Hallo, Hoe krijg je het 'gillen' uit een peuter van twee (en ik zeg nee)?? We worden er zo langzamerhand he-le-maal gek/simpel van. Hij gilt als hij in bed ligt, niet huilen, maar gewoon gillen. ´s Ochtends vroeg, maar net zo goed ´s avonds laat. Hij vindt het leuk. Hij gilt als iets niet lukt. Hij gilt als hij buiten speelt en het gaat niet zoals hij wil. Hij gilt zomaar vanuit het niets om niks. Wat wij tot nu toe o.a. hebben gedaan: - negeren (maar op gegeven moment gaat dat niet meer, want buren zijn ook buiten of hij gilt z'n zusje wakker) - 1x waarschuwen en dan in de hoek - hem alternatief geven/leren "Niet gillen, maar gewoon vragen 'Mama, wil je me helpen?'" (die vraag kan hij best stellen als hij dat wil) Nou ja, zoiets. Het zal ook wel weer een fase zijn, maar pfff!! deze fase vind ik wel erg lang en vermoeiend...!! Groetjes, Hanna
Hier wordt er ook veel gegild, maar dan in zijn spel. Hij speelt een tijger, doet alsof hij takel is. Gilt ook zijn zusje wakker. We vragen hem of hij zachtjes wil gillen, of hij dat kan? Vindt hij dan even wel interessant om te doen. Maar als het echt vervelend wordt mag hij even in de gang staan gillen. Als hij klaar is met gillen, komt hij er dan weer uit. Dan is het voor even rustig in huis.
Ik zeg mijn mannetje dat hij zachter moet doen. Dan vraag ik echt even zijn aandacht: Hij moet mij aankijken en antwoorden op wat ik zeg. Als hij dan, op een uitdagende manier, toch doorgaat, dan moet hij op de gang gaan staan en vertel ik hem opnieuw wat ik van hem verwacht. Hij krijgt weer een kans, gaat hij door: Weer op de gang. Etc. Ik blijf zelf heel koelbloedig en duidelijk naar hem. De lol is er dan snel af. Wat ook nog wel eens helpt is als ik dan juist op een fluistertoon ga praten. Dat vindt hij dan reuze- interessant en gaat meedoen.
Ik kan ook heel koelbloedig zijn en het lang volhouden, maar ons zoontje kan dat blijkbaar ook. Voor hem is de lol er niet snel af... Maar dat van die fluistertoon kan ik hier ook wel eens gaan proberen.
ik ben er bij onze jongste super allert op geweest. onze middelste met adhd maakt zo ongelooflijk veel herrie en daar zat ik echt niet nog eens op te wachten. ik heb alle gezinsleden nu stevig onder de duim dat ze zelf ook op hun volume ( en taalbegebruik ook) letten en zodra de jongste druk wordt en meer kabaal gaat maken wijs ik hem erop, tot nog toe werkt het als een trein. ik kap het dus al af voordat hij echt gilt. maarja, dat doe ik dus al vanaf kleins af aan. ik denk niet dat het nu nog zal werken maar je kunt het proberen natuurlijk. en vooral zelf ook het goede voorbeeld geven.en met meerdere jonge kinderen in huis wordt het ook wel lastiger die steken mekaar ook nog eens aan natuurlijk. maar zoals ik dus zei, van begin af aan er flink op zitten en zodra het wat harder gaat meteen corigeren en terug rustig laten worden.ik merk ook dat het enorm meespeeld wat hij eet. als hij suiker heeft gehad of een peer bijv dan wordt ie meteen veel drukker.
Mja, dat afkappen doen we hier toch ook wel. Behalve als hij in bed ligt, dan is het volgens mij alleen maar een vorm van aandacht trekken.
hier is t ook maar ja de broertje van 10 maand krijst ook dus ja leer da mar eens af, da bij hem is op speelse manier <
Hier ook zo'n giller, maar nu hij beter kan praten gaat wordt het steeds minder en als hij het wel doet is het meestal een teken dat hij pijn heeft (later blijkt vaak dat er een kies doorkomt of hij bleek oorontsteking te hebben)
Uit proberen te leggen dat het pijn doet aan mama's oren en dat de buren dan wakker worden als hij gilt? dat hielp hier namelijk heel goed, duurt wel even maar toen 'begreep' hij het wel. En natuurlijk wanneer hij niet gilde maar bv. iets netjes vroeg, enorm prijzen daarvoor.
Mijn twee zoontjes doen het ook allebei heel erg, vooral als ze ruzie maken (wat nogal veel voorkomt). Oudste zit sinds kort op school en daar leren ze blijkbaar te zeggen: "Ho, stop, dat wil ik niet" met de hand omhoog, als iemand iets doet wat ze niet willen. Dat probeer ik nu thuis ook in te voeren. Ik ben er vorige week mee begonnen en het heeft nu al succes. Ik hoor het ze soms al vanzelf zeggen. En het leuke is dat het nog werkt ook, de ander stopt dan veel sneller met wat hij doet dan wanneer ze gillen, dus ze zien zelf ook dat dat beter is. En verder, als ze tegen mij gillen, krijgen ze zeker niet wat ze willen. Ik ben geen huisslaaf, aan mij kun je netjes iets vragen, dan geef ik antwoord, anders zeg ik niks en loop ik weg. En als anderen er last van dreigen te hebben, dan mogen ze in de gang of wc verder gillen. Dat werkt ook wel aardig, hoewel ze toch wel vrij luidruchtig blijven. Maar goed, het zijn sowieso wel twee vrij drukke kinderen, dus het zal ook wel een beetje bij ze horen. Zolang anderen of ikzelf er geen hoofdpijn van krijgen, probeer ik me er ook maar niet teveel aan te storen.