Sorry, maar jij wilt graag dat mensen je serieus nemen, maar dan moet je ook serieuze stukken schrijven, een onderbouwd verhaal en een oordeel dat ergens op gebaseerd is. Maar wat jij doet, is je gal spuien over een vrouw die zich hier niet kan verdedigen. Dat is gewoon niet eerlijk. Tips zijn er zat geweest. Die jongen is 16 (!!!), geen 5. Pubers van 1 jaar ouder wonen al op kamers en regelen alle zaakjes zelf, doen complete huishouding van hun studentenkamer, hebben een bijbaan en een studie erbij. Dan kan iemand van 16 toch een telefoontje plegen naar de advocaat (of de rechtbank waar die naar jouw zeggen al zovaak is geweest), of desnoods naar Jeugdzorg. Als ie jou kan bellen vanaf school, kan ie dit ook. De reacties op jouw verhaal komen voornamelijk omdat jezelf constant tegenspreekt, en dat valt op.
Als de vader een contactverbod heeft dan mag de school inderdaad niks vertellen AAN DE VADER. Dat betekent niet dat ze de jongen niet horen, niet naar luisteren, hem opsluiten op school zodat hij niet kan internetten enz...
idd, ik heb ook al geprobeer een normaal advies te geven, maar je wil het niet lezen denk. Sowieso is er bijna geen touw aan vast te knopen door de manier waarop je schrijft. Elke middelbare scholier heeft toegang tot internet op school en zoals ik al eerder zei: ik geloof niet dat de complete school tegen hem is en moeder op dr woord gelooft. De meeste ouders zijn niet eens bekend op school.
Sorry maar ik ben echt van mening dat een rechter niet alleen uitgaat van de leugens van zijn moeder. Of er zijn gegronde redenen dat zijn vader hem niet mag zien, of zijn zoon heeft zelf ook tegen een rechter gezegd dat hij hem niet wilt zien. Tja, als vader zijnde kan hij toch gewoon weer een rechtzaak aanspannen???? Dan is alles over, aangezien de vader volgens jou nooit iets fout heeft gedaan. Geen rechter die hem dan weghoudt bij zijn zoon, helemaal niet als zijn zoon hem zelf ook wilt zien. Dan kan de moeder er niks tegen beginnen.
er zijn grensen vind ik. Ik moest me moeder ook altijd helpen deed ook echt van alles voor der, het werd totaal niet gewaardeerd plus dat nog geen uur later weer de zelfde pest zooi was. Kan het me wel voorstellen dat die jongen liever daar weg gaat, bedoel je neemt geen kinderen zodat je zelf niks in het huishouding hoeft te doen, bedoel helpen tot daar aan toe, maar alles moeten doen gaat te ver vind ik.
En ik heb geschreven als hij echt weg wil hij gewoon weg kan lopen. De politie zal hem niet eens gaan opzoeken endergelijk. Ja ze zetten hem af bij een crisis opvang als hij echt niet meer naar huis wil. Als 16 jarige heb je meer over je eigenleven te beslissen dan sommige denken. Dus vind het ook een raar verhaal. Mijn nichtje toen bijna 16 liep ook weg. /Me zusje kon hoog of laag springen als ze niet meer terug willen geen rechter die ze naar huis sturen of jeugdzorg. En nu woond ze begeleid kamer wonen bijna 17. Ach ja. Je denkt als ouder de macht te hebben als het puntje bij paaltje komt sta je als ouder nergens zeker niet als het pubers zijn.
ik denk dat het voor die zoon het beste is om ergens begeleid te gaan wonen. Dat hij zelf nog niets uitgezocht heeft vind ik een gebrek aan zelfstandigheid dat hebben zijn ouders hem dus niet geleerd. ik krijg ook het idee dat paps en mams elkaar het leven zuur maken en dat vind ik ontzettend triest over de rug van hun zoon. Daarnaast is je verhaal wel wat onsamenhangend maar sommige reacties zijn wel weer erg negatief. welkom op zp! succes ermee!
Ik snap niet dat de TS zegt dat we te makkelijk oordelen. We kennen de hele situatie toch verder niet en kunnen alleen oordelen over wat we lezen. Zoiets ingewikkelds als dit kan je netzo goed geen topic over plaatsen denk ik, want een buitenstaander kan nooit een compleet inzicht krijgen van deze situatie via een forum....
Deze topic is gebaseerd op een partijdig iemand zoals jij de moeder afschrijft in dit verhaal op basis waarvan?? Je hebt geen persoonlijk contact daar zeg je zelf, plus je spreek die knaap soms per telefoon. Als die jongen daar weg wil is hij de enige die dit kan bewerkstellen niet jij en ook niet de vader. Als hij dit echt zou willen was hij al gegaan lijkt mij Plus ik vond het ook niet leuk om op die leeftijd klusjes te doen daar ben je puber voor, dat neemt niet weg dat moeders dan gelijk slecht is. Nogmaals je mening is gebaseerd op verhalen van anderen "je broer" en "je neefje" niet op het zelf zien of meegemaakt. Je verhaal is zoals een aantal hier ook aangaven erg tegenstrijdig waardoor er inderdaad twijfel bestaat!! er nu vanuit gaande dat het allemaal klopt, kun je dus je neefje verwijzen naar een maatschappelijk werkster en daar houd het voor jou op. Succes ermee
Mijn berichtje even nagelezen, hij komt erg bot over, dit is dus niet de bedoeling. Maar dat is nu eenmaal je woorden op papier zetten zonder intonatie en of gezicht. Lastig soms
He bah Noukie!! ik vind het niet normaal hoe jij praat over die moeder!!! Ik heb ook in zo' n soortgelijke situatie gezeten , en mijn tante ( zus van me vader ) die verzon ook telkens iets slechts over mijn moeder !! Ik heb haar een keer verrot gescholden omdat ze weer wat over me moeder zei!! Ik kan hier niet tegen echt waar!! Vind het gewoon niet kunnen
slotje ik heb genoeg info gevonden via google hij heeft gebeld naar de kinderechtswinkel die hem gaan helpen daarnaast ben ik er net achter gekomen via zijn vader dat net alsof heeft gedaan dat hij zijn zoon niet meer mag zien terwijl er niks is uitgesproken hij wacht al heel lang op een brief 2 a 3 weken
Toen ik 16 was kookte ik drie keer in de week, maakte mijn eigen kamer schoon (incl. bed verschonen), ik streek mijn eigen kleren en mijn zusje en ik dekten om beurten de tafel en we deden iedere avond de vaat. Oja, en we deden ook regelmatig boodschappies voor de dag. De grote boodschappen deed mijn vader 1x in de week, maar wij gingen geregeld ff een brood oid halen. En ik ben er echt niet dood van gegaan hoor Sterker nog; toen ik op mezelf ging wonen wist ik precies wat me te wachten stond en kon ik vanaf dag 1 perfect voor mezelf zorgen! Sorry, was even off topic, maar het irriteert me dat er net gedaan alsof die jongen zoveel moet doen in huis. Ik vind het nogal meevallen allemaal, zeker gezien het feit dat zijn moeder reuma heeft! Moeder staat er ook maar alleen voor, dus waarom zou die jongen niet mee kunnen helpen in het huishouden?