Aaaaah ik word gek!! Het is echt alleen maar nee! Ik probee consequent te blijven maar dan sta ik de hele dag naast der..... Voorbeeld ik zeg loop maar naar boven Antwoord: nee. Twee keer herhalen, twee keer nee en gaat gewoon op de trap zitten en kijkt me lachend aan.... Wat moet ik dan? Af en toe wil ik gewoon toegeven en der oppakken om naar boven te dragen, maar hoe snel hebben ze dit door? En slaan slaan slaan, zichzelf, popjes, papa, mama, boekjes alles wat ze tegen komt slaat ze. Slaan is not done, maar moet ik zo consequent zijn dat ze nergens op mag slaan? Wie heeft advies?
Mja hier met de trap op... Pakte ik dr bij 1 arm en liepen we samen naar boven. Op het moment is het effectiever door zelf naar boven te gaan... Dan volgt ze vanzelf al huilend dat ze een hand wil. Maarja.. Onze trap is daar dan ook gewoon breed genoeg.
Oh en wat betreft slaan... Tja lastig. Ik ben niet zo van als je wil slaan pak je maar een kussen.... Dat vind ik eh tja... Raar Maar wellicht als je kind het echt anders niet kwijt kan.. ? Hier wordt gewoon niet geslagen. Ons niet, de katten niet, een ander niet en ook speelgoed gaat stuk als je er mee/op gaat lopen slaan. Maar wij hebben een heerlijk rustig meisje dat als ze al ergens op slaat... Dat meestal niet doet omdat er iets echt dwars zit. (dat uit zich meer in boze buien en heel brutaal zijn we inmiddels achter)
Bij Sil werkt het altijd heel goed om bij dat ge-nee te zeggen: prima, dan ga ik alleen/doe je het niet. Iets in die geest. Er gewoon geen punt van maken, maar doen alsof het je gewoon niks kan schelen of hij het wel of niet doet. Op de 1 of andere manier vindt hij het dan ineens belangrijk om wel te doen wat ik wil. Zo gek, maar ben er erg blij mee Als hij tegendraads blijft, dan gaat hij gewoon onder de arm en negeer ik hem verder, maar dat is echt laatste redmiddel en haast nooit nodig, gelukkig. Slaan zijn wij heel consequent in: slaan mag niet. Niet tegen mensen/dieren, maar ook niet tegen dingen. Dat vonden wij het duidelijkst en werkt goed, want hij weet inmiddels heel goed dat het gewoon absoluut niet mag. Soms nog wel een impuls-controle-probleempje, maar dat is echt een zeldzaamheid. Ik denk dat we in totaal echt maar 2 of 3 weken heel veel aandacht hebben hoeven besteden aan slaan. Viel mij alles mee.
Oke, dus consequent zijn in alles. Niet slaan is ook helmaal niets slaan. En dan soms denk ik maar gewoon niet reageren op t nee zeggen. En doen alsof t niet belangrijk is, kan ik zeker ff uitproberen. Pppfffff opvoeden is soms best moeilijk!
Hier helpt het goed om gewoon dingen te vragen aan haar. 'ga je mee naar boven' als ik gewoon naar boven moet en ze eventueel ook wel even beneden mag blijven. Anders 'we gaan naar boven, wil je alleen lopen of aan het handje'. Hier wil ze nl. regelmatig getild worden naar boven maar dat trek ik niet meer. Nu hadden we de compromis dat ze overdag zelf moet lopen en papa haar s avonds naar boven tilt. Maar die is nu s avonds aan het werk dus dat is niet handig. Maar bleek dat ze ook wel aan het handje naar boven wil lopen dus daar kiest ze nu meestal voor. Commanderen werkt hier gewoon niet, daar krijg ik alleen maar 'nee' op terwijl als ik het gewoon vraag, we een heel eind komen. Of we maken er een spelletje van, of ik stel er iets tegenover bijv. dat we na het opruimen (wat we dan samen doen) iets leuks gaan doen ofzo. Wat betreft slaan, hier mag ze geen mensen en dieren slaan maar als ze graag wil slaan, mag ze best even op de bank slaan ofzo. Maken we er een spelletje van en is het zo weer over. Inmiddels heeft ze ook wel door dat het zeer kan doen als ze slaat en zegt ze nu heel lief 'sorry mama' en aait ze me over m'n rug. Ook als ik me zeer doe ofzo, krijg alleen nog niet goed uitgelegd dat het niet altijd haar schuld is. Overigens komt het slaan hier nog heel weinig voor, hebben we al wat eerder gehad en een weekje ofzo. 't Gaat nu soms wat per ongeluk heb ik het idee en is dan ook gelijk weer klaar.
Helpt het om het omgekeerde te zeggen: "jij gaat niet de trap op". Hier werkt dat perfect, mijn zoon wilt gewoon het tegenovergestelde van wat ik wil. Wat betreft het slaan, zou ik iets zoeken waarbij ze haar emotie wel kwijt kan.
als ik weet dat het antwoord 'nee' is, dan stel ik geen vraag, maar zeg ik wat we gaan doen. wanneer hij niet luistert (hij krijgt 3 kansen), dan geef ik hem 2 opties. in dit geval: ga je zelf naar boven, of moet ik je dragen? (moeilijk he, wij zitten er ook midden in en soms is hij zooooo irritant bezig... mijn vriend kan dan makkelijker hem afleiden met een spelletje/grapje, maar daar heb ik niet altijd zin in en ik vind dat het ook niet altijd op zo'n manier opgelost kan worden). wat betreft slaan: wij berispen hem heel streng, houdt hij niet op, dan mag hij in de hoek staan.
Hier ook. Als ze niet mee naar boven willen dan ga ik alleen .. en dan roep ik heel hard terwijl ik op weg naar boven ben: 'Mama gaat nu lekker slapen .. dahaaaaag' Werkt erg goed. Want dan willen de mannen ook ineens naar boven! Wat betreft slaan, dat is hier ook uit den boze! Hier dus ook 2x waarschuwen (en ze weten het dondersgoed!) en bij de 3e keer is het in de (vreselijk saaie) hoek...
mja dat omgekeerd vragen doen wij heus ook weleens maar over het algemeen wil ik gewoon dat ze doet wat wij vragen. daarentegen vraag ik het wel op de manier waarvan ik weet dat hij het effectiefst is.. bijv vragen als iets een vraag is.. en het vooral ook niet vragen als iets geen vraag is. dus niet "ga je mee naar boven?" maar "kom, we gaan naar boven want het is bedtijd."
Dat 1e werkt hier dus niet. Net zoals in een winkel ofzo, ik kan gerust doorlopen maar hoef niet te denken dat ze dan alsnog achter me aan komt. @Saskia, als ik wil dat ze naar boven gaat, dan vraag ik dat idd ook niet, maar zeg ik bijv 'kom, we gaan naar boven toe, loop jezelf of geef je mama een handje?' Dan heeft ze toch nog ergens een keuze in terwijl ze wel naar boven gaat.
Oh, dat is balen .. Hier raken ze al helemaal in 'paniek' als ik in de winkel even hun hand los laat! Dus die blijven netjes bij me ... gelukkig! Dus ja, als ik, na meerdere keren zeggen dat we naar bed gaan, hun nog niet mee naar boven krijg (en ik ga ze dus niet tillen! ) dan ga ik zelf maar ... gegarandeerd dat ze dan meekomen!