Hi ladies, Vandaag ben ik twee dagen voor de tweede verjaardag van mijn kleine held opgenomen met pre-eclampsie. Het ziet er niet naar uit dat ik nog naar huis mag voor spruit nummer twee geboren wordt. Mijn mannetjes zitten nu zonder mij thuis en ik kan me voorbereiden op een kerst in het ziekenhuis. Ik woon in Denemarken met mijn grote liefde, maar op het moment voel ik me toch wel heel alleen. Ik betrap mezelf erop dat ik denk, ach 35 weken is lang genoeg, laat hem nu maar komen... Maar ja dat is onzin natuurlijk... Ik heb geen idee hoe lang het gaat duren, maar de kleine loopt behoorlijk voor op schema, de zorgen zijn niet immens groot. Ze schatten zijn gewicht vandaag op 3050gram. Zijn CTG ziet er prachtig uit en hij beweegt veel. Flowmetingen zijn goed... Meiden, ik wil naar huis... Sorry voor mijn klaagzang, maar het doodt wat tijd... Een verdrietige mamma
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je zo graag naar huis wilt Ik kan je alleen maar heel veel succes wensen! Kijk naar waarvoor je het uiteindelijk doet. Het is voor een erg goed doel. Dat neemt niet weg dat je je eenzaam kunt voelen... Hou vol!
Aaaaah wat rot voor je meis! Kan me heel goed voorstellen dat je naar huis wil ik ken het gevoel heel goed van naar huis willen. Elke keer dat rot moment als je lief naar huis gaat en jij moet blijven. Kop op als de kleine er straks is ben je dit zo weer vergeten ook al voelt dat nu niet zo. Knuf!!!
Ik kan me voorstellen dat je graag naar huis wilt, dit is voor mij de eerste en ik zou er al niet aan moeten denken dit zonder ml te moeten doen. Makkelijk praten misschien, maar kop op, uiteindelijk heb je weer een prachtig kindje in je armen.
Balen zeg, rot tijd om in het ziekenhuis te moeten verblijven! (Al is het natuurlijk nooit leuk) Sterkte!
naja.. hier wel succesverhaal.. ik werd met 32 wk opgenomen, longrijping gehad, hoop medicijnen..meisje van bijna 3 thuis. ik kwam niet meer thuis voor de bevalling, hebben 4 verschillende gynaecologen tegen mij gezegd. was echt behoorlijk ziek.. nier en leverfunctie gingen vlot achteruit. een week later zat ik thuis.. met zooi medicijnen en om de dag controle, maar thuis! tot 38 wk zelfs... maar ik snap het helemaal... succes de komende tijd!
Een hele dikke knuffel. Mijn mannetje is ook jarig over 2 dagen en moet er niet aan denken om dan alleen in het ziekenhuis te liggen.
Wat lief van jullie! Ik hou me vast aan het goede doel, de succesverhalen en de belletjes van mijn liefjes, het komt wel goed Erg lieve reacties, hartverwarmend! Iets minder verdrietig,
Ahhh dat lijkt mij ook echt vreselijk, alleen in het ziekenhuis liggen, feestdagen die eraan komen, mannetje bijna jarig.. Hele hele dikke knuffel!
hoi Picaris wat ontzettend naar. en wat fijn dat je je nu iétsje minder verdrietig voelt! helpt mij ook altijd, dingen delen. ik woon zelf ook in het buitenland en dan mis je je fam meer met dit soort dingen he. ik had eerder dit jaar een mk en miste mijn fam en vriendinnen heel erg! veel sterkte. blijf lekker van je afschrijven. mag ook pb-en als je wil xao
Lieve Picaris , Ik las jouw stukje en dacht jee wat ontzettend moeilijk voor je. Het in het ziekenhuis liggen is al zo naar. Naar dan ook nog jouw kind bijna jarig. Bah wat zul je verdrietig zijn. Ik probeer mee re denken. Misschien iets verzinnen zodat jullie het wel echt samen kunnen vieren? Online prachtige cadeautjes voor hem uitkiezen? Samen taart eten en cadeautjes uitpakken aan jouw bed ? Een filmpje voor hem maken ? Zijn er hulp troepen die gem kunnen afleiden en er voor hem een super dag van kunnen maken? Het zal niet mee vallen maar denk dat jij er meer last van zult hebben dan je kleine man. Je zorgt nu heel goed voor jullie andere kind. Dat is heel dubbel maar dat kan jij alleen. Ik wens je heel veel sterkte met het laatste stukje zwangerschap !
bah wat erg voor je ik moest afwachten of ik voorlopig thuis mocht blijven en ik zat al te huilen bij de gedachte aan de sint en kerst en alle fijne momenten waar ik niet bij zou zijn...ik mocht naar huis maar 23 december terug op controle en als het niet beter gaat moet ik ook blijven.ik hou je op de hoogte . ik denk aan je en hoop maar dat je niet teveel verdrietige stille momenten hebt daar ik zou net hetzelfde denken hoor,35 weekjes is wel goed...dat geef ik graag toe(al is het niet helemaal hoe het hoort...) veel sterkte en praat maar veel tegen ons
Och wat naar, ik heb al twee keer in het ziekenhuis gelegen en wat is dat naar zeg! En dan helemaal met de verjaardag en de aankomende kerstdagen, heb zo met je te doen! Goed doel of geen goed doel, het is gewoon zwaar 'pieieiep' Ik heb al mijn hele zwangerschap een rottijd en om me heen blijven mensen maar zeggen dat het allemaal zo mooi is, en je hebt straks zo'n mooi kindje. Dat geloof ik allemaal best, maar ik vind zwanger zijn echt niet leuk. Je 9 maanden verschrikkelijk voelen zorgt er niet voor dat je je verheugd op wat er aan komt! En die roze wolk is een grijze! En daar ben ik eigenlijk ook gewoon heel erg verdrietig over want ik had me zwanger zijn heel anders voorgesteld. Maar goed, sorry voor mijn frustratie, wil je graag laten weten dat je het echt wel rot mag vinden en je heeeeel veeeeel sterkte wensen!
Herkenbaar! Wat was ik boos en verdrietig toen ik vorige zwangerschap in het zh kwam. Een toen had ik nog niet eens n kleintje thuis. Sterkte!
Ah meid ik begrijp je helemaal! Het is ook zwaar zo n zwangerschap. Hier ook hoor... had me de laatste zwangerschap heel anders voorgesteld. In iedergeval wat meer een roze wolk. Maar ook hier al een paar keer een opname gehad. En ik ben pas 13 weken. En geeft niet dat je je frustratie uit..... hier mogen we lekker klagen en zeuren. Lekker van ons afschrijven.
Dank, had vandaag ook zo'n breakdown bij de verlos. En die zei ook dat er echt veeeel dames zijn waar het echt niet zo soepel gaat, maar dat je dat nooit hoort! En ik ben het zo zat dat je steeds maar ongevraagd te horen krijgt 'geniet er maar van hoor, voor je het weet is het voorbij', en ik zal m'n buikje best missen en het getrappel, maar voor de rest?!! Jij klinkt net als ik, ook steeds uitgedroogd van het overgeven? Hoop dat dat ook minder wordt voor je! Hier ging het overgeven in ieder geval grotendeels over na 17 weken, dat scheelde al iets!