Was door me startpagina aan het scrollen op Facebook. Toen ik deze foto zag, waren me eerste gedachte, mooi foto, wat lief. Tot ik de kop las, en dacht omg wat erg. Na het verhaal te hebben gelezen, en ik hun Facebook pagina door klikte, zag ik van allemaal mama' die respect hadden voor dit stel, en ook hun eigen foto's deelden Er stond een stukje over een kindje dat was dood geboren, omdat de navelstreng om haar/zijn nek heen zat. Dat kan iedereen gebeuren, ook ons . Het spookt in me hoofd, dat ook al is je 20 weken echo oké. Dat het geen garantie geeft dat er niks meer fout kan gaan. Nu was ik sowieso al voorzichtig maar het idee dat je thuis kan komen met niks, je de babykamer in kijkt en een enorme leegte voelt, is nogal eng. Blee had het helemaal niet moeten lezen, ben je toch nieuwsgierig en kan je er beter tegen.. Massaal respect voor emotionele foto's van doodgeboren baby - AD.nl meer dames die geraakt worden door dit soort berichten van buiten af, of misschien van vrienden die het hebben meegemaakt?
Ik heb het zelf ook gelezen en de foto's bekeken. Vind het heel mooie en serene foto's in contrast met het grote verdriet. Elke echo denk je dat je een stap dichter bent bij wat zekerheid maar zo zie je maar dat niks zeker is. En dat maakt me reuze onzeker. Er kan zoveel gebeuren. Een koppel in onze omgeving had een aantal mooie echo's en bewegend baby'tje tot opeens bleek dat het kindje verschillende afwijkingen had dat van nooit was opgevallen. Hebben dan beslist om het kindje geboren te laten worden en ze hebben samen afscheid genomen. Ik dacht altijd, na die eerste 12 weken zal ik wel wat zekerder worden. Nu hoop ik na twintig weken... Maar ik vermoed dat ik pas echt zal geloven dat het kindje gezond is wanneer ik het in mijn eigen armen mag vasthouden. En dit laatste nog maar da's voor mij een heel persoonlijke mening: doordat je zoveel bronnen hebt van informatie hoor je soms een beetje teveel. Soms maak je jezelf hierdoor onnodig veel zorgen terwijl heus niet alle onheil jezelf ten beurt zal vallen. En toch, één keer je zoiets gehoord/gelezen hebt, laat het je niet los... Op sommige vlakken zou het beter zijn dat je de dingen wat meer zou ondergaan, en soms dan weer niet.
Vreselijk dat soort dingen, kan mij echt wakker houden. Vind het heel verschrikkelijk voor de mensen die het overkomt, maar de gedachte dat het ook mij zou kunnen overkomen, daar kan ik met vlagen echt van in paniek raken. Probeer er maar niet teveel aan te denken, en als het even kan probeer ik dit soort dingen ook maar niet te lezen. @Dorien, denk dat jij helemaal gelijk hebt, er zijn tegenwoordig gewoon teveel bronnen van informatie. Je krijgt alles mee, en dan laat het je niet meer los, terwijl de kans dat het gebeurd misschien echt maar belachelijk klein is. Maar tegen beter weten in klik je soms toch op dat soort linkjes...
Collega'tje is het overkomen. Beebje werd met 33 weken wel erg stil. Overleden in de buik. Hoogstwaarschijnlijk verhangen in z'n eigen navelstreng. Was een groot kind, dus na de bevalling hadden ze als het ware een voldragen kind in hun armen. Denk er ook nu, bij mijn derde zwangerschap, weer heel veel aan. We houden ons vast aan kloppende hartjes bij 7 weken, de nekplooimeting/combinatietest met 12 weken, de 20weken echo, de groeiecho... En denken dat alles 'goed' is. Maar garanties zijn er nooit. Ook niet als je kindje wel levend geboren wordt. Het krijgen van een kind blijft een wonder. Dat realiseer is me dagelijks weer.
Wacht maar tot je kindje er is.... dan kan er pas veel gebeuren! Jammer genoeg draait het ouderschap veel om angst! Ziekte, stikken, verdrinken, vallen, aangereden worden, ontvoerd worden Moet ik doorgaan?
Fijn om te lezen dat het meerde dames wel wat doet. Tuurlijk als je kindje er is kan er nog zoveel mis gaan. Maar dat is weer een volgende stap. Het belangrijkste is dat het gezond geboren word. Dat dit niet voor iedereen vanzelf sprekend is, moet verschrikkelijk zijn je gunt iedere vrouw een gezond kindje. Als ik dit vergelijk met bijvoorbeeld 4 handen op een buik (progamma) Waarvan ik soms denk, je bent geen kind waard. Maakt me dat weer boos van binnen. ( wie ben ik om te zeggen dan ze het niet waard is) het is de manier op ze zich dan gedragen. roken drinken en toch wel een gezond kindje voor hun? zo niet logies soms... Grrr
Helaas heeft mijn zus haar dochtertje verloren na 11 dagen geleefd te hebben. Een zorgeloze zwangerschap werd ineens een kritieke door hellp. Dat is nu 14 jaar geleden, ze wisten er toen zo weinig van dat mijn zus ook bijna gestorven is omdat ze haar te lang door lieten lopen. Van kennissen is het kindje met 37 weken overleden in de buik. Ik heb zelf hellp en pre reclampsie gehad. Ik heb altijd bij al mijn zwangerschappen angst gehad, totdat ik mijn kindje levend en wel in de armen had. Ik haat zwangerschappen en zou het liefst de hele dag aan de echo, ctg of mobiele doppler hangen. Door wat mijn familie, vrienden en ik hebben meegemaakt geloof ik niet meer in de mythe dat je kidnje lekker veilig in je eigen buik zit.
