je toch een soort bloed samenklonter preventie hebt. Ik ben ook helemaal door de molen gehaald omdat ik zowel in mijn arteriele als veneuze vaten bloedpropjes had, maar nu helemaal medicijn vrij. bloedonderzoek kwamen geen afwijkingen uit, en ook alle hart onderzoeken waren goed. Is wel geruststellend als ze die onderzoeken doen, want als alles gewoon klopt, is het dikke pech dat je het toch hebt gekregen. Bij mij denken ze dat het door (de bevalling en daarna) herstart van anticonceptie pil is geweest. Ik mag overigens alles weer, behalve hormonale AC, ook zwanger worden mag, moet na de bevalling dan wel weer bloedverdunners spuiten. hopelijk gaat het bij jullie ook allemaal gewoon goed komen! En die angsten gaan ook echt over! Maar vraag om duidelijkheid bij je artsen, maak een lijstje en leg die voor, al zijn het de domste vragen, als jij het wil weten vraag het! Succes meiden
fijn om jullie verhalen te lezen ik was 38,5 weken zwanger en kreeg echt een vreselijk dik been. verteld tegen de verloskundige dat mijn been dik en pijnlijk was en ik benauwd was maar die ging er niet echt op in. de volgende dag was mijn been nog dikker en vreselijk wat een pijn. gelijk naar de huisarts en die stuurde mij door naar het ziekenhuis. echo gekregen en ja een trombosebeen, ze konden geen scan maken an de long omdat ik zwanger was. na 1 nacht ziekenhuis mog in naar huis. ik moest 2 x daags fracsiparine spuiten. vorige week weer op controle geweest de vaten zijn nog steeds gesloten bij de bekken en in boven been. stolsels nog aanwezig dit moet het lichaam zelf opruimen, of het word bindweefsel. ik moet nog zeker tot december bloedverdunners gebruiken en 1 jaar de steunkous. ook ik ben bang om ooit te stoppen met de bloedverdunners. bang voor propjes die gaan schieten ect ect
TIDO, hoe is het met je? Nog bang? krijg je nog verdere onderzoeken? SAS27 wat rot om te lezen. Hopelijk krijg ook jij langzaam weer een beetje vertrouwen in je lichaam terug. Sterkte!
Hoi, sorry had helemaal niet meer gereageerd. De arts denkt bij mij aan een bloedstollingsziekte. Dus tja, even afwachten. Krijg gelukkig niet zo snel meer blauwe plekken
Als je het niet vertrouwd zou ik een bloedonderzoek vragen. Dit kan pas nadat je bent gestopt met antistolling. Ze kunnen dan kijken of je een stollingsafwijking hebt en dus evt gevoelig bent voor stolselvorming en dus ook herhaling. Misschien kun je het aan de internist voorleggen?
Mismara ik heb vroeger ook een stollingsziekte gehad, ITP. Idiopatische trombocytopenie purpura. Te weinig bloedplaatjes. Had ook overal blauwe plekken en wondjes bleven lang bloeden. Stond wel los van de trombose dachten ze..