Ik heb net een pretecho gehad, alles was goed maar de navelstreng zat om zijn nekje, toen ik vroeg of dat gevaarlijk was en of hij wel genoeg binnen krijgt dan kreeg ik alleen een vaag antwoord; nee hoor op zich is dat geen probleem. Op zich?!? Heb even naar het ziekenhuis gebeld poli verloskunde waar ik loop en daar werd ik alleen maar ongeruster van, de vrouw aan de telefoon reageerde van; ja dat kan ik zo niet zeggen of het gevaarlijk is of niet, en wat heeft degene gezegd die de echo heeft gedaan vroeg ze, toen ik vertelde dat ze zei dat er op zich geen reden voor ongerustheid is reageerde ze nog steeds van; tja wij weten het niet en daarna zei ze opeens maar ja ik ben geen verloskundige zei ze wat geïrriteerd. Vreemd dat ze me dan niet een verloskundige aan de telefoon geeft of een afspraak voor me maakt maar goed...is dit nou iets wat vaak voorkomt??
op zich niet gevaarlijk nee.. Gebeurd vrij veel. met de bevalling zal je waarschijnlijk ff moeten wachten als t hoofdje eruit is. Dan halen ze de navelstreng van het nekje. Maar zou het de volgende keer ff overleggen met je vk
en als het je niet lekker zit dan bel je de vlk zelf even. Assistenten op een poli mogen ook eigenlijk niets hierover zeggen. Kunnen enkel een advies geven. succes ermee
ja dat dacht ik al, ik vond het alleen gek dat ze niet zei wacht even ik vraag het even na, ik bel met een probleem/vraag en dan moet ze er toch voor zorgen dat ik de juiste persoon aan de telefoon krijg..
Voor zover ik weet kan het zolang de kleine in je buik zit, niet zoveel kwaad en kan de navelstreng ook weer van het nekje af gaan (als je snapt wat ik bedoel). De navelstreng is heel elastisch en soepel, en ook heel erg stevig. Deze wordt niet zomaar afgekneld. Onze Lucas gebruikte de navelstreng in de buik als knijpspeeltje (hebben we op de echo gezien), maar ook dat kon geen kwaad. Voor de bevalling kan het natuurlijk wel een risico zijn, maar zover ben je hopelijk nog lang niet! Idd, bel even met je vk om je gerust te stellen of vraag het op je volgende afspraak! Liefs!
Het kan gebeuren dat de navelstreng zich om de nek van de baby bevindt, dit heet navelstrengomstrengeling, en geeft zelden problemen gedurende de zwangerschap. Tijdens de bevalling kan een omstrengeling, met name als de streng met twee lussen om de hals van de baby zit, een probleem geven bij de geboorte van het kind. De navelstreng wordt dan tijdens de bevalling aangetrokken om de hals. Indien het hoofdje geboren wordt daarom bij elke bevalling eerst gecontroleerd of de navelstreng om de nek zit. De navelstreng wordt er dan meestal afgehaald, en als dat niet mogelijk is alvast afgenaveld voordat de baby verder geboren wordt. Navelstreng - Wikipedia
Het kan in principe niet zoveel kwaad (heeeeeel soms gaat het hierdoor toch mis in de buik, maar dat weet je pas achteraf en daar kunnen ze dan toch weinig aan doen). Ik had het ook bij de pretechto. Onze dochter heeft ALTIJD met d'r hoofd naar beneden gelegen, maar ze vertelden me dat kindjes nog zoveel bewegen en morgen kan hij wel weer normaal zitten. Echter was het bij mijn bevalling wel zo dat op een gegeven moment de hartslag van ons dochtertje helemaal wegviel. Lichte paniek in de verloskamer, snel een knip en het hoofdje werd geboren en onze dochter had de navelstreng flink strak om d'r nekje.... Deze werd eerst losgemaakt van d'r nek voor ze verder geboren werd. Hou hier dus zelf wel rekening mee met de bevalling. Verder kunnen ze nu dnek ik niet zoveel voor je doen.
Ok, ik zal het doorgeven aan de verloskundige en ik kijk of ik weer even de moed bij elkaar kan schrapen om weer te bellen, ik vond de vrouw aan de telefoon niet zo behulpzaam..maar anders vraag ik gewoon of ik meteen een verloskundige aan de telefoon kan krijgen, voglens mij moet dit kunnen toch?
Ik heb onlangs aan de verloskundige hier op het forum een soortgelijke vraag gesteld (of het kindje er wel uit kon als de navelstreng om de nek zat). Die antwoorde toen: "Navelstrengweefsel is gelukkig redelijk elastisch. Hij kan inderdaad om een nekje zitten, gebeurt heel vaak. Een kindje kan er altijd uit. Als het hoofdje is geboren voelt de arts of verloskundige naar de nek van de baby, of de navelstreng eromheen zit. Zo ja, dan haal je hem eraf, als dat niet lukt knip je hem dan al door (na afgeklemd te hebben. Dus het kindje kan er altijd uit!"
Hoi chica... Ik zelf ben geboren met de navelstreng om mijn nek.... hij zat er wel 4x omheen!!! De vk moet even snel handelen op dat moment... maar verder ben ik kerngezond... Spannend meid.... Liefs
Lekkere reacties van die mensen zeg. Ik weet alleen dat het erg vaak voorkomt dat de navelstreng bij de geboorte om de nek zit. Ik las het in mijn bevallingsverslag en schrok, maar toen ik er naar vroeg werd er heel laconiek gereageerd 'oooh dat komt heel vaak voor en is in principe niet gevaarlijk'. Oh oke...
wat zal het een gewroet in je vagina worden als ze dat dan van tevoren moeten doorknippen zeg zo'n navelstreng.....nou ik moet er maar niet al teveel aan denken allemaal en gewoon erop verheugen mijn mannetje te zien, als ik 's avonds aan de bevalling ga denken krijg ik soms echt paniekaanvallen, en overdag valt het dan weer mee, hebben jullie dat ook?