Mij is het afgelopen jaar zelf overkomen. Met 40 weken begonnen de weeën en 2 uur voor hij is geboren konden ze geen kloppend hartje meer vinden. Altijd goede echo's gehad en er bleek nooit wat aan de hand te zijn. Garanties zijn er inderdaad nooit. Je krijgt tegenwoordig inderdaad alles mee door de vele bronnen van informatie die er zijn. Zeker hier op zo'n forum. Dan lijkt het wel of er bijna niemand meer spontaan zwanger word en er niemand meer rondloopt die geen miskraam heeft gehad. Gelukkig is de kans nog steeds zo klein dat er zoiets gebeurd. Daar hou ik me nu ook maar aan vast. Hier in Nederland heb je gelukkig ook stichtingen die foto's komen maken als je kindje doodgeboren is. Een paar uur na de bevalling was ze er al (zelfs op zondag). Hij was toen nog niet de koeling in geweest dus ik heb echt foto's van hoe hij er net na de bevalling uit ziet. Een baby waarvan het net lijkt of hij slaapt, maar helaas nooit wakker wordt.
Ik denk dat je niet helemaal lekker bent als je naar dit soort dingen kunt kijken zónder dat het je iets doet. Fijn ook, zo'n topic bij 'Zwangerschap', terwijl hier tig meiden zijn voor wie dit de grootste angst is, die door dit soort berichten lekker gevoed wordt.. Iedereen valt over een topic onder 'Zwangerschap' over MH17, maar we kijken wel met z'n allen naar foto's van doodgeboren kindjes.. Ik snap ook niet dat, als je je er zelf zo naar van gaat voelen en vind dat je het eigenlijk niet had moeten lezen, wel wilt delen met alle mede-zwangeren.
Er staat sowieso niet dat je moet kijken ofwel? Ik weet dat er gewoon meerdere dames zijn die dit misschien ook op hun Facebook voorbij zien komen. Het is niet eens dat je het moet lezen zoiets gaat gewoon. Het is niet dat ik zeg ik heb in de vlindertopic gekeken en ik voel me naar.... Het raakt me gewoon, en het blijft special dat er gezonde kindjes geboren worden. Maar dat het ook niet zo kan zijn. Mogen de negatieve verhalen dan niet gezien worden?
ik heb even gekeken naar de link en de links in die link en kon niet meer verder kijken, misschien totaal egoistisch van mij, maar ik kan dat nu echt niet, ik ben bang dat ik vanacht niet kan slapen omdat ik dan angsten heb normaal zal ik er tegen kunnen maar nu niet, sorry ik wil hier niemand mee beledigen die zoeits verschikkelijk heeft moet mee maken bij haar zelf of familie en troost biedt uit deze topic, sorry maar ik kan het nu niet bekijken
Pff heftig.. Of dit inderdaad de plek is om zo'n topic te plaatsen vraag ik me ook af..? Ja tuurlijk, er zijn geen garanties op een gezond kind. Een vriendin van mij is haar kindje verloren aan wiegendood toen het 3 maanden oud was. Het is vreselijk tragisch.. Maar eerlijk gezegd probeer ik hier niet aan te denken nu voor mij de bevalling nadert.
Wat je zelf zegt; je moet het niet lezen, maar dat gebeurt gewoon. Hetzelfde als wanneer je langs een plek rijdt waar een ongeluk is gebeurt; je weet dat je niet moet kijken, maar het trekt toch je ogen. Dat is hiermee precies hetzelfde. En ja, dan vind ik dit subforum een behoorlijk ongepaste plek om het daar over te gaan hebben en de link te delen. Als je het zo graag onder de aandacht wilt brengen, zet het dan bij 'Nieuws' of in de 'Vlinderlounge'.
Zal het beheer vragen of hun er een beter plekje voor hebben. zal sowieso de link weghalen, raad iedereen aan om dan niet t AD te lezen.
Ik heb twee kindjes verloren. Beide werden ze te vroeg geboren en zijn ongeveer een uurtje na de bevalling overleden. Ik weet dus heel goed wat er allemaal kan mis gaan tijdens de zwangerschap. Toch moet ik dit soort berichten op veel momenten ook echt vermijden anders raak ik in paniek. En ik moet mijzelf eraan herinneren dat ik en andere vrouwen die een kindje verliezen tijdens de zwangerschap alsnog hele grote uitzonderingen zijn. Want 99% van de zwangerschappen gaan na 12 weken gewoon goed. Maar ik vind het altijd heel "mooi" om foto's te zien van overleden kindjes. Zij mogen niet vergeten worden.