En ineens is het zover. Alles is tegenwoordig "nee". Gaan we dit doen: "nee", gaan we naar buiten: "nee", gaan we boodschappen doen: "nee"! Mijn zoontje wordt in april 2 en heeft het woord "nee" ontdekt. Ik word er af en toe simpel van, maar het hoort erbij. En zijn eigen willetje is ineens ook veel sterker aanwezig. Als hij een koekje wil om 9.00 in de ochtend en mamma zegt: nee, dan is het huis te klein. Gillen, brullen..pfoee. Lijkt wel of ik ineens een heel ander kind heb. Herkennen jullie dit? Zou fijn zijn om wat reacties te ontvangen zodat ik weet dat dit erbij hoort
Ja heeeeeeeel herkenbaar, 1 van onze jongens doet het ook. Om gek van te worden hij zegt alleen maar nee. Ik laat hem maar gaan, gaat vast wel weer over.
Hier ook... en volgens mij heeft hij er zelf nog het meeste last van. Hij zegt op alles 'nee', maar hij bedoelt vaak 'ja' en zit dan echt zichzelf in de weg. Ik vind het wel sneu voor hem en stel hem tegenwoordig weinig vragen meer, ik stel gewoon voor wat we gaan doen. Dus niet: zullen we naar de trein gaan kijken? Maar: kom, we gaan naar de trein kijken! Dat werkt wel
Ha ha, en om maar erg positief te zijn: Dit duurt zeker tot eind 3 ( Isabella wordt over ongeveer 2 maanden 4) en nu wordt het iets minder erg. Succes (geintje )
herkenbaar hoor!!! Jill is nu 2 jaar en 2 maanden en gaat sinds 2 maanden naar de peuterspeelzaal en sindsdien heb ik een ander kindje!!! zowel goed als minder goed ook alles is NEE maakt niet uit wat je vraagt echt alles is nee... wordt je soms best wel moe van he?! en dan idd boos worden als ze toch iets moet doen van mij. Gelukkig maakt ze er niet zo heel groot drama van (meestal dan he?! in een winkel natuurlijk wel he.. fijn) . ik negeer het meestal gewoon en ga er niet verder op in. behalve als ik haast heb. dan wordt ik echt eventjes boos op haar. of ik zet haar in de gang voor 2 minuten. maar goed, echte overlevingstips heb ik niet voor je maar die twee ochtenden psz scheeld wel in mijn geduld
Herkenbaar! Maar als hij zo'n dag heeft, vraag ik hem niks, dan vertel ik het hem, en dan is het wel wat minder. Ik vraag hem al weinig, maar als hij dus zo'n dag heeft dan is het niet van, gaan we naar buiten, maar dan is het We gaan naar buiten! Niet van wat wil je op brood, je mag kiezen uit 2 dingen. De kans op nee verkleinen, werkt hier dus wel. Tuurlijk krijg je dan nog een nee, logisch
Herkenning! Hier is ze nog niet eens 18 maanden en het ge-nee is niet van de liucht! Net als "ikke doe". Mevrouwtje heeft besloten dat ze gewoon tegen alles in moet én dat ze zoveel mogelijk zelf wil doen, zoals haar kleren uitzoeken ( ja echt...en ik maar denken dat dat nog wel eventjes zou duren!) Ik heb begrepen dat ze qua sociaal-emotionele ontwikkeling wel voorloopt. Nou...als dit een symptoom is, ben ik echt héél verheugd :s