Nee, ik heb niet echt paniekaanvallen voor de bevalling, maar dit is mijn 2e. Bij de eerste ook niet echt gehad, ik dacht altijd maar: heb er toch geen invloed op wanneer, hoe of wat er precies gebeurt, dus ik laat het maar over me heen komen. Enne, gewroet in je vagina, tja... tis toch bevallen he ? Als die baby eruit komt, maakt het je allemaal niet zoveel meer uit hoor! Er gebeurt zoveel in dat gebied tijdens een bevalling. Plus, in geval van de navelstreng om de nek, wordt eerst gewoon het hoofdje geboren, zoals altijd (tenzij stuit...), dan kunnen ze ook redelijk goed bij de navelstreng die om de nek zit. Baby's hebben niet echt een lange nek gelukkig, hihi. Dan kunnen ze hem redelijk eenvoudig 'afwikkelen' zeg maar of losknippen. Omdat die navelstreng zo elastisch is, kan hij best wel wat uitrekken hoor! Geen zorgen, het komt allemaal goed !
Ja het gekke is dat ik die paniekaanvallen meestal in bed heb als ik bijna ga slapen en dan aan de bevalling ga denken, overdag ben ik inderdaad weer meer positief en heb ik zoiets van; ik weet toch niet hoe het voelt, hoeveel pijn het doet dus kan ook niet bang zijn, ik laat het maar over me heen komen. Maar ik heb vaker dat als ik over moeilijke dingen nadenk 's avonds dat ze een stuk zwaarder lijken.. Ik zit me soms druk te maken hoe ik tegen die tijd mezelf goed kan blijven ontharen haha, stom he, omdat ik sommige delen van mijn lichaam niet zo makkelijk meer bereik, en dan denk ik oh ik schaam me rot met de bevalling als het niet allemaal goed bijgewerkt is, ik kan niet eens zonder moeite mijn benen scheren!! Buik zit in de weg...ach ja allemaal minor problems..
Komt denk ik ook doordat je overdag gewoon druk bezig bent met allerlei dingetjes, 's avonds kom je tot rust en dan gaat je hoofd met je aan de haal. Als dat bij mij soms gebeurde (door bijv. de nesteldrang, moet dit nog doen, moet dat nog doen, moet zus nog wassen, moet zo nog strijken, etc), dan ging ik vaak even lekker liggen, hand(en) op mijn buik en gewoon contact maken met de kleine. Volledig concentreren op de bewegingen/schopjes of gewoon je hand tegen het bolletje of het kontje. Dan rustig ademhalen en proberen je lijf te ontspannen. En denken aan iets leuks, helpt ook vaak! Gewoon denken aan hoe het zal zijn als je kleintje er straks is, hoe je geniet van het frummeltje! Die bevalling hoort er nou eenmaal bij en is meestal na hooguit een paar dagen (worst case scenario) echt wel voorbij! En dat ontharen: hihi, dat gaat idd niet zo makkelijk meer nee! Ik heb manlief op een gegeven moment om hulp gevraagd
Ja misschien moet ik dat ook maar gaan doen, manlief om hulp vragen. Weet je wat ik apart vind, ik lees telkens dat je in het tweede trimester de meeste energie hebt, maar ik had juist aan het begin van het tweede trimester veel last van harde buiken, en sowieso dat ik me minder fit voelde en nog steeds vaak hoe ik me in het eerste trimester voelde; geen zin om iets te doen. En nu begin ik juist aan het einde van het tweede trimester meer energie te krijgen! Ik heb al een beetje nesteldrang, en zin om eruit te zijn! Hoe was dat bij jouw vorige zwangerschap?
Ik was soms door de nesteldrang echt niet te houden! We hebben het hele huis op zijn kop gehad en in het derde trimester nog de badkamer laten verbouwen. Ik geloof dat het bij mij idd in de loop van het tweede trimester echt pas kwam opzetten, die tomeloze energie. Het duurt toch even voordat je lijf gewend is aan de hormonen en op een gegeven moment dacht ik 'ieks... er moet nog zoveel gebeuren, paniek paniek!', terwijl het best meeviel, hahaha Nu wacht ik weer op de energieke weekjes , alleen heb ik nu een rondbanjerende dreumes, dat maakt het toch wel anders!
Ja dat zal wel vermoeiend nu zijn zeg met een rondhuppelend kind!! Ik vond de eerste weken al zo moeilijk, ik was niet misselijk maar ik was zoooo erg moe en depri soms, niet depri omdat ik ongelukkig was maar gewoon futloos, geen zin om me leuk aan te kleden, geen zin om het huis schoon te maken, gewoon alleen maar hangen en niks doen. Nu merk ik dat mijn vriend wel blij opkijkt dat ik weer actief wasjes aan het draaien ben haha en opruim, het huis begon echt een bende te worden ook al deed hij ook best veel. Als een man schoonmaakt is het toch niet hetzelfde...althans bij die van mij
Wat betreft de navelstreng, kan natuurlijk heel goed dat je kindje zo draait dat ie er weer af gaat. En dat ze geboren worden met een navelstreng om de nek is volgens mij echt heel gewoon. Bij dat programma 'de bevalling' zag je dat volgens mij heel vaak. En verder, er worden zelfs kinderen geboren met een knoop in de navelstreng... Hoop in elk geval dat de vk je gerust heeft kunnen stellen! Oh, en wat betreft ontharen: dat is echt het laatste waar je aan denkt als je ligt te bevallen En ik kan me niet voorstellen dat de zorgverleners het uberhaupt opmerken