Vanavond nederland 2 23.00: Een Turkse familie raakt in diepe schok als hun enige dochter Bahar op gewelddadige wijze om het leven wordt gebracht voor de ogen van hun twee kleindochters. De familie denkt zeker te weten dat hun voormalige schoonzoon Bahar vermoord heeft. Justitie neemt hem in hechtenis in afwachting van de rechtszaak, die nog lopende is. Door de dood van Bahar is de familie niet alleen hun dochter kwijt maar ook hun kleindochters. Na de fatale nacht zijn zij onder toezicht geplaatst bij een streng islamitisch gezin, waar ze maar eens in de twee weken bezocht mogen worden. Bahars ouders, schoonzussen en broers blijven achter met vele vragen en de pijn dat ze haar niet hebben kunnen redden. Aan de hand van dagboeken en brieven van Bahar probeert de familie antwoorden te vinden op hoe dit heeft kunnen gebeuren. Samen met hen zien we wie Bahar werkelijk was en wat zich in haar hart heeft afgespeeld. In deze pijnlijke zoektocht naar antwoorden ontvouwt zich het verhaal van een fatale liefde. Bahar, is nog maar 15 als ze hevig verliefd wordt op haar Turkse buurjongen. Hij heeft geen verblijfsvergunning, zijn familie zoekt een bruid voor hem. Als ze om Bahars hand komen vragen, weigert haar vader. Zijn enige dochter is te jong en te goed voor deze jongen. In de hoop de liefde te bekoelen, stuurt vader zijn dochter een paar maanden naar Turkije. De jongen en zijn familie reizen moeder en dochter achterna. Onder druk van de familie geeft de moeder daar alsnog haar goedkeuring voor het huwelijk. Wanneer Bahar zwanger blijkt te zijn, stemt ook haar vader met tegenzin in. Bahars huwelijk is niet zoals ze het zich had voorgesteld. Haar man is ontrouw en mishandelt haar vanaf de eerste dag. Bahar is zich bewust van de pijn en schande die ze haar familie en vooral haar vader heeft aangedaan. Uit schaamte besluit ze de consequenties van haar vergissing in stilte te dragen. Ze ontkent de mishandelingen, houdt haar familie op afstand en doet alsof ze gelukkig is, tot het blije masker barstjes begint te vertonen. Bahar is inmiddels moeder van twee dochters en zichtbaar uitgeput. Uiteindelijk ontkent ze niet meer, maar vraagt ze een scheiding aan en durft ze voorzichtig te hopen op een nieuw leven. Haar familie ontfermt zich opnieuw over haar en zorgt dat ze veilig is voor de woede van haar man. Tot die ene fatale nacht waarbij de realiteit alle hoop inhaalt... Nadat de familie haar in Turkije heeft begraven, vinden ze in haar dagboek de hartenkreet Ik heb maar één zonde begaan, ik heb lief gehad.
Ondanks dat het natuurlijk verschrikkelijk is wat er is gebeurd vond ik de docu zelf niet zo heel speciaal.
Mee eens. Het is een vreselijk verhaal, maar de docu gaat eigenlijk niet verder dan het vertellen van het verhaal.
Ik ben hem nu terug aan het kijken en vind het best interessant tot nu toe, heftig zeg wat er allemaal is gebeurd
Vond het ook niet heel interessant, hoewel het natuurlijk verschrikkelijk is wat er met Bahar is gebeurd.
Wat een verdriet, gaat door merg en been tijdens het kijken. Verschrikkelijk, dit wens je geen enkele ouder toe. Ben wel benieuwd of de familie de kleindochters ooit terug krijgt, hoop het wel voor de ouders van bahar, dat is hun enige wens nu.
Vandaag was toevallig het hoger beroep, 1 dag na de uitzending Omroep Brabant: Nieuws, Sport en Evenementen Hier kun je trouwens de hele uitspraak van de rechtszaak van toen lezen: Uitspraak Bahar Bucakli - Moordzaken.com
18jr cel is nog te weinig voor die kl**%tzak. Harteloos moet je zijn om voor de ogen van je kindjes hun moeder 22x (!!!) neer te steken. Levenslang had hij in Turkije gekregen, als hij het daar had geflikt. Dat meisje (8jr) in de auto op terugweg naar het pleeggezin, die tranen zo ontzettend zielig zo jong maar ook direct volwassen om hetgeen wat ze hft meegemaakt in haar jonge leventje...
Die verklaringen van de dochters, echt door merg en been wat die kindjes hebben moeten meemaken, en nu nog.. Vreselijk als je dat leest
Kippenvel... En ik kan het niet aflezen, die details vreselijk wordt je naar van. Laat staan voor die jonge meiden die dit in levende lijven hebben meegemaakt, te erg.
Ik heb het gisteravond teruggekeken, en ik vond het hartverscheurend.... Zoals dat meisje achter in die auto, bij oma en opa, zat te huilen (zonder geluid)...kreeg zelf een brok in mn keel. Ik hoop echt dat die meiden bij opa en oma mogen gaan wonen. Zoals ook verteld werd dat de namen van die meiden veranderd werden....hebben ze al niet genoeg meegemaakt? Ik vond het echt erg...het verdriet voelde je gewoon..
Ik vond het heel aangrijpend om te zien. Het verdriet is bijna tastbaar. En ik vind het eigenlijk onaanvaardbaar dat de kindjes een andere voornaam gekregen hebben.
Geen woorden voor.. Ik heb echt tranen gelaten.... Echt zielig voor het meisje in de auto, ik hoop dat ze snel terug mag naar opa en oma, want daar horen ze!