Carrirevrouwen vaker kinderloos | nu.nl/economie | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl Voor ons vanzelfsprekend, maar voor de mensen die het landelijke beleid uitstippelen helaas nog niet. Laatst nog die "taskforce" die is ingesteld om er voor te zorgen dat vrouwen fulltime gaan werken. Uit het onderzoek blijkt dat 80 procent van de kinderloze stellen niet bewust heeft gekozen voor kinderloosheid, maar dat het er, m.n. door carrière, niet op tijd van is gekomen. Men dacht dat kinderloosheid meestal een bewuste keuze was of doordat het biologisch niet lukte, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Triest dat daar een onderzoek voor nodig is, maar wel goed dat er nu cijfers zijn om het tegendeel aan te tonen. Weg met die onzinnige taskforse!!!! Overigens: carrièremannen hebben juist meer kinderen, blijkt uit datzelfde onderzoek. Vast omdat hun vrouwen door de carrière van hun man minder kunnen werken, maar dat vertelt het verhaal niet...
Het is geen kwestie van 'weg met taskforce' naar mijn mening. Er moet iets structureels veranderen in de ideeen en denkbeelden van ambitieuze vrouwen. Fulltime werken en carriere maken zijn niet 1 ding. Er zijn vrouwen die gedwongen fulltime werken, maar niet omdat ze zo graag carriere willen. Carrière vrouwen moeten inzien dat het uitstellen van kinderen consequenties heeft. Dat je ook carrière kunt maken als je eerder aan kinderen begint, maar vooral dat je kansen steeds kleiner worden als je steeds langer uitstelt. Er moet meer informatievoorziening komen over deze kwestie. Jonge ambitieuze vrouwen kunnen zich overigens verzamelen op JAMOEDERS, website voor jonge, ambitieuze moeders!. Een tegenhanger van het late ouderschap onder ambitieuze vrouwen. Ik vind het een goed initiatief
Als je geintereseerd bent over het onderwerp van carriere vrouwen die (te) laat hun biologische klokje horen tikken. En hoe we hier gekomen zijn dan kan ik je het boek: "Wie wil er nog moeder worden?" van Christien Brinkgreve En E. Velde warm aanbevelen. Opent n mooie (om niet te zeggen) fraaie kijk op de in de jaren 70 verworven sexuele "vrijheid" van de vrouw Christine Brinkgreven is feministe en hoogleraar Sociologie en E. Velde is een hoogleraar gyneacologie. Vond het een interesant boekje. Is dat forum ook voor oudere moeders die vroegah jonge moeders waren en hebben durven kiezen?
"De promovenda vindt dat er iets gedaan moet worden aan de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt in combinatie met het krijgen van kinderen." Alsof het niet krijgen van kinderen door carrierevrouwen iets ergs is wat bestreden moet worden. Als mensen er niet bewust voor kiezen om kinderen te hebben omdat ze bezig zijn met andere dingen in hun leven is dat prima in mijn ogen.
Mee eens! Maar bij mij was het wel echt een kinderwens op "jonge" leeftijd die hielp om vroeg met kinderen te beginnen. Daarbij een stabiele relatie en materieel gezien ook een goede basis. En ik heb nu een goede baan, al is de combinatie best heftig vind ik. Vooral het ambitieuze carriere gevoel hebben en kunnen handelen daarnaar door het drukke leven is moeilijk.
Dat volgt daar toch niet uit? Het gaat hier om vrouwen die hun kinderwens dusdanig uitstellen, dat het al te laat is. Vaak omdat ze de mogelijkheden tot combineren niet inzien vanwege werkgevers die het not done vinden als een vrouw met een hoge positie een kind krijgt. Ik ben het dus eens met de promovenda.
Toen de pil geintroduceert werd, werd er gezegd dat je dan zelf kan uitmaken waneer je kinderen kreeg. Dat dit uitstellen niet zonder grenzen is werd er niet bij verteld. En nu nog denken mensen het maar te kunnen uitstellen tot ze eindelijk zover zijn dat ze hun leven op orde hebben. En dan blijken ze 42 te zijn (ik noem maar even een leeftijd hoor!) en niet of nauwelijks meer vruchtbaar. Maar de kinderwens blijft. Dan zou je kunnen zeggen nou dan ga je toch in de vruchtbaarheids behandelingen. Maar eitjes raken op in tegenstelling tot zaadcellen. En als je geen eitjes meer hebt dan is het over. Met als gevolg dat veel van deze vrouwen dus geen kinderen meer kunnen krijgen en zwaar depressief worden. Zoals Yukl zegt het is een kwestie van beter voorlichten van de vrouwen. Maar misschien toch ook het omslaan van de gedachte bij werkgevers dat het niet EN EN kan. Sowieso moet de overheid heel anders naar het werken van vrouwen kijken als naar t werken van mannen. Want ook al horen we dezelfde kansen en rechten te krijgen we zijn in beginsel niet het zelfde. Maar goed dat is weer n heel ander verhaal...
Ik denk wel dat vrouwen die graag hun carrière willen behouden, gebaat zijn bij een man die ook een soepele werkgever heeft. Mijn man kan bijvoorbeeld thuis werken wanneer het nodig is, wat mijn positie op de arbeidsmarkt weer versterkt. Bovendien werkt hij iedere week 1 dag thuis en daardoor kan ik 4 dagen per week werken. Mijn zoontje gaat dus 3 dagen naar de opvang en dat is voor mij de max. Als manlief dus niet die ene dag thuis had kunnen regelen, had ik waarschijnlijk maar 3 dagen per week gewerkt en voor mij maakt dat een groot verschil voor mijn carrieremogelijkheden'.
Trouwens Wilma, ook ambitieuze vrouwen die jong aan kinderen begonnen maar inmiddels wel over de 30 zijn, mogen zich aanmelden op de website van jamoeders Het is alleen geen forum