Ik heb gisteren van de gyn te horen gekregen dat als ik weer zwanger wil worden dit niet zonder enig risico zal gaan. Mijn vorige zwangerschap is na 32 weken en 6 dagen geeindigd in een spoedkeizersnede omdat de placenta los liet en de baarmoeder aan het scheuren was (oorzaak onbekend). Resultaat was 2 liter bloed in mijn buik maar wel een hele mooie dochter. Volgens de gyn was het kantje boord geweest voor ons alle twee. Mocht ik weer zwanger worden is het risico best groot (zo'n 15%) dat het weer gebeurd. Mijn baarmoederwand schijnt best dun te zijn en door het litteken op mijn baarmoeder is er kans dat het weer gaat scheuren. Ik zal dan waarschijnlijk in een vroeg stadium veel rust moeten nemen en onder strenge controle komen te staan. En krijg gegarandeerd dan weer een keizersnede en de kans dat het kindje dan weer te vroeg wo5rdt geboren is redelijk aanwezig. Nu wil ik heel graag nog een tweede kindje maar twijfel vanwege dat risico. Ik heb nu al een gezond kindje, ben ik dan niet egoistisch als ik toch dat risico neem? Heeft iemand dit of iets soortgelijks meegemaakt?
ik denk dat je je hard moet volgen want als je het toch graag wil praat je het niet zo snel uit je hoofd begrijp je angst wel. heb het zelf niet meegemaakt maar begrijp dat het een hel voor je was en misschien nog steeds is...succes met je beslissing
ik mocht ook geen zwangerschap meer meemaken meis wel om andere redenen dan jij maar toch op een gegeven moment waren mijn hormonen groter en groter aan het worden ik wilde een tweede mijn klokje bleef maar tikken harder en harder uiteindelijk tegen alle adviezen in heb ik het risico genomen en ik moet zeggen hoewel deze zwangerschap me zwaarder valt dan de eerste ben ik hartstikke blij dat ik het wel heb gedaan en dat ik eerdaags mijn kleintje in handen mag hebben ik ben idd zwaar onder controle bij chirurg gyno en twee fysio's vanaf het begin zie ik ze iedere maand alle vier en heb ook al een heleboel echo's en twee ziekenhuis opnames achter de rug maaaar al met al door de rust die ik moest nemen gaat het goed met de beeb. en hoop haar snel in mijn armen te hebben. succes meis
Dat is best moeilijk. Ik denk dat je je hart moet volgen. Je weet nu wat je hebt meegemaakt, dat was, neem ik aan, vrij onverwacht. Nu kan je je er wat beter op voorbereiden. Aan de andere kant kan een kindje wat te vroeg geboren wordt ook van alles gaan mankeren of het zelfs niet overleven. Ik denk dat je je heel goed af moet vragen of je dat aankan. Zeker een kind wat bijv. gehandicapt wordt geeft heel veel zorgen en dat is wel een risico wat je neemt. Kijk ik naar mezelf nu (en dat is dus rationeel bedacht) dan geloof ik dat alles een reden heeft, ook al kan ik die niet vinden. Ik denk dat ik het wel zou doen. Sterkte met deze beslissing! Linda
Ik heb zelf geen ervaring hiermee maar een kennis van mijn vriend wel, al is het met andere redenen. Hier had de vrouw de eerste zwangerschap ernstige zwangerschapsvergiftiging (HELLP syndroom) en dat kindje is toen te vroeg gehaald en zij was toen bijna overleden. Een tweede zwangerschap werd ernstig ontraden. Die vrouw is toen bewust wel weer zwanger geraakt, haar wens voor een 2e kindje was groter dan haar angst om te overlijden. Helaas is dit dus wel mis gegaan, en is zij overleden aan een herseninfarct als gevolg van problemen met de bloedstolling. Het kindje heeft het wel overleefd, maar haar man is nu dus weduwnaar met 2 kinderen. Ik kan hier zelf helemaal niet over oordelen, maar ik denk dat je wel moet bedenken of het risico het waard is.
We hebben besloten om ons hart te volgenen gaan straks het toch weer te proberen. Er is immers een kans van 85% dat het wel goed afloopt... We gaan in ieder geval de komende tijd hard oefenen