Mijn dochter is rond haar 3e zindelijk geworden met plassen en poepen. Poepen is altijd goed blijven gaan, echter met het plassen kreeg ze een half jaar later steeds vaker ongelukjes. Elke dag was ze nat(tot 6 broeken aan toe) soms ging het een paar dagen beter. In juni zijn we naar de ha gegaan welke ons doorverwees naar de kinderarts. In eerste instantie stelde zij obstipatie vast waardoor de ongelukjes waarschijnlijk veroorzaakt werden. Met laxeermiddelen gestart en dit leek te werken. Ze is toen 1,5 maand elke dag droog geweest. Tot het begin augustus weer mis ging en ze elke dag weer meerdere ongelukjes kreeg. Ka stelde vast dat de obstipatie verholpen was, dus daar lag het niet aan. Blaastest gehad en ook daar kwam niet heel veel uit, alleen dat ze haar bekkenbodemspieren niet goed onder controle heeft. We zijn nu begonnen met fysio. De fysio stelde hypermobiliteit vast en dat dat waarschijnlijk de oorzaak is van het feit dat ze het plassen niet goed onder controle heeft. In feite is ze nog niet helemaal plaszindelijk, want dit is een proces wat hoort bij het zindelijk worden. Het komt waarschijnlijk allemaal vanzelf bij haar, alleen duurt het wat langer. Hypermobiliteit wist ik al, want ze was ook laat met rollen, kruipen, zitten en lopen. Toen ze met 18mnd nog niet liep waren we ook langs kinderfysio gegaan die hypermobiliteit vast stelde. Ze zit nu op school en ze heeft daar elke dag wel een ongelukje. Ze heeft een speciaal onderbroekje aan die iets meer urine opvangt dan een normale onderbroek, maar die werken ook niet echt. Ze moet ook heel vaak naar de wc. Soms om het half uur. Haar juf is gelukkig wel meewerkend, maar gaf laatst aan dat ze het wel intensief vind. Ik snap dat erg goed, maar het gaf me ook een beetje naar gevoel dat ze dat zo zei. Ik vind het hele probleem met name erg vervelend en sneu voor mijn dochter, maar soms raak ik er zelf ook zo door gefrustreerd... Heeft iemand ervaring met kinderen die erg laat waren met zindelijkheid en hoe hebben jullie het ervaren? Ik probeer het zoveel mogelijk los te laten, maar vind dat soms zo moeilijk.
Ik herken wel veel in je verhaal. Mijn zoon is al bijna 7 en heeft ook bijna elke dag nog plasongelukjes. Gelukkig niet meer zoveel als in het begin ( ook wel 6 natte broeken per dag). Bij de plaspoli hebben ze hem onderzocht en hij heeft een overactieve blaas (Google daar maar eens op) en nu krijgt hij medicijnen. Dat helpt echt goed, het is niet over maar het gaat echt veel beter. Mijn zoon is trouwens ook hypermobiel en liep pas toen hij bijna 20 maanden was. De reden waarom het nu nog steeds mis gaat is dat hij het echt niet erg vind als zijn broek nat is en hij plast in zijn broek als hij heel geconcentreerd bezig is, dan gunt hij zich geen tijd om naar de wc te gaan. Nu gaan we met een medisch psychologe hierover gesprekken voeren. Succes, ik weet hoe frustrerend het kan zijn maar laat het niet een te negatieve lading krijgen want dat werkt alleen maar averechts. Mocht je nog meer willen weten mag je altijd pb-en.