Hi meiden, ff weer mijn angsten bij jullie neerleggen.... Ik weet het ff niet meer, de angst en twijfel hebben weer toegeslagen de trigger was dit keer een berichtje op de radio vanmorgen over het hoog aantal geboortesterfte in nederland in vergelijking met de rest van europa..... ik gelijk weer zoeken, ik weet het fout fout , en kwam ook uit bij moedersterfte, dus in een klap wordt ik geconfronteerd met twee van mijn grootste angsten die ik nog steeds over heb gehouden na mijn zwangerschapsvergiftiging tevens ook één van de grootste "veroorzakers" van moedersterfte, wist ik al want was toen kantje boord Ik heb wel naderhand ea laten onderzoeken waarom ik zwangerschapsvergiftiging heb gekregen en daar kwam alleen uit dat ik erfelijke hoge bloeddruk had en dat bij mij de oorzaak was. De herhaling bij een tweede zwangerschap is bijna nihil, mede door medicatie/vitamines en intensieve begeleiding van het verloop van de zwangerschap en "gewenning" van het lichaam om zwanger te zijn. Het heeft toch nog 3 jaar geduurt voor ik weer durfde om zwanger te worden en is ook vrij snel gelukt maar toen de mk.....is dan wel niet bij de geboorte gestorven maar ik heb toch geen levend kindje En nu???? Wat moet ik??? Ik wil heel graag, maar vandaag weer niet Ik heb ontzettende angst ???? Wat ga ik mezelf en anderen misshien aan doen??? Ik heb toch al een lief gezond zoontje???? Ik wordt in sept 40, ik heb een hoop complicaties gehad bij beide zwangerschappen, gaat dit wel goed???? Overleef ik het wel een volgende zwangerschap???? Tart ik het Lot???? ja jullie lezen het al, "the brain" is weer zwaar op tilt geslagen zwaar twijfelende en angstige bijna 40 jarige
oei...wat een verhaal... Das moeilijk meis, als je zo erg twijfelt tussen het wel en niet willen proberen voor nog een kindje. Dat je leeftijd daar een behoorlijke rol bij speelt snap ik ook...Maar dat is natuurlijk je eigen keuze of je wat dat betrefd nog een kindje zou willen, toch? Er zijn meerdere dames op leeftijd bevallen van een gezondje kindje! De angsten omtrend een zwangerschap ken ik maar al te goed... Ik ben daar nu al mee bezig terwijl ik nog niet eens zwanger ben, of in elk geval nu nog niet..denk. maar ik wil er zeer zeker voor gaan en mijn angsten niet de overhand geven en wil jou aanraden om dit laatste ook niet te doen, voor het zelfde krijg je een prachtzwangerschap zonder complicaties...dat weet je helaas van te voren nooit... Hou je er aan vast dat de ene zwangerschap niet de andere is. Succes!
Goh wat moet dit moeilijk voor je zijn. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik voor je hoop dat je je angst opzij kan zetten. Probeer goed de voors en de tegens tegen elkaar af te wegen en laat je niet leiden door angst. Angst is een slechte raadgever. Praat desnoods eens met je huisarts die kan je een objectief advies geven. Succes ermee.
Diana moeilijke situatie, ik ben bang dat we hier op het forum geen antwoord op jouw vraag kunnen geven. Ik denk toch dat je dit met je arts moet bespreken. Wel kun je er met ons over praten natuurlijk. Veel sterkte en wijsheid Diana.
thanks meiden voor jullie reactie, ik moest gewoon ff weer kwijt en dat is het fijne aan dit forum, kun je ieder moment van de dag of nacht je verhaal kwijt. Een afspraak bij de psych maken duurt wat langer en als je terecht kunt is het ergste leed al meestal geleden en is het niet meer als wat napraten. Maar ik ga toch een nieuwe afspraak bij de psych maken, ben een tijdje niet meer geweest en zij is met mijn verhaal bekend weet alleen niet dat ik een mk heb gehad want ze was met zwangerschapsverlof Maar ja is altijd beter dan bij mijn HA, is een beste vent maar in dit soort dingen laat hij het een beetje afweten voel me een beetje beter maar een rot onzeker gevoel knaagt toch nog een beetje veel liefs
ik weet niet of je hier wat mee kan, maar ik was ook erg bang om mijn eerste kindje alleen achter te laten als er iets met mij niet goed zou gaan. wij gingen ook voor een tweede en dat scheelde bij mij wel heel veel. ik had toen wel meer rust, als er wat met mij zou gebeuren, dan hadden ze elkaar altijd nog. ze zijn nu niet meer alleen... als ze jou zo goed in de gaten gaan houden, zou ik het wel proberen. als ze zeggen dat de kans dat het met jou mis gaat zo klein is....zij weten toch wel waar ze het over hebben. het blijft moeilijk... groetjes, lidwina
ik denk dat er angst bij veel vrouwen om een hoekje komt kijken en dan maakt de leeftijd niet zoveel uit maar met jouw geschiedenis kan ik me wel indenken dat het nog even groter is maar zoals je zelf al zei zwangerschaps vergiftiging hoeft geen herhaling te worden , je staat tenslotte ook onder goede controlle en je leeftijd tja ik weet niet of dat een struikelblok moet zijn , er zijn genoeg vrouwen van onze leeftijd die een pracht zwangerschap hebben gehad waaronder ikzelf ik was zelfs een jaartje ouder nog dan jou 41 dus wel heb ik mezelf voorgehouden niet tot het oneinigde door te gaan ik had voor caitlin 3 miskramen had me er eigenlijk al bij neer gelegd dat ik niet meer een gezonde zwangerschap kon uitdragen maar zie nu ik heb nu een pracht dochter van 9 maanden ik denk dat je jezelf een kans moet geven en hoe een zwangerschap verloopt dat weet niemand ook de jonge meiden onder ons niet ik lees genoeg problemen bij die meiden en denk dan best trots hmz lijffie dat heb je toch weer mooi ff gedaan en niet te veel enge dingen lezen meis ,want daar wordt je gestoord van succes
elke vrouw van welke leeftijd dan ook zal die angsten wel hebben, ondanks dat de risico's op latere leeftijd wat groter zijn, is het een feit dat niemand vooraf kan zeggen of de zwangerschap goed verloopt en of je een gezond kindje mag krijgen,,,dat blijft voor iedereen iets wat men maar moet afwachten.... dus ja meid overdenk het goed maar vergeet daarbij niet dat jij ondanks je leeftijd de enige zal zijn.... succes meid
Thanks meiden, gaat nu al een stuk beter, ook omdat ik het gelijk aan jullie kwijt kan aan dit forum en een instant reply krijg zeg maar, dan pruttelt die angst wel nog wat na natuurlijk @Deb, klopt wat je zegt, ik heb het een en ander altijd overleeft en ben er uiteindelijk sterker uitgekomen dan ooit, maar dat brein heeft die angst toch ergens opgeslagen en dan hoef je maar iets te horen wat bekend voor komt en poeffff , dan ga je weer even helemaal de dip in.....gelukkig kom ik er nu wel vrij snel weer uit Ik probeer ook zo veel mogelijk geen enge dingen te lezen, zo lees ik bijv. niet of nauwelijks al meer dan 3 jaar geen krant meer ...Het blijft moeilijk in deze tijd waar het nieuws op je afkomt met haast supersonische snelheid Tevens moet ik toch ook een beetje bij de tijd blijven, het gaat al zo snel Enne ondanks alle ellende heb ik een prachtige zoon en maybe binnenkort nog een nieuwe baby erbij liefs